Πεθανε ο Κωστας Σημιτης

[Eθνικοκοινωνιστης]

[Μπίστης]

Θάψανε έναν από τους πιο επικίνδυνους ελλην ... εεεε ....
Τέλος πάντων ... που εργάστηκε με διαβολικό μένος

[The Rebel]

Εντάξει, μπορεί να μην είχε χάρισμα, γοητευτική εμφάνιση, εκφραστική γλώσσα σώματος, σαγηνευτικό λόγο κτλ... αλλά πάντως ο κερατάς ήξερε να διαλέγει συνεργάτες.

[ΣΑΤΑΝΙΚΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ]

να και μια ολόσωμη

[nyxtovios]

Εντάξει, μπορεί να μην είχε χάρισμα, γοητευτική εμφάνιση, εκφραστική γλώσσα σώματος, σαγηνευτικό λόγο κτλ... αλλά πάντως ο κερατάς ήξερε να διαλέγει συνεργάτες.

[Lugozzi]

Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι

[The Rebel]

14/01/2025
Τα ψέματα και τα σκάνδαλα επί πρωθυπουργίας Κώστα Σημίτη.
Μοίρασε εκατοντάδες δημόσια έργα που έμειναν μόνο στις μελέτες, αν και τα λεφτά φαγώθηκαν... από εθνικούς εργολάβους.



Ο Κώστας Σημίτης που άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 88 ετών, ήταν ο άνθρωπος που ανέλαβε το ΠΑΣΟΚ, στην πιο κρίσιμη καμπή της ιστορίας του, μετά τον θάνατο του Ανδρέα Παπανδρέου αλλά οι θητείες του είναι στιγματισμένες με σωρεία σκανδάλων.

Είναι ο άνθρωπος που επί σειρά ετών διαφήμιζε τον εκσυγχρονισμό του κράτους και αντ’ αυτού διόρισε στρατιές δημοσίων υπαλλήλων με κομματικές ταυτότητες του ΠΑΣΟΚ και χωρίς κανένα προσόν.

Παράλληλα μοίρασε εκατοντάδες δημόσια έργα που έμειναν μόνο στις μελέτες, αν και τα λεφτά φαγώθηκαν… από εθνικούς εργολάβους.

Ο κύριος «Ισχυρή Ελλάδα» πέρασε στην ιστορία ως o άνθρωπος της μακέτας, αφού παρουσίαζε προσχέδια έργων που έμειναν ημιτελή.

Σκάνδαλα που ουσιαστικά ήταν τα θεμέλια για να στείλουν την χώρα στα μνημόνια και το ΔΝΤ. Η κλοπή του Χρηματιστηρίου, τα εξοπλιστικά, τα κατασκευαστικά, η παράδοση της χώρας στις γερμανικές εταιρείες ήταν τα αποτελέσματα της διακυβέρνησης του Κ.Σημίτη.

Ο Κώστας Σημίτης, ο οποίος διετέλεσε πρωθυπουργός από το 1996 μέχρι το 2004 και διαδέχθηκε τον Ανδρέα Παπανδρέου στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, παρουσίασε στον ελληνικό λαό το αφήγημα του “εκσυγχρονισμού”. Εκσυγχρονισμός στις νοοτροπίες, στις δομές στον τρόπο άσκησης πολιτικής.

Όμως κατά τη διάρκεια της 8ετίας Σημίτη ξέσπασαν ή ξεκίνησαν πολύ μεγάλα σκάνδαλα. Οι φούσκες του Χρηματιστηρίου και το πάρτι στα εξοπλιστικά ενώ την ίδια στιγμή έτρεχαν με fast track έργα για τους Ολυμπιακούς Αγώνες.



Στα εθνικά, Μαδρίτη, Ελσίνκι, Γκρίζες ζώνες, Ίμια και Οτσαλάν καταβαράθρωσαν το εθνικό φρόνιμα της Ελλάδας με το «Ευχαριστώ τους Αμερικανούς» να είναι το επιστέγασμα της πολιτικής του.

Επίσης, κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργίας Σημίτη η Ελλάδα δέχτηκε τρία ισχυρά και κατά πολλούς ανεπανόρθωτα πλήγματα στην εξωτερική πολιτικής της με την υπόθεση των Ιμίων, την παράδοση του Αμπντουλάχ Οτσαλάν στους Τούρκους με «εμπλοκή» στην υπόθεση και της Ελλάδας, αλλά και την «εξυπηρέτηση» στους… συμμάχους για τους βομβαρδισμούς στην Γιουγκοσλαβία.

Ίμια. H “συμφωνία της Μαδρίτης” παραχωρεί για πρώτη φορά δικαιώματα «συνιδιοκτησίας» της Άγκυρας στην περιοχή των Ιμίων. Ο Κώστας Σημίτης λέει την περίφημη και αλησμόνητη φράση «Ευχαριστούμε τους Αμερικάνους». Όπως αποκάλυψε ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Ναύαρχος Λυμπέρης όταν ρώτησε τον ΥΠΕΞ Θεόδωρο Πάγκαλο τι θα πουν στον ελληνικό λαό σχετικά με την απομάκρυνση της σημαίας απʼ τα ελληνικά Ίμια, ο κ. Πάγκαλος απάντησε κυνικά: «Θα πείτε ότι τη σημαία την πήρε ο αέρας!».

Η ένταξη στην ΟΝΕ.
Ένα από τα πιο σημαντικά επιτεύγματα της τότε διακυβέρνησης Σημίτη ήταν η ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ αλλά μόνο όταν η Goldman Sachs, συμφώνησε με την κυβέρνησή του το περίφημο “currency swap”. Ένα μέρος του χρέους της Ελλάδας, το καταμετρούσαν σε δολάρια και γιεν Ιαπωνίας, με αποτέλεσμα η είσοδος στην ΟΝΕ, να καθιστούσε απαραίτητη τη μετατροπή τους σε ευρώ.

Η συμφωνία με τη Goldman Sachs, επέτρεψε στην Ελλάδα, να κάνει την μετατροπή με παλαιότερη και όχι τρέχουσα ισοτιμία και να αφαιρεθεί από το ονομαστικό χρέος της χώρας ένα σεβαστό ποσό, ούτως ώστε, το χρέος να εμφανιστεί μειωμένο στα επίπεδα του 60% του ΑΕΠ και ότι πληρούσε τις προϋποθέσεις του Συμφώνου Σταθερότητος και Ανάπτυξης.

Το όφελος της Goldman Sachs, από την παραπάνω “διευκόλυνση”, σύμφωνα με δική της δήλωση ήταν της τάξης των 2.3 δισ. Για την Ελλάδα, το τελικό κόστος του περιβόητου swap της Goldman Sachs, που έλαβε χώρα επί κυβερνήσεως Σημίτη το 2001 με στόχο να κρύψει χρέος 2,8 δισ. ευρώ, θα ανέλθει τελικά στα 16 δισ. ευρώ σύμφωνα με αναλύσεις.



Σκάνδαλο χρηματιστηρίου.
Ασφαλώς, από την εντυπωσιακή ανάπτυξη που σημειώθηκε κατά την περιόδο Σημίτη, ουδείς μπορεί να διαγράψει τη μόχλευση της ελληνικής Οικονομίας, που οδήγησε στη φούσκα του χρηματιστηρίου η οποία έσκασε με κρότο τον Σεπτέμβριο του 1999. Υπολογίζεται ότι περίπου 155 δισ. ευρώ εξανεμίστηκαν από την πραγματική οικονομία από το κραχ του ελληνικού χρηματιστηρίου.

Όμως ο Κ.Σημίτης ήταν ο υπεύθυνος στη σφοδρότερη σύγκρουση του Αρχιεπισκόπου με την Πολιτεία αφορούσε την αναγραφή του θρησκεύματος στις αστυνομικές ταυτότητες. Μία εβδομάδα μετά τις εθνικές εκλογές του 2000 ο νέος υπουργός Δικαιοσύνης Μιχάλης Σταθόπουλος δήλωνε σε απογευματινή εφημερίδα ότι το θρήσκευμα αποτελεί ευαίσθητο προσωπικό δεδομένο και η αναγραφή του στην αστυνομική ταυτότητα έρχεται σε αντίθεση με σχετικό νόμο που ισχύει από το 1997.

«Σε αυτό τον τόπο υπάρχει ένας παράγοντας ο οποίος ούτε μπορεί ούτε πρέπει να αγνοείται. Είναι ο λαός», ήταν η πρώτη αντίδραση του Αρχιεπισκόπου. Λίγες ημέρες αργότερα και αφού έχει αρχίσει να συζητείται το ζήτημα ευρέως επανήλθε διαμηνύοντας προς πάσα κατεύθυνση: «Να γίνει ένα δημοψήφισμα και θα δούνε ότι ο λαός προσυπογράφει μαζί μας».

Αν και υπουργοί διαβεβαίωναν τον Αρχιεπίσκοπο ότι δεν τίθεται θέμα, ο τότε πρωθυπουργός κ. Κ. Σημίτης ξεκαθάρισε στη Βουλή ότι το θρήσκευμα δεν θα αναγραφόταν στις νέες ταυτότητες. Ο πόλεμος που θα οδηγούσε στη συγκέντρωση υπογραφών από την Εκκλησία ζητώντας δημοψήφισμα αλλά ο Κ.Σημίτης τις αγνόησε.

Σκάνδαλο εξοπλιστικών προγραμμάτων που εκεί κατέληξε στην φυλάκιση του Α.Τσοχατζόπουλου.
Το 2003 ο Μισέλ Ζοσεράν πρόεδρος της γαλλικής αμυντικής βιομηχανίας THALES κατήγγειλε για δωροδοκία μέλος της ελληνικής κυβέρνησης για να αναλάβει η εταιρεία του, την αναβάθμιση έξι φρεγατών του πολεμικού ναυτικού. Γαλλικές εφημερίδες υποστήριξαν με στοιχεία, ότι η ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων δόθηκε στους Αμερικάνους βάσει της μεγαλύτερης δωροδοκίας αφού ο THALES δωροδοκούσε τον υπουργό Άμυνας από 7%-10% και δεν πήρε το έργο. Τελικά την ασφάλεια “κέρδισε” η εταιρεία του Dick Cheney (αντιπροέδρου της Αμερικανικής κυβέρνησης) ο οποίος και απευθύνθηκε κατευθείαν στον Σημίτη και στον Χρυσοχοΐδη και όχι στους υπουργούς του.

Οι δαπάνες για την άμυνα δεν εμφανίζονταν ποτέ στα κρατικά έξοδα αλλά εγγράφονταν μόνο σε ειδικούς λογαριασμούς της Τράπεζας της Ελλάδος (που σημαίνει ότι δεν μπορεί ποτέ να αποδειχτεί που πήγαιναν τα λεφτά και ποιος τα έπαιρνε) με αποτέλεσμα να γίνουμε διεθνώς ρεζίλι από την Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία το 2002. Μέχρι το 1998 είχαν ανοιχτεί 3 λογαριασμοί αυτού του είδους, από το 1998 μέχρι το 2004 ανοίχτηκαν περισσότεροι από 100 : τα περίφημα διπλά βιβλία του ΠΑΣΟΚ).

Σκάνδαλο με τα «μαύρα» ταμεία της Siemens τα οποία ταλανίζουν μέχρι σήμερα την χώρα και μάλιστα οι κινήσεις όλων των κυβερνήσεων οδήγησαν στο απίστευτο αποτέλεσμα να επιστραφούν πίσω τα χρήματα στους αρχικά… καταδικασθέντες.

Παράνομες ελληνοποιήσεις με χορήγηση ελληνικής ταυτότητας και εκλογικού βιβλιαρίου ακόμη και σε σεσημασμένους κακοποιούς από τις πρώην κομουνιστικές χώρες. Το ΠΑΣΟΚ υπόσχονταν αγροτική γη και διορισμούς σε Ουκρανούς, Ρώσους και Γεωργιανούς, δημιουργώντας «ομογενείς ψηφοφόρους».

Η ψήφος τους κατα πολλούς έπαιξε καθοριστικό ρόλο στις εκλογές του 2000 όταν ο Κώστας Σημίτης και το ΠΑΣΟΚ είχαν πάρει τη νίκη με μόλις μία μονάδα διαφορά από τη ΝΔ του Κώστα Καραμανλή.

Υπόθεση Στέγκου. Στο ξενοδοχείο του οποίου δεξιώθηκε τους Ευρωπαίους ηγέτες κερνώντας τους γιαούρτια 100 εκ. δραχμών. Ο Στέγκος καταδικάστηκε αργότερα σε 3 έτη φυλάκιση και χρηματικό πρόστιμο.

Φόροι: Από το 1993 έως το 2003 παρατηρείται η μεγαλύτερη αύξηση φορολογίας που έχει γίνει ποτέ από την ίδρυση του κράτους, κατά 122,5%. Επί Σημίτη επιβλήθηκαν 97 νέοι φόροι που κυρίως στόχευαν μικρές, εμπορικές, βιοτεχνικές και μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

Ολυμπιακή αεροπορία. Τον Οκτώβριο του 2003 η Ευρωπαϊκή επιτροπή στράφηκε κατά της Ελλάδας και έστειλε την Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τις παράνομες χρηματοδοτήσεις της Ολυμπιακής από την κυβέρνηση Σημίτη.

ΑΣΕΠ και Δημόσια έργα. Κάτω από τους νόμους Πεπονή κατασκεύασαν τις περίφημες “αποκαταστατικές διατάξεις” του άρθρου 25 και του Ν. 2190, που ουσιαστικά παραβίαζαν το νόμο για το ΑΣΕΠ, καταργούσαν την έννομο τάξη και ανάγκαζαν το ίδιο το ΑΣΕΠ να διαπιστώνει με εκθέσεις του χιλιάδες παράνομες κομματικές προσλήψεις κυρίως συμβασιούχων.

Εκποίηση 20 τόνων χρυσού από την τράπεζα της Ελλάδος. Όταν οι σύντροφοι του κινήματος δεν άφησαν ούτε κολυμπηθρόξυλο από τα δημόσια ταμεία και τις τράπεζες, σκαρφίστηκαν νέα «κόλπα». Τον Αύγουστο του 2003, όταν οι Έλληνες έβλεπαν το Χρηματιστήριο Αθηνών στις 1400 μονάδες και τις υπό κατάρρευση σήμερα Morgan Stanley και lechman να δίνουν τιμές για ελληνικές τράπεζες γύρω στα 7(!) ευρώ, ο Σημίτης και το κορυφαίο στέλεχος τότε της ελληνικής οικονομίας, Πάνος Γκαργκάνας, αποφάσισαν με πλήρη μυστικότητα να εκποιήσουν 20 τόνους από τα αποθέματα χρυσού της Ελλάδος. Μεταφέροντας εκτός της χώρας την ανάλογη ποσότητα από τα “χρυσά νομίσματα και τα πλακίδια που αγόραζε από τους ιδιώτες”, -πρώτη φορά μετά την Γερμανική Κατοχή- επειδή -λένε οι κ.κ. του ΠΑΣΟΚ- “ο χρυσός σ΄ αυτήν την μορφή δεν ήταν εμπορεύσιμος(!)”, … έτσι αποφάσισε να “αναβαθμίσει” ποιοτικά αυτά τα χρυσά νομίσματα και πλακίδια που αγόραζε από το κοινό και να τα μετατρέψει σε ράβδους διεθνών προδιαγραφών που είναι… εμπορεύσιμες! Το ένα τέταρτο από αυτήν την ποσότητα (20 τόνοι) αποφασίσθηκε να πωληθεί προκειμένου να επενδυθεί σε ασφαλείς τοποθετήσεις που αποφέρουν αποδόσεις από 2 – 4% (!) (όπως π.χ. ομόλογα ευρωπαϊκών κυβερνήσεων) έναντι της σχεδόν μηδενικής απόδοσης των τοποθετήσεων σε χρυσό (!) και δεν τίθεται θέμα εκχώρησης του προϊόντος της ρευστοποίησης σε οποιονδήποτε τρίτο, η οποία άλλωστε αποκλείεται και από την ισχύουσα νομοθεσία…”.

Την ίδια στιγμή υπερκοστολογημένα έργα γέμιζαν την χώρα με δάνεια και απευθείας αναθέσεις να διαδέχονται η μία την άλλη. Για την δε ποιότητα, οι πολίτες τόσα χρόνια μετά τα ζούνε στην καθημερινότητά τους και οι μεγαλοεργολάβοι να πλουτίζουν διαρκώς.

Επίσης, κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργίας Σημίτη η Ελλάδα δέχτηκε τρία ισχυρά και κατά πολλούς ανεπανόρθωτα πλήγματα στην εξωτερική πολιτικής της με την υπόθεση των Ιμίων, την παράδοση του Αμπντουλάχ Οτσαλάν στους Τούρκους με «εμπλοκή» στην υπόθεση και της Ελλάδας, αλλά και την «εξυπηρέτηση» στους… συμμάχους για τους βομβαρδισμούς στην Γιουγκοσλαβία.
https://www.kontranews.gr/politiki/ta-p ... ta-simiti/

[George_V]

Σε «οδό Κώστα Σημίτη» θα μετονομαστεί δρόμος της Αθήνας
Την ανακοίνωση έκανε ο Χάρης Δούκας κατά τη σημερινή συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου





Το όνομα του Κώστα Σημίτη θα πάρει δρόμος της Αθήνας. Αυτό ανακοίνωσε ο δήμαρχος Αθηναίων Χάρης Δούκας, κατά τη σημερινή συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου, η οποία ήταν και η πρώτη για το 2025. Πριν από την έναρξη, κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή στη μνήμη του.

https://www.newsbeast.gr/greece/arthro/ ... is-athinas


Να δουμε ποιος δρομος θα αλλαξει ονομα.


Λετε να ειναι η Αναγνωστοπουλου στο Κολωνακι που εμενε ο μακαριτης?

[Ανίκητος]

Σε «οδό Κώστα Σημίτη» θα μετονομαστεί δρόμος της Αθήνας
Την ανακοίνωση έκανε ο Χάρης Δούκας κατά τη σημερινή συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου





Το όνομα του Κώστα Σημίτη θα πάρει δρόμος της Αθήνας. Αυτό ανακοίνωσε ο δήμαρχος Αθηναίων Χάρης Δούκας, κατά τη σημερινή συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου, η οποία ήταν και η πρώτη για το 2025. Πριν από την έναρξη, κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή στη μνήμη του.

https://www.newsbeast.gr/greece/arthro/ ... is-athinas


Να δουμε ποιος δρομος θα αλλαξει ονομα.


Λετε να ειναι η Αναγνωστοπουλου στο Κολωνακι που εμενε ο μακαριτης?

Στὸν Πειραιᾶ ὑπάρχει ἤδη ὁδὸς μὲ τὸ ἐπώνυμό του.

[George_V]

Σε «οδό Κώστα Σημίτη» θα μετονομαστεί δρόμος της Αθήνας
Την ανακοίνωση έκανε ο Χάρης Δούκας κατά τη σημερινή συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου





Το όνομα του Κώστα Σημίτη θα πάρει δρόμος της Αθήνας. Αυτό ανακοίνωσε ο δήμαρχος Αθηναίων Χάρης Δούκας, κατά τη σημερινή συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου, η οποία ήταν και η πρώτη για το 2025. Πριν από την έναρξη, κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή στη μνήμη του.

https://www.newsbeast.gr/greece/arthro/ ... is-athinas


Να δουμε ποιος δρομος θα αλλαξει ονομα.


Λετε να ειναι η Αναγνωστοπουλου στο Κολωνακι που εμενε ο μακαριτης?

Στὸν Πειραιᾶ ὑπάρχει ἤδη ὁδὸς μὲ τὸ ἐπώνυμό του.

Αυτη ειναι του αδελφου του.

[Ανίκητος]

Τεκνικάλητειεζ. Αὐτὸ διορθώνεται.

[ΣΑΤΑΝΙΚΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ]

https://www.lifo.gr/podcasts/wraia-prag ... iti-i-arhi

Βγήκε το πρώτο μέρος του ποντ του δήμοκα για τον Μέγιστο. Αν και το προσέγγισα πολύ επιφυλακτικά, τελικά είναι αρκετά τίμιο και ισορροπημένο χωρίς μιλενιενιές και λοιπές υστερίες. Εξιστορεί και ένα περιστατικό που δεν γνώριζα, κάνοντας ρόμπες τις βρομιάρες κανέλη και την άλλη που έτρωγε τα κλωτσομπουνίδια από τον ψυχοπαθή κουμμουνιστή γάβρο γκόμενό της. Βέβαια από το πρέβιου του β΄ μέρους υποψιάζομαι ότι το έχει κάνει τζέκυλ/ χάιντ, γιν/ γιάνγκ, φέις/ οφφ και το β' θα είναι το ξεχεστήριο οψόμεθα.

[Frappezitis]

Πέρα από την πλάκα, ας μιλήσουμε λίγο σοβαρά. Γράφτηκαν και θα γραφτούν πολλά για τον Σημίτη. Αναμφίβολα εξηγήσιμο: δεν είναι συνηθισμένο στην Ελλάδα κάποιος πρωθυπουργός να έχει καταφέρει να κυβερνήσει πάνω από 8 χρόνια σαν αυτόν. Και τι χρόνια!
Ωστόσο, παρά τις ενδιαφέρουσες επισημάνσεις εδώ και εκεί υπάρχουν δύο σοβαρά μεθοδολογικά ζητήματα στα οποία πάσχουν οι περισσότερες αναλύσεις που κάνουν την αποτίμηση της εποχής Σημίτη.

Α) Η πρώτη έχει να κάνει με την έλλειψη κατανόησης για τη "βάση" της εποχής Σημίτη, δηλαδή τη διεθνή οικονομική συγκυρία της εποχής. Δεν μπορείς να εξηγήσεις την οικονομική πολιτική του Σημίτη και κατ΄ επέκταση του αστικού εκσυγχρονισμού, που στρατηγικά επέλεξε τότε η Ελληνική αστική τάξη, έξω από το διεθνές οικονομικό της πλαίσιο.
Η στροφή προς την ΟΝΕ και η ένταξη στο ευρώ, δεν αποτελεί παρά την συνειδητή αστική επιλογή ένταξης, σε ένα ΔΙΕΘΝΕΣ οικονομικό σύστημα το οποίο υπολόγιζαν οι αστοί πως θα τους θωράκιζε, εκτός από οικονομικά και πολιτικά και γεωστρατηγικά.
Ωστόσο, για να γίνει αυτό.... θα έπρεπε να υπάρχει ΟΝΕ και Ευρώ.
Να έχει δηλαδή προ-αποφασιστεί στα διεθνή κέντρα του ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού και κυρίως στα πλαίσια του γαλλο-γερμανικού άξονα που αναζητούσε έτσι να διαμορφώσει την οικονομική εσωτερική αγορά της Ευρώπης. Αφενός μεν, για να καθυποτάξει τους μικρότερους καπιταλισμούς, αφετέρου δε, για να αντιμετωπίσει την Αμερική. Και φυσικά για να εκδράμει στο "Ελντοράντο" της Ανατολικής Ευρώπης και στα ερείπια που άφηνε η κατάρρευση των σταλινικών, με την εκμετάλλευση μιας τεράστιας αγοράς πρώτων υλών και φθηνού αλλά υψηλής ποιότητας εργατικού δυναμικού, από την Πράγα έως το Βλαδιβοστόκ. Αγορά που είχε χάσει σταδιακά μεταξύ 1917-1991.
Πριν μιλήσουμε όμως για την "μπαγαποντιά" του "παμπόνηρου Σημίτη" που, εν γνώση και όχι ερήμην των Γαλλο-Γερμανών τραπεζιτών, μαγείρευε τα ελληνικά οικονομικά για να μπει στο - τελευταίο έστω - βαγόνι του ευρωπαϊκού τρένου, πρέπει να αντιληφθούμε ότι πάνω κάτω αυτό γίνονταν - και μάλιστα σε Κολοσσιαία κλίμακα - σε όλη την Ευρώπη, όπως έδειξε η δομική κρίση που θα ξεσπάσει μερικά χρόνια αργότερα.
Αλλά αυτό το μαγείρεμα - όπως και η ίδια η ΟΝΕ εξάλλου που εξαρχής ήταν αυθαίρετα μαγειρεμένη με ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ και όχι οικονομικούς όρους - στάθηκε εφικτό να λάβει χώρα, εξαιτίας του διεθνούς οικονομικού περιβάλλοντος της "παγκοσμιοποίησης". Δηλαδή της ύστερης φάσης χρηματοπιστωτικής επέκτασης, που θα φέρει το τέλος του μεταπολεμικού συστήματος ισορροπιών, και οι χρηματιστηριακές φούσκες που αυτή η επέκταση προκάλεσε.
Θυμίζω πως το "σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου" δεν είναι παρά η Ελληνική γκροτέσκα εκδοχή της διεθνούς φούσκας της λεγόμενης "Νέας Οικονομίας των δεικτών NASDAQ" της Κλιντονικής Αμερικάνικης δεκαετίας του 90.
Φούσκα, που ακολουθήθηκε με τη σειρά της, από την νέα φούσκα - και την κρίση - των χρηματιστηριακών παραγώγων των καυσίμων στα τέλη των 90ς και τέλος από την τεράστια στεγαστική φούσκα που τελικά θα σκάσει το 2007-2008 με τα γνωστά αποτελέσματα.
Αυτή η διεθνής φούσκα χρηματοδότησε την τραπεζική επέκταση, την δανειακή υπερχρέωση και την δημιουργία διάφορων "εργαλείων μόχλευσης" εύκολου χρήματος. Ήταν όχι έκφραση επιτυχίας, αλλά έκφραση κρίσης! Η υπερεπέκταση χρηματιστηριακού κεφαλαίου με την ανακάλυψη χίλιων δύο νέων τρόπων δεν αντανακλά παρά την δομική κρίση της υπερσυσσώρευσης του. Με άλλα λόγια, το κεφάλαιο έχει "αυγατίσει" τόσο πολύ που δεν βρίσκει πλέον χώρο να επεκταθεί με όρους κερδοφορίας στην αγορά. Για να κερδίσει, πρέπει να "ανακαλύψει νέες ευκαιρίες". Πώς θα γίνει αυτό? Με σπέκουλα!
Την εποχή που έκλειναν τα εργοστάσια παραγωγής και συρρικώνονταν η αγροτική οικονομία, η ελληνική οικονομία (ως προέκταση ανάλογης διεθνούς ευρωπαϊκής τάσης) περνούσε στη φάση των "άυλων υπηρεσιών" και των "εορτοδάνειων". Δηλαδή της πώλησης αγνού και ανόθευτου κοπανιστού αέρα.
Όταν τελείωσε αυτή η εποχή, στα 2007-2008 περάσαμε αναπόφευκτα όχι μόνο στην εποχή της διεθνούς οικονομικής κρίσης αλλά και στην κατάρρευση και αποδόμηση του εν Ελλάδι "Σημιτισμού" με την διάλυση του ΠΑΣΟΚ και την εκλογική κατάρρευση της ΝΔ. (Προσοχή! μην σας μπερδεύουν τα ποσοστά επί των συμμετεχόντων. Αθροιστικά από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ λείπουν πλέον μόνιμα, περίπου 3 εκατομμύρια ψήφοι σε σχέση με το 2009).
Το να αποδίδουμε στον Σημίτη λοιπόν, την πλέον χρυσή μετριότητα του πάλαι ποτέ παλιού ΠΑΣΟΚ, υπερφυσικές ικανότητες έξω και πέρα από τα πραγματικά του όρια, είναι η μέθοδος του υποκειμενισμού και άρα ένας αντι-επιστημονικός ιδεαλισμός.


Β) Υπάρχει επίσης μια τάση, να αποτιμάται η "εποχή Σημίτη" ως μια εποχή του αχαλίνωτου και ανεξέλεγκτου καπιταλισμού, όχι μόνο ως προς τις επιδιώξεις του κεφαλαίου - πράγμα που αποτελεί εξάλλου την φυσική του ροπή - αλλά και ως προς την αποδοχή των ιδεολογημάτων του στον λαό.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη σαχλαμάρα από αυτό.
Θέλω να θυμίσω έτσι πρόχειρα, πως μέσα σε συνθήκες ήττας που έφερε η προγενέστερη κατάρρευση του σταλινισμού - που προκάλεσε αρχικά και νωρίτερα την αποθράσυνση του κεφαλαίου και το πάγωμα των λαϊκών κινημάτων - την εποχή Σημίτη είδαμε:

- τα μεγαλύτερα αντιπολεμικά και αντι-ιμπεριαλιστικά κινήματα στην Ελλάδα από τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης. Από την υπόθεση Οτζαλάν το 1998, την Γιουγκοσλαβία και την επίσκεψη Κλίντον το 1999, τα αντιπολεμικά κινήματα για Αφγανιστάν και Ιράκ (2001-2003) κλπ
- την συνειδητή στροφή στα μεγάλα διεθνή κινήματα ενάντια στην καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση ήδη από το 1999 με την συμμετοχή σε μαζική βάση του εργατικού και νεολαϊστικου κινήματος σε διεθνής κινητοποιήσεις, σπάζοντας τον πατροπαράδοτο κινηματικό εθνοκεντρισμό της χώρας
- τα μεγαλύτερα εκπαιδευτικά κινήματα μετά την εποχή Τεμπονέρα. Καταλήψεις 1997-1998, μάχες του ΑΣΕΠ κλπ Θα έλεγα πως ακόμη και οι κινητοποιήσεις 2005 και 2006 (οι τελευταίες νικηφόρες στον χώρο της παιδείας με την αποτροπή της αλλαγής του Αρθρου 16) πρέπει να πιστωθούν στην "ευρύτερη Σημιτική περίοδο". Με την έννοια ότι όχι μόνο ανέτρεψαν τα δεδομένα στο εσωτερικό του Σημιτικού ΠΑΣΟΚ του ΓΑΠ, αλλά και διότι υποχρέωσαν την Καραμανλική δεξιά, δηλαδή την δίδυμη αδερφή του Σημιτικού ΠΑΣΟΚ, σε περιφανή ήττα.
- την μεγάλη γενική απεργία ενάντια στην ασφαλιστική καταστροφή του Γιαννίτση, του βασικού think tank του Σημίτη στα οικονομικά. Ήταν η τελευταία ΠΕΤΥΧΗΜΕΝΗ γενική απεργία της εργατικής τάξης της χώρας
- την δημιουργία όλων των μαζικών κινημάτων για τα ζητήματα περιβάλλοντος και δημόσιου χώρου - με αφορμή αρχικά των επιλογών της αστικής τάξης και του κράτους για τα Ολυμπιακά έργα. Κινήματα που τα επόμενα χρόνια θα παίξουν τεράστιο ρόλο στα κοινωνικά και πολιτικά δρώμενα.
- τις τεράστιες αγροτικές μάχες του Κάμπου με τις επικές συγκρούσεις των τρακτέρ και των ΜΑΤ.
Και ασφαλώς ξεχνώ πολλά.
Όσοι λοιπόν βλέπουν, μόνο ένα "εκσυγχρονιστικό τραπεζικό ιερατείο" να μοιράζει δάνεια και έναν αποχαυνωμένο λαό να παίζει και να χάνει στο χρηματιστήριο τις οικονομίες του, δεν θέλουν να θυμούνται όλη αυτή την τεράστια κοινωνική και πολιτική εμπειρία που προετοίμασε όλα όσα είδαμε τα χρόνια που ακολούθησαν και ιδιαίτερα μεταξύ του Δεκέμβρη του 2008 και του δημοψηφίσματος του 2015 και φυσικά περνώντας μέσα από τις μάχες του 2010-2012.






https://www.facebook.com/permalink.php? ... 3841474897

[ΣΑΤΑΝΙΚΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ]

https://www.lifo.gr/podcasts/wraia-prag ... iti-i-arhi

Βγήκε το πρώτο μέρος του ποντ του δήμοκα για τον Μέγιστο. Αν και το προσέγγισα πολύ επιφυλακτικά, τελικά είναι αρκετά τίμιο και ισορροπημένο χωρίς μιλενιενιές και λοιπές υστερίες. Εξιστορεί και ένα περιστατικό που δεν γνώριζα, κάνοντας ρόμπες τις βρομιάρες κανέλη και την άλλη που έτρωγε τα κλωτσομπουνίδια από τον ψυχοπαθή κουμμουνιστή γάβρο γκόμενό της. Βέβαια από το πρέβιου του β΄ μέρους υποψιάζομαι ότι το έχει κάνει τζέκυλ/ χάιντ, γιν/ γιάνγκ, φέις/ οφφ και το β' θα είναι το ξεχεστήριο οψόμεθα.

Βγήκε και το β' μέρος, και άκουσα το περισσότερο. Τελικά πρόκειται για εξαιρετική δουλειά. Έχοντας ακούσει σχεδόν όλο, αναγνωρίζω ως χάιλάιτς την αποδόμηση των εθνολαϊκιστικών μύθων των σγουάψ και του ενδοτισμού. Την κατεδάφιση δον μπουχέ/ αλογομούρη, καθώς και την σκληρή αλλά δίκαιη κριτική στον γαπ. Περιέχει, δε, και ένα ηχητικό από τον Μητσοτάκη σίνιορ που πρέπει να ακούσουν όλοι.

[Dr Socrates]

Αυτοαναιρούμενος Εκσυγχρονισμός
Η αποτίμηση του εκσυγχρονιστικού εγχειρήματος σχεδόν τρεις δεκαετίες αφότου αναρριχήθηκε στην εξουσία, και δύο αφότου την εγκατέλειψε, είναι μια ενδιαφέρουσα άσκηση. Ιστορική, όμως.
Δρ. Γιώργος Ρακκάς, Αρθρογράφος

Η απόπειρα να αναβιώσει μια αντιπαράθεση ανάμεσα στους εκσυγχρονιστές και τους αντιεκσυγχρονιστές με τον θάνατο του Κ. Σημίτη, λειτουργεί μάλλον σαν περισπασμός από τις συνταρακτικές εξελίξεις με τις οποίες ξεκίνησε το 2025. Κι αυτό γιατί, όπως τόνισε και ο Κωνσταντίνος Τσουκαλάς στον επικήδειο που εκφώνησε στην Μητρόπολη Αθηνών, με την εκδημία του αποχαιρετούμε μια εποχή που ούτως ή άλλως μας έχει αφήσει προ πολλού.

Η αποτίμηση του εκσυγχρονιστικού εγχειρήματος σχεδόν τρεις δεκαετίες αφότου αναρριχήθηκε στην εξουσία, και δύο αφότου την εγκατέλειψε, είναι μια ενδιαφέρουσα άσκηση. Ιστορική, όμως. Αφορά περισσότερο την συζήτηση για τα 50 χρόνια από την μεταπολίτευση, παρά τα όσα διακυβεύονται ιδεολογικά στο σήμερα.

Τι έχει απομείνει όρθιο από τις βεβαιότητες τις οποίες πρόβαλε το εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ; Πόσο χιμαιρικές φαίνονται τώρα και με την απόσταση που μεσολαβεί, καθώς ο πρόεδρος των ΗΠΑ μιλάει για βίαιη προσάρτηση της Γροιλανδίας και του Παναμά, όταν η Ρωσία μετράει τον 3 χρόνο εισβολής της στην Ουκρανία, και η Τουρκία ζει το δικό της αυτοκρατορικό όνειρο στην Δαμασκό και το Χαλέπι, και την ίδια στιγμή, η Ευρώπη κλυδωνίζεται μέσα στην κρίση του πολυπολιτισμού της ανεξέλεγκτης μετανάστευσης, της αποβιομηχάνισης και της αποστρατιωτικοποίησης;

Η αστοχία του εκσυγχρονισμού υπήρξε συστημική. Γιατί η παγκοσμιοποίηση δεν οδήγησε στην σταδιακή αποδρομή του εθνικού ανήκειν και το εμπόριο δεν υποκατέστησε τον πόλεμο· διότι η Ευρώπη αποδείχθηκε αδύναμος πόλος στο νέο παγκόσμιο σύστημα, και όχι το πρότυπο υπερεθνικό κράτος της νέας εποχής, ενώ ούτε Τουρκία εξημερώθηκε για να εξασφαλίσει μια θέση σε αυτήν· όσο για την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ, δίχως την ενίσχυση της παραγωγικής βάσης, την μεταρρύθμιση του κομματικά εργαλειοποιημένου κράτους, και την καταπολέμηση της συστημικής διαφθοράς οδήγησε στην χρεοκοπία.

Έτσι, ο εκσυγχρονισμός αποδείχθηκε αυτοαναιρούμενος. Ενώ κήρυττε την σημασία της ορθολογικής διακυβέρνησης εν τέλει δεν υπήρξε λιγότερο ζηλωτιστικός από όσους κατήγγειλε: αντί να αναμετρηθεί με το θεσμικό και οικονομικό ”βαλκανιζατέρ”, το άφησε να διογκωθεί με τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις, για να βυθιστεί σε μια αντιπαράθεση με την εθνική ταυτότητα και την παράδοση, καθώς πίστευε ότι προϋπόθεση της ανάπτυξης μιας ευρωπαϊκής συνείδησης ήταν η αποποίηση της ελληνικής.

Ανήγαγε έτσι τις απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις σε ζήτημα ταυτοτικό, και εν τέλει έβαλε την κοινωνία απέναντι λέγοντάς της ότι το πρόβλημα είναι ο συλλογικός της πολιτιστικός εαυτός. Κάθε εκσυγχρονιστικό εγχείρημα, όμως, προϋποθέτει και μια γενική κοινωνική κινητοποίηση ώστε να καταστεί αυθεντικό. Και εδώ, πλην των στενών κύκλων διανοουμένων οι οποίοι πίστεψαν σε αυτόν, με τον μεσσιανισμό του ”τέλους της ιστορίας” και την τυφλή πίστη στην αιώνια λιακάδα του ευρωπαϊκού οικοδομήματος, οι συναινέσεις επί της ουσίας εξαγοραζόταν. Με τα στραβά μάτια στην διασπάθιση του δημόσιου χρήματος που έφτανε ίσαμε την βάση της κοινωνίας, με υποχωρήσεις σαν κι αυτή του ασφαλιστικού, ή με διαβεβαιώσεις για το ακλόνητο της αμεριμνησίας που χαρακτηρίζει την νέα εποχή. Γι’ αυτό, και η ανώμαλη προσγείωση στην πραγματικότητα δεν άργησε να έλθει.

Την ίδια στιγμή, στην Ανατολική Ευρώπη που οι Έλληνες τότε κορόιδευαν, χώρες όπως η Πολωνία ή η Τσεχία χάραξαν έναν άλλον δρόμο προς την ΕΕ: Όπου η ευρωπαϊκή συνείδηση δεν αντιστρατευόταν την εθνική ιδιοπροσωπία, η οικονομική ανάπτυξη δεν οδηγούσε στην αμεριμνησία και την υποτίμηση της γεωπολιτικής απειλής, και ο εκσυγχρονισμός σήμανε την ανασυγκρότηση, όχι την εγκατάλειψη της παραγωγής και το περαιτέρω βύθισμα στον παρασιτισμό.

Φυσικά η μεταρρύθμιση του κράτους ή η άρση της παρασιτικής συνθήκης στην οικονομία, παραμένουν ακόμα ζητούμενα. Συνδέονται μάλιστα σήμερα με τις ίδιες τις υπαρξιακές προκλήσεις της χώρας. Κι αυτό, όχι μόνον διότι παραμένουν ζητούμενα επί δεκαετίες κι έχουν κακοφορμίσει. Αλλά γιατί αφορούν στην ανθεκτικότητα της χώρας, και στον αγώνα που πρέπει να δώσει ο Ελληνισμός σήμερα για να μην εξαϋλωθεί στην γεωπολιτική περιδίνηση, καθώς η Δύση υποχωρεί, και εξελίσσονται μπροστά στα μάτια μας τα επεκτατικά σενάρια των Ευρασιατικών πόλων –της Τουρκίας συμπεριλαμβανομένης.

Υπάρχει επομένως ανάγκη για έναν νέο εκσυγχρονισμό; Φυσικά. Ωστόσο σε ό,τι αφορά και την Ελλάδα και την Ευρώπη, τα ζητήματα στα οποία καλείται να αντιμετωπίσει –από το πολυπολιτισμικό αδιέξοδο και την ανεξέλεγκτη μετανάστευση, μέχρι τον επαναπατρισμό των εφοδιαστικών αλυσίδων, την αντιμετώπιση του ρωσικού ή του τουρκικού επεκτατισμού, την ευρωπαϊκή και την εθνική κυριαρχία κ.ο.κ.– ο εκσυγχρονισμός της περιόδου 1996-2004 είχε δώσει εντελώς λάθος απαντήσεις.

Είναι παράδοξο, και θα μπορούσε κανείς να μιλήσει για την ειρωνεία της ιστορίας: η ιδεολογία που με τόση θέρμη προσπάθησε να μεταβάλει το ”αύριο” με το ”χθες” σε στοιχείο σύγκρουσης και πολιτικού διχασμού της κοινωνίας, να φαντάζει η ίδια τόσο αναχρονιστική σήμερα…

Πηγη https://www.huffingtonpost.gr/entry/aet ... 4bbc0b42fc




Γιώργος Καραμπελιάς: Η κληρονομιά του Κ.Σημίτη- ΟΝΕ, Κύπρος στην ΕΕ, Ίμια, Μαδρίτη, Χρηματιστήριο
https://www.youtube.com/watch?v=J7p2joW-nYU