Πεθανε ο Κωστας Σημιτης

[Libre arbitre]

Ε, και; Αυτή η κίνηση έγινε στο πλαίσιο στρατηγικών αποφάσεων διαχείρισης των συναλλαγματικών αποθεμάτων της Ελλάδας, με στόχο τη διαφοροποίηση και την αξιοποίηση των διαθέσιμων πόρων.
Οι αποφάσεις εκείνης της περιόδου βασίζονταν στις τότε οικονομικές συνθήκες και ανάγκες.

[Οργισμένος]

ΒΡΕ ψεκες, σας τρυπαει ακομα και απο τον ταφο του ο Σημιταρος!!!

[Frappezitis]

[Libre arbitre]

.
Αφήστε τον λαϊκισμό στην μπάντα γιατί ταυτιζεστε πλέον σχεδόν απόλυτα με ακροδεξιές νοοτροπίες. Κάντε εποικοδομητικές κριτικές.
Και επιμένω, αν ο Σημίτης είχε ακούσει τον Γιαννίτση για αλλαγές στο ασφαλιστικό, θα ήταν ο καλύτερος πρωθυπουργός που πέρασε ποτέ από την Ελλάδα.
..

[Frappezitis]

Δεν χρειάζεται να ξερει καποιος πολλά.Αρκει,να δει ποιοί τον παινευουν και θρηνούν καί μπορεί ευκολα να βγαλει συμπέρασμα.

[Libre arbitre]

Δεν χρειάζεται να ξερει καποιος πολλά.Αρκει,να δει ποιοί τον παινευουν και θρηνούν καί μπορεί ευκολα να βγαλει συμπέρασμα.

Δεν χρειάζεται να ξερει καποιος πολλά. Αρκει,να δει ποιοί τον επικρίνουν (ναζιστές, φασίστες και ομοφοβικοίκομμουνιστές) καί μπορεί ευκολα να βγαλει συμπέρασμα.

[Ληστοσυμμορίτης]

Κατά την επίσκεψη του στα κοντέινερ των σεισμοπλήκτων της Αθήνας του 1999 , ρώτησε τα παιδάκια που έκπληκτα τον περιστοίχισαν αμέσως όταν τον αντιλήφθηκαν στον χώρο : Παιδιά που είναι καλύτερα ,εδώ ή στο σπίτι ? Στο σπίτι απάντησαν τα παιδάκια! Τότε η κουστωδία του γέλασε έντονα προκειμένου να διασκεδάσει την κρυάδα/κουταμάρα του!

[Ληστοσυμμορίτης]

ΒΡΕ ψεκες, σας τρυπαει ακομα και απο τον ταφο του ο Σημιταρος!!!

πασοκος στην ψυχη συντροφε;

[georgebi]

Πολλά τα όμορφα αφιερώματα του protagon και λογικά θα ακολουθήσουν κι άλλα

(όπως φυσικά περιμένω πως και πως και το άρθρο του Καμπουρακη στο liberal )








Το καλύτερο όμως ειναι αυτό του αγαπημένου μου Αλέκου Παπαναστασίου

https://www.protagon.gr/apopseis/o-simi ... 4343068340


Ηρθε μετά την εποχή των μεγάλων ηγετών, τον αποκάλεσαν «λογιστή», αλλά επί των ημερών του η Ελλάδα είχε στόχους, ήταν μια κοινωνία σε κίνηση με προσδοκίες και κατεύθυνση.

Απέναντι είχε τον πατροπαράδοτο παλαιοκομματισμό που τελικά αποδείχθηκε καταστροφικός.

Απείχε πολύ ο Κώστας Σημίτης από το πρότυπο του έλληνα ηγέτη -κι όμως έγινε ένας από τους μεγαλύτερους. Δεν ήξερε να χαιρετάει από το μπαλκόνι –η Μαλβίνα Κάραλη έλεγε πως έμοιαζε να καθαρίζει τζάμια–, οι μισοί στο κόμμα του δεν τον ήθελαν, δεν έλεγε φράσεις που κινούσαν το αίσθημα και τα πλήθη.

Κι όμως, επί των ημερών του, η Ελλάδα είχε όραμα : ήταν μια κοινωνία σε κίνηση. Ηταν μια εποχή προσδοκιών. Με όλες τις αντιφάσεις της. Από την μια πλευρά ο Ακης Τσοχατζόπουλος, που λίγο έλειψε να γίνει Πρωθυπουργός (και παρέμεινε ο εσωκομματικός αντίπαλος του Σημίτη) και από την άλλη οι μεγάλοι εθνικοί στόχοι (ΟΝΕ, Κύπρος στην ΕΕ, Ολυμπιακοί Αγώνες) και τα μεγάλα έργα (Μετρό στην Αθήνα, Ριο-Αντίρριο, Αττική Οδός, αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος»).

Πέρα από το μισό ΠΑΣΟΚ και τον Ακη, όμως, απέναντι στον Κώστα Σημίτη υπήρχε και εκείνη η αντιπολίτευση της ΝΔ του Κώστα Αλ. Καραμανλή, που μολονότι βαυκαλιζόταν ότι κομίζει το νέο, αναμασούσε τα ρητορικά χαλίκια του παλαιοκομματισμού.

Το ποιος ήταν στη σωστή πλευρά της πολιτικής Ιστορίας, το έδειξε η κοινωνία: στις εκλογές θρίλερ του 2000, οι πολίτες αύξησαν για πρώτη φορά το ποσοστό κόμματος που βρισκόταν στην εξουσία, χαρίζοντας στον Σημίτη μια δεύτερη τετραετία.

Ακολούθησε η μάχη των ταυτοτήτων. Απέναντι στον Σημίτη στάθηκαν ο αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος και ο Κώστας Καραμανλής, ο οποίος αντί να αναγνώσει στη συγκεκριμένη μεταρρύθμιση την επιταγή μιας σύγχρονης ευρωπαϊκής δημοκρατίας –που απαγορεύει στο κράτος να ρωτάει τον πολίτη ποιο είναι το θρήσκευμά του– επένδυσε στα μεσαιωνικά και βαλκάνια αντανακλαστικά της χώρας. Για ένα θέμα που ήταν αυτονόητος κανόνας δικαιωμάτων για ένα κράτος-μέλος της ΕΕ. Οπως ένα τέταρτο του αιώνα αργότερα η ισότητα στο γάμο…

Απέναντι στο όραμα και την κίνηση προς κάτι νέο, υπήρχε η αντιπρόταση της καθήλωσης και του παλαιοκομματισμού.

Η αντιπολίτευση του Καραμανλή επένδυε στις αστοχίες, τα λάθη και τις αρνητικές πτυχές της εποχής (όπως τα φαινόμενα διαφθοράς) χωρίς να προτείνει τίποτα καινούργιο.

Στο τέλος, ο Σημίτης, «ο λογιστής με το μπλοκάκι» και την παρομοιώδη μεθοδικότητά του, πέτυχε όλους τους μεγάλους στόχους και παρέδωσε στον αντίπαλό του -να το χαρεί- το καλοκαίρι των Ολυμπιακών Αγώνων (αφού πρώτα είχε δώσει το δαχτυλίδι του ΠΑΣΟΚ στον Γιώργο Παπανδρέου).

Η είδηση του θανάτου του Κώστα Σημίτη είναι βέβαιο ότι θύμισε σε πολλούς την εποχή των προσδοκιών και τη ματαίωσή τους. Είναι καλό όμως να θυμόμαστε κι αυτούς που τον διαδέχθηκαν. Και χωρίς μπλοκάκι ούτε καν για τα στοιχειώδη (τις δαπάνες, τα έσοδα του κράτους και τον δανεισμό) προετοίμασαν με τα λάθη και την ανικανότητά τους την εποχή της χρεοκοπίας των μνημονίων.

Ενα μεγάλο κομμάτι του αισθήματος καθήλωσης αυτής της δεκαετίας οφείλεται στις βραδυφλεγείς συνέπειες της χρεοκοπίας για την οποία ευθύνονται σε πολύ μεγάλο βαθμό αυτοί που πήραν τη σκυτάλη από την εποχή των προσδοκιών και του Κώστα Σημίτη. Και ξαναβγήκαν τώρα στην επιφάνεια με αφορμή και πάλι τον ευρωπαϊκό χαρακτήρα της χώρας.

Αυτή όμως είναι η Ελλάδα. Το είχε πει κι αυτό κάποτε ο Σημίτης.

[Pillars]

Tον Αύγουστο του 2003, επί πρωθυπουργίας Σημίτη, η Διοίκηση της Τραπέζης της Ελλάδος στο τιμόνι της οποίας ήταν ο Νίκος Γκαργκάνας, (ξε)πουλήθηκαν 20 τόνοι χρυσού με τίμημα 207 εκατ. ευρώ. Η πώληση (που έγινε μυστικά) στα 322 ευρώ ανά ουγγιά, δηλαδή σχεδόν 70% πιο κάτω από τις τρέχουσες τιμές. Οι οποίες με τη σειρά τους ήταν 21% χαμηλότερα από την ιστορική τους κορύφωση τον Σεπτέμβριο του 2012, όταν το πολύτιμο μέταλλο είχε φτάσει στα 1.367,64 ευρώ ανά ουγγιά.
Η χώρα δίχως αντίκρισμα σε χρυσό, έχανε και την τελευταία ευκαιρία ενός plan B για επιστροφή σε εθνικό νόμισμα.
Τουτέστιν: σκατά στον τάφο σου καριόλη υπαλληλε των καπιταληστων.

Πολύ σωστά τα λες αλλά το τεράστιο μένος του σύγχρονου Νέρωνα για την ύπουλη και συθέμελη καταστροφή της χώρας πέρα από τα γερμανικά και σιωνιστικά σχέδια που υπηρετούσε θα πρέπει να εξηγηθεί και στον βαθιά κομπλεξικό και σκοτεινό χαρακτήρα του.

[Frappezitis]

Ας το ξανααφηκω.....

Πέθανε ο Σημίτης και τον κλαίνε οι νεοδημοκρατες και τα ΜΜΕ
καταλάβατε ε;
Το βαθύτερο διαδικτυακό υπόγειο, που μοιράζεται η ΝουΔου & το ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ είναι δημιούργημα του Σιμίτης
Βρομερα δεκανικια της δεξιάς.

Ολα τα (καπιταληστικα) καθαρματα δουλευουνε μαζι.

[Libre arbitre]

Ας το ξανααφηκω.....

Πέθανε ο Σημίτης και τον κλαίνε οι νεοδημοκρατες και τα ΜΜΕ
καταλάβατε ε;
.

Πέθανε ο Σημίτης και τον βρίζουν εθνίκια, ναζιστές, ακροδεξιοί και κομμουνιστές.

[Frappezitis]

Όταν κηρύσσεται εθνικό πένθος για εγκληματιες καπιταληστες , τότε ξέρεις ότι ζεις στην HELL-ASS.
Ή μάλλον δεν ζεις, αργοπεθαίνεις...

[Ληστοσυμμορίτης]

Η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έλεγε ότι «οι συμμαχικές δεσμεύσεις μάς επιβάλλουν να στείλουμε στην Αδριατική το Α/Τ “Θεμιστοκλής”». Και τι γινόταν τότε στην Αδριατική Θάλασσα; Η περιοχή του Ιονίου Πελάγους και μέχρι την Τεργέστη της Ιταλίας ήταν χαρακτηρισμένη από το ΝΑΤΟ ως εμπόλεμη ζώνη. Τα πλοία του ΝΑΤΟ περιπολούσαν σε όλη αυτήν τη θαλάσσια περιοχή εφαρμόζοντας ΝΑΤΟικό ναυτικό αποκλεισμό και ταυτόχρονα βομβάρδιζαν με πυραύλους την τότε Γιουγκοσλαβία.

Ο Ανδρέας Λοβέρδος, υπουργός του ΠΑΣΟΚ, λέει ότι «…η εναντίωση στη συμμετοχή των Ενόπλων Δυνάμεων ενάντια στη Γιουγκοσλαβία είναι λιποταξία που τιμωρείται με εκτέλεση σε καιρό πολέμου…!»

Αποφασίζεται από τον κυβερνήτη η ακύρωση όλων των «εξόδων» πληρώματος. Ζητάνε 9 ναύτες να ξεκινήσουν οι αναφορές ξανά. Δεν απαντάνε σε κανέναν. Αρχίζουν ξανά οι «έξοδοι». Απειλητικά τηλεφωνήματα σε σπίτια ναυτών. Τα τηλεφωνήματα συμπαράστασης πολλαπλασιάζονται επίσης. Η μέρα απόπλου πλησιάζει. Ανησυχούν οι γονείς των στρατευμένων. Ο πρωθυπουργός της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, Κώστας Σημίτης, σαν λοχίας του ΝΑΤΟ, λέει: «Θα στείλω τους Ελληνες στρατιώτες όπου θέλω, χωρίς κανέναν περιορισμό!». Οσμή θανάτου…

[georgebi]

https://www.liberal.gr/politiki/kostas- ... tin-ellada

Ο πολιτικός που πέτυχε εμβληματικούς εθνικούς στόχους, όπως το να βάλει την Ελλάδα στον βασικό πυρήνα της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης και να εντάξει την Κύπρο στην ΕΕ, κόντρα σε όλες τις προβλέψεις, αλλά και τις επιθυμίες Ευρωπαίων ηγετών της εποχής, διέπεται σταθερά από το φρόνημα του πατριωτισμού που απορρίπτει τις μεγάλες λέξεις και τις «τζάμπα μαγκιές».

Γράφει ο Κώστας Σημίτης σε ένα από τα βιβλία του:

«Ο εθνικιστικός λαϊκισμός αγνοεί εσκεμμένα τα γεωπολιτικά δεδομένα, την αλληλεξάρτηση στον σημερινό κόσμο, παραβλέπει ότι η απήχηση και η ισχύς μιας χώρας καθορίζονται από την οικονομική της δυναμική, τη συνεισφορά της στην παγκόσμια συνεργασία και τη δημιουργική παρουσία της στις διεθνείς σχέσεις.»