Διάβασα μερικές σοβαρες δημοσιεύσεις για τον Σημίτη καποιες τον υμνουν και τον εκθειαζουν και άλλες είναι εναντίον του και κατακρίνουν την πολιτική του .
Αυτό όμως που χαρακτηρίζει τις αναρτήσεις που τον ύμνουν,είναι η έλλειψη πολιτικού λόγου, πολιτικών επιχειρηματων.
Ειναι αρτια δομημενες
φιλολογικου περιεχομένου αναρτήσεις που συνεπαίρνουν τον αναγνώστη και εστιάζουν την προσοχή του στον
ωραίο λόγο και στην
ευφάνταστη προβολή των "χαρισματων" του Σημίτη.
Πριν αναλύσουμε την πολιτική του Σημίτη και βγάλουμε συμπεράσματα θα πρέπει να αναφέρουμε μια
δήλωση του και μια ενέργεια του που μας δίνουν ανάγλυφη την εικόνα της προσωπικότητας του και της πολιτικης του.
Η δήλωση του ήταν η εξής:
"Το χρηματιστήριο δείχνει την άνθηση της οικονομίας μας και
θα φτάσει στις 7000 μονάδες "( δηλαδή θα ξεπερνούσε το χρηματιστήριο της Φρανκφούρτης).
Αυτή η δήλωση σε συνδυασμό με την πτώση των επιτοκίων καταθέσεων στο 0,5% οδήγησε τις αποταμιευσεις των εργαζομένων,των αγροτων και των μικρομεσαίων στο χρηματιστήριο.
Είναι αδιανόητο για τον πολίτη να σκεφτει οτι ο πρωθυπουργός θα τον παρότρυνε να τοποθετήσει τις αποταμιευσεις του αν δεν ηταν βεβαιος οτι δεν κινδυνευουν να χαθούν.
Όμως ο Σημίτης γνώριζε πως τα 2/3 των εισηγμένων εταιρειών στο χρηματιστήριο δεν είχαν καμία οικονομική δραστηριότητα η ήταν εταιρείες με αξία υποπολλαπλασια των μετοχών που είχαν εκδοσει .
Ήταν οι λεγόμενες εταιρείες μαϊμού
Οι οποίες μαλιστα λογω της καθημερινής αύξησης της αξίας της μετοχής τους ήταν ελκυστικοτερες για επένδυση.
Την ιδια εποχη η κυβερνηση του παρουσίαζε ψευτικα στοιχεία για την οικονομία ,τα οποία έστελνε στις Βρυξελλες για να μπορεσει η χώρα από 1/1/2001 να γίνει μέλος της ΟΝΕ.
Άρα γνώριζε πως δεν ανταποκρίνεται η φρενηρης άνοδος του Χρηματιστήριου στην πραγματική εικόνα της οικονομίας.
Αυτό φάνηκε το 2000 λίγο πριν τις εκλογές που κατρακυλουσε το χρηματιστήριο ,και τότε ενήργησε ανήθικα χρησιμοποιώντας τα αποθεματικά του ΙΚΑ με τα οποία συγκρατησε την κατρακύλα και απεφυγε την καταρρευση εν όψει των εκλογών.
Ετσι τιναξε το μεγαλύτερο ασφαλιστικό ταμείο της χωρας στον αέρα.
Κερδισε οριακα τις αμφιλεγομενες εκλογές του 2000 για τις οποίες είδαν το φως της δημοσιοτητας αποκαλύψεις ,οτι ψήφισαν χιλιάδες Ουκρανοί στους οποίους η κυβέρνηση είχε δώσει πλαστά χαρτιά.
Επίσης στο ψηφοδέλτιο επικρατειας του ΠΑΣΟΚ συμμετείχε η σύζυγος του προέδρου της κεφάλαιαγοράς ( ανεξαρτητη αρχη του υπουργειου οικονομικων ) και ήταν η μόνη γυναίκα σε όλα τα ψηφοδέλτια των κομμάτων που είχε μόνο το πατρικο της επώνυμο, ενώ όλες είχαν και του συζύγου τους .
Αυτή ήταν μια σκόπιμη ενέργεια για να μην θεωρηθεί ότι υπήρχε διαπλοκή της κυβέρνησης με την ανεξάρτητη αρχή της επιτροπής κεφαλαιαγορας του ΧΑΑ.
Με το κόλπο του χρηματιστηριου ,εχασαν οι Έλληνες εργαζόμενοι,αγρότες και μικρομεσαιοι πάνω 1 τρισεκατομμυριο δρχ το οποίο
μπήκε στους λογαριασμούς 100 Ελλήνων και ξένων "επενδυτών".
Αυτά τα χρήματα από την 1/1/2001 με την άρον άρον ένταξη στην ΟΝΕ θα μετατρέπονταν σε ένα ισχυρό νόμισμα και θα
έπαιρναν την άγουσα για φορολογικούς παραδεισους .
Περίπου 3 δισ € ,αστρονομικό ποσο για τότε.
Το πολιτικο όμως στίγμα της περιόδου Σημίτη καθορίστηκε από δύο μεγάλες αλλαγές που ήταν ορόσημα για την μετέπειτα πορεία της χώρας.
1) Ήταν η αποδοχή του νεοφιλελευθερου μοντέλου και η απόλυτη εγκατάλειψη των σοσιαλιστικων ιδεών.
2) Η αλλαγή της εξωτερικής πολιτικης των κυβερνήσεων του Αντρέα και η ταύτιση με την πολιτική της δεξιάς και μάλιστα της Μητσοτακικης περιόδου.
Έτσι λοιπόν η περίοδος του σημαδεύτηκε από την απόλυτη
κυριαρχία της νεοφιλελευθερης ιδεοληψιας ,από την ιδεολογική υποχώρηση του Σοσιαλισμου αλλά και από την υποτελή στις ΗΠΑ και στο Ευρωπαικο διευθυντηριο πολιτικη του .
Η υποτελης πολιτική του στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ συνοδεύτηκε με την ενδοτικη πολιτική του στον Τουρκικό εθνικισμο .
Για τα σκάνδαλα που συνέβησαν επι πρωθυπουργιας του ας μη μιλάμε πια .