Μεγάλες εταιρείες βάζουν τέλος στην τηλεργασια

[mao mao]

Εγώ 6 χρόνια δουλεύω από το σπίτι, πρώτη φορά την ακούω αυτή την λογική. Πάντα βοηθάω και πάντα με βοηθάνε. Σιγά μην κουμπαριασω με τον άλλο, μια δουλειά κάνουμε. Που κολλάνε οι προσωπικές συμπάθειες;

Συμφωνώ στο πρώτο διαφωνώ στο δεύτερο. Γαμάμε το alienation όπου μπορούμε, ναι θα κουμπαριασω.

Ρε παρέα θα κάνω, δεν είμαστε ζώα. Κανονίζουμε να βρισκόμαστε εκτός δουλειάς κτλπ, αλλά στην ώρα εργασίας που κολλάνε οι προσωπικές συμπάθειες;

σε έναν ιδεατό κόσμο δεν κολλάνε. Στον πραγματικό τα βρίσκεις μπροστά σου. Ούτε εμένα μου αρέσει αλλά έτσι είναι.

[Dwarven Blacksmith]

Εγώ συμπαθώ τους περισσότερους, αλλά 1-2 που δεν χωνεύω το στυλ τους τα tickets τους απολαμβάνουν τη διαμονή στο backlog μέχρι να ωριμάσουν σαν το καλό ουίσκι. Βοηθαει βέβαια που ζητάνε μόνο μαλακίες.

[Allah]

Το δημοσίευμα αφορά σε στελέχη εταιρίων με εξαψήφιες ετήσιες αμοιβές.

Και ο μάσκ το είπε για τους δημοσίους υπαλλήλους. Δεν αρέσει στα αφεντικά, θέλουν να σε βλέπουν όταν σε ξεζουμιζουν. Είναι στις απολαύσεις της ζωής.

Τελείως άσχετο με το θέμα.

Και όμως, είναι σχετικότατο.

Για κάποια επαγγέλματα όντως δεν έχει κανένα νόημα η φυσική παρουσία. Δεν έχει την παραμικρή επίδραση στην απόδοση και στην παραγωγικότητα. Είναι μόνο για να δικαιολογούν την ύπαρξή τους οι παρασιτικές θέσεις των middle managers.

(Και φυσικά για να βγάζουν το κατιτίς τους οι εξίσου παρασιτικές μεγαλοεταιρίες παροχής χώρων γραφείου, που είναι και οι πλέον ζημιωμένες από την εργασία εξ'αποστάσεως.)

[Ληστοσυμμορίτης]

Ο πρώτος που πλήρωσε ήταν ο παλαιό χριστιανός από το λαγούμι που του στέρησαν την νέα μέθοδο εργασίας

[Chilloutbuddy]

Η ομάδα μου είναι όλοι μεταξύ 52 και 66 χρόνων, τους προσέλαβα εγώ έναν έναν. Είναι γαμάτοι και τους αγαπάω κυριολεκτικά, έχουνε συνολικά 150 χρόνια εμπειρία, κάνεις τους δε θέλει προαγωγή και να τους τη δίναν με το ζόρι, και δεν υπάρχει καμμία μαλακια στον εταιρικό κοσμο που δεν την έχουμε ξαναδεί και δεν ξέρουμε πως να την προσπεράσουμε με μίνιμουμ προσπάθεια. 2 από αυτούς έχουν διαβήτη, 2 με μπαϊπάς και ένας με εγκεφαλικό. Είμαστε γηροκομείο. Γέροι, χοντροί και αργοκίνητοι. Πιστεύω κανείς τους δε δουλεύει πάνω από 4-5 ώρες τη μέρα, αλλά ξέρουν όταν σκάει η πιπα να την αναγνωρίσουν και να δουλέψουν όσο χρειάζεται μεχρι να την εξουδετερώσουν χωρίς να τους το ζητησω. Εννοείται ότι δεν έχω ιδέα που βρίσκονται ούτε μ'ενδιαφέρει, το μόνο που τους έχω ζητήσει είναι να απαντάνε στο τσατ όταν τους ψάχνω. Το ξέρω ότι όταν μιλάμε ο ένας ποτίζει τις ντομάτες, ο άλλος βγάζει το σκύλο βόλτα κλπ. Κάποια φάση μίλαγα με έναν, του λέω τι έχεις ρε ακούγεσαι κουρασμένος. Ε μου λέει ξυπνάω κάθε μέρα 4 το πρωί λόγω διαφοράς ώρας. Είμαι στη μάνα μου στο Παντζαμπ

Κάθε δευτερη Παρασκευή έχω κλείσει μίτινγκ στο γραφείο, συνήθως έρχονται όλοι τους για το τζάμπα φαγητό. Κατά τις δύο το σχολαμε και συνεχίζουμε απ'το σπίτι υποτίθεται. Το δικό μου αφεντικό είναι σε άλλη πόλη και μιλάμε ανοιχτά και έχουμε συμφωνήσει: εγώ φροντίζω τις πίπες που του σκάνε και αυτός δε με πρήζει. Κάθε βδομάδα όλο και κάποιος από εμάς εξαφανίζεται χωρίς άδεια και κάνω ότι δεν το βλέπω.

Οι εταιρίες είναι ηλίθιες. Έξυπνοι άνθρωποι που παίρνουν συνολικά ηλίθιες αποφάσεις για χίλιους δυο λόγους. Παντα υπάρχει xώρος στα περιθώρια εντός της εταιρίας να επιβιώσεις και να ζήσεις σαν ανθρωπος, απλά πρέπει να τον βρεις. Και πρέπει να είσαι καλός στη δουλειά σου για να έχεις αξία και να μπορείς να διαπραγματεύεσαι.

[ΓΑΛΗ]

Και ο μάσκ το είπε για τους δημοσίους υπαλλήλους. Δεν αρέσει στα αφεντικά, θέλουν να σε βλέπουν όταν σε ξεζουμιζουν. Είναι στις απολαύσεις της ζωής.

Τελείως άσχετο με το θέμα.

Και όμως, είναι σχετικότατο.

Για κάποια επαγγέλματα όντως δεν έχει κανένα νόημα η φυσική παρουσία. Δεν έχει την παραμικρή επίδραση στην απόδοση και στην παραγωγικότητα. Είναι μόνο για να δικαιολογούν την ύπαρξή τους οι παρασιτικές θέσεις των middle managers.

(Και φυσικά για να βγάζουν το κατιτίς τους οι εξίσου παρασιτικές μεγαλοεταιρίες παροχής χώρων γραφείου, που είναι και οι πλέον ζημιωμένες από την εργασία εξ'αποστάσεως.)

Για ποιο λόγο κάποιο "αφεντικό" να θέλει να πληρώνει μεγάλους χώρους γραφείων και την αντίστοιχη συντήρηση τους, από τη στιγμή που το αντικείμενο εργασίας δεν απαιτεί φυσική παρουσία, μόνον και μόνον για να νιώθει ότι ...ξεζουμίζει τους υπαλλήλους;

Γιατί σαφώς και η τηλεργασία αφορά σε περιπτώσεις που το 90% των όποιων προβλημάτων μπορεί να λυθεί με διαδικτυακή ή και τηλεφωνική επικοινωνία.

Ή στις μεγάλες εταιρίες, με συνεχή φυσική παρουσία έχει ο κάθε υπάλληλος τη δυνατότητα άμεσης επικοινωνίας με τα "αφεντικά";

Αυτοί που έχουν το βασικό πρόβλημα σε τέτοιες περιπτώσεις, είναι ακριβώς αυτοί που ήδη προσδιόρισες ως μεσαία στελέχη, που δεν μπορούν να λειτουργήσουν διεκπεραιωτικά εξ αποστάσεως.

[Ληστοσυμμορίτης]

Η ομάδα μου είναι όλοι μεταξύ 52 και 66 χρόνων, τους προσέλαβα εγώ έναν έναν. Είναι γαμάτοι και τους αγαπάω κυριολεκτικά, έχουνε συνολικά 150 χρόνια εμπειρία, κάνεις τους δε θέλει προαγωγή και να τους τη δίναν με το ζόρι, και δεν υπάρχει καμμία μαλακια στον εταιρικό κοσμο που δεν την έχουμε ξαναδεί και δεν ξέρουμε πως να την προσπεράσουμε με μίνιμουμ προσπάθεια. 2 από αυτούς έχουν διαβήτη, 2 με μπαϊπάς και ένας με εγκεφαλικό. Είμαστε γηροκομείο. Γέροι, χοντροί και αργοκίνητοι. Πιστεύω κανείς τους δε δουλεύει πάνω από 4-5 ώρες τη μέρα, αλλά ξέρουν όταν σκάει η πιπα να την αναγνωρίσουν και να δουλέψουν όσο χρειάζεται μεχρι να την εξουδετερώσουν χωρίς να τους το ζητησω. Εννοείται ότι δεν έχω ιδέα που βρίσκονται ούτε μ'ενδιαφέρει, το μόνο που τους έχω ζητήσει είναι να απαντάνε στο τσατ όταν τους ψάχνω. Το ξέρω ότι όταν μιλάμε ο ένας ποτίζει τις ντομάτες, ο άλλος βγάζει το σκύλο βόλτα κλπ. Κάποια φάση μίλαγα με έναν, του λέω τι έχεις ρε ακούγεσαι κουρασμένος. Ε μου λέει ξυπνάω κάθε μέρα 4 το πρωί λόγω διαφοράς ώρας. Είμαι στη μάνα μου στο Παντζαμπ

Κάθε δευτερη Παρασκευή έχω κλείσει μίτινγκ στο γραφείο, συνήθως έρχονται όλοι τους για το τζάμπα φαγητό. Κατά τις δύο το σχολαμε και συνεχίζουμε απ'το σπίτι υποτίθεται. Το δικό μου αφεντικό είναι σε άλλη πόλη και μιλάμε ανοιχτά και έχουμε συμφωνήσει: εγώ φροντίζω τις πίπες που του σκάνε και αυτός δε με πρήζει. Κάθε βδομάδα όλο και κάποιος από εμάς εξαφανίζεται χωρίς άδεια και κάνω ότι δεν το βλέπω.

Οι εταιρίες είναι ηλίθιες. Έξυπνοι άνθρωποι που παίρνουν συνολικά ηλίθιες αποφάσεις για χίλιους δυο λόγους. Παντα υπάρχει xώρος στα περιθώρια εντός της εταιρίας να επιβιώσεις και να ζήσεις σαν ανθρωπος, απλά πρέπει να τον βρεις. Και πρέπει να είσαι καλός στη δουλειά σου για να έχεις αξία και να μπορείς να διαπραγματεύεσαι.

Αν θες απαντας
Σε ποιον κλάδο δραστηριοποιείται η επιχείρηση;
Πόσους εργαζόμενους έχει και πόσους "συνεργαζόμενους-συνεργάτες"

Τι θέλω να πω; μπορεί η επιχείρηση να βγάζει αξία και από άλλους εργαζόμενους και να δίνει δυνατότητα στους προισταμενους να κάνουν λίγες εργασίες με καλά λεφτά. Μπορεί να έχει αναλαβει υπηρεσίες άλλων παραγωγικών επιχειρήσεων και να μεταφέρεται αξία από την παραγωγικες επιχειρήσεις στην εργοδοτρια σου εταιρία.

[Ερμής]

Για εμένα η έννοια της τηλεργασιας είναι κάτι άγνωστο αλλά αναγνωρίζω πως σε κάποιους τομείς είναι υπέρ και του εργαζόμενου και της επιχείρησης.

[Ληστοσυμμορίτης]

Μόνιμος δημοτικός υπάλληλος ο 45χρονος παλαιοχριστιανός στον Δήμο Ερέτριας - Εργαζόταν ως υπάλληλος καθαριότητας μέσω... ίντερνετ από το λαγούμι που είχε φτιάξει στην ορεινή Κορινθία


Μεγάλο πόλεμο έχει φάει η τηλεργασια

[ΓΑΛΗ]

Η ομάδα μου είναι όλοι μεταξύ 52 και 66 χρόνων, τους προσέλαβα εγώ έναν έναν. Είναι γαμάτοι και τους αγαπάω κυριολεκτικά, έχουνε συνολικά 150 χρόνια εμπειρία, κάνεις τους δε θέλει προαγωγή και να τους τη δίναν με το ζόρι, και δεν υπάρχει καμμία μαλακια στον εταιρικό κοσμο που δεν την έχουμε ξαναδεί και δεν ξέρουμε πως να την προσπεράσουμε με μίνιμουμ προσπάθεια. 2 από αυτούς έχουν διαβήτη, 2 με μπαϊπάς και ένας με εγκεφαλικό. Είμαστε γηροκομείο. Γέροι, χοντροί και αργοκίνητοι. Πιστεύω κανείς τους δε δουλεύει πάνω από 4-5 ώρες τη μέρα, αλλά ξέρουν όταν σκάει η πιπα να την αναγνωρίσουν και να δουλέψουν όσο χρειάζεται μεχρι να την εξουδετερώσουν χωρίς να τους το ζητησω. Εννοείται ότι δεν έχω ιδέα που βρίσκονται ούτε μ'ενδιαφέρει, το μόνο που τους έχω ζητήσει είναι να απαντάνε στο τσατ όταν τους ψάχνω. Το ξέρω ότι όταν μιλάμε ο ένας ποτίζει τις ντομάτες, ο άλλος βγάζει το σκύλο βόλτα κλπ. Κάποια φάση μίλαγα με έναν, του λέω τι έχεις ρε ακούγεσαι κουρασμένος. Ε μου λέει ξυπνάω κάθε μέρα 4 το πρωί λόγω διαφοράς ώρας. Είμαι στη μάνα μου στο Παντζαμπ

Κάθε δευτερη Παρασκευή έχω κλείσει μίτινγκ στο γραφείο, συνήθως έρχονται όλοι τους για το τζάμπα φαγητό. Κατά τις δύο το σχολαμε και συνεχίζουμε απ'το σπίτι υποτίθεται. Το δικό μου αφεντικό είναι σε άλλη πόλη και μιλάμε ανοιχτά και έχουμε συμφωνήσει: εγώ φροντίζω τις πίπες που του σκάνε και αυτός δε με πρήζει. Κάθε βδομάδα όλο και κάποιος από εμάς εξαφανίζεται χωρίς άδεια και κάνω ότι δεν το βλέπω.

Οι εταιρίες είναι ηλίθιες. Έξυπνοι άνθρωποι που παίρνουν συνολικά ηλίθιες αποφάσεις για χίλιους δυο λόγους. Παντα υπάρχει xώρος στα περιθώρια εντός της εταιρίας να επιβιώσεις και να ζήσεις σαν ανθρωπος, απλά πρέπει να τον βρεις. Και πρέπει να είσαι καλός στη δουλειά σου για να έχεις αξία και να μπορείς να διαπραγματεύεσαι.

Αν θες απαντας
Σε ποιον κλάδο δραστηριοποιείται η επιχείρηση;
Πόσους εργαζόμενους έχει και πόσους "συνεργαζόμενους-συνεργάτες"

Τι θέλω να πω; μπορεί η επιχείρηση να βγάζει αξία και από άλλους εργαζόμενους και να δίνει δυνατότητα στους προισταμενους να κάνουν λίγες εργασίες με καλά λεφτά. Μπορεί να έχει αναλαβει υπηρεσίες άλλων παραγωγικών επιχειρήσεων και να μεταφέρεται αξία από την παραγωγικες επιχειρήσεις στην εργοδοτρια σου εταιρία.

Έχεις μπερδέψει τις επιχειρήσεις με το ελληνικό δημόσιο.

[mao mao]

Η ομάδα μου είναι όλοι μεταξύ 52 και 66 χρόνων, τους προσέλαβα εγώ έναν έναν. Είναι γαμάτοι και τους αγαπάω κυριολεκτικά, έχουνε συνολικά 150 χρόνια εμπειρία, κάνεις τους δε θέλει προαγωγή και να τους τη δίναν με το ζόρι, και δεν υπάρχει καμμία μαλακια στον εταιρικό κοσμο που δεν την έχουμε ξαναδεί και δεν ξέρουμε πως να την προσπεράσουμε με μίνιμουμ προσπάθεια. 2 από αυτούς έχουν διαβήτη, 2 με μπαϊπάς και ένας με εγκεφαλικό. Είμαστε γηροκομείο. Γέροι, χοντροί και αργοκίνητοι. Πιστεύω κανείς τους δε δουλεύει πάνω από 4-5 ώρες τη μέρα, αλλά ξέρουν όταν σκάει η πιπα να την αναγνωρίσουν και να δουλέψουν όσο χρειάζεται μεχρι να την εξουδετερώσουν χωρίς να τους το ζητησω. Εννοείται ότι δεν έχω ιδέα που βρίσκονται ούτε μ'ενδιαφέρει, το μόνο που τους έχω ζητήσει είναι να απαντάνε στο τσατ όταν τους ψάχνω. Το ξέρω ότι όταν μιλάμε ο ένας ποτίζει τις ντομάτες, ο άλλος βγάζει το σκύλο βόλτα κλπ. Κάποια φάση μίλαγα με έναν, του λέω τι έχεις ρε ακούγεσαι κουρασμένος. Ε μου λέει ξυπνάω κάθε μέρα 4 το πρωί λόγω διαφοράς ώρας. Είμαι στη μάνα μου στο Παντζαμπ

Κάθε δευτερη Παρασκευή έχω κλείσει μίτινγκ στο γραφείο, συνήθως έρχονται όλοι τους για το τζάμπα φαγητό. Κατά τις δύο το σχολαμε και συνεχίζουμε απ'το σπίτι υποτίθεται. Το δικό μου αφεντικό είναι σε άλλη πόλη και μιλάμε ανοιχτά και έχουμε συμφωνήσει: εγώ φροντίζω τις πίπες που του σκάνε και αυτός δε με πρήζει. Κάθε βδομάδα όλο και κάποιος από εμάς εξαφανίζεται χωρίς άδεια και κάνω ότι δεν το βλέπω.

Οι εταιρίες είναι ηλίθιες. Έξυπνοι άνθρωποι που παίρνουν συνολικά ηλίθιες αποφάσεις για χίλιους δυο λόγους. Παντα υπάρχει xώρος στα περιθώρια εντός της εταιρίας να επιβιώσεις και να ζήσεις σαν ανθρωπος, απλά πρέπει να τον βρεις. Και πρέπει να είσαι καλός στη δουλειά σου για να έχεις αξία και να μπορείς να διαπραγματεύεσαι.

Στο παράδειγμα σου λειτουργεί η τηλεργασία επειδή 1. Όλοι έχουν τεράστια εμπειρία. 2. Δεν έχει κανείς τους φιλοδοξία για ανέλιξη. Ναι αυτές είναι τέλειες συνθήκες για τηλεργασία, αλλά είναι υποπερίπτωση.

[Ληστοσυμμορίτης]

Η ομάδα μου είναι όλοι μεταξύ 52 και 66 χρόνων, τους προσέλαβα εγώ έναν έναν. Είναι γαμάτοι και τους αγαπάω κυριολεκτικά, έχουνε συνολικά 150 χρόνια εμπειρία, κάνεις τους δε θέλει προαγωγή και να τους τη δίναν με το ζόρι, και δεν υπάρχει καμμία μαλακια στον εταιρικό κοσμο που δεν την έχουμε ξαναδεί και δεν ξέρουμε πως να την προσπεράσουμε με μίνιμουμ προσπάθεια. 2 από αυτούς έχουν διαβήτη, 2 με μπαϊπάς και ένας με εγκεφαλικό. Είμαστε γηροκομείο. Γέροι, χοντροί και αργοκίνητοι. Πιστεύω κανείς τους δε δουλεύει πάνω από 4-5 ώρες τη μέρα, αλλά ξέρουν όταν σκάει η πιπα να την αναγνωρίσουν και να δουλέψουν όσο χρειάζεται μεχρι να την εξουδετερώσουν χωρίς να τους το ζητησω. Εννοείται ότι δεν έχω ιδέα που βρίσκονται ούτε μ'ενδιαφέρει, το μόνο που τους έχω ζητήσει είναι να απαντάνε στο τσατ όταν τους ψάχνω. Το ξέρω ότι όταν μιλάμε ο ένας ποτίζει τις ντομάτες, ο άλλος βγάζει το σκύλο βόλτα κλπ. Κάποια φάση μίλαγα με έναν, του λέω τι έχεις ρε ακούγεσαι κουρασμένος. Ε μου λέει ξυπνάω κάθε μέρα 4 το πρωί λόγω διαφοράς ώρας. Είμαι στη μάνα μου στο Παντζαμπ

Κάθε δευτερη Παρασκευή έχω κλείσει μίτινγκ στο γραφείο, συνήθως έρχονται όλοι τους για το τζάμπα φαγητό. Κατά τις δύο το σχολαμε και συνεχίζουμε απ'το σπίτι υποτίθεται. Το δικό μου αφεντικό είναι σε άλλη πόλη και μιλάμε ανοιχτά και έχουμε συμφωνήσει: εγώ φροντίζω τις πίπες που του σκάνε και αυτός δε με πρήζει. Κάθε βδομάδα όλο και κάποιος από εμάς εξαφανίζεται χωρίς άδεια και κάνω ότι δεν το βλέπω.

Οι εταιρίες είναι ηλίθιες. Έξυπνοι άνθρωποι που παίρνουν συνολικά ηλίθιες αποφάσεις για χίλιους δυο λόγους. Παντα υπάρχει xώρος στα περιθώρια εντός της εταιρίας να επιβιώσεις και να ζήσεις σαν ανθρωπος, απλά πρέπει να τον βρεις. Και πρέπει να είσαι καλός στη δουλειά σου για να έχεις αξία και να μπορείς να διαπραγματεύεσαι.

Αν θες απαντας
Σε ποιον κλάδο δραστηριοποιείται η επιχείρηση;
Πόσους εργαζόμενους έχει και πόσους "συνεργαζόμενους-συνεργάτες"

Τι θέλω να πω; μπορεί η επιχείρηση να βγάζει αξία και από άλλους εργαζόμενους και να δίνει δυνατότητα στους προισταμενους να κάνουν λίγες εργασίες με καλά λεφτά. Μπορεί να έχει αναλαβει υπηρεσίες άλλων παραγωγικών επιχειρήσεων και να μεταφέρεται αξία από την παραγωγικες επιχειρήσεις στην εργοδοτρια σου εταιρία.

Έχεις μπερδέψει τις επιχειρήσεις με το ελληνικό δημόσιο.

Γιατί ξέρεις εσύ σε τι εταιρεία είναι;

[ΓΑΛΗ]

Η ομάδα μου είναι όλοι μεταξύ 52 και 66 χρόνων, τους προσέλαβα εγώ έναν έναν. Είναι γαμάτοι και τους αγαπάω κυριολεκτικά, έχουνε συνολικά 150 χρόνια εμπειρία, κάνεις τους δε θέλει προαγωγή και να τους τη δίναν με το ζόρι, και δεν υπάρχει καμμία μαλακια στον εταιρικό κοσμο που δεν την έχουμε ξαναδεί και δεν ξέρουμε πως να την προσπεράσουμε με μίνιμουμ προσπάθεια. 2 από αυτούς έχουν διαβήτη, 2 με μπαϊπάς και ένας με εγκεφαλικό. Είμαστε γηροκομείο. Γέροι, χοντροί και αργοκίνητοι. Πιστεύω κανείς τους δε δουλεύει πάνω από 4-5 ώρες τη μέρα, αλλά ξέρουν όταν σκάει η πιπα να την αναγνωρίσουν και να δουλέψουν όσο χρειάζεται μεχρι να την εξουδετερώσουν χωρίς να τους το ζητησω. Εννοείται ότι δεν έχω ιδέα που βρίσκονται ούτε μ'ενδιαφέρει, το μόνο που τους έχω ζητήσει είναι να απαντάνε στο τσατ όταν τους ψάχνω. Το ξέρω ότι όταν μιλάμε ο ένας ποτίζει τις ντομάτες, ο άλλος βγάζει το σκύλο βόλτα κλπ. Κάποια φάση μίλαγα με έναν, του λέω τι έχεις ρε ακούγεσαι κουρασμένος. Ε μου λέει ξυπνάω κάθε μέρα 4 το πρωί λόγω διαφοράς ώρας. Είμαι στη μάνα μου στο Παντζαμπ

Κάθε δευτερη Παρασκευή έχω κλείσει μίτινγκ στο γραφείο, συνήθως έρχονται όλοι τους για το τζάμπα φαγητό. Κατά τις δύο το σχολαμε και συνεχίζουμε απ'το σπίτι υποτίθεται. Το δικό μου αφεντικό είναι σε άλλη πόλη και μιλάμε ανοιχτά και έχουμε συμφωνήσει: εγώ φροντίζω τις πίπες που του σκάνε και αυτός δε με πρήζει. Κάθε βδομάδα όλο και κάποιος από εμάς εξαφανίζεται χωρίς άδεια και κάνω ότι δεν το βλέπω.

Οι εταιρίες είναι ηλίθιες. Έξυπνοι άνθρωποι που παίρνουν συνολικά ηλίθιες αποφάσεις για χίλιους δυο λόγους. Παντα υπάρχει xώρος στα περιθώρια εντός της εταιρίας να επιβιώσεις και να ζήσεις σαν ανθρωπος, απλά πρέπει να τον βρεις. Και πρέπει να είσαι καλός στη δουλειά σου για να έχεις αξία και να μπορείς να διαπραγματεύεσαι.

Στο παράδειγμα σου λειτουργεί η τηλεργασία επειδή 1. Όλοι έχουν τεράστια εμπειρία. 2. Δεν έχει κανείς τους φιλοδοξία για ανέλιξη. Ναι αυτές είναι τέλειες συνθήκες για τηλεργασία, αλλά είναι υποπερίπτωση.

Σε επαγγελματικούς χώρους, που απαιτείται η διαδικτυακή επικοινωνία (για πρακτικούς και όχι διαφημιστικους λόγους) ακόμη και από τα γραφεία της εταιρίας, μόνον όσοι μπορούν να ανταπεξέλθουν ΚΑΙ σε περιβάλλον τηλεργασίας έχουν τη δυνατότητα ανέλιξης.

[nemo]

Η ομάδα μου είναι όλοι μεταξύ 52 και 66 χρόνων, τους προσέλαβα εγώ έναν έναν. Είναι γαμάτοι και τους αγαπάω κυριολεκτικά, έχουνε συνολικά 150 χρόνια εμπειρία, κάνεις τους δε θέλει προαγωγή και να τους τη δίναν με το ζόρι, και δεν υπάρχει καμμία μαλακια στον εταιρικό κοσμο που δεν την έχουμε ξαναδεί και δεν ξέρουμε πως να την προσπεράσουμε με μίνιμουμ προσπάθεια. 2 από αυτούς έχουν διαβήτη, 2 με μπαϊπάς και ένας με εγκεφαλικό. Είμαστε γηροκομείο. Γέροι, χοντροί και αργοκίνητοι. Πιστεύω κανείς τους δε δουλεύει πάνω από 4-5 ώρες τη μέρα, αλλά ξέρουν όταν σκάει η πιπα να την αναγνωρίσουν και να δουλέψουν όσο χρειάζεται μεχρι να την εξουδετερώσουν χωρίς να τους το ζητησω. Εννοείται ότι δεν έχω ιδέα που βρίσκονται ούτε μ'ενδιαφέρει, το μόνο που τους έχω ζητήσει είναι να απαντάνε στο τσατ όταν τους ψάχνω. Το ξέρω ότι όταν μιλάμε ο ένας ποτίζει τις ντομάτες, ο άλλος βγάζει το σκύλο βόλτα κλπ. Κάποια φάση μίλαγα με έναν, του λέω τι έχεις ρε ακούγεσαι κουρασμένος. Ε μου λέει ξυπνάω κάθε μέρα 4 το πρωί λόγω διαφοράς ώρας. Είμαι στη μάνα μου στο Παντζαμπ

Κάθε δευτερη Παρασκευή έχω κλείσει μίτινγκ στο γραφείο, συνήθως έρχονται όλοι τους για το τζάμπα φαγητό. Κατά τις δύο το σχολαμε και συνεχίζουμε απ'το σπίτι υποτίθεται. Το δικό μου αφεντικό είναι σε άλλη πόλη και μιλάμε ανοιχτά και έχουμε συμφωνήσει: εγώ φροντίζω τις πίπες που του σκάνε και αυτός δε με πρήζει. Κάθε βδομάδα όλο και κάποιος από εμάς εξαφανίζεται χωρίς άδεια και κάνω ότι δεν το βλέπω.

Οι εταιρίες είναι ηλίθιες. Έξυπνοι άνθρωποι που παίρνουν συνολικά ηλίθιες αποφάσεις για χίλιους δυο λόγους. Παντα υπάρχει xώρος στα περιθώρια εντός της εταιρίας να επιβιώσεις και να ζήσεις σαν ανθρωπος, απλά πρέπει να τον βρεις. Και πρέπει να είσαι καλός στη δουλειά σου για να έχεις αξία και να μπορείς να διαπραγματεύεσαι.

τι στον τσιοκο επιχειρηση ειναι αυτη !!! για πες και αν μπορω να συνεισφερω

[ΓΑΛΗ]

Αν θες απαντας
Σε ποιον κλάδο δραστηριοποιείται η επιχείρηση;
Πόσους εργαζόμενους έχει και πόσους "συνεργαζόμενους-συνεργάτες"

Τι θέλω να πω; μπορεί η επιχείρηση να βγάζει αξία και από άλλους εργαζόμενους και να δίνει δυνατότητα στους προισταμενους να κάνουν λίγες εργασίες με καλά λεφτά. Μπορεί να έχει αναλαβει υπηρεσίες άλλων παραγωγικών επιχειρήσεων και να μεταφέρεται αξία από την παραγωγικες επιχειρήσεις στην εργοδοτρια σου εταιρία.

Έχεις μπερδέψει τις επιχειρήσεις με το ελληνικό δημόσιο.

Γιατί ξέρεις εσύ σε τι εταιρεία είναι;

Όχι αλλά ξέρω ότι πολλές μεγάλες εταιρίες λειτουργουν, ακριβώς όπως περιέγραψε ο Chil, ακόμη και με νεώτερους εργαζόμενους.

Και δεν χρειάζεται να έχει κάποιος γνώσεις πληροφορικάριου γιαν λειτουργήσει αυτό.

Αυτό πάντως που έγραψα για το δημόσιο, αυτοδιοικηση κλπ, ισχύει. Από φορεις που αναλαμβάνουν το συγκεκριμένο παραγωγικό έργο με οργανογράμματα διακοσμητικών αρμοδιοτήτων και αναθέσεις σε εξωτερικους συνεργάτες για την υλοποίηση τους, άλλο τίποτα. Ισχύει και για υπαλλήλους καθαριότητας και φυσικά δεν εννοώ μόνον τον φυσιολάτρη εργαζόμενο.