Σωστό, μπορεί να μην υπάρχουν πλέον εθελοντές για έναν ενδεχόμενο ελληνοτουρκικό πόλεμο, αλλά έχουμε ακόμα ίσαμε 3 καραβιές γουαναμπί εθνικοεταιρίτες για να ζωστούν όπλα, παλάσκες και γραμμή στον...διαδικτυακό πόλεμο.Beria έγραψε: 09 Δεκ 2024, 12:11Το 1897 στον ελληνοτουρκικό πόλεμο ήρθαν εθελοντές να πολεμήσουν εκατοντάδες Ιταλοί Γαριβαλδινοι (με επικεφαλής τον γιο του μεγάλου επαναστάτη) και εκατοντάδες Ιταλοί αναρχικοί.Αλιόσα έγραψε: 09 Δεκ 2024, 11:49 παλια οι Έλληνες χέζαν τα σκατά τους στους μεμέτηδες, ακόμη και απο την άλλη άκρη του κόσμου έρχονταν να τους χέσουν.
Οι Ελληνοαμερικανοί που πολέμησαν για τα Γιάννενα – Μέρος 2ο: Η αναχώρηση από την Αμερική
Έλληνες πάλευαν ο ένας τον άλλον για να πάνε σπίτι τους και να πολεμήσουν τον Τούρκο. Αναμένεται ότι θα γίνει άγρια σύγκρουση σήμερα για να επιβιβαστούν στο ατμόπλοιο Θεμιστοκλής αντί να περιμένουν για το Πατρίς μέχρι την άλλη Παρασκευή. Συγκρούσεις έγιναν και χτες για την αγορά εισιτηρίων.Spoiler
Μέχρι να ανοίξει το πρακτορείο, πάνω από χίλιοι άνδρες είχαν πολιορκήσει την είσοδο της προκυμαίας. Δεν υπήρχαν αστυφύλακες επειδή το λιμάνι είναι εκτός της δικαιοδοσίας της αστυνομίας. Στις 2 μ.μ. ο αντιπρόσωπος της ναυτιλιακής εταιρείας άνοιξε τη θυρίδα του πρακτορείου. Το πλήθος πλέον αριθμούσε δυόμιση χιλιάδες. Οι αφηνιασμένοι Έλληνες όρμησαν προς τη θυρίδα προσπαθώντας να παραγκωνίσουν το διπλανό τους. Στη μάχη αρκετά ρούχα σκίστηκαν. Η σύγκρουση βάστηξε μια ώρα, ενώ οι υπάλληλοι πάσχιζαν να ελέγξουν τα ονόματα στις κρατήσεις. Ήταν όμως τέτοια η αναστάτωση που τελικά ο υπεύθυνος της ναυτιλιακής εταιρείας διέταξε το κλείσιμο της θυρίδας, έτσι ώστε να βρουν οι υπάλληλοι την ευκαιρία να βάλουν σε κάποια τάξη τις λίστες. Τότε έγινε χαμός. Οι χιλιάδες όρμησαν στο γραφειάκι το οποίο έτριζε κάτω από την επιδρομή. Δύο παράθυρα έσπασαν και ένας υπάλληλος τραυματίστηκε στο κεφάλι από τα σπασμένα γυαλιά. Τότε κλήθηκαν επειγόντως οι αρχές και στις 3 και 55 οκτώ άνδρες έφτασαν οπλισμένοι με κλομπ και υποχρέωσαν το πλήθος να σχηματίσει ουρές».
Κοντά στο λιμάνι της Νέας Υόρκης βρέθηκε εκείνες τις μέρες και ένας συνταγματάρχης του αμερικανικού στρατού από το Τενεσί, ο Τόμας Χάτσινσον. Βετεράνος του Ισπανοαμερικανικού πολέμου του 1898 στην Κούβα είχε στηρίξει τον στρατηλάτη του τότε Τέντι Ρούσβελτ στις αμερικανικές προεδρικές εκλογές που έγιναν στις 5 Νοεμβρίου 1912. Ο Ρούσβελτ είχε κατέβει ως ανεξάρτητος υποψήφιος με το κόμμα των Προοδευτικών, διασπάζοντας το κόμμα των Ρεπουμπλικάνων και συμβάλλοντας έτσι στη νίκη τον Γούντροου Γουίλσον και των Δημοκρατικών. Απογοητευμένος από την ήττα των Προοδευτικών τους οποίους είχε ενεργά υποστηρίξει, ο Χάτσινσον τριγύριζε στους δρόμους της Νέας Υόρκης αμέσως μετά τις εκλογές. Στο δρόμο του συνάντησε μια ομάδα ελληνοαμερικανών επιστράτων που ετοιμάζονταν να μπαρκάρουν για την πατρίδα. Του μετέδωσαν τον ενθουσιασμό τους και, χωρίς δεύτερη σκέψη, μπάρκαρε μαζί τους στις 13 Νοεμβρίου για να βοηθήσει τον αγώνα με την πολεμική του γνώση σαν νέος σταυροφόρος φιλέλληνας. Έφυγε τόσο βιαστικά που μόνο μετά την αναχώρηση του πρόλαβε να τηλεγραφήσει στον αδελφό του ότι πήγαινε να πολεμήσει τους Τούρκους για την Ελλάδα. Στον πρώτο Βαλκανικό πόλεμο, η σύρραξη είχε τη μορφή σταυροφορίας. Στον δεύτερο, τα νικηφόρα Χριστιανικά κράτη συγκρούστηκαν για τα λάφυρα
«Επιστρέφοντας στη Γαλλία […] πάνω στο λευκό Μεσογειακό ατμόπλοιο Genova, σε εποχή έξω από την τουριστική σαιζόν, περίμενα να βρεθώ μόνη μου στους περιορισμένους χώρους της πρώτης θέσης και να κάνω μια κούρα ανάπαυσης δώδεκα ημερών ως τη Μασσαλία. Μόλις έφτασα στο καράβι έμεινα κατάπληκτη: Ζήτω, Ζήτω η Ελλάς φώναζαν από το κατάστρωμα του Genova, […] χίλιοι πεντακόσιοι Έλληνες στριμωγμένοι από την πλώρη ως την πρύμνη, μια ανθρώπινη μάζα που φώναζε, έσπρωχνε, πανηγύριζε, γελούσε καθώς ξεκινούσε για τον πόλεμο στα Βαλκάνια τον οποίο είχα ξεχάσει. Κάθε άνδρας φορούσε στο πέτο κουμπιά με την Ελληνική και την Αμερικανική σημαία. Το πλήρωμα του καραβιού με δυσκολία επέβαλε κάποια πειθαρχία. Οι ελληνες εθελοντές κατέκλυσαν ολόκληρο το πλοίο. Στόλισαν τα ξάρτια του πλοίου, μπούκαραν στην πρώτη θέση και ένα μεγάλο πλήθος τριγυρνούσε στο κατάστρωμα. Ένας ήρθε δίπλα μου και με χαιρέτησε βγάζοντας το πηλήκιο του. How do you do? Τι κάνετε; μου είπε ευγενικά. Ίσως να με θυμάστε, ήμουν γκαρσόνι στο εστιατόριο Πάρθενον και σας σερβίρισα συχνά. Πάω να πολεμήσω. Ο θείος μου, που είναι ξέρετε ο ιδιοκτήτης του Πάρθενον, μου λέει: Πορφύρη μην πας στον πόλεμο, σε χρειάζομαι εδώ. Αλλά όχι, εγώ έπρεπε να πάω. Έχω τρεις αδελφούς και τέσσερεις γαμπρούς στο μέτωπο στην Ελλάδα.
Φεύγουμε! Είπε ο Πορφύρης. Δεν χρειαζόταν να το πει. Καθώς το λευκό πλευρό του ατμόπλοιου πέρασε τις ανοιχτές πύλες του λιμανιού, ο θόρυβος μεταβλήθηκε σε οχλοβοή. Στην πλώρη ανέμιζαν δίπλα-δίπλα η γαλανόλευκη και η αστερόεσσα μαζί με το λάβαρο της Πανελλήνιας Ένωσης με τις λέξεις «Νίκη ή Θάνατος»
Μόλις απομακρυνθήκαμε από την προκυμαία, τα διπλανά πλοιάρια άρχισαν να σφυρίζουν με παροξυσμό για να μας κατευοδώσουν. Ξαφνικά βγήκαν εκατοντάδες περίστροφα, όπλα κάθε ηλικίας και άρχισαν τον βομβαρδισμό μας της Νέας Υόρκης. Άσφαιρα λέτε; Κάθε άλλο! Σφαίρες άρχισαν να τρυπούν την επιφάνεια του νερού σαν μεγάλες σταγόνες βροχής. Το πλήρωμα και οι άλλοι επιβάτες εξαφανίστηκαν από το κατάστρωμα. Ο καπετάνιος στη γέφυρα του πλοίου κρύφτηκε πίσω από τους χάρτες.
https://www.agon.gr/istories/45588/oi-e ... ena-meros/
Ε, τώρα δεν ισχύουν αυτά.
Πανε
Εκτός από την Ελλάδα, είναι και η μαλακία που μας δέρνει αθάνατη.
