Chainis έγραψε: 06 Δεκ 2018, 19:14
Ποια βιομηχανία αδελφέ;
Στρατιωτικά οχήματα πάσης φύσεως, πυραυλικά συστήματα και αεροναυπηγική ανέπτυξαν μόνο και μονομερώς για προβολή ισχύος και εκεί τελείωνε η δραστηριότητα τους.
Για ένα απλό καταναλωτικό προϊόν όπως το αυτοκίνητο αναγκάστηκαν να κάνουν σύμβαση με την Fiat να τους φτιάχνει τα Lada, αλλιώς θα ήταν με τα προπολεμικά Volga και μόνο τα στελέχη του κόμματος.
Ανέκδοτο είναι η ανεπτυγμένη βιομηχανία τους.
Πληροφορική και νέες τεχνολογίες από την δεκαετία του 50 που εκεί δημιουργούσαν οι Αμερικάνοι, καλύτερα να μην το πιάσουμε.
Όσο για τα βαρίδια, άμα τους έκοβε να αναπτύξουν βιομηχανία καταναλωτικών αγαθών και να τα εξάγουν στις χώρες του υπαρκτού η πορεία τους θα ήταν διαφορετική.
*** Κληρονόμος αυτής της βιομηχανίας είναι η Ρωσία που μόνο στρατιωτικό υλικό και συστήματα μπορεί να εξάγει και καύσιμα που την κρατάνε ζωντανή.
Καταναλωτικά αγαθά υπήρχαν, σίγουρα όχι τόσο φοβερά ή ποιοτικά σαν τα Δυτικά,άλλα κάλυπταν τις ανάγκες του πληθυσμού. Στα πλαίσια του Χρουτσωφικού πλάνου για καταμερισμό εργασίας, κάθε χώρα του Ανατολικού μπλοκ εξειδικευόταν σε κάτι συγκεκριμένο. Π.χ., η Ανατ. Γερμανία ήταν η κύρια πηγή βιομηχανικών, άλλα και ηλεκτρονικών εξαρτημάτων(μικροτσίπ), ενώ χώρες όπως η Βουλγαρία ήταν για αγροτικά προϊόντα. Επίσης δεν πρέπει να παραβλέπουμε ότι και μέσα στον Δεύτερο Κόσμο(τις κομμουνιστικές και φιλοσοβιετικές χώρες) υπήρχε διαφοροποίηση. Η Ανατολική Γερμανία και η Τσεχοσλοβακία φάνταζαν όαση ελευθερίας σε σχέση με τις Οργουελικές κοινωνίες της Αλβανίας και της Ρουμανίας.
Μία από τις παθογένειες που δεν επέτρεψαν στο σοβιετικό μοντέλο να νικήσει μακροπρόθεσμα, ήταν οι γραφειοκρατικές αγκυλώσεις μέσα στις ελίτ. Στην Σοβιετική Ένωση, είχαν αναπτυχθεί ιδέες όπου υπολογιστές θα βοηθούσαν στην καλύτερη οργάνωση του Κεντρικού Σχεδιασμού, ιδέες για κοινό σύστημα πληροφόρησης και ανταλλαγής δεδομένων(ένα είδος σοβιετικού ίντερνετ) και ιδέες για ευρύτερο αυτοματισμό της οικονομίας. Όλα αυτά σκόνταψαν πάνω στις γέρικες ηγεσίες, που οι περισσότερες είχαν ζήσει την εκβιομηχάνιση του Στάλιν και δεν καταλάβαιναν τις νέες ιδέες, συν τα μεσαία στελέχη της βαριάς βιομηχανίας που δεν γούσταραν τις νέες ιδέες που θα απειλούσαν τις καρέκλες τους και έβαζαν λόγια στα αυτιά των γερόντων των κομματικών πολιτικών γραφείων.
Τα πράγματα πάντως δεν ήταν τόσο δυστοπικά,όσο τα παρουσιάζεται μερικοί.