Εχετε ξενερώσει και εσείς με τα ταξίδια;

[Πασιφάη]

Σε ποιους ζορισμένους αναφέρεσαι;

Σε όποιους γουστάρω. Τραβάς ζόρι; Δεν έχει περάσει 24ωρο απ'το τελευταίο που ''χτύπησες''

Δεν είμαι εγώ αυτή που τραβάει ζόρια και ακριβώς γι' αυτό ζήτησα διευκρίνηση. Συνέχισε να χτυπιέσαι στο γέλιο, όλα καλά.

Εσύ ρώτησες. Όφειλα να απαντήσω για να βοηθήσω μάναμ.

[ΓΑΛΗ]

Σε όποιους γουστάρω. Τραβάς ζόρι; Δεν έχει περάσει 24ωρο απ'το τελευταίο που ''χτύπησες''

Δεν είμαι εγώ αυτή που τραβάει ζόρια και ακριβώς γι' αυτό ζήτησα διευκρίνιση. Συνέχισε να χτυπιέσαι στο γέλιο, όλα καλά.

Εσύ ρώτησες. Όφειλα να απαντήσω για να βοηθήσω μάναμ.

Μια απλή ερώτηση έκανα και ευχαριστώ για τη διευκρίνιση.

Κατά τα άλλα, μία συνήθης εβδομαδιαία κρίση είναι (μόνον λίγο καιρό ξαποσταίνεις και ξανά προς τη λόξα τραβάς).

Θα περάσει κι αυτή.

[Πασιφάη]

Δεν είμαι εγώ αυτή που τραβάει ζόρια και ακριβώς γι' αυτό ζήτησα διευκρίνιση. Συνέχισε να χτυπιέσαι στο γέλιο, όλα καλά.

Εσύ ρώτησες. Όφειλα να απαντήσω για να βοηθήσω μάναμ.

Μια απλή ερώτηση έκανα και ευχαριστώ για τη διευκρίνιση.

Κατά τα άλλα, μία συνήθης εβδομαδιαία κρίση είναι (μόνον λίγο καιρό ξαποσταίνεις και ξανά προς τη λόξα τραβάς).

Θα περάσει κι αυτή.

Κάνε ένα ρισέτ, έχεις ξεφύγει. Και να είσαι πιο δεκτική μωρή. Δεν βλάπτει. Ποιός σε καταδιώκει και θέλει το κακό σου δω μέσα; Να τονε κάνω ντα.

[Lestat]

Το χειροτερο πραγμα στο αεροπλανο ειναι τα ουρλιαχτα 2-3 γυναικων με τις πρωτες αναταραξεις. Αν αυτες (οι αναταραξεις) συνεχιστουν, γινονται ολοκληρη χορωδια.

Έχεις δίκιο. Τα ουρλιαχτά φόβου είναι κολλητικά, σαν το γέλιο στα δημόσια θεάματα. Γι' αυτό παίζουν και κονσέρβες γέλιου σε πολλές κωμικές σειρές.

Ειναι κολλητικα, ειδικα σε περιπτωσεις οπως αυτες των αναταραξεων σε πτηση. Δινουν και πιο δραματικη νοτα στο συμβαν.
Φυσικα, το ιδιο φοβουνται και οι αντρες, απλα δεν εκδηλωνονται ευκολα.

[ΓΑΛΗ]

Το χειροτερο πραγμα στο αεροπλανο ειναι τα ουρλιαχτα 2-3 γυναικων με τις πρωτες αναταραξεις. Αν αυτες (οι αναταραξεις) συνεχιστουν, γινονται ολοκληρη χορωδια.

Έχεις δίκιο. Τα ουρλιαχτά φόβου είναι κολλητικά, σαν το γέλιο στα δημόσια θεάματα. Γι' αυτό παίζουν και κονσέρβες γέλιου σε πολλές κωμικές σειρές.

Ειναι κολλητικα, ειδικα σε περιπτωσεις οπως αυτες των αναταραξεων σε πτηση. Δινουν και πιο δραματικη νοτα στο συμβαν.
Φυσικα, το ιδιο φοβουνται και οι αντρες, απλα δεν εκδηλωνονται ευκολα.

Το ξέρω. Και κάπου έχω την εντύπωση ότι μπορεί να μην εκδηλώνονται τόσο θεατρικά αλλά είναι περισσότεροι οι άντρες που έχουν φοβία με τα αεροπλάνα από τις γυναίκες. Καθαρά προσωπική εμπειρία, χωρίς στατιστική τεκμηρίωση, έτσι;

[Κόκκορας]

Μια φορά να κάνεις μια πτήση 12-13 ωρες γιατρεύεσαι. Τις πρωτες ώρες σου βγαίνουν όλα τα σύνδρομα, κλειστοφοβία, υψοφοβια, πιάνεσαι, σε ενοχλούν οι διπλανοί, σιχαίνεσαι ο,τι ακουμπάς, τα πάντα όλα. Αφού τα περασεις όλα αυτά από 2-3 φορές το καθένα και εξαντληθεις, τις τελευταίες ώρες είσαι πια σαν το σπίτι σου, σε φάση σηκώνεσαι κι αρχίζεις να κατεβάζεις παντελόνι για να πέσεις για ύπνο και σταματάς όταν συνειδητοποιείς που βρίσκεσαι.

Όχι, δεν κατάλαβες. Φοβάμαι τα αεροπλάνα.
Έχω νευρικότητα, όταν κουνήσει γατζώνομαι στην καρέκλα κλπ.
Εν τω μεταξύ είναι ψυχολογικό γιατί φοβάμαι στην διάρκεια της πτήσης. Απογείωση/προσγείωση στα παπαρια μου. Έχουμε κάνει ταξίδι που δεν κούνησε ούτε μια φορά και στην προσγείωση περάσαμε μέσα από καταιγίδα τρελή.
Ε, σε όλο το ταξίδι εγώ ήμουν ακίνητος και γατζωμένος, στην προσγείωση που έγινε της πουτάνας από κούνημα και τσίριζαν κάποιοι εγώ ήμουν χαλαρός και χαρουμενος και κοίταγα από το παράθυρο γιατί τελείωσε το μαρτύριο, προσγειωνομαστε.

Τα περισσότερα δυστυχήματα συμβαίνουν κατά την απογείωση ή κατά την προσγείωση.

γιατι επελεξες βρε εγωιστη να το πεις? το μισοπχορουμ το γνωριζε αλλα δεν ειπαμε κατι

[Lestat]

Έχεις δίκιο. Τα ουρλιαχτά φόβου είναι κολλητικά, σαν το γέλιο στα δημόσια θεάματα. Γι' αυτό παίζουν και κονσέρβες γέλιου σε πολλές κωμικές σειρές.

Ειναι κολλητικα, ειδικα σε περιπτωσεις οπως αυτες των αναταραξεων σε πτηση. Δινουν και πιο δραματικη νοτα στο συμβαν.
Φυσικα, το ιδιο φοβουνται και οι αντρες, απλα δεν εκδηλωνονται ευκολα.

Το ξέρω. Και κάπου έχω την εντύπωση ότι μπορεί να μην εκδηλώνονται τόσο θεατρικά αλλά είναι περισσότεροι οι άντρες που έχουν φοβία με τα αεροπλάνα από τις γυναίκες. Καθαρά προσωπική εμπειρία, χωρίς στατιστική τεκμηρίωση, έτσι;

Δεν εχω μεγαλο δειγμα, αλλά μαζι με μενα ειναι ακομα δυο ατομα που εχω συζητησει για το θεμα και η φοβια αποκτηθηκε στην πορεια, μετα απο πολλα χρονια ταξιδιων, οταν αρχισαμε να βλεπουμε εκπομπες τυπου May day. Μετα απο αυτες τις εκπομπες που παρουσιαζεται τεκμηριωμενα τι εφταιξε σε ενα δυστυχημα, αρχιζεις και κάνεις σκεψεις για το τι μπορει να παει στραβα στην δικη σου πτηση, συνδεοντας καποια σημαδια (εννοειται παντα αναίτια και χωρις καμια βαση) που παρατηρεις κατα τη διαρκεια του ταξιδιου.
Στην πλειοψηφια τους λοιπον αυτες τις εκπομπες τις βλεπουν αντρες, ισως λογω ενδιαφεροντος για τα τεχνικα στοιχεια που περιεχουν, ή ισως γιατι ειναι πιο συνηθισμενοι και πιο ανεκτικοι σε κατι βιαιο (και τραγικο στις περιπτωσεις αυτες).

[Κόκκορας]

Το χειροτερο πραγμα στο αεροπλανο ειναι τα ουρλιαχτα 2-3 γυναικων με τις πρωτες αναταραξεις. Αν αυτες (οι αναταραξεις) συνεχιστουν, γινονται ολοκληρη χορωδια.

δεν εχει μπει στα 80ς σε βαρκα στο γυαλο στα μισα του αιγαιου με απαγορευτικο(στην πορεια) για αυτο το λες

[Lestat]

Το χειροτερο πραγμα στο αεροπλανο ειναι τα ουρλιαχτα 2-3 γυναικων με τις πρωτες αναταραξεις. Αν αυτες (οι αναταραξεις) συνεχιστουν, γινονται ολοκληρη χορωδια.

δεν εχει μπει στα 80ς σε βαρκα στο γυαλο στα μισα του αιγαιου με απαγορευτικο(στην πορεια) για αυτο το λες

Εχω μπει, απο Πειραια για Κρητη με πολλα μποφορ, αλλά ημουν στην καμπινα και δεν ξερω τι γινοταν εξω.
Το προβλημα στο αεροπλανο ειναι οτι η κυρια που μπαινει σε πανικο μπορει να καθεται διπλα σου, μετα να αρχιζει και η άλλη που καθεται πισω

[Κόκκορας]

Το χειροτερο πραγμα στο αεροπλανο ειναι τα ουρλιαχτα 2-3 γυναικων με τις πρωτες αναταραξεις. Αν αυτες (οι αναταραξεις) συνεχιστουν, γινονται ολοκληρη χορωδια.

δεν εχει μπει στα 80ς σε βαρκα στο γυαλο στα μισα του αιγαιου με απαγορευτικο(στην πορεια) για αυτο το λες

Εχω μπει, απο Πειραια για Κρητη με πολλα μποφορ, αλλά ημουν στην καμπινα και δεν ξερω τι γινοταν εξω.
Το προβλημα στο αεροπλανο ειναι οτι η κυρια που μπαινει σε πανικο μπορει να καθεται διπλα σου, μετα να αρχιζει και η άλλη που καθεται πισω

αμ δεν εχεις μπει,τι καμπινες μου λες!για βαρκα στο γυαλο στα 80ς μιλαμε
τετοιες βαζαν απο το ενα νησι στο αλλο,ας ηταν και μακρυα

επισης αυτο το ημουν στην καμπινα εξω δεν ξερω τι γινοταν φανερωνει πως μπηκες με κανα 7,8αρι σε μεγαλο πλοιο του θεου,αυτο ειναι συνηθες δεν ειναι κατι το τρομερο

το θετικο ειναι οτι πλεον υπαρχει οργανωση καλυτερη,καλυτερα σκαφη και κυριως εγκαιρη πληροφορηση(ελπιζω δηλαδη )

[ΓΑΛΗ]

Ειναι κολλητικα, ειδικα σε περιπτωσεις οπως αυτες των αναταραξεων σε πτηση. Δινουν και πιο δραματικη νοτα στο συμβαν.
Φυσικα, το ιδιο φοβουνται και οι αντρες, απλα δεν εκδηλωνονται ευκολα.

Το ξέρω. Και κάπου έχω την εντύπωση ότι μπορεί να μην εκδηλώνονται τόσο θεατρικά αλλά είναι περισσότεροι οι άντρες που έχουν φοβία με τα αεροπλάνα από τις γυναίκες. Καθαρά προσωπική εμπειρία, χωρίς στατιστική τεκμηρίωση, έτσι;

Δεν εχω μεγαλο δειγμα, αλλά μαζι με μενα ειναι ακομα δυο ατομα που εχω συζητησει για το θεμα και η φοβια αποκτηθηκε στην πορεια, μετα απο πολλα χρονια ταξιδιων, οταν αρχισαμε να βλεπουμε εκπομπες τυπου May day. Μετα απο αυτες τις εκπομπες που παρουσιαζεται τεκμηριωμενα τι εφταιξε σε ενα δυστυχημα, αρχιζεις και κάνεις σκεψεις για το τι μπορει να παει στραβα στην δικη σου πτηση, συνδεοντας καποια σημαδια (εννοειται παντα αναίτια και χωρις καμια βαση) που παρατηρεις κατα τη διαρκεια του ταξιδιου.
Στην πλειοψηφια τους λοιπον αυτες τις εκπομπες τις βλεπουν αντρες, ισως λογω ενδιαφεροντος για τα τεχνικα στοιχεια που περιεχουν, ή ισως γιατι ειναι πιο συνηθισμενοι και πιο ανεκτικοι σε κατι βιαιο (και τραγικο στις περιπτωσεις αυτες).

Ισχύει αυτό που γράφεις για την μεγαλύτερη ροπή στην τεχνολογία των αντρών (αναφέρομαι πάντα στην πλειοψηφία) αλλά νομίζω ότι παίζει και κάτι άλλο συμπληρωματικό. Επειδή ακριβώς είναι πιο συνηθισμένοι στο να έχουν τον έλεγχο των επίγειων μέσων μεταφοράς, νοιώθουν αμήχανα και ανασφαλείς όταν είναι "έρμαια" άλλων οδηγών.

Το ότι ένας πιλότος σαφώς και έχει μεγαλύτερη γνώση και υπευθυνότητα από έναν "οδηγάρα" που γκαζώνει έτσι στο χαλαρό με μηδενική αίσθηση υπευθυνότητας για το τι μπορεί να προκύψει σε συνεπιβάτες και όσους ατυχείς τον συναντήσουν (επειδή υπάρχουν πολύ περισσότεροι αστάθμητοι παράγοντες που μπορεί να προκύψουν στο δρόμο) δεν λειτουργεί ως εξισορροπιστική διαδικασία. Αν προσθέσεις και την άγνοια πιλοταρίσματος, νοιώθουν ακόμη πιο "χαμένοι".

[enaon]

Φυσικα, το ιδιο φοβουνται και οι αντρες, απλα δεν εκδηλωνονται ευκολα.

[Isildur]

Εγώ έχω θέμα με τα αεροπλάνα, παρότι έχω μπει αμέτρητες φορές.

Όμως μέχρι 3.5 ώρες το πολύ θεωρώ ότι μπορώ να αντέξω. Γι'αυτό και δεν έχω βγει εκτός Ευρώπης κλπ και όλο αναβάλλω το ταξίδι στις ΗΠΑ.

Μια φορά να κάνεις μια πτήση 12-13 ωρες γιατρεύεσαι. Τις πρωτες ώρες σου βγαίνουν όλα τα σύνδρομα, κλειστοφοβία, υψοφοβια, πιάνεσαι, σε ενοχλούν οι διπλανοί, σιχαίνεσαι ο,τι ακουμπάς, τα πάντα όλα. Αφού τα περασεις όλα αυτά από 2-3 φορές το καθένα και εξαντληθεις, τις τελευταίες ώρες είσαι πια σαν το σπίτι σου, σε φάση σηκώνεσαι κι αρχίζεις να κατεβάζεις παντελόνι για να πέσεις για ύπνο και σταματάς όταν συνειδητοποιείς που βρίσκεσαι. Σ' αυτή τη φάση είναι όλοι εξαντλημένοι και μισοκοιμισμένοι, ακόμα και οι αεροσυνοδοί, βασικά και να τη βγάλεις να την παίξεις είναι ζήτημα αν θα σε κοιτάξει κανένας.

Μπα, δε νομίζω μάστορα...

Έχω κάνει υπερατλαντική 10ωρη πτήση, αλλά... δεν. Σαν τον Ότο είμαι κι εγώ. Θα μπω, θα ταξιδέψω μεν όποτε χρειαστεί, αλλά στην προσγείωση θα έρθουν οι αεροσυνοδοί να μού ξεκαρφώσουν τα νύχια απ' το κάθισμα. Όσες ώρες και να 'ναι η πτήση.

[Chilloutbuddy]

Μπα, δε νομίζω μάστορα...

Έχω κάνει υπερατλαντική 10ωρη πτήση, αλλά... δεν. Σαν τον Ότο είμαι κι εγώ. Θα μπω, θα ταξιδέψω μεν όποτε χρειαστεί, αλλά στην προσγείωση θα έρθουν οι αεροσυνοδοί να μού ξεκαρφώσουν τα νύχια απ' το κάθισμα. Όσες ώρες και να 'ναι η πτήση.

Αμάν ρε φίλε, ούτε λίγο δε χαλαρωσες, τίποτα; 10 ώρες σερί τσίτα; Θα πάθεις τίποτα στο τέλος. Ώρα να δοκιμάσεις την απόλυτη λυση νομιζω. Φόρτωσε μια καλή τσόντα στο κινητό, κλειδώσου στην τουαλέτα και τράβα μια μαλακια, μετά βγες έξω και χτύπα κι ένα διπλό ουισκι. Αν δε σε χαλαρώσει κι αυτό παραδίνομαι.

Πάντως αν το καλοσκεφτείς δεν ξέρω τι φοβόμαστε, δηλαδή αν ήταν να πεθάνεις πως θα προτιμούσες να πεθάνεις; Σε νοσοκομεία με αρρώστιες, γιατρούς και φάρμακα που πεθαίνουν οι περισσότεροι; Τύψεις, τι έκανα λάθος, δεν πρόσεχα την υγεία μου, χαράμισα τη ζωή μου, το παιδί μου που δεν ήρθε να με δει και πεθαίνω μονος, και άλλες τέτοιες μαλακίες. Άσε ρε, καλύτερα εδώ, 5 λεπτά τρενάκι του τρόμου και μετά ζντουφ. Τέλος, ούτε κηδείες ούτε τίποτα, γεια σας. Ήρωας.

[Ανδροπαραδίνομαι]

Μπα, δε νομίζω μάστορα...

Έχω κάνει υπερατλαντική 10ωρη πτήση, αλλά... δεν. Σαν τον Ότο είμαι κι εγώ. Θα μπω, θα ταξιδέψω μεν όποτε χρειαστεί, αλλά στην προσγείωση θα έρθουν οι αεροσυνοδοί να μού ξεκαρφώσουν τα νύχια απ' το κάθισμα. Όσες ώρες και να 'ναι η πτήση.

Αμάν ρε φίλε, ούτε λίγο δε χαλαρωσες, τίποτα; 10 ώρες σερί τσίτα; Θα πάθεις τίποτα στο τέλος. Ώρα να δοκιμάσεις την απόλυτη λυση νομιζω. Φόρτωσε μια καλή τσόντα στο κινητό, κλειδώσου στην τουαλέτα και τράβα μια μαλακια, μετά βγες έξω και χτύπα κι ένα διπλό ουισκι. Αν δε σε χαλαρώσει κι αυτό παραδίνομαι.

Πάντως αν το καλοσκεφτείς δεν ξέρω τι φοβόμαστε, δηλαδή αν ήταν να πεθάνεις πως θα προτιμούσες να πεθάνεις; Σε νοσοκομεία με αρρώστιες, γιατρούς και φάρμακα που πεθαίνουν οι περισσότεροι; Τύψεις, τι έκανα λάθος, δεν πρόσεχα την υγεία μου, χαράμισα τη ζωή μου, το παιδί μου που δεν ήρθε να με δει και πεθαίνω μονος, και άλλες τέτοιες μαλακίες. Άσε ρε, καλύτερα εδώ, 5 λεπτά τρενάκι του τρόμου και μετά ζντουφ. Τέλος, ούτε κηδείες ούτε τίποτα, γεια σας. Ήρωας.

Από μένα είναι+1