Νετο Γκουερινο έγραψε: 22 Οκτ 2024, 15:51
Για μένα υπάρχει πρόβλημα και με την υποτιθέμενη προφορά του δ
Λένε ότι ήταν ζδ,και ίσως αργότερα d
Καλά μέχρι εδώ,πως εξηγείται όμως η εναλλαγή του δ με το λ σε ένα σωρό λέξεις;
Για παράδειγμα έχουμε την κλασική εποχή λαβύρινθος αλλά στα μυκηναϊκά dapurito
Έχουμε Οδυσσέας και ολυσσεας
Έχουμε δάφνη και λαφνη
Έχουμε δάκρυ στα ελληνικά λακριμα στα λατινικά
Μια πιθανή εξήγηση είναι η επιρροή προελληνικού και πιθανόν ευρύτερου μεσογειακού υποστρώματος διότι το φαινόμενο παρατηρείται από την Ιταλία μέχρι τη Μικρά Ασία. Οι λέξεις Οδυσσεύς, δάφνη, λαβύρινθος θεωρούνται προελληνικές. Δηλαδή θα υπήρχαν διάλεκτοι σε αυτή την προελληνική γλώσσα από την οποία διασώθηκαν αυτές οι παραλλαγές των συγκεκριμένων λέξεων. Εκτός από Οδυσσεύς και Ολισεύς, υπάρχουν το λατινικό Ulixes και το χεττιτικό Ul(l)us. Εκτός από δάφνη και λάφνη έχουμε και τις παραλλαγές δαυχμός/δαύχνα ενώ υπάρχει και το λατινικό laurus που θεωρείται προ-λατινικό μη ινδοευρωπαϊκό.
Το λατινικό lacrima ίσως είναι διαφορετικη περίπτωση. Ορισμένες λέξεις της λατινικής με "l" έχουν πρώιμη μορφή με "d" (dacrima>lacrima, dingua>lingua). Σε άλλεςπεριπτώσεις υπάρχει ας πούμε το solium (θρόνος) δίπλα στο sedeo (κάθομαι), το oleo (αναδίσω οσμή) δίπλα στο odor(οσμή) και το πιο σπάνιο impelimenta αντί για impedimenta (αποσκευές). Αυτά πρέπει να είναι εσωτερικές εξελίξεις της λατινικής με διαλεκτικές επιδράσεις.
το laurus μοιάζει με το λαυρυς... λαFρυς... λαβρυς;
Νετο Γκουερινο έγραψε: 22 Οκτ 2024, 15:51
Για μένα υπάρχει πρόβλημα και με την υποτιθέμενη προφορά του δ
Λένε ότι ήταν ζδ,και ίσως αργότερα d
Καλά μέχρι εδώ,πως εξηγείται όμως η εναλλαγή του δ με το λ σε ένα σωρό λέξεις;
Για παράδειγμα έχουμε την κλασική εποχή λαβύρινθος αλλά στα μυκηναϊκά dapurito
Έχουμε Οδυσσέας και ολυσσεας
Έχουμε δάφνη και λαφνη
Έχουμε δάκρυ στα ελληνικά λακριμα στα λατινικά
Μια πιθανή εξήγηση είναι η επιρροή προελληνικού και πιθανόν ευρύτερου μεσογειακού υποστρώματος διότι το φαινόμενο παρατηρείται από την Ιταλία μέχρι τη Μικρά Ασία. Οι λέξεις Οδυσσεύς, δάφνη, λαβύρινθος θεωρούνται προελληνικές. Δηλαδή θα υπήρχαν διάλεκτοι σε αυτή την προελληνική γλώσσα από την οποία διασώθηκαν αυτές οι παραλλαγές των συγκεκριμένων λέξεων. Εκτός από Οδυσσεύς και Ολισεύς, υπάρχουν το λατινικό Ulixes και το χεττιτικό Ul(l)us. Εκτός από δάφνη και λάφνη έχουμε και τις παραλλαγές δαυχμός/δαύχνα ενώ υπάρχει και το λατινικό laurus που θεωρείται προ-λατινικό μη ινδοευρωπαϊκό.
Το λατινικό lacrima ίσως είναι διαφορετικη περίπτωση. Ορισμένες λέξεις της λατινικής με "l" έχουν πρώιμη μορφή με "d" (dacrima>lacrima, dingua>lingua). Σε άλλεςπεριπτώσεις υπάρχει ας πούμε το solium (θρόνος) δίπλα στο sedeo (κάθομαι), το oleo (αναδίσω οσμή) δίπλα στο odor(οσμή) και το πιο σπάνιο impelimenta αντί για impedimenta (αποσκευές). Αυτά πρέπει να είναι εσωτερικές εξελίξεις της λατινικής με διαλεκτικές επιδράσεις.
Απίστευτο πως μπορείς και γράφεις τόσες πολλές μλκιες μαζεμένες
Από πού να αρχίσει κανείς και που να τελειώσει
Έναν αχταρμα έχεις μέσα στο μυαλό σου
Φυσικά ρέστα έδωσες στο λατινικό ulixes ,λες και είναι ένα λατινικό όνομα και όχι δάνειο από ελληνική διάλεκτο
Ο Όμηρος μέσα στα έπη του αναφέρει χιλιάδες ονόματα
Από αυτά ετυμολογειι με τον τρόπο του μόνο ένα,αυτό του Οδυσσέα από το οδυσσομαι
Αλλά οκ,αφού το σκουπίδι ο beekes λέει ότι είναι προελληνικό,ας τον πιστέψουμε
Η πλάκα είναι να μην υπήρχε καν αυτό το όνομα και να το έβγαλε ο Όμηρος για να ονομάσει έτσι τον κεντρικό ήρωα του και ο κάθε μλκας να γράφει τις παπαριές του
Ο beekes ρε πουστη μου, εναντίον του Ομήρου
Έβγαλε η μύγα κώλο και έχεσε τον κόσμο ολο
Νετο Γκουερινο έγραψε: 24 Οκτ 2024, 10:32
Ο Όμηρος μέσα στα έπη του αναφέρει χιλιάδες ονόματα
Από αυτά ετυμολογειι με τον τρόπο του μόνο ένα,αυτό του Οδυσσέα από το οδυσσομαι
Αλλά οκ,αφού το σκουπίδι ο beekes λέει ότι είναι προελληνικό,ας τον πιστέψουμε
Η πλάκα είναι να μην υπήρχε καν αυτό το όνομα και να το έβγαλε ο Όμηρος για να ονομάσει έτσι τον κεντρικό ήρωα του και ο κάθε μλκας να γράφει τις παπαριές του
Ο beekes ρε πουστη μου, εναντίον του Ομήρου
Έβγαλε η μύγα κώλο και έχεσε τον κόσμο ολο
Ο Uhha-Ziti ήταν ο τελευταίος ανεξάρτητος βασιλιάς της Arzawa, ενός βασιλείου της δυτικής Ανατολίας της Εποχής του Χαλκού.
Ο Uhha-Ziti είχε δύο καταγεγραμμένα παιδιά, τον Piyama-Kurunta και τον Tapalazunauli, που ήταν σε ηλικία μάχης από το 1322 π.Χ.
Ο βασιλιάς των Χετταίων Mursili II στη δεύτερη περίοδο εκστρατείας του, το 1322 π.Χ., επιτέθηκε στους Attarimma, Hu[wa]rsanassa και Suruda στα σύνορα της Arzawa. Οι αρχηγοί τους κατέφυγαν στην Arzawa. Όταν ο βασιλιάς ζήτησε την έκδοσή τους, ο Uhha-Ziti τον αψήφησε και τον αποκάλεσε «παιδί». Κατάφερε επίσης να στρατολογήσει τον Manapa-Tarhunta της Γης του ποταμού Seha, αλλά όχι τον Maskhuiluwa της Mira.
Ο Μουρσίλι κατέστειλε μια εξέγερση της Κάσκα και εισέβαλε στην Αρζάουα. Ο Uhha-Ziti είχε τη βάση του στην Apasa. Κατά τη διάρκεια της πορείας του Mursili, ένας μετεωρίτης χτύπησε την Apasa και τραυμάτισε την Uhha-Ziti, όπως καταγράφεται στα Annals of Mursili II:
"Ο πανίσχυρος Θεός της Θύελλας, Κύριε Μου, έδειξε τη θεϊκά δίκαιη δύναμή του και εκσφενδόνισε έναν κεραυνό. Όλα τα στρατεύματά μου είδαν τον κεραυνό. Όλη η γη της Αρζάουα είδε τον κεραυνό. Ο κεραυνός πέρασε (εμάς) και χτύπησε τη γη της Αρζάουα. χτύπησε την πόλη του Uḫḫa-Ziti (πρωτεύουσα) Apaša. Εγκαταστάθηκε στα γόνατα του Uḫḫa-Ziti και αρρώστησε».
Στην πληγωμένη του κατάσταση, ο Uhha-Ziti δεν μπορούσε πλέον να ηγηθεί. Ως εκ τούτου, έχοντας συμμαχήσει με τον βασιλιά της Ahhiuwa (πιθανότατα της Μυκηναϊκής Ελλάδας) -την πρώτη φορά που καταγράφονται η "Ahhiya" με έναν μονάρχη- διέταξε τον Piyama-Kurunta να καταλάβει το πεδίο στη Walma δίπλα στον ποταμό Astarpa. Ο Piyama-Kurunta έχασε τη μάχη και ο Uhha-Ziti και οι γιοι του κατέφυγαν στα κοντινά νησιά που ελέγχονταν από την Ahhiuwa.
Ο Uhha-Ziti πέθανε ενώ ο Mursili πολιορκούσε τους άνδρες της Attarimma, Hu[wa]rsanassa και Suruda στην Puranda.
___________________________
Τι λέει ο Όμηρος περί τούτων;
Δεν ξέρω πως να στο πω,αλλά ο Όμηρος δεν γράφει για το 1322 π.χ αλλά για 1200 1180
Δηλαδή για 120 τουλάχιστον χρόνια αργότερα
Ότι άλλο χρειαστείς εδώ ειμαι
...αφού ο όμηρος ξέρει την γενεαλογία όλων, πως είναι δυνατό να μην ξέρει τον Ουχαζίτι...;
διότι μετά τον Ουχαζίτι έχει συνέχεια η υπόθεση... έπος... οι αρζαουαίοι πάνε στους αχχιγιαουαίους για προστασία από τους χετταίους που τους ψάχνανε γιατί δεν ήσαντε happy με δάφτους...
Νετο Γκουερινο έγραψε: 24 Οκτ 2024, 10:25Απίστευτο πως μπορείς και γράφεις τόσες πολλές μλκιες μαζεμένες
Από πού να αρχίσει κανείς και που να τελειώσει
Έναν αχταρμα έχεις μέσα στο μυαλό σου
Φυσικά ρέστα έδωσες στο λατινικό ulixes ,λες και είναι ένα λατινικό όνομα και όχι δάνειο από ελληνική διάλεκτο
Όλα από όσα έγραψα ισχύουν και θα τα βρεις σε λεξικά και γλωσσολογικά βιβλία. Μόνο η υπόθεσή μου για το πώς εμφανίζονται αυτοί οι διαφορετικοί τύποι των λέξεων είναι συζητήσιμη και το ξεκαθάρισα. Και γιατί το δάνειο να μην είναι αντίστροφα; Γιατί και οι δύο λέξεις για τον Οδυσσέα να μην είναι δάνειο από παλιά μεσογειακή γλώσσα;
Ο Όμηρος δεν ήταν γλωσσολόγος, ειδικευμένος στην ετυμολογία. Δεν υπήρχε τότε γλωσσική επιστήμη. Οι άνθρωποι παρετυμολογούσαν, εξού και η λαϊκή παρετυμολογία που κι εσύ έχεις παραδεχτεί ότι υπάρχει.
Νετο Γκουερινο έγραψε: 24 Οκτ 2024, 10:25Απίστευτο πως μπορείς και γράφεις τόσες πολλές μλκιες μαζεμένες
Από πού να αρχίσει κανείς και που να τελειώσει
Έναν αχταρμα έχεις μέσα στο μυαλό σου
Φυσικά ρέστα έδωσες στο λατινικό ulixes ,λες και είναι ένα λατινικό όνομα και όχι δάνειο από ελληνική διάλεκτο
Όλα από όσα έγραψα ισχύουν και θα τα βρεις σε λεξικά και γλωσσολογικά βιβλία. Μόνο η υπόθεσή μου για το πώς εμφανίζονται αυτοί οι διαφορετικοί τύποι των λέξεων είναι συζητήσιμη και το ξεκαθάρισα. Και γιατί το δάνειο να μην είναι αντίστροφα; Γιατί και οι δύο λέξεις για τον Οδυσσέα να μην είναι δάνειο από παλιά μεσογειακή γλώσσα;
Ο Όμηρος δεν ήταν γλωσσολόγος, ειδικευμένος στην ετυμολογία. Δεν υπήρχε τότε γλωσσική επιστήμη. Οι άνθρωποι παρετυμολογούσαν, εξού και η λαϊκή παρετυμολογία που κι εσύ έχεις παραδεχτεί ότι υπάρχει.
ρε δζίμμι, σύ φαίνεσαι καλό παιδί... πως έμπλεξες με τις παλιοπαρέες από τις στέππες;
Νετο Γκουερινο έγραψε: 24 Οκτ 2024, 10:25Απίστευτο πως μπορείς και γράφεις τόσες πολλές μλκιες μαζεμένες
Από πού να αρχίσει κανείς και που να τελειώσει
Έναν αχταρμα έχεις μέσα στο μυαλό σου
Φυσικά ρέστα έδωσες στο λατινικό ulixes ,λες και είναι ένα λατινικό όνομα και όχι δάνειο από ελληνική διάλεκτο
Όλα από όσα έγραψα ισχύουν και θα τα βρεις σε λεξικά και γλωσσολογικά βιβλία. Μόνο η υπόθεσή μου για το πώς εμφανίζονται αυτοί οι διαφορετικοί τύποι των λέξεων είναι συζητήσιμη και το ξεκαθάρισα. Και γιατί το δάνειο να μην είναι αντίστροφα; Γιατί και οι δύο λέξεις για τον Οδυσσέα να μην είναι δάνειο από παλιά μεσογειακή γλώσσα;
Ο Όμηρος δεν ήταν γλωσσολόγος, ειδικευμένος στην ετυμολογία. Δεν υπήρχε τότε γλωσσική επιστήμη. Οι άνθρωποι παρετυμολογούσαν, εξού και η λαϊκή παρετυμολογία που κι εσύ έχεις παραδεχτεί ότι υπάρχει.
Τι αντίστροφα να ήταν το δάνειο για τον Οδυσσέα ρε συ Δημήτρη;
Όπου υπάρχει το λατινικό ulixes αναφέρεται αποκλειστικά στον Οδυσσέα του Ομήρου
Οσον αφορά τον Όμηρο,τι μλκιες γράφεις;
Λες και ο Όμηρος έγραψε ετυμολογικό λεξικό.Δεν σε κάνει εντύπωση όμως που από τα χιλιάδες ονόματα που αναφέρει μόνο για ένα γράφει το πώς προήλθε;
Αλλά και στα υπόλοιπα γράφεις μλκιες
Jimmy81 έγραψε: 23 Οκτ 2024, 21:13
Το λατινικό lacrima ίσως είναι διαφορετικη περίπτωση. Ορισμένες λέξεις της λατινικής με "l" έχουν πρώιμη μορφή με "d" (dacrima>lacrima,
Αρχιδια λατινικό είναι το λακριμα
Μας λένε τα λεξικά ότι το lakrima dakrima προήλθαν από τα lakruma dakruma
Οκ μέχρι εδώ
Αυτό που δεν λένε όμως είναι ότι το επίθημα - μα δεν υπάρχει στην λατινική γλώσσα,είναι καθαρά ελληνικό
Κι αν υπάρχει σε ακόμα μία λατινική,και αυτό κάπου οφείλεται