Πορφύρα και Αιμα: Γιατι δεν γυρίζονται τετοιες σειρές σημερα στην Ελλάδα?

[hellegennes]

Νομίζω κάνεις overstate your point.

Άνετα σου λέω Φασμπίντερ (Μαρία Μπράουν) που το είδα μικρός όταν το έδιναν οι εφημερίδες (άρα το είδαν και χιλιάδες άλλοι Έλληνες)

Χέρτσογκ, έχω δει μόνο το Grizzly Man.

Χάνεκε, The Piano Teacher (με την γαμάτη Υπέρ!), το οποίο πήρε και χρυσό Φοίνικα, άρα την έχουν δει άπειροι. Επίσης, Funny Games που είναι wtf. -- Το Amour που δεν είδα πήρε και Όσκαρ.

Για να μην αναφέρουμε τις Ζωές των Άλλων, την Πτώση, το Κύμα που τα είδαν ουυύλοι.

Κάτσε, γιατί είναι παλιά συζήτηση αυτή. Να επαναφέρουμε το αρχικό πόιντ. Οι Γερμανοί δεν έχουν εξειδικευμένο κινηματογράφο. Όλα αυτά που λες είναι εξαιρετικά χαμηλού κόστους παραγωγές, που μπορείς να γυρίσεις κι εσύ, απολύτως κυριολεκτικά (όχι δεν υπερβάλλω). Είναι glorified stage play. Κινηματογραφημένα θεατρικά. Κινηματογράφος είναι αυτό:




Γι' αυτό και έκανε τζίρο πάνω από 3 δισεκατομμύρια δολάρια (σε σημερινή αξία).

Θα μου πεις, διάλεξα ένα εξτρήμ παράδειγμα, αλλά ήθελα να δείξω την αντίθεση του τι είναι κινηματογράφος και τι απαιτεί με το τι είναι κινηματογραφημένη ιστορία. Το focus του ευρωπαϊκού κινηματογράφου είναι στην πλοκή και στον διάλογο, όχι στην ίδια την εικόνα. Είναι ταινίες που μπορεί να παρακολουθήσει κάποιος τυφλός χωρίς να χάσει τρελά πράγματα.

Πέρα απ' αυτό όμως, καμμιά 10αριά ταινίες σε χώρα με πληθυσμό 80 εκατομμύρια, την τρίτη μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη και 130 χρόνια κινηματογράφου, σόρι, δεν το λες και κατόρθωμα. Δεν δικαιολογεί τον χαρακτηρισμό "χώρα με κινηματογραφική κουλτούρα".

[ΓΑΛΗ]

Συγγνώμη, αλλά σας αρέσει πώς παίζαν οι ηθοποιοί σε αυτές τις σειρές;

Υποθέτω με τον ίδιο στόμφο που έπαιζαν οι ηθοποιοί σε όλες τις ιστορικές σειρές πριν 40-50 χρόνια. Ε, από τότε έχουν εξελιχθεί τόσο τα σενάρια όσο και η τεχνολογία.

Αλλά είπαμε, μπροστά στην Τέχνη της κάθε σύγχρονης κιτσοπουλάδας, που μισεί τον τόπο της όπως και τον εαυτό της και χρησιμοποιεί την τέχνη ως ψυχοθεραπεία αποφόρτισης, τα υπόλοιπα είναι λεπτομέρειες.

Υπάρχει στόμφος γελοίος και στόμφος που δικαιολογείται από τη μόδα της εποχής. Σαφώς η Sarah Bernhardt δεν έπαιζε όπως η Glenn Close.Το έτος 1977 όμως δεν το δικαιολογεί, μιας κι οι Έλληνες ηθοποιοί ξέραν να παίζουν και το κάνανε, με αμεσότητα. Πάρε τον Αλεξανδράκη σε όλους τους ιστορικούς του ρόλους δες τον Παπαφλέσσα που ούλοι στομφάρουν με τι μέτρο και φυσικότητα αποδίδει το ιστορικό δράμα. Το 1977 να παίζεις έτσι, δεν είναι ίδιον της εποχής, αλλά κιτς αισθητική. Δεν έχω τίποτα εναντίον της σειράς, μου αρέσει πολύ το σενάριο και η τηλεσκηνοθεσία, αλλά με εκνευρίζουν οι περισσότεροι ηθοποιοί.

Και πάλι εστιάζεις στη συγκεκριμένη παραγωγή.

Οκ, συνέχισε στο ίδιο μουντ, κανένα πρόβλημα.

Παίζει και η πιαρίστικη αλλά απαραίτητη για την κοινωνική και εργασιακή επιβίωση κιτς αισθητική, το αντιλαμβάνομαι πλήρως.

[ΓΑΛΗ]

Κατά τα άλλα παίδες, υπάρχει και μια θετική προσέγγιση.

Αν γυριζόταν σήμερα στο γκρις μία ταινία ή σειρά τύπου "Πορφύρα και αίμα" θα έπαιζε στο ίδιο ακριβώς χατζιαβατικό πλαίσιο που ακουλουθούν όλες οι προχωκαγκούρικες παραγωγές ένεκα των θεσμοθετημένων πολιτικαλικορεκτίστικων δεδομένων.

Οπότε, μην εύχεστε αυτό που μπορεί να πάθετε.

[hellegennes]

Να προσθέσω ότι αν το πάμε με την λογική των βραβείων, η Γερμανία δεν έχει κερδίσει ποτέ Χρυσό Φοίνικα ή Γκραν Πρι, τα δυο μεγάλα βραβεία των Καννών, ενώ η Ελλάδα έχει κερδίσει από ένα, άρα έχει μεγαλύτερη κινηματογραφική κουλτούρα.

Νομίζω πως είναι φανερό ότι αυτό το επιχείρημα είναι άτοπο.

[Μαδουραίος]

Εχω δει το σαρκα και αιμα την μεσαιωνικη τσοντα.

[masterridley]

Νομίζω κάνεις overstate your point.

Άνετα σου λέω Φασμπίντερ (Μαρία Μπράουν) που το είδα μικρός όταν το έδιναν οι εφημερίδες (άρα το είδαν και χιλιάδες άλλοι Έλληνες)

Χέρτσογκ, έχω δει μόνο το Grizzly Man.

Χάνεκε, The Piano Teacher (με την γαμάτη Υπέρ!), το οποίο πήρε και χρυσό Φοίνικα, άρα την έχουν δει άπειροι. Επίσης, Funny Games που είναι wtf. -- Το Amour που δεν είδα πήρε και Όσκαρ.

Για να μην αναφέρουμε τις Ζωές των Άλλων, την Πτώση, το Κύμα που τα είδαν ουυύλοι.

Κάτσε, γιατί είναι παλιά συζήτηση αυτή. Να επαναφέρουμε το αρχικό πόιντ. Οι Γερμανοί δεν έχουν εξειδικευμένο κινηματογράφο. Όλα αυτά που λες είναι εξαιρετικά χαμηλού κόστους παραγωγές, που μπορείς να γυρίσεις κι εσύ, απολύτως κυριολεκτικά (όχι δεν υπερβάλλω). Είναι glorified stage play. Κινηματογραφημένα θεατρικά. Κινηματογράφος είναι αυτό:

Spoiler

Γι' αυτό και έκανε τζίρο πάνω από 3 δισεκατομμύρια δολάρια (σε σημερινή αξία).

Θα μου πεις, διάλεξα ένα εξτρήμ παράδειγμα, αλλά ήθελα να δείξω την αντίθεση του τι είναι κινηματογράφος και τι απαιτεί με το τι είναι κινηματογραφημένη ιστορία. Το focus του ευρωπαϊκού κινηματογράφου είναι στην πλοκή και στον διάλογο, όχι στην ίδια την εικόνα. Είναι ταινίες που μπορεί να παρακολουθήσει κάποιος τυφλός χωρίς να χάσει τρελά πράγματα.

Πέρα απ' αυτό όμως, καμμιά 10αριά ταινίες σε χώρα με πληθυσμό 80 εκατομμύρια, την τρίτη μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη και 130 χρόνια κινηματογράφου, σόρι, δεν το λες και κατόρθωμα. Δεν δικαιολογεί τον χαρακτηρισμό "χώρα με κινηματογραφική κουλτούρα".

Κοίτα εγώ απάντησα στο extreme ότι κανένας δεν ξέρει έστω και μία γερμανική ταινία. Δλδ θέλω να πω και το Όσκαρ πριν 2 χρόνια ήταν γερμανική ταινία!

Τώρα αυτό που λες στο bold, προσωπικά θα διαφωνήσω γιατί αυτά τα "theatrical plays" είναι ο ορισμός του κινηματογράφου για μένα, έχουν μείνει στο μυαλό μου πολύ παραπάνω από κάτι αμερικάνικα blockbusters.

Ίσως αυτό που θες να πεις είναι ότι οι Γερμανοί δεν έχουν film industry, να κυριαρχούν στις αγορές των άλλων.

Οκ, το δέχομαι. Και η νότια Κορέα πχ είναι (κατά πολύ) ανώτερη απ'τους Γερμανούς σ'αυτό τον τομέα, τόσο σε ταινίες όσο και σε σειρές.

[Communio Sancta]

Κοίτα εγώ απάντησα στο extreme ότι κανένας δεν ξέρει έστω και μία γερμανική ταινία. Δλδ θέλω να πω και το Όσκαρ πριν 2 χρόνια ήταν γερμανική ταινία!

Τώρα αυτό που λες στο bold, προσωπικά θα διαφωνήσω γιατί αυτά τα "theatrical plays" είναι ο ορισμός του κινηματογράφου για μένα, έχουν μείνει στο μυαλό μου πολύ παραπάνω από κάτι αμερικάνικα blockbusters.

Ίσως αυτό που θες να πεις είναι ότι οι Γερμανοί δεν έχουν film industry, να κυριαρχούν στις αγορές των άλλων.

Οκ, το δέχομαι. Και η νότια Κορέα πχ είναι (κατά πολύ) ανώτερη απ'τους Γερμανούς σ'αυτό τον τομέα, τόσο σε ταινίες όσο και σε σειρές.

Για να καταλάβει κανείς την προσφορά του γερμανικού κινηματογράφου στο παγκόσμιο στερέωμα, πρέπει να ξεκινήσει από τα προπολεμικά χρόνια. Ο μεταπολεμικός γερμανικός κινηματογράφος ήταν ένα άλλο πράγμα, σχετικά ευνουχισμένο εκφραστικά.

[Communio Sancta]

Κινηματογράφος είναι αυτό:




Γι' αυτό και έκανε τζίρο πάνω από 3 δισεκατομμύρια δολάρια (σε σημερινή αξία).

Ναι, είναι και κινηματογράφος, και πολύ όμορφο σινεμά, αλλά σπάει αρχίδια το φιλμ.

[Communio Sancta]

Υποθέτω με τον ίδιο στόμφο που έπαιζαν οι ηθοποιοί σε όλες τις ιστορικές σειρές πριν 40-50 χρόνια. Ε, από τότε έχουν εξελιχθεί τόσο τα σενάρια όσο και η τεχνολογία.

Αλλά είπαμε, μπροστά στην Τέχνη της κάθε σύγχρονης κιτσοπουλάδας, που μισεί τον τόπο της όπως και τον εαυτό της και χρησιμοποιεί την τέχνη ως ψυχοθεραπεία αποφόρτισης, τα υπόλοιπα είναι λεπτομέρειες.

Υπάρχει στόμφος γελοίος και στόμφος που δικαιολογείται από τη μόδα της εποχής. Σαφώς η Sarah Bernhardt δεν έπαιζε όπως η Glenn Close.Το έτος 1977 όμως δεν το δικαιολογεί, μιας κι οι Έλληνες ηθοποιοί ξέραν να παίζουν και το κάνανε, με αμεσότητα. Πάρε τον Αλεξανδράκη σε όλους τους ιστορικούς του ρόλους δες τον Παπαφλέσσα που ούλοι στομφάρουν με τι μέτρο και φυσικότητα αποδίδει το ιστορικό δράμα. Το 1977 να παίζεις έτσι, δεν είναι ίδιον της εποχής, αλλά κιτς αισθητική. Δεν έχω τίποτα εναντίον της σειράς, μου αρέσει πολύ το σενάριο και η τηλεσκηνοθεσία, αλλά με εκνευρίζουν οι περισσότεροι ηθοποιοί.

Και πάλι εστιάζεις στη συγκεκριμένη παραγωγή.

Οκ, συνέχισε στο ίδιο μουντ, κανένα πρόβλημα.

Παίζει και η πιαρίστικη αλλά απαραίτητη για την κοινωνική και εργασιακή επιβίωση κιτς αισθητική, το αντιλαμβάνομαι πλήρως.

Δεν έχω αντίρρηση να κάνω διάλογο μαζί σου, όταν καταλάβω τι θες να πεις.

[masterridley]

Να προσθέσω ότι αν το πάμε με την λογική των βραβείων, η Γερμανία δεν έχει κερδίσει ποτέ Χρυσό Φοίνικα ή Γκραν Πρι, τα δυο μεγάλα βραβεία των Καννών, ενώ η Ελλάδα έχει κερδίσει από ένα, άρα έχει μεγαλύτερη κινηματογραφική κουλτούρα.

Νομίζω πως είναι φανερό ότι αυτό το επιχείρημα είναι άτοπο.

Ρε χέλη θα μας τρελάνεις? Μια απ'τις ταινίες που πόσταρα (η Δασκάλα Πιάνου) έχει κερδίσει Grand Prix...

Μάλιστα Wenders και Haneke έχουν κερδίσει και απ'τα δύο!

[Communio Sancta]

Να προσθέσω ότι αν το πάμε με την λογική των βραβείων, η Γερμανία δεν έχει κερδίσει ποτέ Χρυσό Φοίνικα ή Γκραν Πρι, τα δυο μεγάλα βραβεία των Καννών, ενώ η Ελλάδα έχει κερδίσει από ένα, άρα έχει μεγαλύτερη κινηματογραφική κουλτούρα.

Νομίζω πως είναι φανερό ότι αυτό το επιχείρημα είναι άτοπο.

Ρε χέλη θα μας τρελάνεις? Μια απ'τις ταινίες που πόσταρα (η Δασκάλα Πιάνου) έχει κερδίσει Grand Prix...

Μάλιστα Wenders και Haneke έχουν κερδίσει και απ'τα δύο!

Ο Hellegennes θέλει άλογα, τοπία, λιβάδια, travelling, θέλει σινεμά, ρε παιδί μου, όχι τέχνη του ντεκουπάζ σε τέσσερις τοίχους.

[hellegennes]

Κινηματογράφος είναι αυτό:




Γι' αυτό και έκανε τζίρο πάνω από 3 δισεκατομμύρια δολάρια (σε σημερινή αξία).

Ναι, είναι και κινηματογράφος, και πολύ όμορφο σινεμά, αλλά σπάει αρχίδια το φιλμ.

Εντάξει, είναι ίσως μία από τις καλύτερες εναρκτήριες σκηνές όλων των εποχών. Οι απίστευτες λήψεις των άλπεων, ο αέρας και τα πουλιά στην αρχή, η σταδιακή κλιμάκωση με μουσική από αληθινή ορχήστρα με στραβινσκικά θέματα και η λήψη από ελικόπτερο από δεν ξέρω κι εγώ πόσες εκατοντάδες μέτρα μακριά που κεντράρει στην Τζούλι Άντριους και το τραγούδι που ξεκινάει με κορώνα. Είναι αριστουργηματικό, όσο κι αν η ταινία σαν πλοκή μοιάζει χαζοχαρούμενη.

Αν το δεις σε μεγάλη οθόνη μένεις ξερός.

[hellegennes]

Να προσθέσω ότι αν το πάμε με την λογική των βραβείων, η Γερμανία δεν έχει κερδίσει ποτέ Χρυσό Φοίνικα ή Γκραν Πρι, τα δυο μεγάλα βραβεία των Καννών, ενώ η Ελλάδα έχει κερδίσει από ένα, άρα έχει μεγαλύτερη κινηματογραφική κουλτούρα.

Νομίζω πως είναι φανερό ότι αυτό το επιχείρημα είναι άτοπο.

Ρε χέλη θα μας τρελάνεις? Μια απ'τις ταινίες που πόσταρα (η Δασκάλα Πιάνου) έχει κερδίσει Grand Prix...

Μάλιστα Wenders και Haneke έχουν κερδίσει και απ'τα δύο!

Α, σόρι, δεν μετράω συμπαραγωγές. Αν είναι να συμμετέχουν 10 χώρες για να πάρεις βραβείο, σιγά την κουλτούρα. Τουλάχιστον οι δικές μας δεν ήταν συμπαραγωγές της μισής Ευρώπης με συνολικό διαθέσιμο πληθυσμιακό υλικό 300 εκατομμυρίων ατόμων.

[hellegennes]

Να προσθέσω ότι αν το πάμε με την λογική των βραβείων, η Γερμανία δεν έχει κερδίσει ποτέ Χρυσό Φοίνικα ή Γκραν Πρι, τα δυο μεγάλα βραβεία των Καννών, ενώ η Ελλάδα έχει κερδίσει από ένα, άρα έχει μεγαλύτερη κινηματογραφική κουλτούρα.

Νομίζω πως είναι φανερό ότι αυτό το επιχείρημα είναι άτοπο.

Ρε χέλη θα μας τρελάνεις? Μια απ'τις ταινίες που πόσταρα (η Δασκάλα Πιάνου) έχει κερδίσει Grand Prix...

Μάλιστα Wenders και Haneke έχουν κερδίσει και απ'τα δύο!

Ο Hellegennes θέλει άλογα, τοπία, λιβάδια, travelling, θέλει σινεμά, ρε παιδί μου, όχι τέχνη του ντεκουπάζ σε τέσσερις τοίχους.

Όχι, μ' αρέσει και αυτός ο κινηματογράφος. Απλά το νήμα μιλάει για τον άλλον κινηματογράφο, αυτόν που απαιτεί υψηλές τεχνικές προδιαγραφές, έχει επικές μάχες, δύσκολα πλάνα, τρομερή οργάνωση και συγχρονισμό, υψηλή εξειδίκευση.

[Καραμελίτσα]

Ωραία θα ήταν μία σύγχρονη εκδοχή του έπους του Διγενή, χωρίς τα στοιχεία χυδαίας πατριαρχίας. Ίσως καλύτερα να είναι η Μαξίμω πρωταγωνίστρια.