Aphantasia

[enaon]

Μα λέω ότι θα ήταν εξελικτικά επιζήμιο. Θα κατέληγες να αλλάζεις τις αναμνήσεις σου με ψέματα. Νομίζω είναι καταφανές γιατί αυτό θα οδηγούσε σταδιακά στον αφανισμό του είδους.

γιατί το λες αυτό; Μπορει να τις αλλάζαν με αλήθειες. Να θυμόντουσαν ολοι λαθος οτι το μεταλλο μπορει να πετάξει, να επιπλεύσει κλπ, και θα ειχαμε εξέλιξη ταχύτερη. Εχει σημασία μεγαλη πως θα αλλαζε η ανάμνηση, εχεις κανει υποθεση που σε βολευει λιγο για να το πας εκει που θες, απλα λεω.

[hellegennes]

Μα λέω ότι θα ήταν εξελικτικά επιζήμιο. Θα κατέληγες να αλλάζεις τις αναμνήσεις σου με ψέματα. Νομίζω είναι καταφανές γιατί αυτό θα οδηγούσε σταδιακά στον αφανισμό του είδους.

γιατί το λες αυτό;

Γιατί ισχύει.

[foscilis]

Α εδω υπεισερχεται ο παραγοντας της ελλειψης ενσυναισθησης, τι με νοιαζει εμενα τι επαθε ο Σερβος πριν 300 χρονια, ανετα το εβλεπα και σε βιντεο.

είσαι λιγουλάκι ψυχοπαθής δηλαδή
οσο πατάει η γάτα

Δε φταιω εγω για αυτο που ειμαι :

[foscilis]

Μα λέω ότι θα ήταν εξελικτικά επιζήμιο. Θα κατέληγες να αλλάζεις τις αναμνήσεις σου με ψέματα. Νομίζω είναι καταφανές γιατί αυτό θα οδηγούσε σταδιακά στον αφανισμό του είδους.

γιατί το λες αυτό;

Γιατί ισχύει.

Ναι παρα πολυ επιζημιο να πεθαινει η φυλη Α απο τυψεις που χιμηξε στη φυλη Β χωρις λογο σκοτωσε τους αντρες εφαγε τα παιδια πηδηξε τις γυναικες, αντι να θυμουνται οτι η φυλη Β ηταν μαγοι δολοφονοι γκρεμλινγκς που επρεπε να σκοτωσεις για να μη σε σκοτωσουν πρωτοι.

[enterprise-psi]

Α εδω υπεισερχεται ο παραγοντας της ελλειψης ενσυναισθησης, τι με νοιαζει εμενα τι επαθε ο Σερβος πριν 300 χρονια, ανετα το εβλεπα και σε βιντεο.

είσαι λιγουλάκι ψυχοπαθής δηλαδή
οσο πατάει η γάτα

Εγώ το κάνω εικόνα , τι εικόνα animation, αλλά να είμαι εγώ ο αυτός που προκαλεί πόνο

Αλλά όχι πάντα , πχ σε κάτι ανώμαλους κακούς του Κινγκ , ταυτόχρονα με το διάβασμα φαντάζομαι τι θα του έκανα κλπ.

Επίσης σε μηχανολογικα , κοιτάω ένα αξεσουάρ για την μηχανή και κάνω εικόνα , πρέπει να βγει αυτό το πλαστικό για να μπορέσει να βγει το άλλο , και θα βιδωσω εκεί και θα πάρω ρεύμα από εκεί κλπ κλπ

[Isildur]

Α εδω υπεισερχεται ο παραγοντας της ελλειψης ενσυναισθησης, τι με νοιαζει εμενα τι επαθε ο Σερβος πριν 300 χρονια, ανετα το εβλεπα και σε βιντεο.

είσαι λιγουλάκι ψυχοπαθής δηλαδή
οσο πατάει η γάτα

Εγώ το κάνω εικόνα , τι εικόνα animation, αλλά να είμαι εγώ ο αυτός που προκαλεί πόνο

Αλλά όχι πάντα , πχ σε κάτι ανώμαλους κακούς του Κινγκ , ταυτόχρονα με το διάβασμα φαντάζομαι τι θα του έκανα κλπ.

Επίσης σε μηχανολογικα , κοιτάω ένα αξεσουάρ για την μηχανή και κάνω εικόνα , πρέπει να βγει αυτό το πλαστικό για να μπορέσει να βγει το άλλο , και θα βιδωσω εκεί και θα πάρω ρεύμα από εκεί κλπ κλπ

Ακριβώς!

Σε οποιαδήποτε δουλειά, μερεμέτι, επιδιόρθωση, επισκευή πάω να κάνω και κυρίως σε όσες πάω πρίμα βίστα.

[aLiCat]

Α εδω υπεισερχεται ο παραγοντας της ελλειψης ενσυναισθησης, τι με νοιαζει εμενα τι επαθε ο Σερβος πριν 300 χρονια, ανετα το εβλεπα και σε βιντεο.

είσαι λιγουλάκι ψυχοπαθής δηλαδή
οσο πατάει η γάτα

Δε φταιω εγω για αυτο που ειμαι :

Μη στεναχωριέσαι, όλοι ψυχοπαθείς είμαστε.

Και εδώ, στο πχόρουμ, είναι τα κεντρικά.

[ΓΑΛΗ]

Αυτό είναι όντως φαντασία και σαφώς μπορεί να γίνει εικόνα.

Αλλά η ανάκληση οπτικών παραστάσεων που έχουν ήδη καταγραφεί στον σκληρό, δεν είναι φαντασία.

Κάνεις λάθος εδώ. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο λειτουργεί. Το να κάνεις βίντεο στο μυαλό σου ένα πρόσωπο -υπαρκτό ή μη- να κάνει κάτι που φαντάζεσαι εκείνην την στιγμή λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο που λειτουργεί η ανάκληση μνήμης αληθινού περιστατικού με αυτό το πρόσωπο. Δεν υπάρχει αποθήκευση της μνήμης με τον τρόπο που συμβαίνει σε έναν υπολογιστή.

Δεν είμαι νευρολόγος, μία στοιχειώδη προσομοίωση έκανα.

Οπτική παράσταση, που μπορεί να ανακληθεί μπορεί να είναι και μία φωτογραφία, που ουσιαστικώς είναι μια πραγματική και όχι φαντασιακή αποτύπωση στιγμής. Η φαντασία λειτουργεί όπως η ΑΙ και το Chatgpt. Kάνει συλλογή από πραγματικές ανακλήσεις και δημιουργεί το δικό της στόρυ.

[hellegennes]

γιατί το λες αυτό;

Γιατί ισχύει.

Ναι παρα πολυ επιζημιο να πεθαινει η φυλη Α απο τυψεις που χιμηξε στη φυλη Β χωρις λογο σκοτωσε τους αντρες εφαγε τα παιδια πηδηξε τις γυναικες, αντι να θυμουνται οτι η φυλη Β ηταν μαγοι δολοφονοι γκρεμλινγκς που επρεπε να σκοτωσεις για να μη σε σκοτωσουν πρωτοι.

Είναι επιζήμιο να θυμάσαι πράγματα που πάνε κόντρα στην πραγματικότητα. Θα βρίσκεσαι συνέχεια μπροστά σε αντιφατικές καταστάσεις. Γιατί να θυμάσαι ότι πέθανε το παιδί σου; Αλλάζεις την ανάμνηση ότι είναι καλά και έφυγε. Δεν κάνεις άλλα παιδιά. Έτσι για να δώσω ένα απλοϊκό παράδειγμα. Το να θυμάσαι πράγματα που δεν συνέβησαν γίνεται πολύ γρήγορα πολύπλοκο και σύντομα θα καταλήξει κατά πάσα πιθανότητα στον θάνατό σου.

Οι οδυνηρές εμπειρίες και τα λάθη μάς βοηθάνε να επιβιώσουμε.

Αυτό που περιγράφεις δεν έχει καθόλου να κάνει με αναμνήσεις, έχει να κάνει με την ικανότητα του εγκεφάλου να πείθει τον εαυτό του για αυτά που τον βολεύουν. Αυτό ναι, μπορεί να το κάνει ο εγκέφαλος και το κάνει συνέχεια, κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε λεπτό και είναι πράγμα που βοηθάει την επιβίωση. Δεν αλλάζει όμως τις αναμνήσεις, αλλάζει την υποκειμενική οπτική μιας κατάστασης.

[hellegennes]

Αυτό είναι όντως φαντασία και σαφώς μπορεί να γίνει εικόνα.

Αλλά η ανάκληση οπτικών παραστάσεων που έχουν ήδη καταγραφεί στον σκληρό, δεν είναι φαντασία.

Κάνεις λάθος εδώ. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο λειτουργεί. Το να κάνεις βίντεο στο μυαλό σου ένα πρόσωπο -υπαρκτό ή μη- να κάνει κάτι που φαντάζεσαι εκείνην την στιγμή λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο που λειτουργεί η ανάκληση μνήμης αληθινού περιστατικού με αυτό το πρόσωπο. Δεν υπάρχει αποθήκευση της μνήμης με τον τρόπο που συμβαίνει σε έναν υπολογιστή.

Δεν είμαι νευρολόγος, μία στοιχειώδη προσομοίωση έκανα.

Οπτική παράσταση, που μπορεί να ανακληθεί μπορεί να είναι και μία φωτογραφία, που ουσιαστικώς είναι μια πραγματική και όχι φαντασιακή αποτύπωση στιγμής. Η φαντασία λειτουργεί όπως η ΑΙ και το Chatgpt. Kάνει συλλογή από πραγματικές ανακλήσεις και δημιουργεί το δικό της στόρυ.

Μπράβο. Και η μνήμη με τον ίδιο τρόπο λειτουργεί. Δεν ανακαλείς αληθινή εικόνα σαν να φορτώνεις ένα jpg στην RAM, αναδημιουργείς την εικόνα από το μηδέν με βάση συσχετίσεις. Όσο πιο πολλές φορές έχεις δει την εικόνα τόσο πιο πολλές συσχετίσεις θα έχει και τόσο πιο πιστά θα μπορείς να την ζωγραφίσεις, αν έχεις το ταλέντο να ζωγραφίζεις.

Αν δοκιμάσεις σαν πείραμα να ζωγραφίσεις μια φωτογραφία που έχεις δει αμέτρητες φορές, χωρίς όμως να την ξαναδείς πριν αρχίσεις να ζωγραφίζεις, θα διαπιστώσεις πολύ γρήγορα ότι ενώ μπορείς να αποτυπώσεις χοντρικά τα στοιχεία της, οι λεπτομέρειες θα σου διαφύγουν. Τα χρώματα των ρούχων, τα σχήματά τους, ίσως οι εκφράσεις των προσώπων, η βλάστηση (αν υπάρχει), τα κτήρια (αν υπάρχουν). Χοντρικά μπορεί να ζωγραφίσεις αλλά όταν δεις την φωτογραφία θα διαπιστώσεις ότι είναι αρκετά διαφορετική απ' αυτό που ζωγράφισες.

Κάποιες απ' τις συσχετίσεις, υπάρχει η υποψία ότι είναι γλωσσικές. Δηλαδή θυμάσαι στοιχεία μιας εικόνας (είτε είναι φωτογραφία είτε ανάμνηση) κωδικοποιώντας την με λέξεις. Σε αυτήν την υποψία βασίστηκαν τα LLM. Με αυτήν την λογική αναπτύχθηκαν.

Αυτή η υποψία υφίσταται και για έναν άλλον λόγο: πώς μαθαίνουμε γλώσσες. Η πρώτη γλώσσα που μαθαίνουμε, η μητρική μας, κωδικοποιείται με οπτικές συσχετίσεις. Οι επόμενες γλώσσες κωδικοποιούνται μεταφραστικά και γι' αυτό είναι πιο δύσκολο να μάθουμε ξένες γλώσσες. Στο μυαλό σου π.χ. υπάρχει η εικόνα του παραθύρου και αντιστοιχίζεται στην λέξη "παράθυρο". Όταν κάποιος σού δείξει ένα παράθυρο και σου πει "window", ο συσχετισμός που θα κάνεις είναι παράθυρο = window, οπότε είναι πάντα δευτερεύων συσχετισμός.