Στιβος

[sharp]

Έχασε 30.000 δολλάρια. Δεν πειράζει, δεν γίνεται να είναι πάντα σε φόρμα, καλύτερα στους άλλους αγώνες παρά στα μήτιγκ.

[Daje]

Γι' αυτο τα στατιστικα στον αθλητισμο ειναι για τον πεουλα.
Η ιστορια θα γραψει οτι αυτος ο τυπος κερδισε 2 ολυμπιακα χρυσα και θα συγκριθει με τα ιερα τερατα του χωρου.
Η ιστορια δεν θα γραψει οτι ειναι ο Γκαστονε ντακ του χωρου και πετυχε περιοδο με μηδενικο ανταγωνισμο.

[sharp]

Ραγιαδισμός ντητέκτεντ.

Συγγνώμη που νίκησα, δεν μου άξιζε, εσύ είσαι πάντοτε καλύτερος Πασά μου.

[georgebi]

Ψηλαρμενίζοντας καθώς περιμένω να ρθει το βράδυ για τη δεύτερη μέρα των τελικών του ντάιαμοντ λιγκ

λέω να θέσω ενα ερώτημα στο πολυπληθές στιβικόφιλο φορουμικο κοινό

Ποιον θεωρείτε καλύτερο άλτη του μήκους; (προσοχη οχι ποιος ειχε σπουδαιότερη καριέρα...αυτό ειναι εύκολο να απαντηθεί)

Τον Τεντ; ή τον μάλλον ξεχασμένο θρύλο των 70ς εως και 90ς

τον τεράστιο Larry Myricks



Για να βοηθήσω.... ο Myricks ειχε Α.Ρ. 8.74 (ο Τεντ μόλις 8.65)

ο Myricks ειχε 10 αγώνες πάνω από 8.55 (και 123 πάνω από 8.20)



ο Τεντ μολις 3 (και μολις 37 πάνω από 8.20)



Ο Myricks ήταν στο τοπ10 για 15 ολόκληρα χρονια



ο Τεντ μολις μολις 5




Εύκολη δεν ειναι η απάντηση;

[georgebi]

Απ την άλλη πάλι, ο Myricks εχει να επιδείξει μολις 3 χάλκινα (1 ολυμπιακό με 8.27 και 2 παγκοσμια με 8.33 και 8.42)

Στους Ολυμπιακούς της πατριδας στο Λ.Α '84 ενώ κατέβηκε με 8.59 πήδησε 8.16 και μοιραία ήρθε 4ος



και δυο χρυσά στα παγκοσμια κλειστού (με 8.37 και 8.23)



δηλαδή με επιδόσεις μάλλον μέτριες μπρος σ αυτές που ο Τεντ κερδίζει τα δικά του μετάλλια





Τι θέλει να πει ο ποιητής....ο georgebi δηλαδή

Καλά και άγια τα μεγάλα ρεκόρ και οι επιδόσεις αλλά σημασία έχει να τα κάνεις στους μεγάλους αγώνες

Ο σπουδαίος Myricks παρ όλο που στους μεγάλους αγώνες πήδαγε αξιοπρεπώς δεν έχει ουτε μια (1) επίδοση απ το τοπ10 του σε αυτους

Ο Τεντ απ την άλλη παρ όλο που και στα μίτινγκ πηδάει μια χαρά




στο τοπ10 του οι έξι (6) απ τις 10 επιδόσεις του έγινα στον αγώνα στόχο



όταν ο μεγάλος Myricks με 38 αγώνες πάνω από 8.42

το καλύτερο που πήδησε σε μεγάλους αγώνες ήταν αυτό το 8.42 που του δωσε και το χάλκινο στο παγκόσμιο του Τοκιο το ΄91

Ας μην κλείσουμε όμως ετσι....αλλά ας δώσουμε την ευκαιρία στους νεότερους να απολαύσουν τον σπουδαίο Larry Myricks σε ενα αγώνα που έκανε με τα κρεμμυδάκια τον πολύ Μαικ Παουελ



ή και εδώ που ο επίσης πολύς Καρλ Λιουις χρειάστηκε να κάνει 8.76 για να βάλει από κάτω το 8.74 του Larry (με τον Powell τρίτο και καταϊδρωμένο με 8.36)

[Daje]

Ραγιαδισμός ντητέκτεντ.

Συγγνώμη που νίκησα, δεν μου άξιζε, εσύ είσαι πάντοτε καλύτερος Πασά μου.

Eννοειται οτι σαν Ελληνες χαιρομαστε, ωστοσο, μεταξυ μας μιλαμε.
Για μας που μεγαλωσαμε την εποχη του Καρλ Λιουις ειναι, αν μη τι αλλο, περιεργο να βλεπουμε τον Τεντογλου να ειναι το νο.1 στον κοσμο.
Αλλα ετσι ειναι ο αθλητισμος. Καποιος ειναι κωλοφαρδος, καποιος ατυχος. (ως προς τον ανταγωνισμο που θα πετυχει)

[sharp]

Αυτοί που λέτε όμως έδρασαν σε περιόδους υψηλής ντόπας, τα έχουμε ξαναπεί αυτά.

Και εννοείται πως είναι και θέμα τύχης. Αν έχεις ένα Ντουπλάντις πού να τολμήσεις να διανοηθείς ότι θα πάρεις χρυσό. Ή Μπούμπκα παλαιότερα, ο οποίος πήρε 6 σερί παγκόσμια πρωταθλήματα.

Αλλά Λιούις δεν γεννιούνται κάθε μέρα.

[sharp]

Η πλάκα είναι ότι ο πρώτος που αισθάνθηκε άβολα με το χρυσό είναι ο ίδιος ο Τεντόγλου, που αμέσως μετά το Τόκιο είπε στη δημοσιογράφο "μπα, δεν μου άξιζε" και τέτοια. Τι να κάνει το παιδάκι, πότε περίμενε τέτοια μεγαλεία.

Πάντως είναι σταθερός και έχει πολύ καλό πάτημα, ρεκόρ για τους Έλληνες άλτες που παραδοσιακά κάνουν 5 στα 6 άκυρα.

[Daje]

Εννοειται οτι ο Τεντογλου συμφωνει μαζι μου και ξερει την πραγματικη διασταση του στο αθλημα, αν και δεν ευθυνεται αυτος που εχει πεσει σε γενιά αχρηστων.

[micmic]

Καλά και άγια τα μεγάλα ρεκόρ και οι επιδόσεις αλλά σημασία έχει να τα κάνεις στους μεγάλους αγώνες

Για μένα είναι ακριβώς το αντίθετο. Οι μεγάλοι αγώνες είναι μια γιορτή, μια ευκαιρία να δούμε πολλά ονόματα μαζεμένα. Αλλά αν ένας αθλητής με τρομερές επιδόσεις δεν καταφέρνει να διακριθεί και να πάρει μετάλια (λόγω κακής ψυχολογίας σε μεγάλους αγώνες, τρακ, τραυματισμούς ή οτιδήποτε άλλο) ουδόλως με απασχολεί. Εγώ ενδιαφέρομαι βασικά να βλέπω τα όρια των ανθρώπινων δυνατοτήτων. Και μια μόνο κορυφαία επίδοση να κάνει κάποιος, για μένα είναι τοπ. Αν πχ κάποιος σπάσει το παγκόσμιο ρεκόρ του Μπολτ στα 100μ, για μένα θα είναι ο κορυφαίος ever ακόμα κι αν δεν τρέξει δεύτερο αγώνα στη ζωή του. Η "διάρκεια της αθλητικής καριέρας" και οι "διακρίσεις" είναι σχετικά πρόσφατα κριτήρια αθλητικού μεγαλείου. Η επίδοση είναι διαχρονική, πιθανότατα σημαντική πολύ πριν εμφανιστεί ο homo sapiens.

[georgebi]

Καλά και άγια τα μεγάλα ρεκόρ και οι επιδόσεις αλλά σημασία έχει να τα κάνεις στους μεγάλους αγώνες

Για μένα είναι ακριβώς το αντίθετο. Οι μεγάλοι αγώνες είναι μια γιορτή, μια ευκαιρία να δούμε πολλά ονόματα μαζεμένα. Αλλά αν ένας αθλητής με τρομερές επιδόσεις δεν καταφέρνει να διακριθεί και να πάρει μετάλια (λόγω κακής ψυχολογίας σε μεγάλους αγώνες, τρακ, τραυματισμούς ή οτιδήποτε άλλο) ουδόλως με απασχολεί. Εγώ ενδιαφέρομαι βασικά να βλέπω τα όρια των ανθρώπινων δυνατοτήτων. Και μια μόνο κορυφαία επίδοση να κάνει κάποιος, για μένα είναι τοπ. Αν πχ κάποιος σπάσει το παγκόσμιο ρεκόρ του Μπολτ στα 100μ, για μένα θα είναι ο κορυφαίος ever ακόμα κι αν δεν τρέξει δεύτερο αγώνα στη ζωή του. Η "διάρκεια της αθλητικής καριέρας" και οι "διακρίσεις" είναι σχετικά πρόσφατα κριτήρια αθλητικού μεγαλείου. Η επίδοση είναι διαχρονική, πιθανότατα σημαντική πολύ πριν εμφανιστεί ο homo sapiens.

Σαν αυτόν εδώ τον Γερμανακο που φέτος σε ένα αγώνα σε ενα χωράφι στο χωριό του έριξε






και μετά τρόμαξε να ξαναρίξει οπουδήποτε 10 μέτρα παρακάτω



και πάτωσε όπου και αν συμμετείχε




Ευχαριστώ....δεν θα πάρω


***και εχω άπειρα παραδείγματα σαν τον Γερμανακο (και μακάρι να με βγάλει λάθος το παιδί)

παραδείγματα και από ξένους...αλλά και από δικούς μας

[georgebi]

Πάντως το ρεκόρ του Μπολτ, για αυτούς που δεν το ξέρουν, έχει ήδη σπάσει





με μια σχετική βοήθεια βέβαια

[sharp]

Καλά και άγια τα μεγάλα ρεκόρ και οι επιδόσεις αλλά σημασία έχει να τα κάνεις στους μεγάλους αγώνες

Για μένα είναι ακριβώς το αντίθετο. Οι μεγάλοι αγώνες είναι μια γιορτή, μια ευκαιρία να δούμε πολλά ονόματα μαζεμένα. Αλλά αν ένας αθλητής με τρομερές επιδόσεις δεν καταφέρνει να διακριθεί και να πάρει μετάλια (λόγω κακής ψυχολογίας σε μεγάλους αγώνες, τρακ, τραυματισμούς ή οτιδήποτε άλλο) ουδόλως με απασχολεί. Εγώ ενδιαφέρομαι βασικά να βλέπω τα όρια των ανθρώπινων δυνατοτήτων. Και μια μόνο κορυφαία επίδοση να κάνει κάποιος, για μένα είναι τοπ. Αν πχ κάποιος σπάσει το παγκόσμιο ρεκόρ του Μπολτ στα 100μ, για μένα θα είναι ο κορυφαίος ever ακόμα κι αν δεν τρέξει δεύτερο αγώνα στη ζωή του. Η "διάρκεια της αθλητικής καριέρας" και οι "διακρίσεις" είναι σχετικά πρόσφατα κριτήρια αθλητικού μεγαλείου. Η επίδοση είναι διαχρονική, πιθανότατα σημαντική πολύ πριν εμφανιστεί ο homo sapiens.

κορυφαίος ever αποκλείεται να είναι κάποιος επειδή έσπασε ένα παγκόσμιο ρεκόρ. Κάποια στιγμή θα το ξεπεράσει ο επόμενος, όπως συνέβη με τον Παπανικολάου που έκανε το 5.49 για κάτι μήνες, αλλά τελικά μια 4η θέση σε Ολυμπιακούς έχει. Αυτό έχει μείνει, όχι το παγκόσμιο.

Μην το συζητάμε, δις σε Ο.Α. είναι πολύ μεγάλο κατόρθωμα, ο Τεντόγλου έχει μείνει στην ιστορία και θα έμενε ακόμη και αν το έπαιρνε με 7.80, ουδείς ενδιαφέρεται.

[sharp]

georgebi, πολύ το δουλεύεις το brinkster και θα ξαναχαλάσει

[georgebi]

Spoiler

Καλά και άγια τα μεγάλα ρεκόρ και οι επιδόσεις αλλά σημασία έχει να τα κάνεις στους μεγάλους αγώνες

Για μένα είναι ακριβώς το αντίθετο. Οι μεγάλοι αγώνες είναι μια γιορτή, μια ευκαιρία να δούμε πολλά ονόματα μαζεμένα. Αλλά αν ένας αθλητής με τρομερές επιδόσεις δεν καταφέρνει να διακριθεί και να πάρει μετάλια (λόγω κακής ψυχολογίας σε μεγάλους αγώνες, τρακ, τραυματισμούς ή οτιδήποτε άλλο) ουδόλως με απασχολεί. Εγώ ενδιαφέρομαι βασικά να βλέπω τα όρια των ανθρώπινων δυνατοτήτων. Και μια μόνο κορυφαία επίδοση να κάνει κάποιος, για μένα είναι τοπ. Αν πχ κάποιος σπάσει το παγκόσμιο ρεκόρ του Μπολτ στα 100μ, για μένα θα είναι ο κορυφαίος ever ακόμα κι αν δεν τρέξει δεύτερο αγώνα στη ζωή του. Η "διάρκεια της αθλητικής καριέρας" και οι "διακρίσεις" είναι σχετικά πρόσφατα κριτήρια αθλητικού μεγαλείου. Η επίδοση είναι διαχρονική, πιθανότατα σημαντική πολύ πριν εμφανιστεί ο homo sapiens.

κορυφαίος ever αποκλείεται να είναι κάποιος επειδή έσπασε ένα παγκόσμιο ρεκόρ. Κάποια στιγμή θα το ξεπεράσει ο επόμενος,

όπως συνέβη με τον Παπανικολάου που έκανε το 5.49 για κάτι μήνες

Spoiler

, αλλά τελικά μια 4η θέση σε Ολυμπιακούς έχει. Αυτό έχει μείνει, όχι το παγκόσμιο.

Μην το συζητάμε, δις σε Ο.Α. είναι πολύ μεγάλο κατόρθωμα, ο Τεντόγλου έχει μείνει στην ιστορία και θα έμενε ακόμη και αν το έπαιρνε με 7.80, ουδείς ενδιαφέρεται.

Ενάμισι χρόνο το χε το Π.Ρεκόρ ο Παπανικολαου ρεεεεεε!!!!




Σκέτη απογοήτευση εισαι.... πιο μεγάλη απογοήτευση και απ τους κοιμήσιδες σχολιαστές στο U20