Δημοκράτης έγραψε: 14 Αύγ 2024, 13:59
AlienWay έγραψε: 14 Αύγ 2024, 13:54
Δημοκράτης έγραψε: 14 Αύγ 2024, 13:34
Να ρωτήσω κάτι που δεν έμαθα ποτέ γιατί συμβαίνει. Όταν καίγεται ένα δάσος πάνε και κάνουν αναδάσωση και ξαναβάζουν πεύκο. Μάλιστα όσες φορές πάνε να βάλουν κάτι άλλο κάνει παρέμβαση το δασαρχείο λέει και ξαναβάζουν πέφκά.
Ξέρει κανείς για ποιον λόγο έχουμε επιμονή ως χώρα με αυτό το κωλοδέντρο; Είναι κάποιο είδος μαζοχισμού ή όντως το ελληνικό οικοσύστημα χρειάζεται για κάποιο λόγο που δεν γνωρίζω το πεύκο;
Με έχει απασχολήσει κι εμένα το θέμα και το έχω ψάξει διεξοδικά:
Τρεις γρήγορες απαντήσεις:
1. Το πεύκο αυξάνεται σε ύψος μέσα σε πολύ λίγα χρόνια. Αυτό βοηθάει τις κυβερνήσεις που θέλουν να δούνε αύξηση σε λίγο διάστημα για να πούνε μετά ότι αποκατέστησαν τη ζημιά.
2. Η πραγματική εν δυνάμει βλάστηση της Ελλάδας στα χαμηλά υψόμετρα είναι οι αραιοί ή πυκνοί θαμνώνες. Αν δεν υπήρχαν τα βουνά όπου λόγω του υψομέτρου μπορούν να ευδοκιμήσουν δεντρώδη είδη λόγω αλλαγής του μικροκλίματος, τότε η χώρα μας θα εμφάνιζε μια υποσαχάρια βλάστηση δηλαδή όπως αυτή των περιοχών που περιβάλλουν τη Σαχάρα.
3. Υπήρχαν στο παρελθόν και σώζονται μέχρι σήμερα κάποια δρυοδάση. Στην αρχαιότητα δεν υπήρχαν πεύκα, υπήρχαν οι δρύες και πιο ψηλά, οι οξιές και οι ελάτες. Το πρόβλημα είναι ότι όταν ένα δρυοδάσος καταστρέφεται λόγω βόσκησης ή λόγω πυρκαγιάς, το διαδέχονται πυκνοί θαμνώνες από πουρνάρια (δεν επανέρχεται δηλαδή η δρυς). Για να επανέλθει η δρυς, θα έπρεπε να ξοδευτούν τεράστια ποσά από τα δασαρχία και πολλοί εργάτες που να απομακρύνουν διαρκώς από την έκταση τα πουρνάρια, χώρια που η δρυς ψηλώνει αργά, επομένως είναι οικονομικά ανέφικτο. Τα έλατα και οι οξιές απαιτούν πιο ηπειρωτικό κλίμα γι' αυτό και τα βλέπεις σε πιο μεγάλα υψόμετρα.
Η δική μου άποψη, είναι ότι ο Ελληνας θα πρέπει να αρχίσει να συμβιβάζεται με την εικόνα των θαμνώνων όπως αυτή που υπήρχε πριν φυτευτούν τα πεύκα στα χαμηλά υψώμετρα. Πριν το 1900, αυτή ήταν η εικόνα. Τα πεύκα προκαλούν από μόνα τους τις πυρκαγιές γιατί η πυρκαγιά είναι ο φυσικός τρόπος αναγέννησης τους.
Κάποιες καλές ιδέες που έχουν προταθεί αλλά δεν έχουν δοκιμαστεί είναι να προτιμηθεί το κυπαρίσσι ή το πεύκο που λέγεται "κουκουναριά".
Θα πρέπει ωστόσο να κάνουμε παραχωρήσεις στο ζήτημα της σκιάς. Καλύτερα λιγότερη σκιά, παρά να υπάρχουν περιοχές με πεύκα που αργά ή γρήγορα θα γίνουν... μπαρουταποθήκες.
να πάει να γαμηθεί η σκιά, να βάλουν κάτι που δεν καίγεται τόσο εύκολα ή έστω όταν κέγεται δεν πετάει χειροβομβίδες δεξιά και αριστερά.
Επίσης η Ελλάδα είναι 80% βουνά, δεν παίζει να επιβιώνει μόνο το πεύκο ή στην τελική αν επιβιώνει μόνο το πεύκο ας έχουμε να πάει να γαμηθεί. Ας σκάψουν ζώνες προστασίας γύρω από κάθε πόλη που έιναι κοντά σε πευκοδάσος. Δεν γίνεται τώρα να καίγονται 400+ σπίτια και το ελληνικό κράτος να επιμένει στο πεύκο.
Η πλάκα είναι ότι στο σπίτι μου στην κρήτη υπάρχει ένα πεύκο ακριβώς δίπλα στην μάντρα, έχω προσπαθήσει 2 φορές να βρεθεί τρόπος να φύγει και έχω πάρει τα @@ μου γιατί για κάποιο λόγο έχει γίνει ιερή αγελάδα
Η Χαλέπιος πεύκη, ονομάστηκε έτσι, γιατί πρώτη φορά ανακαλύφθηκε στο Χαλέπι. Τότε παρατηρήθηκε ότι σε μια πέρα για πέρα ξερή και άγονη περιοχή, όπου δεν φύτρωνε ούτε το γρασίδι, υπήρχε μία συστάδα που όχι απλά άντεχε, αλλά ήταν πολύ μεγάλη σε ύψος.
Αμέσως λοιπόν έσπευσε το Ελληνικό κράτος να προμηθευτεί τέτοια φυτάρια και να δημιουργήσει "συστάδες αναψυχής" εκεί που προηγουμένως ήταν κρανίου τόπος.
Δες πώς ήταν η Θεσσαλονίκη πριν φυτέψουν το Σέιχ Σου
Μιλάμε δεν φύτρωνε ούτε γαϊδουράγκαθο.
Λίγες δεκαετίες αργότερα, ανακαλύφθηκε το "σκοτεινό μυστικό" αυτών των πεύκων (χαλέπιος, τραχεία κλπ). Οτι ο λόγος που ευδοκιμούν σε ξηρά περιβάλλοντα είναι ότι παρουσιάζουν θετική συσχέτιση με την εμφάνιση πυρκαγιών.
Ακόμη πιο μετά, το μυστικό τους έγινε ακόμη πιο ξεκάθαρο. Οχι απλώς εμφανίζουν θετική συσχέτιση, αλλά χρησιμοποιούν την πυρκαγιά σαν έναν τρόπο για να αναγεννηθούν. Το ξύλο τους σε μεγάλη ηλικία, είναι υπερβολικά εύφλεκτο και καίγονται για να δώσουν χώρο σε πιο νεαρά άτομα.
Ζούμε σε ένα σύστημα.