"Δεν θα χρειαστεί να ξαναψηφίσετε"...ΧΑΖΕΨΕ Ο ΤΡΑΜΠΟΠΙΘΗΚΟΣ!!!

[The Rebel]

Trampas ο μεγας ειρηνοποιος και συνομιλητης του θεου. Αυτος που θα φερει και παλι "παγκοσμια ειρηνη".



ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΑ

[Zelda]

Μα όχι απλά δεν καθιερώθηκε, αλλά δεν εφαρμόστηκε κάτι τέτοιο. Πως θα καθιερωθεί δηλαδή;

Σαφώς και είναι αυτή η τάση
Όταν ο Μακρόν και ο Τραμπ έχουν πει ότι το ΝΑΤΟ είναι νεκρό για παράδειγμα

Και όταν έχουμε το μεγαλύτερο μέρος της παγκοσμιας ιστορίας με αυτή τη μορφή διεθνούς τάξης ως κυρίαρχης. Με μόνη εξαίρεση από το ΒΠΠ ως σημερα

Απο τη στιγμή που δεν εφαρμόστηκε δεν υπάρχει τέτοιος κίνδυνος για το μέλλον. Και ο Μπους ο β' ως "αντιπολεμικός" είχε πρωτοεκλεγεί. Άλλο θέμα που η Αλ Κάιντα τα άλλαξε όλα και μετά έγινε ο πιο φιλοπόλεμος πρόεδρος στην ιστορία των ΗΠΑ. Μετά, στην υποψηφιότητα για την προεδρία των ΗΠΑ δεν τον διαδέχτηκε κάποιος απομονωτιστής, αλλά ο φιλοπόλεμος Μακέην. Η διαφορά του Τραμπ με όλους αυτούς είναι ότι δεν ξεκίνησε πολέμους. Αλλά αυτό δεν τον καθιστά απομονωτιστή. Απλά δεν θέλει να ξεκινήσει πολέμους. Αυτό όμως δεν είναι κακό. Εαν χρειαστεί γίνεται και φιλοπόλεμος. Την παγκόσμια ειρήνευση την έφερε με την τακτική του καρότου και του μαστιγίου. Τον Κιμ Γιογκ Ουν στην αρχή τον είχε κάνει να χεστεί πάνω του με τον φόβο αμερικανικής εισβολής στην Βόρεια Κορέα. Μετά ο Κιμ έκατσε φρόνιμα κι έγιναν φίλοι. Ξέρει να ασκεί εξωτερική πολιτική και να εφαρμόζει τις κατάλληλες ισορροπίες στην παγκόσμια τάξη. Αυτό που θέλεις δηλαδή το κάνει ο Τραμπ. Και το κάνει με σωστό τρόπο ηρεμώντας τα διεθνή ύδατα. Οι άλλοι δεν ξέρουν τί να κάνουν και είναι ικανοί είτε να προκαλέσουν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο με τις ιδεληψίες τους και την ασχετοσύνη τους, είτε να κάνουν πίσω και να κερδίσουν έδαφος οι ρωσοκινέζοι. Αυτό κάνουν ως κυβερνήσεις. Κάθε άλλο παρα καλό για την διεθνή τάξη είναι αυτό.

Μπλεκεις αλλες περιοχες του κοσμου που δεν εχουν σχεση με την Αν. Μεσογειο και χωρες με τις οποιες οι ΗΠΑ δεν ειχαν καν διπλωματικες σχεσεις.

Για εμας και την περιοχη μας απο το 1952, οτι προεδρος και να υπηρχε στις ΗΠΑ, Δημοκρατικος ή Ρεπουμπλικανος, οτι προσωπικες αποψεις και να ειχε, σημασια εχει οτι η Ελλαδα γνωριζε σε μεγαλο βαθμο ποια θα ειναι η πολιτικη και οι αποψεις των ΗΠΑ για τα ελληνοτουρκικα.

Αρκουσε να παρεις ενα χαμηλοβαθμο στελεχος του state department για να καταλαβεις.
Μας ελεγαν φορα-παρτιδα 70-30 και αμα σας αρεσει.

Διοτι η πολιτικη των ΗΠΑ ήταν μεν μιας αυτοκρατοριας, αλλα καθοριζοταν κυριως απο τη γραφειοκρατεια.
Ελαχιστη σημασια ειχαν οι προσωπικες αποψεις των Προεδρων.

Ειτε μας αρεσαν ειτε οχι οι πολιτικές τους, ηταν ενα αρκετά προβλεψιμο περιβαλλον και ηταν σε μεγαλο βαθμο στο χερι μας να προσαρμοστούμε σε αυτο. Δεν υπηρχε περιπτωση να συναντηθει ο εκαστοτε Αμερικανος Προεδρος με τον Τουρκο Προεδρο και να ξυπνησουμε με καινουργια δεδομενα.

Και μια χωρα που υπερασπιζεται το status-quo θελει κυριως αυτο.
Προβλεψιμο διεθνες περιβαλλον.
Αυτο το περιβαλλον επιδίωκαν ολοι οι Ελληνες πολιτικοι μετα το 1922, ασχετως ιδεολογικης τοποθέτησης.
Και ο Μεταξάς και ο Βενιζελος σε αυτο το θεμα το ιδιο πραγμα πιστευαν για παραδειγμα.

Αυτο που λεει ο Τραμπ ειναι πολυ διαφορετικο.
Οτι θα μιλαει με τους αλλους ισχυρους της Γης και θα λυνει τα προβληματα ad hoc και με βαση προσωπικές του απόψεις.
Ειναι ακριβως οτι θελει η Τουρκια, η οποια παντα θα ειναι μεσα στην ομαδα χωρών που θα συμμετεχουν σε αυτο το παζαρι.
Αν αυτο το πραγμα καθιερωθει, εστω απο Ρεπουμπλικανους Προεδρους στο μελλον, ειναι ξεκαθαρα αρνητικο για εμας και θετικο για τους Τουρκους.

[Golden Age]

Σαφώς και είναι αυτή η τάση
Όταν ο Μακρόν και ο Τραμπ έχουν πει ότι το ΝΑΤΟ είναι νεκρό για παράδειγμα

Και όταν έχουμε το μεγαλύτερο μέρος της παγκοσμιας ιστορίας με αυτή τη μορφή διεθνούς τάξης ως κυρίαρχης. Με μόνη εξαίρεση από το ΒΠΠ ως σημερα

Απο τη στιγμή που δεν εφαρμόστηκε δεν υπάρχει τέτοιος κίνδυνος για το μέλλον. Και ο Μπους ο β' ως "αντιπολεμικός" είχε πρωτοεκλεγεί. Άλλο θέμα που η Αλ Κάιντα τα άλλαξε όλα και μετά έγινε ο πιο φιλοπόλεμος πρόεδρος στην ιστορία των ΗΠΑ. Μετά, στην υποψηφιότητα για την προεδρία των ΗΠΑ δεν τον διαδέχτηκε κάποιος απομονωτιστής, αλλά ο φιλοπόλεμος Μακέην. Η διαφορά του Τραμπ με όλους αυτούς είναι ότι δεν ξεκίνησε πολέμους. Αλλά αυτό δεν τον καθιστά απομονωτιστή. Απλά δεν θέλει να ξεκινήσει πολέμους. Αυτό όμως δεν είναι κακό. Εαν χρειαστεί γίνεται και φιλοπόλεμος. Την παγκόσμια ειρήνευση την έφερε με την τακτική του καρότου και του μαστιγίου. Τον Κιμ Γιογκ Ουν στην αρχή τον είχε κάνει να χεστεί πάνω του με τον φόβο αμερικανικής εισβολής στην Βόρεια Κορέα. Μετά ο Κιμ έκατσε φρόνιμα κι έγιναν φίλοι. Ξέρει να ασκεί εξωτερική πολιτική και να εφαρμόζει τις κατάλληλες ισορροπίες στην παγκόσμια τάξη. Αυτό που θέλεις δηλαδή το κάνει ο Τραμπ. Και το κάνει με σωστό τρόπο ηρεμώντας τα διεθνή ύδατα. Οι άλλοι δεν ξέρουν τί να κάνουν και είναι ικανοί είτε να προκαλέσουν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο με τις ιδεληψίες τους και την ασχετοσύνη τους, είτε να κάνουν πίσω και να κερδίσουν έδαφος οι ρωσοκινέζοι. Αυτό κάνουν ως κυβερνήσεις. Κάθε άλλο παρα καλό για την διεθνή τάξη είναι αυτό.

Μπλεκεις αλλες περιοχες του κοσμου που δεν εχουν σχεση με την Αν. Μεσογειο και χωρες με τις οποιες οι ΗΠΑ δεν ειχαν καν διπλωματικες σχεσεις.

Για εμας και την περιοχη μας απο το 1952, οτι προεδρος και να υπηρχε στις ΗΠΑ, Δημοκρατικος ή Ρεπουμπλικανος, οτι προσωπικες αποψεις και να ειχε, σημασια εχει οτι η Ελλαδα γνωριζε σε μεγαλο βαθμο ποια θα ειναι η πολιτικη και οι αποψεις των ΗΠΑ για τα ελληνοτουρκικα.

Αρκουσε να παρεις ενα χαμηλοβαθμο στελεχος του state department για να καταλαβεις.
Μας ελεγαν φορα-παρτιδα 70-30 και αμα σας αρεσει.

Διοτι η πολιτικη των ΗΠΑ ήταν μεν μιας αυτοκρατοριας, αλλα καθοριζοταν κυριως απο τη γραφειοκρατεια.
Ελαχιστη σημασια ειχαν οι προσωπικες αποψεις των Προεδρων.

Ειτε μας αρεσαν ειτε οχι οι πολιτικές τους, ηταν ενα αρκετά προβλεψιμο περιβαλλον και ηταν σε μεγαλο βαθμο στο χερι μας να προσαρμοστούμε σε αυτο. Δεν υπηρχε περιπτωση να συναντηθει ο εκαστοτε Αμερικανος Προεδρος με τον Τουρκο Προεδρο και να ξυπνησουμε με καινουργια δεδομενα.

Και μια χωρα που υπερασπιζεται το status-quo θελει κυριως αυτο.
Προβλεψιμο διεθνες περιβαλλον.
Αυτο το περιβαλλον επιδίωκαν ολοι οι Ελληνες πολιτικοι μετα το 1922, ασχετως ιδεολογικης τοποθέτησης.
Και ο Μεταξάς και ο Βενιζελος σε αυτο το θεμα το ιδιο πραγμα πιστευαν για παραδειγμα.

Αυτο που λεει ο Τραμπ ειναι πολυ διαφορετικο.
Οτι θα μιλαει με τους αλλους ισχυρους της Γης και θα λυνει τα προβληματα ad hoc και με βαση προσωπικές του απόψεις.
Ειναι ακριβως οτι θελει η Τουρκια, η οποια παντα θα ειναι μεσα στην ομαδα χωρών που θα συμμετεχουν σε αυτο το παζαρι.
Αν αυτο το πραγμα καθιερωθει, εστω απο Ρεπουμπλικανους Προεδρους στο μελλον, ειναι ξεκαθαρα αρνητικο για εμας και θετικο για τους Τουρκους.

Αυτό που περιγράφεις δεν είναι απομονωτισμός. Είναι μια άλλου είδους εξωτερική πολιτική. Στα ελληνοτουρκικά μας έχει στηρίξει πάντως. Και κυρώσεις στην Τουρκία επέβαλε (ο δήθεν "φιλότουρκος") όταν η Τουρκία είχε απαγάγει τους δύο στρατιωτικούς μας και κοινή ελληνοαμερικανική στρατιωτική άσκηση είχε διοργανώσει μερικά χρόνια αργότερα, όταν η Τουρκία ετοίμαζε θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο και είχε Υπ.Εξ. και τον Πομπέο που στρίμωχνε την Τουρκία, ειδικά για τα ελληνοτουρκικά. Ο Τραμπ ενδιαφέρεται να έχουν οι ΗΠΑ συμμάχους. Η Ελλάδα είναι σταθερός σύμμαχος και αυτό την ευνοεί. Το Ισραήλ δεν είναι κάποια περιφερειακή δύναμη και όμως το στήριζε με χίλια. Τα πράγματα είναι πιο σύνθετα απο το "επικοινωνίες με τους ισχυρούς της γης".

[Zelda]

Απο τη στιγμή που δεν εφαρμόστηκε δεν υπάρχει τέτοιος κίνδυνος για το μέλλον. Και ο Μπους ο β' ως "αντιπολεμικός" είχε πρωτοεκλεγεί. Άλλο θέμα που η Αλ Κάιντα τα άλλαξε όλα και μετά έγινε ο πιο φιλοπόλεμος πρόεδρος στην ιστορία των ΗΠΑ. Μετά, στην υποψηφιότητα για την προεδρία των ΗΠΑ δεν τον διαδέχτηκε κάποιος απομονωτιστής, αλλά ο φιλοπόλεμος Μακέην. Η διαφορά του Τραμπ με όλους αυτούς είναι ότι δεν ξεκίνησε πολέμους. Αλλά αυτό δεν τον καθιστά απομονωτιστή. Απλά δεν θέλει να ξεκινήσει πολέμους. Αυτό όμως δεν είναι κακό. Εαν χρειαστεί γίνεται και φιλοπόλεμος. Την παγκόσμια ειρήνευση την έφερε με την τακτική του καρότου και του μαστιγίου. Τον Κιμ Γιογκ Ουν στην αρχή τον είχε κάνει να χεστεί πάνω του με τον φόβο αμερικανικής εισβολής στην Βόρεια Κορέα. Μετά ο Κιμ έκατσε φρόνιμα κι έγιναν φίλοι. Ξέρει να ασκεί εξωτερική πολιτική και να εφαρμόζει τις κατάλληλες ισορροπίες στην παγκόσμια τάξη. Αυτό που θέλεις δηλαδή το κάνει ο Τραμπ. Και το κάνει με σωστό τρόπο ηρεμώντας τα διεθνή ύδατα. Οι άλλοι δεν ξέρουν τί να κάνουν και είναι ικανοί είτε να προκαλέσουν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο με τις ιδεληψίες τους και την ασχετοσύνη τους, είτε να κάνουν πίσω και να κερδίσουν έδαφος οι ρωσοκινέζοι. Αυτό κάνουν ως κυβερνήσεις. Κάθε άλλο παρα καλό για την διεθνή τάξη είναι αυτό.

Μπλεκεις αλλες περιοχες του κοσμου που δεν εχουν σχεση με την Αν. Μεσογειο και χωρες με τις οποιες οι ΗΠΑ δεν ειχαν καν διπλωματικες σχεσεις.

Για εμας και την περιοχη μας απο το 1952, οτι προεδρος και να υπηρχε στις ΗΠΑ, Δημοκρατικος ή Ρεπουμπλικανος, οτι προσωπικες αποψεις και να ειχε, σημασια εχει οτι η Ελλαδα γνωριζε σε μεγαλο βαθμο ποια θα ειναι η πολιτικη και οι αποψεις των ΗΠΑ για τα ελληνοτουρκικα.

Αρκουσε να παρεις ενα χαμηλοβαθμο στελεχος του state department για να καταλαβεις.
Μας ελεγαν φορα-παρτιδα 70-30 και αμα σας αρεσει.

Διοτι η πολιτικη των ΗΠΑ ήταν μεν μιας αυτοκρατοριας, αλλα καθοριζοταν κυριως απο τη γραφειοκρατεια.
Ελαχιστη σημασια ειχαν οι προσωπικες αποψεις των Προεδρων.

Ειτε μας αρεσαν ειτε οχι οι πολιτικές τους, ηταν ενα αρκετά προβλεψιμο περιβαλλον και ηταν σε μεγαλο βαθμο στο χερι μας να προσαρμοστούμε σε αυτο. Δεν υπηρχε περιπτωση να συναντηθει ο εκαστοτε Αμερικανος Προεδρος με τον Τουρκο Προεδρο και να ξυπνησουμε με καινουργια δεδομενα.

Και μια χωρα που υπερασπιζεται το status-quo θελει κυριως αυτο.
Προβλεψιμο διεθνες περιβαλλον.
Αυτο το περιβαλλον επιδίωκαν ολοι οι Ελληνες πολιτικοι μετα το 1922, ασχετως ιδεολογικης τοποθέτησης.
Και ο Μεταξάς και ο Βενιζελος σε αυτο το θεμα το ιδιο πραγμα πιστευαν για παραδειγμα.

Αυτο που λεει ο Τραμπ ειναι πολυ διαφορετικο.
Οτι θα μιλαει με τους αλλους ισχυρους της Γης και θα λυνει τα προβληματα ad hoc και με βαση προσωπικές του απόψεις.
Ειναι ακριβως οτι θελει η Τουρκια, η οποια παντα θα ειναι μεσα στην ομαδα χωρών που θα συμμετεχουν σε αυτο το παζαρι.
Αν αυτο το πραγμα καθιερωθει, εστω απο Ρεπουμπλικανους Προεδρους στο μελλον, ειναι ξεκαθαρα αρνητικο για εμας και θετικο για τους Τουρκους.

Αυτό που περιγράφεις δεν είναι απομονωτισμός. Είναι μια άλλου είδους εξωτερική πολιτική. Στα ελληνοτουρκικά μας έχει στηρίξει πάντως. Και κυρώσεις στην Τουρκία επέβαλε (ο δήθεν "φιλότουρκος") όταν η Τουρκία είχε απαγάγει τους δύο στρατιωτικούς μας και κοινή ελληνοαμερικανική στρατιωτική άσκηση είχε διοργανώσει μερικά χρόνια αργότερα, όταν η Τουρκία ετοίμαζε θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο και είχε Υπ.Εξ. και τον Πομπέο που στρίμωχνε την Τουρκία, ειδικά για τα ελληνοτουρκικά. Ο Τραμπ ενδιαφέρεται να έχουν οι ΗΠΑ συμμάχους. Η Ελλάδα είναι σταθερός σύμμαχος και αυτό την ευνοεί. Το Ισραήλ δεν είναι κάποια περιφερειακή δύναμη και όμως το στήριζε με χίλια. Τα πράγματα είναι πιο σύνθετα απο το "επικοινωνίες με τους ισχυρούς της γης".

Δεν έγραψα πουθενά ότι είναι προσωπικά φιλοτουρκος ο Τραμπ. Τα συμφέροντα των ΗΠΑ, όπως αυτός τα καταλαβαίνει, κοιτάει.

Είναι καθαρό αυτό που γράφω ότι δεν είναι προς το συμφέρον μας στο δίπολο Ελλαδας-Τουρκιας να έχει τόσο μεγάλη βαρύτητα η αποψη του εκαστοτε Προέδρου, άσχετα αν κάποιος είναι συγκυριακα ευνοικος απέναντι μας.