Συγνωμη που το γραφω αλλα μαλλον εσυ εχεις αγνοια για το πως συμπεριφερεται η Ελλαδικη Εκκλησια στο θεμα της εξελιξης.DIOMEDESGR έγραψε: 24 Νοέμ 2018, 00:25Σεβαστή η άποψή σου, δεν θα το συζητήσω μαζί σου κυρίως γιατί μία τέτοια απάντηση σαν την δική σου δείχνει άγνοια ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΩΝ δεδομένων για το πώς ΕΚΦΡΑΖΕΤΑΙ η Εκκλησιαστική άποψη και το δόγμα ανά μέσω των αιώνων!
Και φυσικά ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΔΙΑΦΩΝΟΥΝ μαζί σου !
Πιθανώς να έχεις δίκιο για μεμονωμένα πρόσωπα ή ομάδες μέσα στην Χριστιανική οικογένεια, ΔΕΝ είναι αυτοί όμως η Εκκλησία !
Το προπατορικό αμάρτημα του Απ. Κακλαμάνη
Στην κατά κράτος ήττα των "πιθηκοφίλων" οδηγήθηκε πριν από χρόνια η τελευταία -προς το παρόν- πράξη της ελληνικής "δίκης των πιθήκων". Στα 1984, η ιδέα του υπουργείου Παιδείας να περιλάβει στην ύλη της Α΄ Λυκείου το βιβλίο "Ιστορία του ανθρώπινου γένους" του ιστορικού Λευτέρη Σταυριανού προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων από ένα ευρύ -όσο και ετερόκλητο- φάσμα εχθρών της δαρβινικής θεωρίας. Είναι αλήθεια πως οι αντιδράσεις αυτές δεν οφείλονταν αποκλειστικά στις σύντομες αναφορές του συγγραφέα στη θεωρία της εξέλιξης, αλλά και σε άλλες θέσεις του που υποτίθεται ότι έθιγαν τα ιερά και τα όσια της ελληνορθόδοξης παράδοσης - από το ρόλο του Βυζαντίου έως την ισότητα των φύλων. Το σύνθημα για την επίθεση δόθηκε με άρθρο του Κώστα Γεωργουσόπουλου στο οποίο το πρόβλημα εντοπιζόταν στην υποβάθμιση της ιστορίας του ελληνισμού ("Τα Νέα" 17/9/84), πολύ σύντομα όμως τη συζήτηση θα μονοπωλούσε το ζήτημα της καταγωγής του ανθρώπου. Ακολούθησε οργισμένη επερώτηση βουλευτών της ΝΔ (29/11/84), μπαράζ απερίγραπτων δημοσιευμάτων στον δεξιό τύπο, σκληρά υπομνήματα της Ιεράς Συνόδου, "γραφικές" διαμαρτυρίες παραεκκλησιαστικών οργανώσεων και διαδηλώσεις πολυτέκνων με αίτημα να ριχθεί το βιβλίο στην πυρά. Ελάχιστες στάθηκαν τότε οι φωνές που αντιπαρατέθηκαν στο μέτωπο του σκοταδισμού (ανάμεσά τους σημειώνουμε το κείμενο του Δημοσθένη Κούρτοβικ στο περιοδικό "Σχολιαστής", τ. 24, Μάρτιος 1985), ενώ χλιαρές και απολογητικές υπήρξαν και οι αντιδράσεις των κομμάτων της Αριστεράς.
Ολα αυτά είναι λίγο πολύ γνωστά. Χρόνια προτού ενσκήψει ο κίνδυνος της μη αναγραφής του θρησκεύματος, η επιβίωση της ελληνορθόδοξης ταυτότητας κρεμόταν από την εξουδετέρωση των οπαδών της θεωρίας της εξέλιξης. Στο κλίμα αυτό, όπως προκύπτει από την αλληλογραφία μεταξύ Ιεράς Συνόδου και του τότε υπουργού Παιδείας Απόστολου Κακλαμάνη, το υπουργείο Παιδείας δεν αποδείχθηκε ικανό να υπερασπίσει τις επιλογές του: "Ως προς τη δαρβίνειο θεωρία για την καταγωγή του ανθρώπου", έγραφε ο Α. Κακλαμάνης στον Σεραφείμ στις 20/12/1984, "σημειώνουμε ότι στο βιβλίο της Α΄ Λυκείου γίνεται απλή αναφορά, όπως έχει γίνει και παλιότερα (επί ΝΔ) στα σχολικά εγχειρίδια της ανθρωπολογίας του Γυμνασίου και της βιολογίας του Λυκείου χωρίς η Διαρκής Ιερά Σύνοδος να διαμαρτυρηθεί, ούτε άλλη πλευρά". Και συνέχιζε: "Εξάλλου ο συγγραφέας κάνει διάκριση μεταξύ ανθρώπου και 'ανθρωπιδών', αλλά αν υπάρχει στο σημείο αυτό κάποια ασάφεια, όπως γράψαμε ήδη και στην Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων, σε προσεχή έκδοση μπορεί να διευκρινισθεί".
Παρά τη μειλίχια στάση του υπουργού, και παρά τις διαβεβαιώσεις του ότι στόχος του υπουργείου ήταν να "διδάσκονται και να βιώνουν οι νέοι μας την ορθόδοξη πίστη και ζωή", η Ιερά Σύνοδος επανήλθε δριμύτερη με το υπ' αρ. 648/19/2/1985 υπόμνημά της, ζητώντας ρητά "να καθαρθεί" ή "να αποσυρθεί" το βιβλίο, το οποίο σημειωτέον είχε ήδη υποστεί κάποια πρώτα "στρογγυλέματα". Αυτή τη φορά, η απάντηση που ετοιμάστηκε για τον κ. Κακλαμάνη εντόπιζε το πρόβλημα στην κακόπιστη κριτική που δέχτηκε το βιβλίο και αποτολμούσε μια πιο ευθεία αντιπαράθεση με την Ιεραρχία. Θύμιζε ακόμη ότι θέσεις παρόμοιες με του Σταυριανού είχαν υποστηριχθεί και σε σχολικό βιβλίο βιολογίας του 1970, γραμμένο από στέλεχος του "Σωτήρα". "Γιατί τότε δεν διαμαρτυρήθηκε κανένας;", ακολουθούσε η ρητορική ερώτηση. "Αλλά τότε στόλιζε το βιβλίο εκείνο το όρνιο της 21ης Απριλίου. Τότε όλα ήταν χριστιανικά, τώρα όλα έγιναν αντίχριστα".
Η θαρραλέα υπουργική απάντηση δημοσιεύεται μαζί με όλη τη σχετική αλληλογραφία στο βιβλίο του εκπαιδευτικού Αθανάσιου Νίκα, συντονιστή τότε της Επιτροπής Μελέτης Εκκλησιαστικών Θεμάτων ("Εκκλησία και Παιδεία", 1991). Από το ίδιο βιβλίο πληροφορούμαστε μια ακόμη πιο ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια: με εντολή Κακλαμάνη, η επιστολή δεν στάλθηκε ποτέ στους άγιους αποδέκτες της.
http://www.iospress.gr/ios2000/ios20000730b.htm
