Ιερός Λόχος 1942 - 45

[Chainis]

Πολεμούσαν μέχρι την τελευταία μέρα του Β' ΠΠ.
Ο πόλεμος τους έληξε όταν παραδόθηκε η Γερμανία.

Από την αρχή οργανώθηκαν σαν ειδικές δυνάμεις καταδρομών.
Επιλογή με πολύ σκληρά κριτήρια και εκπαίδευση στα όρια των απωλειών αλλά και βασικό στοιχείο για την επιλογή του καθένα ήταν να μην ασχολείται με την πολιτική υπό οιανδήποτε πλευρά ώστε να μην επικρατήσουν αντιπαλότητες..
Τα μέλη, εθελοντές όλοι ήταν ισάξιοι των SAS και πολεμούσαν μαζί σε πολλές επιχειρήσεις.

Εκπαιδεύονται την Μ. Ανατολή και πολεμούν αρχικά στην Β' Αφρική.
Η εκπαίδευση περιελάμβανε κάθε είδους αγώνα σε οποιοδήποτε έδαφος, αλεξίπτωτα, εκρηκτικά, σαμποτάζ, κάθε είδους όπλο και στα όπλα των εχθρών και ήταν συνεχόμενη, δηλαδή και μεταξύ των επιχειρήσεων κι αφού ξεκουράζονταν οι άνδρες συνέχιζαν την εκπαίδευση μέχρι την επόμενη επιχείρηση.

Ο διοικητής τους Τσιγάντες έχει γράψει για την εκπαίδευση τους και για το έμψυχο υλικό του :
"Ποτέ δεν είδε κανένας τόσους μαζεμένους τρελούς, ήταν ωραία η τρέλα τους, θέλανε να πολεμήσουν, θέλανε να διακριθούν, θέλανε να φύγουν από την γκρίνια και την κακομοιριά της αδράνειας όταν ο κόσμος πέθαινε όταν η πατρίδα δεν υπήρχε. Ευνόητο είναι ότι και η εκπαίδευση τους ήταν σκληρή και επίπονη. Μια εκπαίδευση που έθετε υπό δεινήν καθημερινή δοκιμασία όχι μόνο το νευρικό σύστημα αλλά και αυτή την σωματική ακεραιότητα και την υγεία των εκπαιδευομένων. "

Το 1942 που δημιουργήθηκε ήδη είχαν φτάσει στην Αίγυπτο πολλοί Έλληνες Αξιωματικοί.
Αυτοί μαζί με λίγους στρατιώτες και υπαξιωματικούς που επίσης κατέφυγαν εκεί αλλά και αρκετούς Έλληνες της Αιγύπτου απετέλεσαν την κρίσιμη μάζα από όπου έγινε η επιλογή των ανδρών του Ιερού Λόχου.

Επειδή οι εθελοντές που προσφέρθηκαν ήταν κυρίως Αξιωματικοί και υπήρχε πρόβλημα επάνδρωσης από στρατιώτες συμφωνήθηκε από όλους ότι θα υπηρετήσουν σαν απλοί στρατιώτες και Αξιωματικοί θα παρέμεναν σε απαραίτητο αριθμό μόνο όποιοι έβγαιναν από την εκπαίδευση ικανοί για αυτό τον ανορθόδοξο πόλεμο.
Έτσι παρουσιάστηκαν φαινόμενα όπως ταγματάρχης ή Λοχαγός να είναι απλοί στρατιώτες ή Δεκανείς και ανθυπολοχαγός να διοικεί διμοιρία ή λόχο μετά που μεγάλωσε η δύναμη.
Χαρακτηριστικά ο τότε Ταγματάρχης Καλίνσκης, δημιουργός αργότερα των ΛΟΚ κατά τον εμφύλιο, όταν πήγε στον Ι.Λ. πήγε σαν απλός στρατιώτης.
Μετά όταν είχε φτάσει να έχει δύναμη συντάγματος, πολλοί πρώην "στρατιώτες" αξιωματικοί ξαναέπαιρναν τον βαθμό τους ανάλογα με τις νέες ανάγκες.
Άξιο αναφοράς είναι ότι οι εθελοντές ήταν και από το Ναυτικό και από την Αεροπορία και την Αστυνομία κι όχι μόνο από τον στρατό ξηράς.

Η ιδέα της δημιουργίας ήταν του Αντισμήναρχου Αλεξανδρή ο οποίος την έθεσε στον υπουργό πολέμου της εξόριστης κυβέρνησης Π. Κανελλόπουλο που την αποδέχθηκε.
Για να τον πείσει ο Αλεξανδρής για την διάρθρωση του Λόχου του δήλωσε πως αυτός ο ίδιος θα υπηρετούσε ως απλός στρατιώτης.
Το όνομα επιλέχθηκε για ιστορικούς λόγους για να τιμηθούν δυο αντίστοιχα σώματα της αρχαίας Ελλάδας και του 1821.
Το σήμα του ήταν ένα δάφνινο στεφάνι με ένα ξίφος όρθιο στην μέση και την επιγραφή "Ή ταν ή επί τας".

Η δημιουργία του Ιερού Λόχου είχε και πολιτική σκοπιμότητα.
Έπρεπε να δημιουργηθεί μια μονάδα που να την εμπιστεύονται στρατιωτικά οι Άγγλοι και να μπορούν να στηριχτούν σε αυτή γιατί με την δράση του ΕΑΜ οι άλλες μονάδες είχαν υπονομευτεί.
Αυτό έδινε πόντους στην εξόριστη κυβέρνηση στις συζητήσεις με τους Άγγλους για κάθε θέμα.

Από την αρχή η πιο δύσκολη επιλογή ήταν ποιος θα ήταν διοικητής του Λόχου με δεδομένο ότι μεταξύ των Βασιλικών και των Βενιζελικών Αξιωματικών υπήρχε μίσος ή καχυποψία ή αντιπαλότητες.
Το πρόσωπο που συγκέντρωσε "την θετική ψήφο" σχεδόν όλων ήταν ο Συνταγματάρχης Χριστόδουλος Τσιγάντες που ήταν Βενιζελικός Αξιωματικός που είχε αποταχθεί από τον στρατό το 1935.
Δεν ανακλήθηκε στην υπηρεσία στον πόλεμο με την Ιταλία πράγμα που σημαίνει ότι είχε πολύ ισχυρή προσωπικότητα και αποδοχή για να γίνει αποδεκτός εθελοντικά από τους Βασιλικούς Αξιωματικούς.
Βεβαίως είχε άφθονες διακρίσεις και πολλά τραύματα από τους Βαλκανικούς πολέμους μέχρι την Μ.Ασία σε όλους τους πολέμους και ήταν πολύγλωσσος και πολύ μορφωμένος για τα στάνταρ της εποχής.
Ο Τσιγάντες έκανε την επιλογή των ανδρών του Ι.Λ. ακόμα και από στρατόπεδα κρατουμένων με μοναδικό κριτήριο να θέλει κάποιος να πολεμήσει για την Ελλάδα. Είχε το ταλέντο να μπορεί να εμφυσήσει πατριωτικό και αγωνιστικό φρόνημα σε όποιον διοικούσε.
Από την πρώτη πρόσκληση για τον Ιερό Λόχο, από 400 εθελοντές ο Τσιγάντες κράτησε 180 με κριτήρια εκτός από τον πατριωτισμό και την διάθεση να πολεμήσουν να θυσιάσουν τον βαθμό τους (ο ίδιο τον πρώτο καιρό φορούσε επωμίδες λοχαγού) και να θυσιάσουν την βόλεψη τους έναντι της καθημερινής σκληρής εκπαίδευσης.

Για τον Τσιγάντε και τον Ιερό Λόχο ο Κανελόπουλος έγραψε στο ημερολόγιο του.
"Ετίμησε τον Ιερό λόχο και όλοι όσοι τον απήρτισαν ετίμησαν την Ελλάδα".

Ο Τσιγάντες έπεισε τον ιδρυτή των SAS Ντέιβιντ Στέρλινγκ να συνεκπαιδευτεί με τους SAS ο Ιερός Λόχος.

Τα εξαιρετικά αποτελέσματα του Ιερού Λόχου οφείλονται εν πολλοίς στο ότι είχε μεγάλο αριθμό Αξιωματικών στις τάξεις του.
Στην μεγαλύτερη ακμή του το 1945 σε σύνολο 1000 ανδρών είχε 600 αξιωματικούς που οι περισσότεροι πολεμούσαν σαν απλοί στρατιώτες.
Με τόσους αξιωματικούς η ενσυνείδητη πειθαρχία ήταν δεδομένη και μεταφέρθηκε και στους έφεδρους και λειτουργούσαν σαν ένας άνθρωπος είτε σαν ομάδα είτε σαν διμοιρία είτε σαν λόχος.
Ο Στρατηγός Κόρκας, Ανθυπασπιστής τότε και στον Ι.Λ. Λοχίας ομαδάρχης λέει χαρακτηριστικά:
Έλεγα ένα "εμπρός" και δεν χρειαζόταν να πω τίποτα άλλο, ήξεραν όλοι τι έπρεπε να κάνουν και δεν ένοιαζε κανένα ο βαθμός, εγώ σαν Ανθυπασπιστής παρέδιδα σκοπιά στον Ταγματάρχη Καλίνσκη".

Αξίζει να σημειωθεί ότι ούτε θρησκευτικά κριτήρια έπαιζαν στον Ι.Λ.
Παράδειγμα ο Εβραίος Βιλελής που σκοτώθηκε, σε 3 μήνες από απλός στρατιώτης έγινε επιλοχίας επί ανδραγαθία.

Σχεδόν όλες οι επιχειρήσεις του Ι.Λ. έγιναν στα μετόπισθεν του εχθρού.
Αυτό σήμαινε ότι ήταν μόνοι, χωρίς επιμελητεία, χωρίς ανεφοδιασμό, χωρίς νοσοκομεία και έπρεπε να ανταπεξέλθουν και να γυρίσουν πίσω ζωντανοί.
Το πρώτο διάστημα οι καταδρομές τους πίσω από το μέτωπο στην Β. Αφρική, γίνονταν με τζιπ που επέβαιναν 2 άτομα ο οδηγός και ένας πολυβολητής.
Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι εκπαιδεύονταν ανά ζεύγη όπως οι αρχαίοι Ιερολοχίτες ή οι σημερινοί καταδρομείς μέχρι και οι σνάιπερς των ειδικών δυνάμεων των ΗΠΑ.

Πολέμησαν πρώτα με τους SAS στην Λιβύη και στην Τυνησία με τις ελεύθερες Γαλλικές δυνάμεις υπό τον στρατηγό Λεκλέρ πρώτα και μετά με την μεραρχία Νεοζηλανδών μέχρι την εκδίωξη των δυνάμεων του άξονα από την βόρεια Αφρική το 1943.

Έδωσαν 381 μάχες στα 2 τελευταία χρόνια του πολέμου.
Ξεκίνησαν τις επιχειρήσεις στο Αιγαίο τον Σεπτέμβριο του 1943.
Από πριν στην Β/ Αφρική πολέμησαν στο Ελ Αλαμέιν, στην Βεγγάζη και μετά στην Τυνησία στην γραμμή Μαρές, και σε άλλες επιχειρήσεις που είχε και τις πρώτες απώλειες.
Ενώ ήταν στην Τυνησία οι Άγγλοι θέλησαν να τους αποσύρουν στην Αίγυπτο γιατί φοβόντουσαν διαλυτικές ενέργειες που είχαν συμβεί σε άλλες Ελληνικές μονάδες.
Ο Τσιγάντες ζήτησε να συναντηθεί με τον Μοντγκόμερυ, το κατάφερε και τον έπεισε η δράση του Ι.Λ. συνεχιστεί στην Τυνησία σε συνεργασία με τους Γάλλους του Λεκλέρ και παράλληλα να μεταφερθεί στο Αιγαίο.
Στην Τυνησία με τους Γάλλους πρώτα και μετά με την 2η Μεραρχία Νεοζηλανδών φτάνει μέχρι την Τύνιδα.
Επιστρέφει στην Αίγυπτο τον Μάιο του 43 και ανιδιοργανώνεται για να αρχίσει τις επιχειρήσεις στο Αιγαίο αυξάνοντας την δύναμη του σε περίπου 330 άτομα. Παράλληλα εκπαιδεύεται σε αερομεταφορές και Αλεξίπτωτα και αμφίβιες επιχειρήσεις καθώς και χειμερινές στην Χάιφα του σημερινού Ισραήλ και τα βουνά του Λιβάνου.

12/09/43 έφτασε στην Λέρο η πρώτη ομάδα του Ι.Λ. με επικεφαλής τον Λοχαγό Ζαχαράκη.
Στα 12νησα οι Ιερολοχίτες δρουν με Αγγλικές στολές χωρίς Ελληνικά εθνόσημα.
Οι λόγοι ήταν δυο, αφενός έτσι δεν θα υπήρχαν αντίποινα των Γερμανών στους αμάχους όπως και δεν έγιναν, αφού πολεμούσαν τακτικοί στρατοί αφετέρου οι Ιταλοί για να παραδώσουν τα Δωδεκάνησα στους Άγγλους είχαν βάλει όρο να πάνε εκεί μόνο Αγγλικά στρατεύματα.
Μετά από λίγους μήνες αυτό άλλαξε και οι Ιερολοχίτες πολεμούσαν στο Αιγαίο με Ελληνικά εθνόσημα.

Η επιχείρηση στην Λέρο όπως και λίγο μετά στην Σάμο απέτυχαν λόγω του ότι οι Άγγλοι δεν μπορούσαν να διαθέσουν τις απαραίτητες δυνάμεις να κρατήσουν τα νησιά που είχαν καταλάβει οι Ιερολοχίτες σε συνεργασία με την SAS, και έτσι το 1943 δεν έχουμε αξιόλογα αποτελέσματα στο Αιγαίο.
Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι ο Τσιγάντες έπεσε στην Σάμο με Αλεξίπτωτο χωρίς να έχει πάρει καμία εκπαίδευση σαν αλεξιπτωτιστής, έπεσε ακριβώς στο προκαθορισμένο σημείο ρίψης ενώ οι άλλοι (εκπαιδευμένοι) άνδρες του σκόρπισαν κατά την πτώση σε μια μεγάλη περιοχή, ακόμα και στην θάλασσα.
Επίσης, για να αποχωρήσει από την Σάμο ο Ιερός Λόχος ο Τσιγάντες ζήτησε διαταγή από την Ελληνική κυβέρνηση του Καΐρου.
Επίσης ζήτησε να φύγουν πρώτα οι Ιταλοί που βρίσκονταν στο νησί για να μην πέσουν στα χέρια των Γερμανών και μετά ο Ι.Λ.

Λόγω αυτής της αποτυχίας στα δυο νησιά ο Τσιγάντες κατάφερε να του δοθεί από τους Άγγλους η εξουσιοδότηση να οργανώνει αυτός τις επιχειρήσεις στο Αιγαίο.
Έτσι ξεκίνησε μια περίοδος καταδρομικών ενεργειών πρώτα σε μικρά νησιά με μικρές φρουρές που δεν μπορούσαν να τις αντιμετωπίσουν οι Γερμανοί που είχαν σαν αποτέλεσμα την απελευθέρωση τους και στρατηγικά την δέσμευση σημαντικών Γερμανικών δυνάμεων στα μεγαλύτερα που οι Γερμανοί φοβόντουσαν την απώλεια τους.
Αξίζει να σημειωθεί ότι πριν ξεκινήσει για επιχειρήσεις σε κάποιο νησί ο Ι.Λ. έφτιαχναν ακριβές ομοίωμα σε αμμοδόχο με τα βουνά τις χαράδρες τις παραλίες τους γκρεμούς για να έχουν πλήρη εικόνα του εδάφους και πως θα κινηθούν.

Όταν τον Απρίλιο του 44 ο Ι.Λ. επανέλαβε τις επιχειρήσεις στο Αιγαίο είχε πλέον δύναμη συντάγματος με δύναμη άνω των 1000 ανδρών κατανεμημένη σε 3 ομάδες μάχης (τάγματα).
Τότε η Τουρκία συνεργαζόταν πλέον ανοικτά με τους συμμάχους και ο Ι.Λ. ξεκινούσε τις επιχειρήσεις από τα Μικρασιατικά παράλια.
Τον Ιούλιο του 44 αποφασίστηκε η κατάληψη της Σύμης, εκτελέστηκε και το νησί έγινε η κύρια βάση του Ι.Λ. πλέον.
Συνήθης τρόπος δράσης ήταν να ενεργούν την νύχτα, σε προκαθορισμένους στόχους, να κρύβονται κάπου στο νησί κατά την διάρκεια της ημέρες και να ξανακτυπούν άλλο στόχο την επόμενη νύχτα μέχρι να εξουδετερώσουν κάθε αντίσταση των Γερμανών και να πάρουν το νησί υπό τον έλεγχο τους.
Μοναδική αποτυχία τους σε αυτή την φάση ήταν η αδυναμία ολοκληρωτικής κατάληψης της Μήλου.
Η Μήλος είχε ιδιαίτερη σημασία για τους Γερμανούς σαν ενδιάμεσος σταθμός για την Κρήτη αλλά και σαν φυσικό λιμάνι που προσέγγιζαν συχνά τα υποβρύχια τους και την υπερασπίστηκαν με κάθε μέσο μέχρι την λήξη του πολέμου.

Λήμνος, Μήλος, Κίμωλος, Πάρος, Σάμος, Ψαρά, Νάξος, Λέσβος, Θήρα, Αμοργός, Χίος, Νίσυρος, Λέρος, Σύμη, Τήλος, Ρόδος, Κάρπαθος, Καστελόριζο, Κάλυμνος, είναι μερικά τα νησιά που πολέμησαν για να απελευθερώσουν οι Ιερολοχίτες και τα περισσότερα τα απελευθέρωσαν πριν την παράδοση της Γερμανίας και την λήξη του πολέμου.
Σε σημαντικά νησιά όπως η Λήμνος, η Κως, η Νάξος και άλλα οι συγκρούσεις κράτησαν ημέρες και οι Γερμανοί είχαν σημαντικές απώλειες.
Στην Χίο 49 καταδρομείς του Ι.Λ. και των SAS βγήκαν στο νησί, περπάτησαν πάνω από 30 μίλια φορτωμένοι με όλο τον εξοπλισμό και τα υλικά τους και κατέστρεψαν 13 Γερμανικά πλοία στο λιμάνι και όλο το σύστημα επικοινωνιών του νησιού.

Τελευταίες επιχειρήσεις του Ι.Λ. ήταν στην Ρόδο όπου τους βρήκε η παράδοση των Γερμανών του Αιγαίου στις 6 Μαΐου του 45.
Ο Γερμανός Μέραρχος τότε έστειλε το πιστόλι του στον Τσιγάντε σαν ένδειξη σεβασμού για τον άξιο αντίπαλο.

[lolek1]

η απελευθερωση των δωδεκανησων απο ελληνικο στρατο ειχε μεγαλη πολιτικη σημασια εκεινη την εποχη

[Chainis]

η απελευθερωση των δωδεκανησων απο ελληνικο στρατο ειχε μεγαλη πολιτικη σημασια εκεινη την εποχη

Σαφέστατα και γι' αυτό έδρασαν κυρίως εκεί.

[Kostis]

Από την ονομασία καταλαβαίνω τί φασίστες ήταν

[Chainis]

Από την ονομασία καταλαβαίνω τί φασίστες ήταν

Από ότι έκαναν από το 42 μέχρι το 45 τι συμπέρασμα βγάζεις;

[hades]

Από την ονομασία καταλαβαίνω τί φασίστες ήταν

τρολ.

[Kostis]

Από την ονομασία καταλαβαίνω τί φασίστες ήταν

τρολ.

Χριστόδουλος Τσιγάντες διοικητής

Έλαβε μέρος, ως κύριο μέλος της μυστικής επαναστατικής "Ελληνικής Στρατιωτικής Οργάνωσης" (ΣΕΟ) (1933-1935), στο βενιζελικό κίνημα της 1ης Μαρτίου 1935. Μετά την αποτυχία του κινήματος, συνελήφθη και να δικάστηκε, στις 31 Μαρτίου 1935, από το Έκτακτο Στρατοδικείο Αθηνών "επί εσχάτη προδοσία" μαζί με άλλους κινηματίες. Καταδικάστηκε σε "ισόβια δεσμά" με συνεπαγόμενη την ποινή της στρατιωτικής καθαίρεσης, σε απλό στρατιώτη, που πραγματοποιήθηκε δημόσια στις 2 Απριλίου 1935 στους τότε στρατώνες πεζικού (σημερινό πάρκο Ελευθερίας).

https://el.m.wikipedia.org/wiki/Χριστόδουλος_Τσιγάντες

[Chainis]

Από την ονομασία καταλαβαίνω τί φασίστες ήταν

τρολ.

Χριστόδουλος Τσιγάντες διοικητής

Έλαβε μέρος, ως κύριο μέλος της μυστικής επαναστατικής "Ελληνικής Στρατιωτικής Οργάνωσης" (ΣΕΟ) (1933-1935), στο βενιζελικό κίνημα της 1ης Μαρτίου 1935. Μετά την αποτυχία του κινήματος, συνελήφθη και να δικάστηκε, στις 31 Μαρτίου 1935, από το Έκτακτο Στρατοδικείο Αθηνών "επί εσχάτη προδοσία" μαζί με άλλους κινηματίες. Καταδικάστηκε σε "ισόβια δεσμά" με συνεπαγόμενη την ποινή της στρατιωτικής καθαίρεσης, σε απλό στρατιώτη, που πραγματοποιήθηκε δημόσια στις 2 Απριλίου 1935 στους τότε στρατώνες πεζικού (σημερινό πάρκο Ελευθερίας).

https://el.m.wikipedia.org/wiki/Χριστόδουλος_Τσιγάντες

Καλά οκ, δεν αιματοκύλησε και την Ελλάδα σαν τους "στρατηγούς" του ΚΚΕ.

[Chainis]

Μπαίνω στον πειρασμό να κάνω σύγκριση μεταξύ αυτών που τότε πολεμούσαν πραγματικά για την Ελλάδα κι αυτών που έκαναν (και έλεγαν) ότι πολεμούσαν.

[Tarkovsky]

Χριστόδουλος Τσιγάντες διοικητής

Έλαβε μέρος, ως κύριο μέλος της μυστικής επαναστατικής "Ελληνικής Στρατιωτικής Οργάνωσης" (ΣΕΟ) (1933-1935), στο βενιζελικό κίνημα της 1ης Μαρτίου 1935. Μετά την αποτυχία του κινήματος, συνελήφθη και να δικάστηκε, στις 31 Μαρτίου 1935, από το Έκτακτο Στρατοδικείο Αθηνών "επί εσχάτη προδοσία" μαζί με άλλους κινηματίες. Καταδικάστηκε σε "ισόβια δεσμά" με συνεπαγόμενη την ποινή της στρατιωτικής καθαίρεσης, σε απλό στρατιώτη, που πραγματοποιήθηκε δημόσια στις 2 Απριλίου 1935 στους τότε στρατώνες πεζικού (σημερινό πάρκο Ελευθερίας).

https://el.m.wikipedia.org/wiki/Χριστόδουλος_Τσιγάντες

Καλά οκ, δεν αιματοκύλησε και την Ελλάδα σαν τους "στρατηγούς" του ΚΚΕ.

Ο Αν/χης Χριστόδουλος Τσιγάντες αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει πριν την δημόσια καθαίρεσή του για τη συμμετοχή του στο Κίνημα του 1935, ως υπαρχηγός του Συν/χη Στέφανου Σαράφη (κατάληψη Προτύπου Τάγματος Ευζώνων στου Μακρυγιάννη). Ο τελευταίος είχε μυήσει στο Κίνημα και τον μικρότερο αδελφό του Λ/γό Γιάννη Τσιγάντε (επικεφαλής στην κατάληψη της Σχ. Ευελπίδων).

Η σύνδεση Τσιγάντε-Σαράφη ήταν ισχυρότατη, σε βαθμό που να θεωρείται ότι εάν επί Κατοχής ο πρώτος βρισκόταν στην Ελλάδα, θα είχε ανέβει με τον δεύτερο στο βουνό.

Spoiler

το ποστ δεν είναι προβοκατόρικο για κανέναν από τους δυο σας, είχε αρχίσει άλλωστε να γράφεται πριν τα δικά σας

Συγκλονιστική υπήρξε και η απολογία του το 1935 στο στρατοδικείο.

[Golden Age]

Η σύνδεση Τσιγάντε-Σαράφη ήταν ισχυρότατη, σε βαθμό που να θεωρείται ότι εάν επί Κατοχής ο πρώτος βρισκόταν στην Ελλάδα, θα είχε ανέβει με τον δεύτερο στο βουνό.

Και άρα θα είχε υποστεί και αυτός την επίθεση του ΕΛΑΣ που είχε υποστεί η οργάνωση του Σαράφη.

[Chainis]

Η σύνδεση Τσιγάντε-Σαράφη ήταν ισχυρότατη, σε βαθμό που να θεωρείται ότι εάν επί Κατοχής ο πρώτος βρισκόταν στην Ελλάδα, θα είχε ανέβει με τον δεύτερο στο βουνό.

Και άρα θα είχε υποστεί και αυτός την επίθεση του ΕΛΑΣ που είχε υποστεί η οργάνωση του Σαράφη.

Σαφώς, και μπορεί να είχε την τύχη του Κωστόπουλου.

[Golden Age]

Το τραγικό με το Μεταπολιτομπανανιστάν είναι ότι δεν έχουνε υπάρξει ποτέ ιδιαίτερες αναλύσεις και αφιερώματα (πέρα απο επιφανειακές αναφορές) για τις μάχες του Ελληνικού Στρατού και γενικότερα των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων της Μέσης Ανατολής.

Δαπανώνται τόνοι γραπτών για να προπαγανδιστεί το αίσχος των κομμουνιστικά υποκινούμενων στάσεων-λιποταξιών (που αναφέρονται σαν..."κίνημα") και το πόσο δήθεν "βάναυσος" ήταν ο εγκλεισμός "πίσω απο το σύρμα" και δεν υπάρχουν προβολές αναλύσεων για τις μάχες και τις όποιες στιγμές ηρωισμού.

[Yochanan]

ωραίο νήμα Χαϊνη!

[Nandros]

Το τραγικό με το Μεταπολιτομπανανιστάν είναι ότι δεν έχουνε υπάρξει ποτέ ιδιαίτερες αναλύσεις και αφιερώματα (πέρα απο επιφανειακές αναφορές) για τις μάχες του Ελληνικού Στρατού και γενικότερα των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων της Μέσης Ανατολής.

Δαπανώνται τόνοι γραπτών για να προπαγανδιστικεί το αίσχος των κομμουνιστικά υποκινούμενων στάσεων-λιποταξιών (που αναφέρονται σαν..."κίνημα") και το πόσο δήθεν "βάναυσος" ήταν ο εγκλεισμός πίσω απο το "σύρμα" και δεν υπάρχουν προβολές αναλύσεων για τις μάχες και τις όποιες στιγμές ηρωισμού.

Το νήμα αφορά αγώνες Ελλήνων κατά των ορδών των Μουσολίνι/Χίτλερ.

Εσύ, σαν νεοΝΑΖΙ, δεν έχεις δουλειά εδώ μέσα.
.