Όσοι μεγαλώσατε σε χωριό...

[paul25]

Επαρχιακή πόλη ή σε περιοχή περιφερειακά στην Αθήνα. Πχ Πέραμα.

Πέραμα;; Επίπεδο διαστροφής 9000 πρέπει να έχει κάποιος για να ζήσει εκεί. Μουνταδα, κατάθλιψη.

Περιβαλλοντικοί ρύποι...ψαράκι απο Σαρωνικό, Καμινάδες κλπ

[Naida]

Έχοντας μεγαλώσει στην Αθήνα κι αφού έχω επισκεφθεί διάφορα χωριά, αλλά και μικρές πόλεις, ξέρω σίγουρα ότι δε θα ήθελα να έχω μεγαλώσει καν σε κωμόπολη, πόσο μάλλον σε χωριό.

Σου διαφεύγει κάτι, ο παράγων "επιλογή".

Επίσης σου διαφεύγει ότι ο πληθυσμός της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης αποτελείται κατά κύριο λόγο από επαρχιώτες, που πλημμυρίζουν τους δρόμους τα τριήμερα για να πάνε στο χωριό τους.

Η αλήθεια είναι ότι μέχρι να έρθω Αθήνα, δεν ήξερα κανένα που να μιλάει με λji και νji. Από πού στο καλό έχουν έρθει αυτοί;

Από τη μισή Ελλάδα και είμαστε παντού

[Cavaliere]

Ξεχάστε το λεκανοπέδιο Αττικής. Εγκληματικότητα, ρύπανση, κάθε καρυδιάς καρύδι, βία, απανθρωπιά. Το παιδί έχει 90% πιθανότητες να γίνει γκάνγκστερ. Αν όχι, θα γίνει παρανοϊκός, όλοι περπατάνε και παραμιλούν.

[Naida]

Επαρχιακή πόλη ή σε περιοχή περιφερειακά στην Αθήνα. Πχ Πέραμα.

Πέραμα;; Επίπεδο διαστροφής 9000 πρέπει να έχει κάποιος για να ζήσει εκεί. Μουνταδα, κατάθλιψη.

Πες μας κάτι νέο
Ίσως δε λέω ακριβώς εκεί, μάλλον πιο δω. Πριν την στροφή.

[Βινόσαυρος]

Πάντως αν πας χωριό αρχίζεις να εκτιμάς πάλι την ιδιωτικότητα

[νύχτα]

Ifiδα μην ακους στις αναχρονιστικες φαντασιοπληκτες αποψεις περι των χωριων. Ενα μεγαλουτσικο χωριο κοντα σε αστικο κεντρο ειναι η καλυτερη λυση. Στην πολη θα κλεισεις το παιδι σου στους τεσσερις τοιχους , εξω θα ερθει σε επαφη με το βρωμερο αστικο ελλ περιβαλλον, ενω -το σημαντικοτερο- θα αντιμετωπισει στο σχολειο τα αγριμια -λογω εγκλεισμου- τα οποια ξεδινουν λογω του στρες που τρωνες κλεισμενα στα μικρα τους διαμερισματα. Επισης τα χωρια μια χαρα φροντιστηρια εχουν (οκλασσικος νεοελληνας θελει φουλ φροντιστηρια για να νιωσει καλα) με καλυτερες τιμες. Το παιδι σου θα μεγαλωσει καλυτερα και σε πολυ πιο υγιες περιβαλλον (δεν θα αναφερθω καν στην αστικη βρωμοατμοσφαιρα|).
Θεωρω εκνευριστικη την φαντασιοπληξια μεγαλου μερους του ελλ πληθυσμου για τις αποψεις τουπερι χωριου. Κλασσικος ελληναραδικος βλαχισμος.

κλασικές απόψεις βλάκα

250 κατοίκους έχει το χωριό χρυσέ μου, μας το είπε ήδη

[blackpaint]

Ειχαν ρωτησει τον Λου Ριντ καποτε τι συμβουλη εχει να δωσει σε καποιον νεο που ζει σε χωριο (small town βασικα, η αμερικη δεν εχει ακριβως χωρια) και απαντησε, "να φυγει οπως οπως".

[Ίφιδα]

Στα ίδια σχεδόν και εγώ ιφιδα. Απλά εμείς με την "παρότρυνση" του υπουργείου έχουμε μετακομίσει σε χωριό στην Κρήτη. Τα βάλαμε κάτω και βρήκαμε ότι τα υπέρ του χωριού είναι περισσότερα από τα κατά για την ανατροφή παιδιού. Φυσικά δεν θα κόψουμε την επαφή με τη Θεσσαλονίκη

Μπράβο ρε Τεν Τεν, εύχομαι να σας πάνε όλα υπέροχα. Κρήτη βέβαια άλλη φάση

Ίφιδα, κοντά-κοντά είναι οι γιοι μας, πρέπει να τους κάμωμεν φίλους.

Μετά χαράς! Ευτυχώς τα μικρότερα παιδάκια τα προσέχει Επίσης έχω να σου πω ότι ο μικρός είναι μεγάλο θέατρο.

ΚΙ επί του θέματος: Ίφις, πηγαίνετε, πάρε το τώρα απόφαση, μην περιμένεις να γίνεις γριά και ο μικρός να πάει φαντάρος. Έχεις σπίτι, τρέχα, τα 5, 10 χλμ απόσταση θα λυθούν, δεν θέλω να σε πάρω στο λαιμό μου, αλλά αν σε τρώει ο κώλος σου και φοβάσαι, ξεπέρνα τον φόβο, το να βαλτωθείς σε μια κατάσταση επειδή δεν τολμάς αλλαγές είναι αυτοκτονία.

Φίλε μου, το μόνο που μας κρατάει είναι η σκέψη ότι μπορεί να μην κάνει παρέες στο χωριό, ότι θα γυρίσει και θα μας πει σε 5 χρόνια "τι με φέρατε εδώ πέρα" αντί στην εφηβεία που είναι το αναμενόμενο. Αυτός είναι ο μόνος μας φόβος και το να βρούμε δουλειά φυσικά. Κατά τ άλλα όχι απλά δε φοβάμαι αλλά ονειρεύομαι τη μασίνα και ποιο κομμάτι του κήπου θα κάνω θερμοκήπιο, τί θα φυτεύουμε όλο το χρόνο κι όλα τα ερεθίσματα που θα πάρει το παιδί.

Το θεμα ειναι ο αντρας σου και αν μπορειτε να βρειτε δουλεια εκει.Τις γυναικες δεν τις φοβαμαι.Η μανα μου ειναι απο Χαριλαου και ειναι σαν να γεννηθηκε για το χωριο.Ο πατερας μου ειναι απο το χωριο και 40 και χρονια μετα την επιστροφη του απο εξωτερικο και Αθηνα δεν το εχει συνηθισει ακομη.

Αυτό Φαγανέ. Η δουλειά. Και στα αρνητικά είναι ότι ο Δήμος παίζει να έχει τη μεγαλύτερη ανεργία σε όλη την Ελλάδα. Απ την άλλη είμαστε διατεθειμένοι να δουλέψουμε οπουδήποτε , ακόμα κι από ένα 500αρικο να βγάζουμε, θα βάζουμε και στην άκρη.

Το πολύ βασικό της υπόθεσης είναι ότι την ιδέα την πέταξε ο σύζυγος. Δεν τον έψησα εγώ δηλαδή, από μόνος του το πρότεινε.
Επίσης είμαστε πολύ χορτασμένοι από εξόδους και τα σχετικά και τώρα σπανίως βγαίνουμε, για πολλούς λόγους (κούραση, δεν έχουμε κάπου να αφήσουμε το παιδί, οικονομικά κλπ). Εκεί μάλιστα θα είναι πιο εύκολο να βγούμε αν θέλουμε.

Καμία σχέση η ολιγοήμερη παραμονή με την μονιμότητα.
Παλιά μου έκανε εντύπωση γιατί τα χωριά είχαν τέτοια ποσοστά αλκοολισμού και μάλιστα απο πολύ μικρές ηλικίες.
Τώρα ξέρω γιατί.

Ισχύει. Το χωριό να φανταστείτε δεν έχει ούτε φούρνο, μια "ταβερνίτσα" κι ένα ψιλικατσίδικο έχει που φέρνει και ψωμί.
Ακόμα κι εγώ που δεν πίνω σχεδόν καθόλου τα τελευταία 15 χρόνια εκείνο το 6μηνο υπήρξαν αρκετές φορές που ήπια το τσιπουράκι στο ταβερνάκι του χωριού το οποίο σερβίρει τέτοια απ το πρωί εννοείται που μαζεύονται τα παππούδια και άλλοι.
Γενικά πάντως δεν είμαστε του αλκοόλ.

να συμπληρώσω πως το πιο καταστροφικό,
δεν είναι ότι δεν υπάρχουν επιλογές τόσο για τα παιδιά,
όσο για τους γονείς, καμία διέξοδος αν δεν ψήνεσαι
να σκαλίζεις μπαχτσέδες και να μαζεύεις μανιτάρια ξέρωγω

Ψήνομαι τρελά να σκαλίζω μπαχτσέδες κι αν ήξερα να μαζεύω μανιτάρια θα το κανα αλλά τα φοβάμαι, ίσως μάθω! Η κωμόπολη στα 10 χιλιόμετρα είναι η Καστοριά. Έχει αρκετές επιλογές. 10 χιλιόμετρα μ ένα φανάρι όλο κι όλο στο δρόμο, 10-15 λεπτά δηλαδή, λιγότερη ώρα απ όση κάνω να κατέβω στο κέντρο εδώ.

[Ίφιδα]

Χωριο με χωριο εχει διαφορά.
Αλλο ενα χωριο που βρισκεται στα κατσαβραχα και αλλο ενα που βρισκεται διπλα σε μεγαλη πολη.
……
Αλλιως θα πρεπει καποιος να ασχολειται το μεγαλυτερο μερος της ημερας με την μεταφορα των παιδιων.
Θα πρεπει δηλαδη η δουλεια του ενος να βολευει για να καλυπτει αυτες τις απαιτησεις.

Είναι ένα χωριό στα κατσάβραχα με κωμόπολη 17.000 ατόμων δίπλα

Το θέμα με τη μεταφορά του παιδιού όντως θα υπάρχει αφού αστικό περνάει 3 φορές τη μέρα.

Βασικό είναι να έχει παιδάκια στο χωριό για να παίζει έξω από το σπίτι.
Αν υπάρχουν (ακόμα και αν δεν είναι πολλά, ένας δύο φίλοι είναι αρκετοί) δεν τους χρειάζονται άλλες "δραστηριότητες".
……..

Αυτό σκέφτομαι. Όπως το κόβω, το χωριό να χει καμια 20-25αρια παιδάκια διαφόρων ηλικιών. Αυτός είναι κι ανάρχας γ@μώ την καταδίκη μου. Κι άμα δε τα βρούνε και στραβώσουνε τα άλλα δεν είναι ότι θα μπορώ να τον πάω σε άλλο πάρκο ξερω γω.

εγώ ως δραστηριότητες αντιλαμβάνομαι τις ξένες γλώσσες,
τα ωδεία, κάποιο μπαλέτο/πολεμική τέχνη, τέτοια πράγματα
που στα χωριά δεν είναι καθόλου μα καθόλου δεδομένα
ως επιλογές

Έχει ομορφιάμ στη Καστοριά και ωδείο και προσκόπους και πολεμικές τέχνες και ξένες γλώσσες και ομάδα μπάσκετ, κωπηλασία, φτιάχνουν και κολυμβητήριο.

Ενα επιπλεον συν του χωριου ειναι οτι εχεις το κεφαλι σου ησυχο σε οτι αφορα ναρκωτικα και εγκληματικοτητα.

Είναι επίσης ένα απ τα θετικά που το σκεφτόμαστε έντονα. Δεν είναι ότι δεν έχει καθόλου στα χωριά, απλά τα πράγματα είναι πιο ελεγχόμενα και γνωρίζεις καλύτερα τι γίνεται.
Δυό στενά πιο πάνω από εμάς στη Θεσσαλονίκη είχαμε δυο περιπτώσεις απόπειρας αρπαγής παιδιών, μέσα απ τα χέρια των μανάδων τους. Εκεί ο ξένος πρέπει να περάσει πρώτα από 15 "ποιανού είσαι εσύ" κι αν τολμήσει να κάνει κίνηση θα τον σουβλίσουν ή θα τον πετάξουν στα σκυλιά. Όχι πως δεν γίνονται τραγικά πράγματα στα χωριά αλλά υπάρχουν λιγότερες πιθανότητες.

Mη νομίζετε ότι σήμερα η ζωή των παιδιών του χωριού διαφέρει και τόσο πολύ απ' αυτή των παιδιών της πόλης και ειδικά στον τρόπο διασκέδασης….
Η επαφή τους με τη φύση είναι ελάχιστη και τα περισσότερα δεν έχουν δει ποτέ τους από κοντά ζώα του χωριού όπως αγελάδες, κατσίκες, πρόβατα κ.α. Εγώ θυμάμαι στα παιδικά μου χρόνια, με το που έκλειναν τα σχολεία το καλοκαίρι όλη τη μέρα γυρνούσαμε έξω απ' το χωριό, εξερευνούσαμε λαγκάδια, ρεματιές και χαράδρες ξυπόλητοι και τα πόδια μας ήταν γεμάτα πληγές από τα αγκάθια που πατούσαμε. Φτιάχναμε πρόχειρες καλύβες με κλαδιά, μαζεύαμε ξύλα κι ανάβαμε φωτιές και παίζαμε κάτι βάρβαρα παιχνίδια για ημιάγριους με κλοτσομπουνίδια ή πετροπόλεμο.

ΤΟ κουτσοχώρι μου είναι άγριο. Είναι ψηλά κι έχει 6μήνες κρύο. Τα κατσίκια περνάνε έξω απ την πόρτα μας και τα χαζεύουμε να ανεβαίνουν στις σκεπές των από κάτω σπιτιών. Ότι ωριμάζει στον κάμπο, εδώ πάνω ωριμάζει ένα μηνα μετά. Εχει ένα υπέροχο ποτάμι στα 10 λεπτά με τα πόδια. Κυρίως κατσίκια, μερικα πρόβατα και λίγες αγελάδες, πολλά τσομπανόσκυλα, κότες, κουνέλια κλπ, μερικές φορές κατεβαίνουν κι αρκούδες.
Το παιδί θα αναπνέει καθαρό αέρα, θα πίνει καθαρό νερό, θα πατάει χώμα και θα κάνει μπάνιο στο ποτάμι, ενώ η πεζοπορία μας αντί για το τσιμέντο της Θεσσαλονίκης θα είναι μεσα στην πρασινίλα. Θα έχει κι άγριες εικόνες βέβαια πιθανόν τραυματικές όπως το κατσίκι που καρφώθηκε στο κάγκελο ή έκανε το λάθος να μπει στο κτήμα και το "τελείωσε" με συνοπτικές διαδικασίες η Κάρυ.

[Ερμής]

Καμία σχέση η ολιγοήμερη παραμονή με την μονιμότητα.
Παλιά μου έκανε εντύπωση γιατί τα χωριά είχαν τέτοια ποσοστά αλκοολισμού και μάλιστα απο πολύ μικρές ηλικίες.
Τώρα ξέρω γιατί.

Ισχύει. Το χωριό να φανταστείτε δεν έχει ούτε φούρνο, μια "ταβερνίτσα" κι ένα ψιλικατσίδικο έχει που φέρνει και ψωμί.
Ακόμα κι εγώ που δεν πίνω σχεδόν καθόλου τα τελευταία 15 χρόνια εκείνο το 6μηνο υπήρξαν αρκετές φορές που ήπια το τσιπουράκι στο ταβερνάκι του χωριού το οποίο σερβίρει τέτοια απ το πρωί εννοείται που μαζεύονται τα παππούδια και άλλοι.
Γενικά πάντως δεν είμαστε του αλκοόλ.

μπρρρ
Κάτσε κοπέλα μου στη Σαλόνικα και άσε τα κορφοβούνια.

[Ίφιδα]

περασαμε απο τις συζητησεις για γραμμο στην εγκατασταση στον γραμμο!
η υποθεσις σηκωνει 100 σελιδες,αργα ή γρηγορα θα παρελασει ο ζαχαριαδης,ο μαρξ παρεα με τον παπαγο

Όχι στον Γράμμο, για την ακρίβεια τον βλέπουμε πέεεερα μακρυά στον νότο.

Στην επαρχία είναι καλύτερα. Οι άνθρωποι είναι πιο ζεστοι,υπάρχει πολύ μικρότερη εγκληματικότητα και ο κόσμος νιώθει περισσότερο δεμένος από ότι νιώθει στις μεγάλες πόλεις.Εκτός αυτού η Ελλάδα από την επαρχία ξεκίνησε δεν ξεκίνησε από τις μεγαλουπόλεις και η επαρχία έχει και κάτι ακόμα: εκτροφή ζώων, καλλιέργεια εκτάσεων κτλ δηλαδή οι άνθρωποι εκεί είναι πιο αυτάρκεις και αντέχουν πιο πολύ στος δύσκολες στιγμές.Τέλος η επαρχια έχει ισχυρότερο δεσμό με τις παραδόσεις και τις εθνικές αξίες του έθνους.

Ισχύει όμως αυτό το δέσιμο και για όσους δεν μεγαλωσαν εκεί αλλά εγκαταστάθηκαν αργότερα; Βέβαια αυτό εξαρτάται κι από εμάς θα μου πεις.

Γενικά κάνουμε εύκολα φιλίες, απ την άλλη στα κουτσομπολιά είμαστε χοντρόπετσοι, δε νιώθουμε, ας λένε ότι θέλουν και φυσικά κουμάντο στη ζωή μας, τέτοιου τύπου δε μπορεί να κάνει κανένας.

Ifiδα μην ακους στις αναχρονιστικες φαντασιοπληκτες αποψεις περι των χωριων. Ενα μεγαλουτσικο χωριο κοντα σε αστικο κεντρο ειναι η καλυτερη λυση. Στην πολη θα κλεισεις το παιδι σου στους τεσσερις τοιχους , εξω θα ερθει σε επαφη με το βρωμερο αστικο ελλ περιβαλλον, ενω -το σημαντικοτερο- θα αντιμετωπισει στο σχολειο τα αγριμια -λογω εγκλεισμου- τα οποια ξεδινουν λογω του στρες που τρωνες κλεισμενα στα μικρα τους διαμερισματα. Επισης τα χωρια μια χαρα φροντιστηρια εχουν (οκλασσικος νεοελληνας θελει φουλ φροντιστηρια για να νιωσει καλα) με καλυτερες τιμες. Το παιδι σου θα μεγαλωσει καλυτερα και σε πολυ πιο υγιες περιβαλλον (δεν θα αναφερθω καν στην αστικη βρωμοατμοσφαιρα|).
Θεωρω εκνευριστικη την φαντασιοπληξια μεγαλου μερους του ελλ πληθυσμου για τις αποψεις τουπερι χωριου. Κλασσικος ελληναραδικος βλαχισμος.

Έτσι λέμε ρε Οργισμένε και για τα φροντιστήρια κλπ δεν ανησυχώ και ιδιαίτερα, ούτε για τη φάση των σπουδών Κόκκορας, να κάτσει να διαβάσει και να περάσει Θεσσαλονίκη αμα γουστάρει, να κάνει τα φοιτητικά του χρόνια όπου γουστάρει, να ζήσει όπου θέλει μετά. Το μόνο που με απασχολεί σ εκείνη τη φάση είναι να μην του στοιχίσει η διαφορετική κοινωνική αντίληψη που λέει κι η Νύχτα σε κάποιο σημείο. Μην πάει αθώος και φάει σκατά από ψημένα παιδιά της πόλης

ιφιδα, τραβάτε για αρχή και αν δε
γουσταρετε(κρινοντας από τον μικρό)
γυρνάτε.

Είναι απόφαση ζωής Βινόσαυρε. Όχι πως δε θα μπορούμε να γυρίσουμε αν θέλουμε, αλλά δε θα είναι και εύκολα. Αν πάμε, θα μείνουμε

[Cecily Anne]

Ναι, ομολογώ ότι δεν είχα αυτό στο μυαλό μου ακριβώς.

[Βινόσαυρος]

Μετά τις τελευταίες τοποθετήσεις και γω αναθεωρησα
επειδή έβαλες τον παράγοντα οικονομική ανασφάλεια
στην κουβεντα/

[Ίφιδα]

Παρα είναι άγριο Σεσιλι ε; Αν πάμε θα είστε καλοδεχούμενοι πάντως για ρουστίκ διακοπές .

[under]

Απ την άλλη είμαστε διατεθειμένοι να δουλέψουμε οπουδήποτε , ακόμα κι από ένα 500αρικο να βγάζουμε, θα βάζουμε και στην άκρη.

Αυτη η φραση μου αρκει για να σου ζητησω ειλικρινα συγγνωμη για οσες φορες ξεφυγα στην κριτικη μου προς εσενα αναφορικα με τα πολιτικα.
Αν και ειχα δικιο φαινεται οτι ημουν πολυ αυστηρος μαζι σου.
Και παλι συγγνωμη.