Πώς τα φέρνει καμιά φορά η ζωή

[Νετο Γκουερινο]

Θα διηγηθώ μια ιστορία που την γνωρίζω εγώ προσωπικά
Την δεκαετία του 80 ήμασταν μια παρέα που πηγαίναμε σχεδόν σε όλα τα ματς του ΠΑΟΚ εκτός έδρας
Κάθε χρόνο όμως ερχόταν μαζί μας και καινούργια άτομα,με τα οποία θέλοντας και μη κάποια στιγμή γνωριζόμασταν
Κάπου στα τέλη της δεκαετίας λοιπόν, άρχισε να έρχεται ένα παιδί,το οποίο ήταν μία χαρά γενικά,αλλά είχε μια ιδιαιτερότητα,μια στάση ζωής να την πω,που δεν είχα συναντήσει ποτέ μου και ούτε συνάντησα μετά
Δεν του φαινόταν τίποτα αδύνατο,ότι και να του έλεγες,την πιο παρατραβηγμενη ιστορία του φαινόταν φυσιολογική
Δηλαδή αν του έλεγες ας πούμε ότι χθές το βράδυ συναντήθηκα με την Μόνικα Μπελούτσι και την Αντζελίνα Τζολί και πλακωθηκαμε στα γαμησια,θα το έβρισκε πάρα πολύ φυσιολογικό και θα σε ρωτούσε απλά κάποιες λεπτομέρειες

Τέλος πάντων αρχές δεκαετίας του 90 εμφανίζεται ένας πολιτικός που θεωρούταν τέρμα γραφικός
Έρχεται να μιλήσει στην Αριστοτέλους,μαζεύτηκαν κάποιες χιλιάδες για φραμπαλα, καπνογόνα νάτος νάτος ο πρωθυπουργός κτλ
Όλοι φυσικά ξέρανε ότι ήταν για το χαβαλε εκτός ίσως του αρχηγού και του φίλου αυτού
Πάει γράφεται στο κόμμα,οι αναμετρήσεις περνούν η μία μετά την άλλη,το κόμμα πατωνε συνέχεια,αλλά ο αρχηγός κάθε φορά έλεγε ότι θα βγει στην βουλή και ο φίλος το θεωρούσε απόλυτα φυσιολογικό

Ώσπου ήρθε το μνημόνιο, ήρθαν τα πάνω κάτω,σε κάποιες εκλογές το κόμμα δεν μπήκε στην βουλή για λίγο,στις επόμενες όμως που γίναν με λιστα,ο φίλος υποψήφιος σε εκλόγιμη θέση έγινε βουλευτής

[Νετο Γκουερινο]

Θα πει κάποιος ότι σιγά και τι έγινε που έγινε βουλευτής
Πάντως αν με ρωτούσε κάποιος τότε,τι ήταν πιο πιθανό,να έχει πάει κάποιος από μας ταυτόχρονα με την Σοφία Λόρεν και την Μπριζίτ Μπαρντό στα τριάντα τους,η να βγει ο συγκεκριμένος βουλευτής,θα απαντούσα το πρώτο
Πολλές φορές έχω αναρωτηθεί,
Τον δικαίωσε η στάση ζωής που είχε;

[Μπίστης]

Ναι

[Νετο Γκουερινο]

Ναι

Έτυχε όμως,η συνήθως έτσι γίνεται;

[xioni]

Φοβερό απόσταγμα σοφίας που πρέπει να προβληματίσει όλους μας.

[Μπίστης]

Ήταν ανοιχτός στο απίθανο και αποδείχτηκε πιο ρεαλιστής

Σπανίως γίνεται, συνήθως επιβραβεύονται βλάκες κομματικοί τύπου Κικίλια, απλώς καμμιά φορά το καλό εκδικείται

[sys3x]

Ναι

Ψήσου κι εσύ λοιπόν και άσε πίσω σου τις κηδείες, την μαυρίλα και τον αρνητισμό.

[sys3x]

Φοβερό απόσταγμα σοφίας που πρέπει να προβληματίσει όλους μας.

[Μπίστης]

Ναι :

Ψήσου κι εσύ λοιπόν και άσε πίσω σου τις κηδείες, την μαυρίλα και τον αρνητισμό.

Ο τύπος ρε ήταν μορφή, έπεσε μέσα μικρός σαν τον Οβελίξ, εμένα μου έρχονται κάτι ξωφαλτσα τυχερά όταν δεν το σκέφτομαι καθόλου...

[nemo]

Ήταν ανοιχτός στο απίθανο και αποδείχτηκε πιο ρεαλιστής

Σπανίως γίνεται, συνήθως επιβραβεύονται βλάκες κομματικοί τύπου Κικίλια, απλώς καμμιά φορά το καλό εκδικείται

παρα πολλες φορες οι βλακες επιβραβευονται ..και αντιστροφα οι εξυπνοι την πατανε

[xioni]

Εδώ ο νηματοθέτης πιστεύει ότι ο παοκ θα σηκώσει ευρωπαϊκό.

[sys3x]

Ναι :

Ψήσου κι εσύ λοιπόν και άσε πίσω σου τις κηδείες, την μαυρίλα και τον αρνητισμό.

Ο τύπος ρε ήταν μορφή, έπεσε μέσα μικρός σαν τον Οβελίξ, εμένα μου έρχονται κάτι ξωφαλτσα τυχερά όταν δεν το σκέφτομαι καθόλου...

Έτσι πάει πάντα μα νίγκα, νόμος, τα καλλίτερα νακιαμού σου την πέφτουν όταν είσαι χορτάτος, κλασική περίπτωση.

[Fipps]

Θα διηγηθώ μια ιστορία που την γνωρίζω εγώ προσωπικά
Την δεκαετία του 80 ήμασταν μια παρέα που πηγαίναμε σχεδόν σε όλα τα ματς του ΠΑΟΚ εκτός έδρας
Κάθε χρόνο όμως ερχόταν μαζί μας και καινούργια άτομα,με τα οποία θέλοντας και μη κάποια στιγμή γνωριζόμασταν
Κάπου στα τέλη της δεκαετίας λοιπόν, άρχισε να έρχεται ένα παιδί,το οποίο ήταν μία χαρά γενικά,αλλά είχε μια ιδιαιτερότητα,μια στάση ζωής να την πω,που δεν είχα συναντήσει ποτέ μου και ούτε συνάντησα μετά
Δεν του φαινόταν τίποτα αδύνατο,ότι και να του έλεγες,την πιο παρατραβηγμενη ιστορία του φαινόταν φυσιολογική
Δηλαδή αν του έλεγες ας πούμε ότι χθές το βράδυ συναντήθηκα με την Μόνικα Μπελούτσι και την Αντζελίνα Τζολί και πλακωθηκαμε στα γαμησια,θα το έβρισκε πάρα πολύ φυσιολογικό και θα σε ρωτούσε απλά κάποιες λεπτομέρειες

Τέλος πάντων αρχές δεκαετίας του 90 εμφανίζεται ένας πολιτικός που θεωρούταν τέρμα γραφικός
Έρχεται να μιλήσει στην Αριστοτέλους,μαζεύτηκαν κάποιες χιλιάδες για φραμπαλα, καπνογόνα νάτος νάτος ο πρωθυπουργός κτλ
Όλοι φυσικά ξέρανε ότι ήταν για το χαβαλε εκτός ίσως του αρχηγού και του φίλου αυτού
Πάει γράφεται στο κόμμα,οι αναμετρήσεις περνούν η μία μετά την άλλη,το κόμμα πατωνε συνέχεια,αλλά ο αρχηγός κάθε φορά έλεγε ότι θα βγει στην βουλή και ο φίλος το θεωρούσε απόλυτα φυσιολογικό

Ώσπου ήρθε το μνημόνιο, ήρθαν τα πάνω κάτω,σε κάποιες εκλογές το κόμμα δεν μπήκε στην βουλή για λίγο,στις επόμενες όμως που γίναν με λιστα,ο φίλος υποψήφιος σε εκλόγιμη θέση έγινε βουλευτής

Άρη τον λένε?

[alto_sem]

Αριστείδης Φ....ς

[Νετο Γκουερινο]

Εδώ ο νηματοθέτης πιστεύει ότι ο παοκ θα σηκώσει ευρωπαϊκό.

Αυτό το πιστεύουν όλοι