Τέτοιο ερυθρόλευκο κλάμα και αίσθημα αδικίας είχαμε να δούμε πολλές δεκαετίες,από την πρώτη στιγμή που γύρισε ο Μελισσανίδης και ολοκλήρωσε το γήπεδο,μετά κόπων και βασάνων,ξεκίνησε μια ολομέτωπη επίθεση,λέγανε για την τζάμπα σοφία,μετά φώναζαν για τους ξένους διαιτητές,τους έφεραν ξένους,μετά ξανά γκρίνια ότι κάποιοι ξένοι ήταν από το κάτω ράφι,ο κλατεμπεργκ,ο μπαλτακος,οι ενώσεις,οι δορυφόροι,ο μητσοτακης και η κυβέρνηση που πολεμάει τον θρύλο παρότι κουμπάρος με την Ντόρα,μετά έβαλε τον Κούγια να κάνει τον εξυγίαντη και κύρηξε πόλεμο στον έναν και μοναδικό εχθρό,που είναι ο Μελισσανίδης,η εγκληματική οργάνωση κοκ.
Αν είναι να αρχίσουμε τα DVD,που έλεγαν κάποτε, με τις αδικίες του ο καθένας για να δούμε ποιος θα είναι ο λιγότερο ευνοημένος η ο περισσότερο αδικημένος.
Το να μιλάει ο καραπαπας για αδικίες η τις εύνοιες των άλλων,ας δει λίγο το παρελθόν της ομάδος του,ούτε καν να πάει στην εποχή Κόκκαλη,τα πιο πρόσφατα και αφού κοιτάχτει στον καθρέφτη,μπορεί να ψελισσει και καμιά κουβέντα για φάλτσοσφυρίγματα.
