ΟΙ ΤΣΕΚΟΥΡΑΟΙ: Πώς διαιτώνται. Τί λέγουν. Να τους αφαιρέσουν τα σίδερα; Θα τους κόψουν;

[Σενέκας]

ΟΙ ΤΣΕΚΟΥΡΑΟΙ: Πώς διαιτώνται. Τί λέγουν. Να τους αφαιρέσουν τα σίδερα; Θα τους κόψουν;

(Περιοδεύοντος Συντάκτου μας)



Οκτακοσίας μαρμαρίνους βαθμίδας πρέπει ν'ανέλθη ο επισκεπτόμενος το Παλαμήδι. Φαντασθήτε πλέον τους πόδας σας καταδεδικασμένους οκτακοσίας φοράς ή δια το ακριβές 890 να ανέρχωνται και άλλας ίσαρίθμους να κατέρχωνται. Ανελθών κάθιδρως πρώτην φροντίδα είχον να επισκεφθώ τους βασιλείς των ορέων, τους περιφημους Τσεκουραίους και χάριν των αναγνωστών του "Σκρίπ" και χαριν της ιδίας μου περιεργείας μου. Ο άρχων της φρουράς Παλαμηδίου λοχαγός κ. Ταμπακόπουλος, ευγενώς προσφερόμενος, μοι παραχωρεί ξεναγόν ευφυέστατον στρατιωτην εντεταλμένον να με οδηγήση εις τας ορισμένες δια τους Τσεκουραίους φυλακας Μιλτιάδου. Ινα λαβητε ιδέαν των φυλακών τούτων περικλειουσών την κρέμαν της ελληνικής κακουργίας φαντασθητε αυλή, πλαισιουμένην υπό τείχους πάχους 20 μέτρων και ύψους εικοσάδος περίπου, ευρύτητος δε μεγάλου δωματίου. Εις τας φύλακας ταύτας ή μάλλον τας κατακόμβας ο διαιτώνται οι βαρύποινοι εγκληματίαι, ων τας κεφαλάς έχει προγραψει η ελληνική δικαιοσύνη.

Υπό απερίγραπτου αηδίας κατελήφθην βλέπω εκτοξευόμενα κατ' εμού τα άγρια βλέμματα της πληθούς εκείνης των κακούργων. Τριας ανδρών λεβέντηδων κυριολεκτικώς συνωμιλούντων συνωμοτικώς από καιρου εις καιρόν ενω αφελώς έβλεπον τον ανωθεν των κεφαλών των υψούμενον καπνόν του καιομένου σιγάρου των, μου κινεί την περιέργειαν: "Να αυτοί είνε οι Τσεκουραίοι", μου λέγει μετά συγκινήσεως ο ξεναγός μου στρατιωτης δεικνύων τους τρείς αυτούς άνδρας. “Και ο Ευθύμιος εξ αυτών;” “A για το λήσταρχο λες. Να αυτός ο αψηλός με τα σίδερα”. Την ώραν εκείνην στραφείς ο επιδεικνυόμενος Ευθύμιος Τσεκούρας προσέβλεψε προς το μέρος μου. Διακρίνω άνδρα ηλικίας τριακονταετούς περίπου, υψηλού αναστήματος με συμπαγή φυσιογνωμίαν και ευρύτατα στέρνας. Εφερε βαρύτατην σιδηράν άλυσσον από της οσφύος κρεμαμένην και περατουμένην μέχρι των σφυρών του δεξιού του ποδός, ον ενέκλινε σφικτά. “Θύμιο, ο κύριος απ' εδώ”, φωνάζει ο στρατιώτης δεικνύων εμέ, “θέλει να σου μιλήση”. Ο Ευθύμιος διευθύνεται ήρεμα απαθώς προς με, με όλον το βάρος της αλύσσου διατηρών το λεβέντικο βάδισμα του αν και η δεξιά του χείρ ήτο ακίνητος, ο δε πους άκαμπτος.

"Ε! λοιπόν Θύμιo, πως τα περνάς εδώ;" “Α ! πώς να τα περάσω”, μοι απαντά με την θεσσαλικήν του προφοράν, “να μεσ' στην βρωμοφυλακή βρίσκομαι και σαπίζω. Που τωρα το καθαρό αγέρι του βουνού...αχ!”. Σπαρακτικός στεναγμός βαθύτατος εξέφυγε του στόματος του λησταρχου, ενώ οι άγριοι οφθαλμοί του εξετόξευσαν απελπιστικόν βλέμμα πρoς τον μικρόν της φυλακής ουρανόν. "Αμ αφού είσαι εφημεριδογράφος” Εξηκολούθησε, "δεν γράφεις δυο πικρά λόγια για την κυβέρνησιν να μας βγάλη αυτά τα σίδερα που μας έχει; Και δεν της φθανει που μας σκλαβωσεν έδω μέσα θέλει και να μας τυρανναη με αυτά τα παληοσίδερα; Η φοβάται να μην της φύγωμεν; Και αμ' που να πάμε; Πώς να ξεπροβάλουμε απ’ εδώ οπου είνε γυρω γύρω βράχια και μάς φυλάττουνε χίλιοι στρατιώται;", "Ναι αλλά προχτές ενεκάλυψαν μια τρύπα που έκαματε και λίγο έλειψε να φύγετε." "Εγώ δεν ήμουνα σ ' αυτό το δωματιον, μόνο ο ανεψιός μου είτανε ο Νικόλαος Τσεκούρας". "Αλήθεια μου κάνεις την χαριν να μιλήσης και στους άλλους συντρόφους σου;". Ο Θύμιος αφελής παντοτε, έστρεψεν υπερήφανως την κεφαλήν του και φωνάζει αλληλοδιαδόχως τα ονόματα Θανάση, Γιαννη, Νικόλα, Δημήτρη. Παρευθύς πλησιάζουν τέσσαρες ετι άνδρες απαντες αλυσσοδεμένοι, οι συμμορίται του Τσεκούρα οιτινες με περικυκλoύσιν ατενίζοντες με μετά περιεργείας.

Εκ τούτων ο Αθανάσιος Τσεκούρας, αδελφός του λησταρχου είνε ο ωραιότερος παντων. Τρέφει πλουσίαν κατσαρωτην κόμην μετ' ακρας επιμελείας διευθετημένην . Είνε μόλις 25ετής της ηλικίας, ξανθός, μετρίου αναστήματος με μικρόν γένειoν. Είνε ο μόνος εκ των πέντε οστις δεν φέρει δεσμά διότι εισέτι υποφέρει εκ της πληγής ην του επροξένησε στρατιωτική σφαίρα κατά την ώραν της συλλήψεώς των. Ο Ν. Κολομπάτσος έτερος συμμορίτης εινε και ούτος 28ετής την ηλικίαν, ξανθός , υψηλός με ένα μόνον οφθαλμών, του ετέρου εξωρυχθέντος κατά τινα συμπλοκή. Ο Δημ. Κατσούλας, ο βδελυρότερος πάντων είνε η προσωποποίησης της κακουργίας. Οι οφθαλμοί του αεννάως κινούμενοι μετά ταχύτητος ακατάσχετου προξενούν τον φόβον και την αηδίαν. Είναι μικροτάτου αναστήματος, και ο χονδρός κορμός του φαίνεται αντιθέτως μεγαλείτερος προς τους ως καλάμους πόδας του. Τηρεί όλην την στολήν της Ληστείας του με την ολιγόπτυχον λερήν φουστανέλλαν και τα περίχρυσον περιστήθιον του. Ο Νικόλαος Τσεκούρας, ανεψιός του ληστάρχου 30ετής της ηλικίας , υψηλός, κατάμαυρος με αγριωπήν και απεχθή όψιν φαίνεται εκ του όλου εξωτερικού του ότι θα εχρησίμευεν εν τη συμμορία ο δήμιος των απαισίων διαταγών του λησταρχου. "Και δεν μ' λες", με έρωτα μειδιών ο Αθ.Τσεκούρας με την συμπαθή και γλυκύτατην φωνήν του, "επίτηδες για μας ήλθες εδώ; Τοσο μεγαλους μας πήρατε που ‘ρχόσαστε να μας δητε;" Επί τη καταφατική απαντήσει μου ότι μόνον προς χάριν των ανήλθον το Παλαμήδιον "Αμ! τότε", εξηκολούθησε, "πρέπει να το πάρωμε απάνω μας. Εμείς κύριέ μου, είμαστε μικροί φυγόδικοι και τίποτα παραπάνω. Εμείς ότι και να κάναμε κακό το κάναμε στη Τουρκία, με τους Ρωμηούς είμαστε φίλοι". "Και πόσον καιρόν μείνατε εις αυτήν την φυγοδικίαν;" "Μα άπανω κατω ενια χρόνια", απαντά ο Εύθ.Τσεκούρας.

Και δεν μου λέτε, σας παρακαλώ, πώς σας πιάσαν; Τι ζητούσατε στον Κραβασαρά;- "Τυχερα", μου απαντά ο Νικ.Τσεκούρας με την ηχηραν και τραχείαν φωνήν του. "Τυχερά, ημείς θέλαμε να φύγωμε για το εξωτερικό, γιατί ίδαμε ότι θα μας πιάνανε οι σταυρωτήδες. Στον Κραβασαρά κατεβήκαμε για άλλη δουλειά και ύστερα σκοπεύαμε να φύγωμε, μα η άτιμη τυχη βλέπεις δεν το ήθελε". "Και ποια άλλη δουλειά σας έφερε στο Κραδασαρα;" "Μα αυτα δεν τα λέμε", απαντά αναιδώς ο Κατσούλας, διευθετών την σιδηράν αλυσσων της χειρός του. Δεν μ' λες όμως που θα δικαστουμε και πότε;". "Αυτό δεν το ηξεύρω ακόμη, πιθανόν όμως να δικασθήτε εις τας Αθήνας". "Και τι λες, θα μας κόψουνε;" μ' έρωτά μετά περιφρονήσεως ο Κολομπάτσος. "Α! δεν πιστεύω, τω απαντώ, και τι κάνατε για να σας κόψουνε;". Τόρα δεν μας μέλλει και πολύ πολύ αν μας κόψουνε, αλλά δεν πρέπει οι δικαστάδες να πιστέψουν τους μαρτύρoυς ότι και να ειπούν επειδή τις δεν θα έχωμε ’μεις μαρτύρους της υπερασπίσεως". Τους διαβεβαίωσα ότι η δικαιοσύνη θα εξεταση ακριβώς όλα τα περιστατικά, και ότι θα κάμη το καθηκόν της και έμειναν συμφωνοι ,αλλοίμονον όμως δι' αυτούς εάν το κάμη.



Τάσος

εφημερίδα Σκριπ, 5 Νοεμβρίου 1895

[Σενέκας]

Golden Age. Πάρε και ένα αφιέρωμα στα μμε

[Σενέκας]

Εκ τούτων ο Αθανάσιος Τσεκούρας, αδελφός του λησταρχου είνε ο ωραιότερος παντων. Τρέφει πλουσίαν κατσαρωτην κόμην μετ' ακρας επιμελείας διευθετημένην . Είνε μόλις 25ετής της ηλικίας, ξανθός, μετρίου αναστήματος με μικρόν γένειoν. Είνε ο μόνος εκ των πέντε οστις δεν φέρει δεσμά διότι εισέτι υποφέρει εκ της πληγής ην του επροξένησε στρατιωτική σφαίρα κατά την ώραν της συλλήψεώς των. Ο Ν. Κολομπάτσος έτερος συμμορίτης εινε και ούτος 28ετής την ηλικίαν, ξανθός , υψηλός με ένα μόνον οφθαλμών, του ετέρου εξωρυχθέντος κατά τινα συμπλοκή. Ο Δημ. Κατσούλας, ο βδελυρότερος πάντων είνε η προσωποποίησης της κακουργίας. Οι οφθαλμοί του αεννάως κινούμενοι μετά ταχύτητος ακατάσχετου προξενούν τον φόβον και την αηδίαν. Είναι μικροτάτου αναστήματος, και ο χονδρός κορμός του φαίνεται αντιθέτως μεγαλείτερος προς τους ως καλάμους πόδας του. Τηρεί όλην την στολήν της Ληστείας του με την ολιγόπτυχον λερήν φουστανέλλαν και τα περίχρυσον περιστήθιον του. Ο Νικόλαος Τσεκούρας, ανεψιός του ληστάρχου 30ετής της ηλικίας , υψηλός, κατάμαυρος με αγριωπήν και απεχθή όψιν φαίνεται εκ του όλου εξωτερικού του ότι θα εχρησίμευεν εν τη συμμορία ο δήμιος των απαισίων διαταγών του λησταρχου.