Πισω στο 80

[Λεγεών]

Ωραίο τόπικ. λατρεία οι επικές κολασμένες μακαρονάδες στο πήλινο (ή στο αλουμινένιο κουτάκι με χαρτάκι από πάνω, αν το πάρεις πακέτο), και οι πιτσάρες με δέκα τυριά και τρία είδη ζαμπόνια εκεί στα τιμημένα 90s.

Pizza Rimini στην Πάτρα
La Sousourela στο Μενίδι

Έκανες φοιτητής στην Πάτρα;
Όντως το Ρίμινι τότε, έκανε την καλλίτερη πίτσα. Για να πω την αλήθεια, μέχρι σήμερα δεν έχω δοκιμάσει ισάξια σε γεύση.
Δεν ξέρω τι παίζει με τις γεύσεις του σήμερα.

Πατρινός είμαι.

Η Ρίμινι στα 90s ήταν 100 μέτρα πιο πέρα στην Ακρωτηρίου, μέσα σε μία αυλή, είχε γαμάτη ατμόσφαιρα. Μετά, κάποια στιγμή στις αρχές των 00s νομίζω, μεταφέρθηκε εκεί που είναι τώρα. Είχα να φάω 25+ χρόνια, όμως πριν 2 χρόνια ήρθα να δω τα γερόντια και ένα βράδυ είπα να δοκιμάσω για το γαμώτο. Η ποιότητα παραμένει όπως την θυμόμουν, οι φωτογραφίες παρακάτω είναι δικές μου. Όταν ξανάρθω ίσως πάω και πάρω και μία μακαρονάδα, να δω αν είναι όπως τις θυμάμαι.

Καλή πίτσα τότε έκανε και η Pizza Express, επίσης επί της Ακρωτηρίου, δίπλα από το βενζινάδικο. Τώρα έχει μεταφερθεί ακριβώς απέναντι και μάλλον η συνταγή έχει χαλάσει.

Επίσης καλή πίτσα έκανε και η Signore τον καιρό που ήταν επί της αγίου Ανδρέου, μπροστά στην Τριών Συμμάχων. Κάποια στιγμή μετακόμισε στον πεζόδρομο, έκτοτε δεν έχω δοκιμάσει αλλά οι φωτό που βλέπω δεν με τρελαίνουν.

Και μιάς και γράφω για ξεχασμένες πιτσαρίες, να πω ότι θυμάμαι πολύ αμυδρά μία πιτσαρία με την επωνυμία Aramis (από τους τρεις σωματοφύλακες, μου είχε κάνει εντύπωση) κάπου στα Ψηλαλώνια; Θυμάμαι ένα λευκό κουτί να μπαίνει στο αυτοκίνητο από συγγενικό πρόσωπο και πως ήταν νόστιμη, αλλά μετά το μαγαζάκι χάθηκε.

[Tarkovsky]

Την είχε 25 χρόνια και τώρα πάει να δουλέψει παπάκι στην Wolt;;;

έκανε πολύ δυνατή πίτσα τόσα χρόνια και έχει κάνει κομπόδεμα (μου 'λεγε ότι χαρίζει φούρνους και λοιπό εξοπλισμό), τώρα θέλει απλώς ένα μεροκάματο χωρίς κανένα επιχειρηματικό ρίσκο

δυστυχώς, δεν είναι ούτε 5ετία που τον ανακάλυψα και τώρα πάει και μου το κλείνει

δεν έτρωγα πίτσα από πουθενά αλλού, μόνο 4-5 φορές ετησίως που η δουλειά με έβγαζε προς Σεπόλια

άθλια reviews στο google maps, ώρες ώρες αναρωτιέμαι

για την κρέπα και την εξυπηρέτηση τα χώνουν απ' ότι βλέπω, όχι για την πίτσα αυτή καθ' αυτή

τεσπά, δεν έχει πλέον νόημα, κλείνει και δεν πρόκειται να φας

[Ένοπλος σοσιαλμπαχαλάκης]

Το φαγητό είναι το μόνο που έχει βελτιωθεί από τότε, έχουμε πολλές εναλλακτικές για πίτσες, γύρο της προκοπής, πολλά μεζεδοπωλεία για όλα τα γούστα, φοβερά πειρνιλαδικα κλπ.

[Λεγεών]

έκανε πολύ δυνατή πίτσα τόσα χρόνια και έχει κάνει κομπόδεμα (μου 'λεγε ότι χαρίζει φούρνους και λοιπό εξοπλισμό), τώρα θέλει απλώς ένα μεροκάματο χωρίς κανένα επιχειρηματικό ρίσκο

δυστυχώς, δεν είναι ούτε 5ετία που τον ανακάλυψα και τώρα πάει και μου το κλείνει

δεν έτρωγα πίτσα από πουθενά αλλού, μόνο 4-5 φορές ετησίως που η δουλειά με έβγαζε προς Σεπόλια

άθλια reviews στο google maps, ώρες ώρες αναρωτιέμαι

για την κρέπα και την εξυπηρέτηση τα χώνουν απ' ότι βλέπω, όχι για την πίτσα αυτή καθ' αυτή

τεσπά, δεν έχει πλέον νόημα, κλείνει και δεν πρόκειται να φας

25 χρόνια μαγαζί και 3 άθλιες φωτογραφίες στο Google maps (πέρα από τα reviews) δεν γεμίζουν κανενός το μάτι. Τέλος παντων.

[Tarkovsky]

Την είχε 25 χρόνια και τώρα πάει να δουλέψει παπάκι στην Wolt;;;

έκανε πολύ δυνατή πίτσα τόσα χρόνια και έχει κάνει κομπόδεμα (μου 'λεγε ότι χαρίζει φούρνους και λοιπό εξοπλισμό), τώρα θέλει απλώς ένα μεροκάματο χωρίς κανένα επιχειρηματικό ρίσκο

δυστυχώς, δεν είναι ούτε 5ετία που τον ανακάλυψα και τώρα πάει και μου το κλείνει

δεν έτρωγα πίτσα από πουθενά αλλού, μόνο 4-5 φορές ετησίως που η δουλειά με έβγαζε προς Σεπόλια

Εμ, άμα πηγαίνατε όλοι 4-5 φορές ετησίως, πώς να μην το κλείσει το μαγαζί;

αφού μένω στην άλλη άκρη της πόλης, τις έπαιρνα και τις τρώγαμε σπίτι ψιλοκρύες

ο ίδιος λέει ότι δεν υπήρξε μέρα να πέσει κάτω από τις 250 πίτσες, σε τελικό Μουντιάλ έφτασε τις διπλάσιες

δεν κλείνει από αναδουλειά, αλλά ένεκα ανατιμήσεων που πλέον κάνουν το ρίσκο και τον κόπο να μην αξίζουν

σημειωτέον, δεν ήταν φτηνός, 10 ευρώ τη Μαργαρίτα σε λαϊκότατη συνοικία

ήτανε τούμπανο, αλλά πάει πια...

[Tarkovsky]

25 χρόνια μαγαζί και 3 άθλιες φωτογραφίες στο Google maps (πέρα από τα reviews) δεν γεμίζουν κανενός το μάτι. Τέλος παντων.

αυτό ακριβώς είναι το πνεύμα του νήμα

μαγαζά παλαιάς κοπής, πχοιότητα vs μάρκετινγκ σημειώσατε 1 από ημίχρονο

[Tarkovsky]

Βρώμικο παντόφλα στο ασημόχαρτο με χωριάτικο λουκάνικο και ρώσικη έξω απ'το Αμαλία Φλέμινγκ

Έχω να το φάω 30 χρόνια κι όμως ακόμα θυμάμαι ακριβώς τι γεύση έχει, και τι αίσθηση έχει η κοκακόλα με τσιγάρο αμέσως μετά

τιειπεςτωρα

να τσούζουν τα ούλα από πιπέρια, ανθρακικό και καπνό

[Exodus]

Κάπου εδώ ένας νήμας που έπρεπε να ανοίξει.
Αφορμή στάθηκε μια πιτσαρία που αντίκρισα χθες στην Άνω Γλυφάδα.
Παλιά ψάχναμε τα αυθεντικά, τα σωστά, τα πατροπαράδοτα. Πλέον στην εποχή της πληροφορίας, το να βρείς το αυθεντικό είναι εύκολο.
Το να βρείς όμως τις γεύσεις των παιδικών σου χρόνων που θα σε ταξιδέψουν πίσω στο 70,80,90 δεν ειναι και το πιο απλό.
Θυμάμαι πρώτη φορά καναδέζικη δοκίμασα σε ένα παιδικό πάρτυ κάπου αρχές 90 και μουρλάθηκα.
Καταλαβαίνω απόλυτα πλέον τον Exodus που πετάνε τα μάτια του καρδούλες στη θέα των Μπολονεζ και Ναπολιτεν.

Ποστάρετε όχι τι ειναι το αυθεντικό αλλά τι είναι αυτό που βρήκατε και σας γύρισε πίσω στο 60-70-80-90. Πιτσες, γυρους, μακαρονια στο τσίγγινο με 300κιλα τυρια πάνω, παστες παλιακών ζαχαροπλαστείων, ολοι οι καλοί χωράνε

Η αφορμή 'ηταν αυτή εδώ η πιτσαρία στην Α.Γλυφάδα

Μου λείπουν κεφάλαια, πρέπει να βρω παραλιακά μαγαζιά με μπολωνέζ και ναπολιταίν, δεν βρίσκω.

[gassim]

Pizza Τοξότης στον Κορυδαλλό.

[Παλαιοελλαδίτης]

Είναι μεν ανάμνηση από λίγο αργότερα (τέλη 90s και αρχές του 00s) όμως ακόμα μνημονεύω το σουβλατζίδικο του Σωφρόνη στο Αιγάλεω.

[plouf]

Είναι μεν ανάμνηση από λίγο αργότερα (τέλη 90s και αρχές του 00s) όμως ακόμα μνημονεύω το σουβλατζίδικο του Σωφρόνη στο Αιγάλεω.

Μιας και ανεφερες το Αιγαλεω πριν τριαντα χρονια οταν ημουν μικρος ειχα φαει σουβλακι
απο ενα σουβλατζιδικο που ειχε το ονομα "Ο Πετρος" αν θυμαμαι καλα.

Τα σουβλακια που πηραμε ειχαν γυρο χοιρινο και μαλιστα το μαγαζι αυτο εβαζε στην γεμιση και
αρκετο κιμα ακριβως οπως τον κανουμε για τα μακαρονια ακομα τα θυμαμαι αυτα τα σουβλακια,

[Κόκκορας]

το απολυτο 80s που ακομα διατηρειται απο τον θειο(πια)
ειναι το Liberty στην Ροδο!Βορειου ηπειρου,στον δρομο που παει για λοφο σμιθ
δεν υπαρχει τπτ αλλο και πουθενα

μιλαμε για snack bar που γεννηθηκε την εποχη που στην περιοχη του υπηρχαν ντισκοτεκ
αυτες κλεισανε αυτο εμεινε και δεν αλλαξε ΤΠΤ
το σαντουιτς λουκανικο με μουσταρδα κετσαπ ειναι εκει ακομα
και παει κοσμος μονο και μονο για αυτο το feeling(ok και για την γευση προφανως)

η Ροδος ειχε και supermarket 80s!! τον σπανο,εμπαινε το μερος ειχε μεινει σε εκεινη την εποχη(Για αυτο πηγαινα καμια φορα χοχο) και ακουγες απο τα ηχεια μαικλ τζακσον,μαντονα τα παντα
πουληθηκε προπερσι νομιζω το μανατζμεντ του και του εγινε ριζικη ανακαινιση

[Κόκκορας]

Συν τα παλιά τα γκούντις που σερβίρανε γαμάτο κλαμπ σάντουϊτς και μακαρονάδες
Άσχετο, μπεργκεράδικο με μακαρονάδες, πού ξανακούστηκε...

εντωμεταξυ θυμαμαι μικρο τον πατερα μου να μας φερνει γκουντις ποτε ποτε(Απο το πρωτο γκουντις ,στην Θεσσαλονικη εννοειται) συνοδεια χατζη του γνωστου καταστηματος με ταπαραδοσιακα σιροπιαστα γλυκα κ.λπ(το πρωτο ηταν στην βενιζελου,μια τρυπα κανονικα!)
ωρε χαρες
μολις βλεπαμε τα σχεδια απο το περιτυλιγμα των γκουντυς (διαφορετικο τοτε)γινοταν αμπαλαεαεο

ναι τα γκουντις ειναι οτι πιο 80ς
υπηρχαν και τα sammys(παλι θεσσαλονικη) με απαιχτο λουκανικο,στην εγνατια και ωραιο trademark,αλλα κλεισανε,κριμα!

επισης το gooydys αρχικα σερβιρε και τρομερο λουκανικο,το οποιο αργοτερα το εκοψε
κριμας..

παντως διατηρουν τις ιδιες γευσεις νομιζω
οκ λιγο με το ελαιολαδο ΙΣΩΣ η πατατα να ειναι λιγο διαφορετικη,ισως και οχι

[Κόκκορας]

απο πιτσαριες στην Θεσσαλονικη η πιο κλασικ 80ς ηταν η ottava,αλλα δυστυχως εκλεισε διαβαζω πριν λιγο καιρο...

[Λεγεών]

25 χρόνια μαγαζί και 3 άθλιες φωτογραφίες στο Google maps (πέρα από τα reviews) δεν γεμίζουν κανενός το μάτι. Τέλος παντων.

αυτό ακριβώς είναι το πνεύμα του νήμα

Εγώ πάλι πιστεύω πως το πνεύμα του νήματος είναι το φαγητό, και όχι η έλλειψη αυτού.