Ναύτης έγραψε: 21 Δεκ 2023, 23:33
Στον καημένο τον τηλεσκόπιο να δώσεις καμιά τροφή, όχι όλο ταπεράκια απ' τη μανούλα, θα του προξενέψει στο τέλος καμιά προκομμένη και θα μείνεις με το τηλεσκόπιο στο χέρι.
Είπα και ελάλησα, αμαρτίαν ουκ έχω.
Μαγειρευω καθε μερα γλυκο μου πονυ. Μετα τις 4 που σχολαω.
Δεν φταιω που τρωει 2 φορες την μερα και εγω δουλευω
Αυτο να μού πεις, πού ακούστηκε να τρώει δυο φορές την ημέρα ο γάιδαρος;
Πες του, δυο φορές την εβδομάδα και πολύ τού πάει, σιγά και το μπόι πού 'χει για να θρέψει εδώ που τα λέμε.
Δεν του απαγορευω να τρωει 2 φορες την μερα. Απλα ειναι αδυνατον σαν δουλευω να μαγειρευω 2 φορες την μερα
Και επισης εγω τρωω με το ζορι μια φορα. Παντα ομως μενει και ταπερακι για να παιρνει μαζι του στη δουλεια.
Αν μοιάζει με την αίσθηση του "είμαι σπίτι" τότε να μείνεις. Όλοι έχουν ένα σπίτι, μωρό μου. Και αυτά τα σπίτια, αξίζουν πάντα τον κόπο ακόμη και αν κάποια στιγμή γκρεμιστούν.
enaon έγραψε: 21 Δεκ 2023, 23:47
“Mold exposure can absolutely affect the brain to cause dramatic mood changes and trigger anxiety, irritability, anger and aggression,” Dr. Carnahan notes
Δεν ειμαι angry τωρα ρε, το διασκεδαζω.
Αν μοιάζει με την αίσθηση του "είμαι σπίτι" τότε να μείνεις. Όλοι έχουν ένα σπίτι, μωρό μου. Και αυτά τα σπίτια, αξίζουν πάντα τον κόπο ακόμη και αν κάποια στιγμή γκρεμιστούν.
Μαγειρευω καθε μερα γλυκο μου πονυ. Μετα τις 4 που σχολαω.
Δεν φταιω που τρωει 2 φορες την μερα και εγω δουλευω
Αυτο να μού πεις, πού ακούστηκε να τρώει δυο φορές την ημέρα ο γάιδαρος;
Πες του, δυο φορές την εβδομάδα και πολύ τού πάει, σιγά και το μπόι πού 'χει για να θρέψει εδώ που τα λέμε.
Δεν του απαγορευω να τρωει 2 φορες την μερα. Απλα ειναι αδυνατον σαν δουλευω να μαγειρευω 2 φορες την μερα
Και επισης εγω τρωω με το ζορι μια φορα. Παντα ομως μενει και ταπερακι για να παιρνει μαζι του στη δουλεια.
Εγώ πάντως στά 'πα: ο έρωτας περνάει πρώτα απ' το στομάχι. Θα τού βρει στο τέλος η μάνα του καμιά προκομμένη και θα μείνεις με τη μούχλα.
Άσε που και νηστικός και 24/7 εργάτης (θυμάμαι τότε που τον έβαλες να σκάβει τ' αξημέρωτο), θα τον εξοντώσεις στο τέλος. Κρίμα.
Χτες βράδυ.Εσύ όμως εξακολουθείς να εισαι ανοργασμικιά. Να τα λέμε αυτά.
Εγω παντως σημερα, πριν κατι ωριτσες και μετα εφυγε αυτος για δουλεια, κ εγω για καφε.
Ναι, και; Η ουσία παραμένει. Δεν καυλώνεις, το πιθανότερο.
Καυλωνω με τα παντα, ακομα και με τις βρισιες σου.
Αν μοιάζει με την αίσθηση του "είμαι σπίτι" τότε να μείνεις. Όλοι έχουν ένα σπίτι, μωρό μου. Και αυτά τα σπίτια, αξίζουν πάντα τον κόπο ακόμη και αν κάποια στιγμή γκρεμιστούν.
Ναύτης έγραψε: 21 Δεκ 2023, 23:40
Αυτο να μού πεις, πού ακούστηκε να τρώει δυο φορές την ημέρα ο γάιδαρος;
Πες του, δυο φορές την εβδομάδα και πολύ τού πάει, σιγά και το μπόι πού 'χει για να θρέψει εδώ που τα λέμε.
Δεν του απαγορευω να τρωει 2 φορες την μερα. Απλα ειναι αδυνατον σαν δουλευω να μαγειρευω 2 φορες την μερα
Και επισης εγω τρωω με το ζορι μια φορα. Παντα ομως μενει και ταπερακι για να παιρνει μαζι του στη δουλεια.
Εγώ πάντως στά 'πα: ο έρωτας περνάει πρώτα απ' το στομάχι. Θα τού βρει στο τέλος η μάνα του καμιά προκομμένη και θα μείνεις με τη μούχλα.
Άσε που και νηστικός και 24/7 εργάτης (θυμάμαι τότε που τον έβαλες να σκάβει τ' αξημέρωτο), θα τον εξοντώσεις στο τέλος. Κρίμα.
Ναι μωρε τον καημενο που ειναι νηστικος. Καθε φορα σηκωνεται απ το τραπεζι και αναστεναζει. Του δινω και απο το δικο μου και αγκωμαχαει
Αν μοιάζει με την αίσθηση του "είμαι σπίτι" τότε να μείνεις. Όλοι έχουν ένα σπίτι, μωρό μου. Και αυτά τα σπίτια, αξίζουν πάντα τον κόπο ακόμη και αν κάποια στιγμή γκρεμιστούν.
Ναι, και; Η ουσία παραμένει. Δεν καυλώνεις, το πιθανότερο.
Καυλωνω με τα παντα, ακομα και με τις βρισιες σου.
Πίπες. Προσποιείσαι.
Εσυ εισαι αυτη που δεν μπορεις να ζησεις χωρις βρισιες, ειρωνιες και χολες. Οχι εγω, γλυκο μου πονυ.
Αν μοιάζει με την αίσθηση του "είμαι σπίτι" τότε να μείνεις. Όλοι έχουν ένα σπίτι, μωρό μου. Και αυτά τα σπίτια, αξίζουν πάντα τον κόπο ακόμη και αν κάποια στιγμή γκρεμιστούν.
Δεν του απαγορευω να τρωει 2 φορες την μερα. Απλα ειναι αδυνατον σαν δουλευω να μαγειρευω 2 φορες την μερα
Και επισης εγω τρωω με το ζορι μια φορα. Παντα ομως μενει και ταπερακι για να παιρνει μαζι του στη δουλεια.
Εγώ πάντως στά 'πα: ο έρωτας περνάει πρώτα απ' το στομάχι. Θα τού βρει στο τέλος η μάνα του καμιά προκομμένη και θα μείνεις με τη μούχλα.
Άσε που και νηστικός και 24/7 εργάτης (θυμάμαι τότε που τον έβαλες να σκάβει τ' αξημέρωτο), θα τον εξοντώσεις στο τέλος. Κρίμα.
Ναι μωρε τον καημενο που ειναι νηστικος. Καθε φορα σηκωνεται απ το τραπεζι και αναστεναζει. Του δινω και απο το δικο μου και αγκωμαχαει
Αναστενάζει από την πείνα ο άνθρωπος, θυμάται τι ωραία φαγάκια έτρωγε στη μαμά του και μελαγχολεί.
Τέσπα, μαζί με τον τοίχο, άρχισε να σαπουνίζεις και τα ράφια. Γνώμη μου.
Ναύτης έγραψε: 21 Δεκ 2023, 23:51
Εγώ πάντως στά 'πα: ο έρωτας περνάει πρώτα απ' το στομάχι. Θα τού βρει στο τέλος η μάνα του καμιά προκομμένη και θα μείνεις με τη μούχλα.
Άσε που και νηστικός και 24/7 εργάτης (θυμάμαι τότε που τον έβαλες να σκάβει τ' αξημέρωτο), θα τον εξοντώσεις στο τέλος. Κρίμα.
Ναι μωρε τον καημενο που ειναι νηστικος. Καθε φορα σηκωνεται απ το τραπεζι και αναστεναζει. Του δινω και απο το δικο μου και αγκωμαχαει
Αναστενάζει από την πείνα ο άνθρωπος, θυμάται τι ωραία φαγάκια έτρωγε στη μαμά του και μελαγχολεί.
Τέσπα, μαζί με τον τοίχο, άρχισε να σαπουνίζεις και τα ράφια. Γνώμη μου.
Επ, λαθος τα λες.
Νοσταλγει τις νυχτες με τον κολλητο του, πιο σωστα
Αν μοιάζει με την αίσθηση του "είμαι σπίτι" τότε να μείνεις. Όλοι έχουν ένα σπίτι, μωρό μου. Και αυτά τα σπίτια, αξίζουν πάντα τον κόπο ακόμη και αν κάποια στιγμή γκρεμιστούν.
Εσυ εισαι αυτη που δεν μπορεις να ζησεις χωρις βρισιες, ειρωνιες και χολες. Οχι εγω, γλυκο μου πονυ.
Η πλάκα είναι οτι εσύ μου έχεις σούρει μπινελίκια σήμερις, όχι εγώ. Έλα τώρα.
Ζηλεψα λιγο και ειπα να μπω στο μουντ σου.
Ωραια ειναι, πού και πού, δεν λεω
Αν μοιάζει με την αίσθηση του "είμαι σπίτι" τότε να μείνεις. Όλοι έχουν ένα σπίτι, μωρό μου. Και αυτά τα σπίτια, αξίζουν πάντα τον κόπο ακόμη και αν κάποια στιγμή γκρεμιστούν.
Ναι μωρε τον καημενο που ειναι νηστικος. Καθε φορα σηκωνεται απ το τραπεζι και αναστεναζει. Του δινω και απο το δικο μου και αγκωμαχαει
Αναστενάζει από την πείνα ο άνθρωπος, θυμάται τι ωραία φαγάκια έτρωγε στη μαμά του και μελαγχολεί.
Τέσπα, μαζί με τον τοίχο, άρχισε να σαπουνίζεις και τα ράφια. Γνώμη μου.
Επ, λαθος τα λες.
Νοσταλγει τις νυχτες με τον κολλητο του, πιο σωστα
Ε να, βλέπεις τι κάνεις τώρα; Θα τα δει αυτά ο 40τακατο της ζωής μ σπατάλησα και ποιος τον κρατάει.
Θα βρίζεις μετά.
Ναύτης έγραψε: 21 Δεκ 2023, 23:56
Αναστενάζει από την πείνα ο άνθρωπος, θυμάται τι ωραία φαγάκια έτρωγε στη μαμά του και μελαγχολεί.
Τέσπα, μαζί με τον τοίχο, άρχισε να σαπουνίζεις και τα ράφια. Γνώμη μου.
Επ, λαθος τα λες.
Νοσταλγει τις νυχτες με τον κολλητο του, πιο σωστα
Ε να, βλέπεις τι κάνεις τώρα; Θα τα δει αυτά ο 40τακατο της ζωής μ σπατάλησα και ποιος τον κρατάει.
Θα βρίζεις μετά.
Γιατι το τηλεσκοπιο πού το πας; Του στερω την μαγικη δυνατοτητα που εχει να κοιταζει τον ουρανο με τα αστρα. Κυριολεκτικα ομως ε; Γιατι μεταφορικα, μια χαρα τον κοιταμε
Αν μοιάζει με την αίσθηση του "είμαι σπίτι" τότε να μείνεις. Όλοι έχουν ένα σπίτι, μωρό μου. Και αυτά τα σπίτια, αξίζουν πάντα τον κόπο ακόμη και αν κάποια στιγμή γκρεμιστούν.
