"Πάτωσαν" οι Έλληνες μαθητές στις διεθνείς εξετάσεις PISA του ΟΟΣΑ

[sharp]

ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΔΥ ΧΤΕΣ!!!

Κι εσύ τέτοιος δεν ήσουν;

[Ερμής]

ΥΓ. Έχω ρωτήσει πολλές φορές διάφορους που μιλάνε για τον χ ή ψ συγγραφέα χαρακτηρίζοντας τον με πιασάρικους θετικούς ή αρνητικούς χαρακτηρισμούς, με τί ακριβώς συγκρίνουν και δεν πήρα ποτέ απάντηση.

Με την... Σωτη... (να μη το πω το επώνυμο).

Να μη το πεις. Ειναι άλλωστε πολλές συγγραφείς με το όνομα Σώτη, που να τη βρεις ποια είναι

[omg kai 3 lol]

τα παιδια απο μικρα ειναι ενα 8ωρο σε μια οθονη κινητου ή tablet, ειναι εθισμενα στο viral βιντεο και στην εικονα με αποτελεσμα ελλειψη συγκεντρωσης στο μαθημα εδω και χρονια, επισης ζουμε στην εποχη που δεν χρειαζεται απομνημονευση απο εναν απλο αριθμο κινητου εως οποιαδηποτε εκπαιδευτικη πληροφορια αφου ολα ειναι προσβασιμα online με ενα googlισμα και ο καθενας ψαχνει και βρισκει/επιβεβαιωνει την "αληθεια" του, δλδ οι νεες γενιες σε πολυ μεγαλυτερο βαθμο απο τις προηγουμενες εχουν μνημη χρυσοψαρου χωρις κριτικη σκεψη με οτι αυτο συνεπαγεται..

[Orion22]

"Μaths ar racist n shieeeet"

Every gov.*: Excellent point!!
In the name of diversity inclusivity and social justice kids will from now on be educated in gender studies...

[Αρχέλαος]

Ρεαλιστικός δείκτης δεν είναι. Στο παλιό φόρουμ είχα αφιερώσει ολόκληρο νήμα αναλύοντας πόσο για τον πούτσο είναι η μεθοδολογία του διαγωνισμού, πόσο για γέλια είναι ο ίδιος ο διαγωνισμός και πώς τα αποτελέσματα και οι ανακατατάξεις το αποδεικνύουν πέραν πάσης αμφιβολίας.

Από εκεί και πέρα, μπορείς να το δεις σαν πολύ χοντρική αξιολόγηση για το πού βρίσκεται το εκπαιδευτικό σύστημα κάθε χώρας. Το ελληνικό σύστημα δίνει έμφαση σε λάθος πράγματα και έχει πνιγεί από το σύστημα εισαγωγής στα πανεπιστήμια, που καθορίζουν όλην την φιλοσοφία του λυκείου και εν τέλει μετατρέπουν τις 3 τελευταίες τάξεις της 12ετούς εκπαίδευσης σε τελείως άχρηστο διαγωνισμό μεταξύ μαθητών για το ποιος θα πρωτοπάρει θέση.

Θυμάμαι τη συζήτηση, είχα επιχειρηματολογήσει σχετικά. Κράτη που διέπρεπαν, είχαν δώσει έμφαση στα συστήματα εκπαίδευσης τους, στη λογική του διαγωνισμού.
Συμφωνώ και με τη δεύτερη παράγραφο.

[ΓΑΛΗ]

ΥΓ. Έχω ρωτήσει πολλές φορές διάφορους που μιλάνε για τον χ ή ψ συγγραφέα χαρακτηρίζοντας τον με πιασάρικους θετικούς ή αρνητικούς χαρακτηρισμούς, με τί ακριβώς συγκρίνουν και δεν πήρα ποτέ απάντηση.

Με την... Σωτη... (να μη το πω το επώνυμο).

Και όχι μόνον. Και για να ξεκαθαρίζουμε κάποια πράγματα, σαφώς και η Σώτη είναι μια καλομαθημένη αστή που είχε τη δυνατότητα να το παίζει φρη ράιντερ στους αμερικάνικους δρόμους. Ουσιαστικώς εκφράζει αμερικάνικο και όχι ελληνικό λόγο. Αλλά η συγγραφική της ικανότητα, επίσης σαφώς παίζει στο τοπ της μεταπολιτευτικής ελληνικής γενιάς.

Στον ελληνικό λόγο -πάντα κατά την προσωπική γνώμη μου- τρώει τη σκόνη του Παπαγιώργη και του Πετρόπουλου, που ουδείς θα τους χαρακτήριζε ως εκφραστές της συντήρησης.

[Pillars]

Κατ' αρχάς θα πρέπει να μαυρίσουμε τους τελευταίους διατελέσαντες υπουργούς παιδείας!!!

Νίκη Κεραμέως (Ιούλιος 2019 - Μάϊος 2023)
Κώστας Γαβρόγλου (Νοέμβριος 2016 - Ιούλιος 2019)
Νίκος Φίλης (Σεπτέμβριος 2015 - Νοέμβριος 2016)

[Scouser]

Πριν λίγα χρόνια, είχα παρατηρήσει μια διαφήμιση σε ένα τοίχο για προετοιμασία νηπίων για την Πρώτη Δημοτικού. Αν αυτό από μόνο του δεν αρκεί για να καταδείξει πόσο αθεράπευτα ΓΤΠΚ είναι το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας, τότε τι άλλο χρειάζεται;

[AlienWay]

ΥΓ. Έχω ρωτήσει πολλές φορές διάφορους που μιλάνε για τον χ ή ψ συγγραφέα χαρακτηρίζοντας τον με πιασάρικους θετικούς ή αρνητικούς χαρακτηρισμούς, με τί ακριβώς συγκρίνουν και δεν πήρα ποτέ απάντηση.

Με την... Σωτη... (να μη το πω το επώνυμο).

Και όχι μόνον. Και για να ξεκαθαρίζουμε κάποια πράγματα, σαφώς και η Σώτη είναι μια καλομαθημένη αστή που είχε τη δυνατότητα να το παίζει φρη ράιντερ στους αμερικάνικους δρόμους. Ουσιαστικώς εκφράζει αμερικάνικο και όχι ελληνικό λόγο. Αλλά η συγγραφική της ικανότητα, επίσης σαφώς παίζει στο τοπ της μεταπολιτευτικής ελληνικής γενιάς.

Στον ελληνικό λόγο -πάντα κατά την προσωπική γνώμη μου- τρώει τη σκόνη του Παπαγιώργη και του Πετρόπουλου, που ουδείς θα τους χαρακτήριζε ως εκφραστές της συντήρησης.

Ακόμη και του Τατσόπουλου.

Αστειεύομαι.

[Αρχέλαος]

Το πρόβλημα της μέσης εκπαίδευσης είναι μεγάλο. Δεν είναι ότι δεν κάνουν μάθημα που λένε διάφοροι γαλαζαίοι ή ότι τάχα, ειδικά στο Λύκειο, οι καθηγητές βαθμολογούν επιεικώς . Το δεύτερο ισχύει μόνο για μαθητές-τουρίστες.

Το ζήτημα είναι ότι απαιτούνται από τους μαθητές να αποστηθίσουν, απομνημνεύσουν, μάθουν ή ό,τι άλλο θεωρηθεί σχετικό, ένα σωρό πληροφορίες και γεγονότα, με αποτέλεσμα μετά να μη μπορούν να καταστούν συνειδητή γνώση και ούτε να προάγεται η κριτική σκέψη.
Δεν αφορά μόνο τους καθηγητές, αλλά το αναλυτικό πρόγραμμα τόσο ως προς τα μαθήματα όσο και ως προς τη διάρθρωση της ύλης.

Ας υποθέσουμε ότι κάποιος θέλει να πάρει το απολυτήριο Λυκείου και να γίνει υδραυλικός ή οικοδόμος, έστω ότι έχει συγγενείς στον κλάδο και θέλει να απασχοληθεί εκεί.
Τι εφόδια πρέπει να πάρει από το σχολείο;
Πρώτον, στο μέτρο του δυνατού, να προαχθεί η κριτική σκέψη
Δεύτερον, να μάθει έστω και λίγα πράγματα αλλά καλά στα διάφορα μαθήματα που διδάσκεται
Τρίτον, να μάθει να χειρίζεται κάποια βασικά πράγματα στο Office και ευρύτερα στον υπολογιστή, τόσο ως πολίτης του μέλλοντος όσο και διότι έτσι θα μπορεί να κάνει μία έγγραφη προσφορά για μια εργασία, να φτιάξει ένα πελατολόγιο, χωρίς να χρειάζεται "μπακάλικος" τρόπος ή προσφυγή στον φοροτεχνικό για μικρολεπτομέρειες.
Τέταρτον, να μάθει στοχευμένα κάποια πράγματα από Γεωμετρία και Φυσική(Μηχανική), παρότι δεν θα του χρειαστούν άμεσα καθώς τα διδάσκεται εμπειρικά στο επάγγελμα, αλλά να έχει ένα καλύτερο υπόβαθρο.
Πέμπτον, να μάθει να διαβάζει ορθά τα ιστορικά γεγονότα, να γνωρίσει με έμφαση συγκεκριμένα πράγματα στην Νεοελληνική Λογοτεχνία κλπ.

Αντί για οικοδόμος, υδραυλικός, ας βάλουμε το οτιδήποτε, ακόμα και έναν άεργο.
Ε, το σύστημα εστιάζει σε μία υπερπληθώρα κατακερματισμένων πληροφοριών, ώστε τελικώς και ο μαθητής που κοπιάζει, αυτοτελώς να μην έχει μεγάλο όφελος.
Απλώς, στην Γ Λυκείου θα επικεντρωθεί στα μαθήματα αυξημένου ενδιαφέροντος, ενόψει πανελλαδικών εξετάσεων.
Όμως τόσο ο ίδιος, όσο και εκείνοι οι μαθητές που επιδιώκουν απλώς το απολυτήριο Λυκείου, δεν θα έχουν ωφεληθεί ιδιαίτερα από το σχολείο ή όσο θα έπρεπε ή όσο θα ήταν εφικτό.

[panos291]

Αυτα είναι τα αποτελέσματα 40 χρονων αριστεριλας στην εκπαίδευση.

[AlienWay]

Πάντως όποιος διαβάζει λογοτεχνία στην Ελλάδα, έχει την αίσθηση ότι στο τέλος του βιβλίου κάποιος θα τον εξετάσει, γι αυτό γρήγορα παυει

[ΓΑΛΗ]

Πάντως όποιος διαβάζει λογοτεχνία στην Ελλάδα, έχει την αίσθηση ότι στο τέλος του βιβλίου κάποιος θα τον εξετάσει, γι αυτό γρήγορα παυει

Όποιος μπαίνει σε διαδικασία φόβου εξέτασης αμφισβητεί εαυτόν και συγγραφέα.

[micmic]

Το ζήτημα είναι ότι απαιτούνται από τους μαθητές να αποστηθίσουν, απομνημνεύσουν, μάθουν ή ό,τι άλλο θεωρηθεί σχετικό, ένα σωρό πληροφορίες και γεγονότα, με αποτέλεσμα μετά να μη μπορούν να καταστούν συνειδητή γνώση και ούτε να προάγεται η κριτική σκέψη.

Αυτό με την κριτική σκέψη είναι το χειρότερο. Εντελώς ζώα οι Έλληνες στην απλή στατιστική. Επίσης δεν μαθαίνουν καν στο σχολείο ότι τα ζώδια, οι προλήψεις και διάφορες "εναλλακτικές" θεραπείες είναι σκουπίδια. Βλέπεις φοιτητές με μεταπτυχιακά σε αστρονομία να σου λένε ότι πιστεύουν στα ζώδια.

[Αρχέλαος]

ακόμη και το διάβασμα "μαλακιών" στα βιβλία, είναι μια εξάσκηση στην επαφή με τον γραπτό λόγο. Κάτι που λογικά θα εξελιχθεί και σε επιπλέον κατανόηση/αξιολόγηση των κειμένων γιατί εκ των πραγμάτων από ένα σημείο και μετά αρχίζουν και παίζουν συγκρίσεις.

Ακριβώς αυτό!

Και για να μιλήσω προσωπικά, τα κόμικς της εποχής μου και στη συνέχεια τα βιπεράκια υπήρξαν η "βασιλική" οδός προς την αναγνωστική κουλτούρα. Εξ απαλών ονύχων, που λένε, "γλυκάθηκα" και, επειδή τα κόμικς τέλειωναν γρήγορα, πέρασα στα βιπεράκια που κρατούσε η ανάγνωση-διασκέδαση πολύ περισσότερη ώρα και δώστου-δώστου έγιναν τα βιβλία (εξωσχολικά πάντα!) μία από τις παραμόνιμες ηδονές της ζωής μου.

Αλλά ποια είναι η οικτρή πραγματικότητα επ' αυτού;
Ότι η ανάγνωση έχει καταντήσει από ηδονή ποινή

Ενδιαφέρον.

Παρότι προερχόμουν από την εργατική τάξη, συγκεκριμένοι άνθρωποι προοδευτικού χαρακτήρα και με επίκεντρο τον άνθρωπο, με ώθησαν στην ανάγνωση βιβλίων. Χωρίς πίεση.
Από παιδί, με μυθιστορήματα του Ιούλιο Βερν και διάφορα άλλα. Έτσι, μου δόθηκε ένα ερέθισμα ώστε να θέλω μόνος μου να διαβάζω με ευχαρίστηση βιβλία, από ένα σημείο και πέρα περισσότερο ιστορικής φύσεως και τα τελευταία έτη ίσως περισσότερο αστυνομικά μυθιστορήματα.
Μικρός, είχα διαβάσει και κάποια Άρλεκιν τα καλοκαίρια.