Ερώτηση Για δέμα

[aLiCat]

Γιατί να μην προκαλώ τις στρέιτ;

Υγ
Θα βγάλεις ταυτότητα που να χτυπάς τον κώλο σου κάτω

Θα σου πω μετά, πρέπει να μιλήσω στο τηλέφωνο τώρα

[Kappa]

Βρε Kappa, και τα δικά σου συναισθήματα ρευστά είναι .. Στην αρχή την θαύμαζες και τώρα την φτύνεις .Σαν παιδάκι που δεν έγινε το χατήρι του..Τι να κάνουμε ; Υπάρχουν κι αυτοί που βαριούνται εύκολα καταστάσεις και ανθρώπους ..Και σιγά τη σχέση που είχατε στη τελική με τα βαθιά και .. . σοβαρά συναισθήματα .. Βλέπατε εκεί κάτι ταινίες .'επεφτε και πολύ μπλα-μπλά για προσωπικά θέματα ,σχολιάζατε τρίτους ,τέτοια . Μετά η τύπισα σε έστειλε γιατί δεν τσούλαγε η σχέση έτσι όπως πριν αφού την είδες εραστής

Τα δικά μου συναισθήματα έχουν περάσει μια φυσιολογικη αντίδραση με βάση τη δική της συμπεριφορά.

Δεν λέγαμε μόνο αυτά, είχαμε τοποθετήσει την σύνδεση μας αχρονικά, είχαμε πει πως θα συντροφευουμε ο ενας τον άλλο στα τραύματα της ζωής του, μου είχε πει ότι θέλει να την απαγάγω και πολλά ακόμα. Και πως η φιλια και ο έρωτας είναι σχεδόν ίδιες καταστασεις. Ας μην προσποιουμαστε και μεταξυ μας πως δεν ήταν όλα δικό της φταίξιμο. Αν μου είχε πει "ξέρεις, σε βλέπω μόνο φιλικα" δεν θα είχε συμβεί καμία παρεξήγηση.

Σε κάθε περίπτωση, ατομα σαν εμενα, που έχουν περάσει πολλά στη ζωη τους, αναπόφευκτα λαμβάνουν ακόμα και μικρές συνδέσεις ως το αποτέλεσμα μιας σωρευτικης και επαναλαμβανομενης ήττας.

[student]

Σε κάθε περίπτωση, ατομα σαν εμενα, που έχουν περάσει πολλά στη ζωη τους, αναπόφευκτα λαμβάνουν ακόμα και μικρές συνδέσεις ως το αποτέλεσμα μιας σωρευτικης και επαναλαμβανομενης ήττας.

Γιατί δεν γίνεσαι συγγραφέας?

[user0972003]

Σε κάθε περίπτωση, ατομα σαν εμενα, που έχουν περάσει πολλά στη ζωη τους, αναπόφευκτα λαμβάνουν ακόμα και μικρές συνδέσεις ως το αποτέλεσμα μιας σωρευτικης και επαναλαμβανομενης ήττας.

Γιατί δεν γίνεσαι συγγραφέας?

[user0972003]

Γιατί αυτός κάτι -δεν ξέρω ακριβώς τι- μου λέει πως είναι γκέι

Γυναίκα είναι ...

Παιδάκι μου οοοχι
Για τον άγγελο του 40τακατό λέγαμε. Δεν βλέπεις το τσουτσούνι του;;

[Kappa]

Έχω μια σκέψη που επανερχεται μερικες φορες και δεν με αφήνει να ησυχασω: με αυτή την κοπέλα, έχω την εντύπωση, είχαμε μιλήσει μια φορά και παλαιότερα. Συγκεκριμένα ήταν ένα Σάββατο Ιουλίου, πέρυσι. Εγω είχα μπει σε ένα τσατ ψάχνοντας γκομενα για σύντομη ερωτοτροπια. Και μου έκανε accept για συνομιλία μια κοπέλα με το όνομα της. Τότε φυσικά δεν την ήξερα, αλλά όσο το σκέφτομαι τώρα είχαν παρά πολλά κοινά, πέραν του ονοματος: έγραφε κι αυτή, είχε ίδιο αριθμό κατοικίδιων, είχε την ίδια φιτζεραλική απάθεια αλά Νταίζυ και της άρεσε το bdsm. Ανταλλάξαμε φωτογραφίες και έχω την εντύπωση, χωρίς να θυμάμαι καθαρά πως ήταν αυτή. Η αντίδρασή της στην δική μου φωτογραφία ήταν "έχεις πολύ γλυκό πρόσωπό, θα σου ταίριαζε να γίνεις ηθοποιος " κάτι που μου έχει πει και επίσημα. Μετά κάναμε σεξτινγκ, της είχα στείλει γυμνές φωτογραφίες μου και απο οσο θυμαμαι ήθελε να με δει κάμερα αλλά έπρεπε να φύγω στη δουλειά. Δεν την ξαναβρήκα παρόλο που της είχα δώσει το μέιλ μου. Όταν τελείωσε η συνομιλία μας είχα την ίδια αίσθηση κενού που είχα και μετά το τελευταίο γραμμα της, σαν να έχασα κάτι που ήταν κάποτε δικό μου και που έπρεπε με κάθε τρόπο να το κρατήσω. Και παράλληλα, μια απρόσμενη οικειότητα, αφειδώλευτη, ρέουσα που συγκέντρωνε όλο το ενδιαφέρον μου σε μια συνομιλία που δεν θα σημαινε τίποτα με κάποια άλλη.


Βεβαια δεν μπορω να εξακριβωσω τιποτε απο ολα αυτα. Αυτη μπαινει σε εφαρμογες γνωριμιων κλπ, αλλα δεν νομιζω να θυμοταν μια τετοια συνομιλια αναμεσα σε δεκαδες αλλες. Μια άλλη φορά μιλήσαμε οντως πριν γνωριστούμε επίσημα, αυτή τη φορά στο φβ, επιβεβαιωμένα. Είχαμε τσακωθεί για το αν το de profundis είναι ή όχι ερωτικό αναγνωσμα, σε μια βιβλιοφιλικη ομαδα. Μου έβαλε cry emoji. Είχα σκοπό να της τα στείλω σκριν να γελάσουμε, αλλά δεν το εκανα ποτέ.

Τι σημασία έχουν όλα αυτα θα μου πειτε. Σκέφτομαι πως ήμασταν πάντα δύο άτομα που έψαχναν κάτι και συναντιοντουσαν σε τυχαιες εκφανσεις του πεπρωπενου. Ισως λόγω της συγχρονικοτητας οπως την ερμηνεύει ο Γιουνγκ, ίσως λόγω της διεμπλοκης στην κβαντομηχανικη, όταν δηλαδή η αρχική ενέργεια που διασπαστηκε, ψάχνει πάντα την αρχική πηγή της. Αν όντως ήμασταν σωματίδια που ήταν ενωμένα και διασπαστηκαν μετα; Αυτές οι σκέψεις δεν με αφήνουν να ησυχάσω και με κάνουν να μην θέλω να την ξεχάσω, παρόλο που, αναποτρεπτα, ξεθωριάζει.

[Kappa]

Έκανε στορυ από έξοδο και φοράει το κολιέ που της πήρα. Όσο ήμουν εκεί δεν το φόρεσε.

[Λίνο Βεντούρα]

Έκανε στορυ από έξοδο και φοράει το κολιέ που της πήρα. Όσο ήμουν εκεί δεν το φόρεσε.

Ασ’ το κολιέ. Βρακί φορούσε;

[Kappa]

Έκανε στορυ από έξοδο και φοράει το κολιέ που της πήρα. Όσο ήμουν εκεί δεν το φόρεσε.

Ασ’ το κολιέ. Βρακί φορούσε;

Υποθέτω. Με φιλη είχε βγει, είναι υπόδειγμα το τελευταίο διάστημα.

[Kappa]

Αυτο δεν ειναι πολυ καρμικο;

Έχω μια σκέψη που επανερχεται μερικες φορες και δεν με αφήνει να ησυχασω: με αυτή την κοπέλα, έχω την εντύπωση, είχαμε μιλήσει μια φορά και παλαιότερα. Συγκεκριμένα ήταν ένα Σάββατο Ιουλίου, πέρυσι. Εγω είχα μπει σε ένα τσατ ψάχνοντας γκομενα για σύντομη ερωτοτροπια. Και μου έκανε accept για συνομιλία μια κοπέλα με το όνομα της. Τότε φυσικά δεν την ήξερα, αλλά όσο το σκέφτομαι τώρα είχαν παρά πολλά κοινά, πέραν του ονοματος: έγραφε κι αυτή, είχε ίδιο αριθμό κατοικίδιων, είχε την ίδια φιτζεραλική απάθεια αλά Νταίζυ και της άρεσε το bdsm. Ανταλλάξαμε φωτογραφίες και έχω την εντύπωση, χωρίς να θυμάμαι καθαρά πως ήταν αυτή. Η αντίδρασή της στην δική μου φωτογραφία ήταν "έχεις πολύ γλυκό πρόσωπό, θα σου ταίριαζε να γίνεις ηθοποιος " κάτι που μου έχει πει και επίσημα. Μετά κάναμε σεξτινγκ, της είχα στείλει γυμνές φωτογραφίες μου και απο οσο θυμαμαι ήθελε να με δει κάμερα αλλά έπρεπε να φύγω στη δουλειά. Δεν την ξαναβρήκα παρόλο που της είχα δώσει το μέιλ μου. Όταν τελείωσε η συνομιλία μας είχα την ίδια αίσθηση κενού που είχα και μετά το τελευταίο γραμμα της, σαν να έχασα κάτι που ήταν κάποτε δικό μου και που έπρεπε με κάθε τρόπο να το κρατήσω. Και παράλληλα, μια απρόσμενη οικειότητα, αφειδώλευτη, ρέουσα που συγκέντρωνε όλο το ενδιαφέρον μου σε μια συνομιλία που δεν θα σημαινε τίποτα με κάποια άλλη.


Βεβαια δεν μπορω να εξακριβωσω τιποτε απο ολα αυτα. Αυτη μπαινει σε εφαρμογες γνωριμιων κλπ, αλλα δεν νομιζω να θυμοταν μια τετοια συνομιλια αναμεσα σε δεκαδες αλλες. Μια άλλη φορά μιλήσαμε οντως πριν γνωριστούμε επίσημα, αυτή τη φορά στο φβ, επιβεβαιωμένα. Είχαμε τσακωθεί για το αν το de profundis είναι ή όχι ερωτικό αναγνωσμα, σε μια βιβλιοφιλικη ομαδα. Μου έβαλε cry emoji. Είχα σκοπό να της τα στείλω σκριν να γελάσουμε, αλλά δεν το εκανα ποτέ.

Τι σημασία έχουν όλα αυτα θα μου πειτε. Σκέφτομαι πως ήμασταν πάντα δύο άτομα που έψαχναν κάτι και συναντιοντουσαν σε τυχαιες εκφανσεις του πεπρωπενου. Ισως λόγω της συγχρονικοτητας οπως την ερμηνεύει ο Γιουνγκ, ίσως λόγω της διεμπλοκης στην κβαντομηχανικη, όταν δηλαδή η αρχική ενέργεια που διασπαστηκε, ψάχνει πάντα την αρχική πηγή της. Αν όντως ήμασταν σωματίδια που ήταν ενωμένα και διασπαστηκαν μετα; Αυτές οι σκέψεις δεν με αφήνουν να ησυχάσω και με κάνουν να μην θέλω να την ξεχάσω, παρόλο που, αναποτρεπτα, ξεθωριάζει.

[student]

Αυτο δεν ειναι πολυ καρμικο;

Έχω μια σκέψη που επανερχεται μερικες φορες και δεν με αφήνει να ησυχασω: με αυτή την κοπέλα, έχω την εντύπωση, είχαμε μιλήσει μια φορά και παλαιότερα. Συγκεκριμένα ήταν ένα Σάββατο Ιουλίου, πέρυσι. Εγω είχα μπει σε ένα τσατ ψάχνοντας γκομενα για σύντομη ερωτοτροπια. Και μου έκανε accept για συνομιλία μια κοπέλα με το όνομα της. Τότε φυσικά δεν την ήξερα, αλλά όσο το σκέφτομαι τώρα είχαν παρά πολλά κοινά, πέραν του ονοματος: έγραφε κι αυτή, είχε ίδιο αριθμό κατοικίδιων, είχε την ίδια φιτζεραλική απάθεια αλά Νταίζυ και της άρεσε το bdsm. Ανταλλάξαμε φωτογραφίες και έχω την εντύπωση, χωρίς να θυμάμαι καθαρά πως ήταν αυτή. Η αντίδρασή της στην δική μου φωτογραφία ήταν "έχεις πολύ γλυκό πρόσωπό, θα σου ταίριαζε να γίνεις ηθοποιος " κάτι που μου έχει πει και επίσημα. Μετά κάναμε σεξτινγκ, της είχα στείλει γυμνές φωτογραφίες μου και απο οσο θυμαμαι ήθελε να με δει κάμερα αλλά έπρεπε να φύγω στη δουλειά. Δεν την ξαναβρήκα παρόλο που της είχα δώσει το μέιλ μου. Όταν τελείωσε η συνομιλία μας είχα την ίδια αίσθηση κενού που είχα και μετά το τελευταίο γραμμα της, σαν να έχασα κάτι που ήταν κάποτε δικό μου και που έπρεπε με κάθε τρόπο να το κρατήσω. Και παράλληλα, μια απρόσμενη οικειότητα, αφειδώλευτη, ρέουσα που συγκέντρωνε όλο το ενδιαφέρον μου σε μια συνομιλία που δεν θα σημαινε τίποτα με κάποια άλλη.


Βεβαια δεν μπορω να εξακριβωσω τιποτε απο ολα αυτα. Αυτη μπαινει σε εφαρμογες γνωριμιων κλπ, αλλα δεν νομιζω να θυμοταν μια τετοια συνομιλια αναμεσα σε δεκαδες αλλες. Μια άλλη φορά μιλήσαμε οντως πριν γνωριστούμε επίσημα, αυτή τη φορά στο φβ, επιβεβαιωμένα. Είχαμε τσακωθεί για το αν το de profundis είναι ή όχι ερωτικό αναγνωσμα, σε μια βιβλιοφιλικη ομαδα. Μου έβαλε cry emoji. Είχα σκοπό να της τα στείλω σκριν να γελάσουμε, αλλά δεν το εκανα ποτέ.

Τι σημασία έχουν όλα αυτα θα μου πειτε. Σκέφτομαι πως ήμασταν πάντα δύο άτομα που έψαχναν κάτι και συναντιοντουσαν σε τυχαιες εκφανσεις του πεπρωπενου. Ισως λόγω της συγχρονικοτητας οπως την ερμηνεύει ο Γιουνγκ, ίσως λόγω της διεμπλοκης στην κβαντομηχανικη, όταν δηλαδή η αρχική ενέργεια που διασπαστηκε, ψάχνει πάντα την αρχική πηγή της. Αν όντως ήμασταν σωματίδια που ήταν ενωμένα και διασπαστηκαν μετα; Αυτές οι σκέψεις δεν με αφήνουν να ησυχάσω και με κάνουν να μην θέλω να την ξεχάσω, παρόλο που, αναποτρεπτα, ξεθωριάζει.

Πολυπολυκαρμικό, θα έπρεπε να σε προβληματίσει βαθύτατα

[Kauldron]

Έκανε στορυ από έξοδο και φοράει το κολιέ που της πήρα. Όσο ήμουν εκεί δεν το φόρεσε.

Αλλαξ' ο κολιές δηλαδή.

[Kappa]

]

Πολυπολυκαρμικό, θα έπρεπε να σε προβληματίσει βαθύτατα

Επειδή στη χοάνη του ίντερνετ είναι πολύ πιθανό δύο ατομα να βρίσκονται συνέχεια; εμένα μου κάνει όντως για καρμικο

[Kappa]

Πόσο αναίσθητη πάντως για να χρησιμοποιεί τα δώρα μου αλλά να μην μου μιλάει. Επίσης, γιατί χρησιμοποιεί το κολιέ αλλά δεν έχει προσθέσει τα βιβλία που της πηρα; Τι αλλοπρόσαλλα πράγματα είναι αυτα; Εκτός κι αν ξέχασε ότι της το πήρα εγώ.

[student]

Πόσο αναίσθητη πάντως για να χρησιμοποιεί τα δώρα μου αλλά να μην μου μιλάει. Επίσης, γιατί χρησιμοποιεί το κολιέ αλλά δεν έχει προσθέσει τα βιβλία που της πηρα; Τι αλλοπρόσαλλα πράγματα είναι αυτα; Εκτός κι αν ξέχασε ότι της το πήρα εγώ.