Μαγισσα: Το ελληνικό games of thrones

[George_V]

Υπήρχε όντως συμβούλιο που εξουσιαζε την Μάνη?

όχι βέβαια

Κοίτα θεσμοθετημενο όπως ο Μπέης όχι.

Ατυπως όμως υπήρχε ένα Συμβούλιο το οποίο έδινε κάποιες συμβουλές.

Αυτό που ητανβθεσμοθετημενο ήταν η Γεροντική σύναξη που τηβσυγκαλουσαν σε έκτακτες περιπτώσεις και κυρίως για να δικάσει.

Αυτές τις ιστορίες τις ακούω από τα γεννοφάσκια μου και τις έχω μάθει απ έξω. Ακόμα καιβιστοριες που διασώθηκαν προφορικά και δεν έχουν γραφτεί σε βιβλία.

Άλλωστε τα περισσότερα έθιμα και νόμοι της Μάνης ήταν άγραφα και περνούσαν από στόμα σε αυτί μόνο.

[Ζαποτέκος]

είχανε τρομερη δύναμη πάντως. Παρόλες τις προσπάθειες απο τους Τούρκους, Μέχρι τον Καποδίστρια και τους Βαυαρούς να παίξουν με τα τοπικά συμφέροντα, καμιά οικογένεια δεν μπόρεσε σταθεί σοβαρά απέναντί τους μέχρι το 1850+

Μετά απ' την χρονολογία που βάζεις οι πιο γνωστοί ήταν ο εγγονός και ο δισέγγονος του Κυριακούλη Μαυρομιχάλη ( αδελφού του Πετρόμπεη ) που έπεσε στο Φανάρι της Ηπείρου το 1822. Ο εγγονός του Κυριακούλης Μαυρομιχάλης ( 1849/1850 - 1916 ) έγινε πρωθυπουργός της Ελλάδας. Αυτού ο γιος Πέτρος "Μπέης" Μαυρομιχάλης ( 1887 - 1969 ) ήταν σημαντικός πολιτικός της Δεξιάς και υπουργός .

Ο άλλος γιος του Κυριακούλη, ο Κατσάκος, ήτανε λένε το μέλλον της οικογένειας αλλά πέθανε κι αυτός πολύ νέος, όπως ο πατέρας και ο συνονόματος ξάδερφός του(Ηλίας). Έπαιξε και ενα δραματικό love story

Ο Ηλία Κατσάκος Μαυρομιχάλης που πέθανε στην Βαυαρία και τα είχε με την κόρη της Δούκισσας της Πλακεντίας δεν ήταν γιος του Κυριακούλη. Ήταν γιος του Ιωάννη Κατσή Μαυρομιχάλη ( αδελφός του Πετρόμπεη και του Κυριακούλη ). Γι' αυτό λεγόταν "Κατσάκος". Ο Κατσής είχε φυλακιστεί κι αυτός απ' τον Καποδίστρια και ήταν περίπτωση.

Στις αρχές του 19ου αι. , λίγο πριν την Επανάσταση του '21 , ένας ξέπαπας στην Μάνη είχε έλθει σε ερωτική επαφή με μια κόρη. Για την οικογένεια της κόρης το συμβάν σήκωνε γδικιωμό απ' την οικογένεια του ξέπαπα. Για να μην αλληλοσκοτωθούν οι δύο οικογένειες , ο Κατσής Μαυρομιχάλης , αδελφός του Πετρόμπεη , έπιασε τον ξέπαπα , τον έδεσε και τον άφησε να πεθάνει από πείνα και δίψα στην Αρμενόπετρα της Αποσκιαδερής Μάνης :

[Ζαποτέκος]

Υπήρχε όντως συμβούλιο που εξουσιαζε την Μάνη?

Που εξουσίαζε ακριβώς όχι. Ο καθένας έκανε κουμάντο στην περιοχή του. Ούτε ο ίδιος ο Μπέης δεν μπορούσε να κάνει κουμάντο στην περιοχή ενός άλλου καπετάνιου παρά μόνο με πόλεμο. Αλλά γίνονταν και συναντήσεις με τους επισκόπους για σοβαρά θέματα. Π.χ. για να εκλέξουν μπέη τον ευνοούμενο της Πύλης , του Πατριαρχείου και των Άγγλων. ( Ο Πετρόμπεης που ήταν και αγγλόφιλος και γαλλόφιλος δεν έγινε αρχικά μπέης γιατί οι Άγγλοι δυσαρεστήθηκαν που τον ήθελαν και οι Γάλλοι. )

Οι καπετάνιοι της Μάνης την εποχή που περιγράφει το έργο ήταν οι εξής σύμφωνα με τον Αναγνωσταρά και τον Φιλήμονα :



Παραθέτει ο Σταύρος Καπετανάκης ( http://www.etlasp.gr/images/mani.pdf ) την γνώμη που είχαν οι υπόλοιποι Έλληνες το 1828 για το πως διοικούταν η Μάνη :

To 1828, επί Ιωάννη Καποδίστρια, η Ελληνική Κυβέρνηση περιέγραψε στους αντιπροσώπους των συμμαχικών αυλών το διοικητικό σύστημα που ίσχυε κατά την τουρκοκρατία. Ιδιαίτερα για τη Μάνη κατέγραψε τα ακόλουθα :
«Η Μάνη εδιοικήθη πάντοτε αφ’ εαυτής. Ποτέ Τούρκος δεν επάτησεν τον τόπον τούτον. Εκάστη πόλις, κώμη και χωρίον της Μάνης εδιώριζε δι’ εκλογής τον δημοτικόν του άρχοντα, ονομαζόμενον καπετάνιον. Οι άρχοντες ενωμένοι εις εν εσχημάτιζαν το συμβούλιον της Μάνης. Επροεδρεύετο δε από ένα καπιτάνον εκλεγόμενον μεταξύ των άλλων καπιτάνων δια της ψήφου των πλειόνων, και ονομαζόμενον αρχηγόν των καπιτάνων. Το συμβούλιον τούτο ενήργει ολικώς την διοικητικήν και δικαστικήν εξουσίαν εις τον τόπον. Μόνον δε κατά το 1770, ότε η Πελοπόννησος επαναστατήσασα κατά της Τουρκικής εξουσίας κατ’ εισήγησιν της αυτοκρατορίσσης Αικατερίνης, ηναγκάσθη πάλιν να υποταχθή εις αυτήν, εδιωρίσθη εις την Μάνην διοικητής εντόπιος, υπό το όνομα Ηγεμών της Μάνης. Εξ εκείνης της εποχής επλήρωνεν εις το δημόσιον ταμείον ως φόρον 15.000 γρόσια, αντί 4.000, τα οποία επλήρωνεν έως τότε. Τα καθήκοντα του ηγεμόνος τούτου ήσαν διοικητικά και δικαστικά. Εισέπραττε και φόρους τόσον δια τα έξοδα της τοπικής διοικήσεως, καθώς και δια να πληρώνη τον δημόσιον φόρον, τον οποίον ώφειλε να στέλλη τακτικώς εις Κωνσταντινούπολιν. Εν καιρώ πολέμου, η Μάνη εχρεώστει να χορηγή και στρατιώτας εις την κυβέρνησιν του Σουλτάνου ».
Για την υποχρέωση της Μάνης μετά το 1777 να συνεκστρατεύει με την τουρκική κυβέρνηση, έχουμε το παράδειγμα της μετάβασης του Αντωνίου Μαυρομιχάλη ( αδελφός του Πετρόμπεη ) στην Πρέβεζα το 1820 κατά την στάση του Αλή πασά.

[zteo]

Υπήρχε όντως συμβούλιο που εξουσιαζε την Μάνη?

Που εξουσίαζε ακριβώς όχι. Ο καθένας έκανε κουμάντο στην περιοχή του. Ούτε ο ίδιος ο Μπέης δεν μπορούσε να κάνει κουμάντο στην περιοχή ενός άλλου καπετάνιου παρά μόνο με πόλεμο. Αλλά γίνονταν και συναντήσεις με τους επισκόπους για σοβαρά θέματα. Π.χ. για να εκλέξουν μπέη τον ευνοούμενο της Πύλης , του Πατριαρχείου και των Άγγλων. ( Ο Πετρόμπεης που ήταν και αγγλόφιλος και γαλλόφιλος δεν έγινε αρχικά μπέης γιατί οι Άγγλοι δυσαρεστήθηκαν που τον ήθελαν και οι Γάλλοι. )

Οι καπετάνιοι της Μάνης την εποχή που περιγράφει το έργο ήταν οι εξής σύμφωνα με τον Αναγνωσταρά και τον Φιλήμονα :



Παραθέτει ο Σταύρος Καπετανάκης ( http://www.etlasp.gr/images/mani.pdf ) την γνώμη που είχαν οι υπόλοιποι Έλληνες το 1828 για το πως διοικούταν η Μάνη :

To 1828, επί Ιωάννη Καποδίστρια, η Ελληνική Κυβέρνηση περιέγραψε στους αντιπροσώπους των συμμαχικών αυλών το διοικητικό σύστημα που ίσχυε κατά την τουρκοκρατία. Ιδιαίτερα για τη Μάνη κατέγραψε τα ακόλουθα :
«Η Μάνη εδιοικήθη πάντοτε αφ’ εαυτής. Ποτέ Τούρκος δεν επάτησεν τον τόπον τούτον. Εκάστη πόλις, κώμη και χωρίον της Μάνης εδιώριζε δι’ εκλογής τον δημοτικόν του άρχοντα, ονομαζόμενον καπετάνιον. Οι άρχοντες ενωμένοι εις εν εσχημάτιζαν το συμβούλιον της Μάνης. Επροεδρεύετο δε από ένα καπιτάνον εκλεγόμενον μεταξύ των άλλων καπιτάνων δια της ψήφου των πλειόνων, και ονομαζόμενον αρχηγόν των καπιτάνων. Το συμβούλιον τούτο ενήργει ολικώς την διοικητικήν και δικαστικήν εξουσίαν εις τον τόπον. Μόνον δε κατά το 1770, ότε η Πελοπόννησος επαναστατήσασα κατά της Τουρκικής εξουσίας κατ’ εισήγησιν της αυτοκρατορίσσης Αικατερίνης, ηναγκάσθη πάλιν να υποταχθή εις αυτήν, εδιωρίσθη εις την Μάνην διοικητής εντόπιος, υπό το όνομα Ηγεμών της Μάνης. Εξ εκείνης της εποχής επλήρωνεν εις το δημόσιον ταμείον ως φόρον 15.000 γρόσια, αντί 4.000, τα οποία επλήρωνεν έως τότε. Τα καθήκοντα του ηγεμόνος τούτου ήσαν διοικητικά και δικαστικά. Εισέπραττε και φόρους τόσον δια τα έξοδα της τοπικής διοικήσεως, καθώς και δια να πληρώνη τον δημόσιον φόρον, τον οποίον ώφειλε να στέλλη τακτικώς εις Κωνσταντινούπολιν. Εν καιρώ πολέμου, η Μάνη εχρεώστει να χορηγή και στρατιώτας εις την κυβέρνησιν του Σουλτάνου ».
Για την υποχρέωση της Μάνης μετά το 1777 να συνεκστρατεύει με την τουρκική κυβέρνηση, έχουμε το παράδειγμα της μετάβασης του Αντωνίου Μαυρομιχάλη ( αδελφός του Πετρόμπεη ) στην Πρέβεζα το 1820 κατά την στάση του Αλή πασά.

Ολίγον αντιφατικό το σύστημα στην Μάνη. Τελικά ο Μπέης είχε θεσμικό ρόλο αλλά την ουσιαστική εξουσία την εξασφάλιζε με την υποστήριξη των Καπεταναίων. Με όποιον τρόπο γινόταν αυτό.

[Ληστοσυμμορίτης]

Υπήρχε όντως συμβούλιο που εξουσιαζε την Μάνη?

όχι βέβαια

Κοίτα θεσμοθετημενο όπως ο Μπέης όχι.

Ατυπως όμως υπήρχε ένα Συμβούλιο το οποίο έδινε κάποιες συμβουλές.

Αυτό που ητανβθεσμοθετημενο ήταν η Γεροντική σύναξη που τηβσυγκαλουσαν σε έκτακτες περιπτώσεις και κυρίως για να δικάσει.

Αυτές τις ιστορίες τις ακούω από τα γεννοφάσκια μου και τις έχω μάθει απ έξω. Ακόμα καιβιστοριες που διασώθηκαν προφορικά και δεν έχουν γραφτεί σε βιβλία.

Άλλωστε τα περισσότερα έθιμα και νόμοι της Μάνης ήταν άγραφα και περνούσαν από στόμα σε αυτί μόνο.

Άρα δεν υπάρχουν αποδείξεις, μόνο μαρτυρίες.

[George_V]

όχι βέβαια

Κοίτα θεσμοθετημενο όπως ο Μπέης όχι.

Ατυπως όμως υπήρχε ένα Συμβούλιο το οποίο έδινε κάποιες συμβουλές.

Αυτό που ητανβθεσμοθετημενο ήταν η Γεροντική σύναξη που τηβσυγκαλουσαν σε έκτακτες περιπτώσεις και κυρίως για να δικάσει.

Αυτές τις ιστορίες τις ακούω από τα γεννοφάσκια μου και τις έχω μάθει απ έξω. Ακόμα καιβιστοριες που διασώθηκαν προφορικά και δεν έχουν γραφτεί σε βιβλία.

Άλλωστε τα περισσότερα έθιμα και νόμοι της Μάνης ήταν άγραφα και περνούσαν από στόμα σε αυτί μόνο.

Άρα δεν υπάρχουν αποδείξεις, μόνο μαρτυρίες.

Αποδείξεις περι ποιου θεματος?

[Ζαποτέκος]

Ολίγον αντιφατικό το σύστημα στην Μάνη. Τελικά ο Μπέης είχε θεσμικό ρόλο αλλά την ουσιαστική εξουσία την εξασφάλιζε με την υποστήριξη των Καπεταναίων. Με όποιον τρόπο γινόταν αυτό.

Καλύτερα να μην γινόσουν μπέης στην Μάνη. Όλοι οι Μπέηδες κυνηγήθηκαν ή θανατώθηκαν. Βλ. εδώ την τύχη τους : viewtopic.php?f=11&t=9283&p=2401695&hil ... 2#p2401695

Οι Μπέηδες - ηγεμόνες της Μάνης δεν είχαν ποτέ καλή οικονομική κατάσταση γιατί ο τόπος ήταν φτωχός . Μόνο απ' το εμπόριο κέρδιζαν.

Ο Πετρόμπεης έλεγε στις μετεπαναστατικές ελληνικές κυβερνήσεις να τον ενισχύσουν οικονομικά γιατί κάποτε ήταν ηγεμόνας ελεύθερου τόπου και πλούσιος , ενώ τώρα μετά την Επανάσταση είναι φτωχός και οι άλλοι ( Κολοκοτρωναίοι , Πλαπούτας κ.λπ. ) πλούτισαν ενώ όταν μπήκαν στον Αγώνα δεν είχαν ούτε τσαρούχι . ( Επίσης έχει να συντηρεί και τις χήρες και τα ορφανά Μανιατών οπαδών του. Αυτό ήταν αλήθεια ).

Οι αντιπολιτευόμενοι Μανιάτες έλεγαν Μην τον ακούτε. Ποτέ δεν ήταν πλούσιοι.

Οι μπέηδες της Μάνης δεν πλούτιζαν :


Ο Πετρόμπεης ζητάει οικονομική ενίσχυση :

αλλιώς θα μεταναστεύσουν στο Αμέρικα !

Oι αντι - Μαυρομιχαλαιικοί λένε πως οι Μπέηδες της Μάνης δεν ήταν όσο πλούσιοι διατείνεται ο Πετρόμπεης :

[George_V]

Υπήρχε όντως συμβούλιο που εξουσιαζε την Μάνη?

Που εξουσίαζε ακριβώς όχι. Ο καθένας έκανε κουμάντο στην περιοχή του. Ούτε ο ίδιος ο Μπέης δεν μπορούσε να κάνει κουμάντο στην περιοχή ενός άλλου καπετάνιου παρά μόνο με πόλεμο. Αλλά γίνονταν και συναντήσεις με τους επισκόπους για σοβαρά θέματα. Π.χ. για να εκλέξουν μπέη τον ευνοούμενο της Πύλης , του Πατριαρχείου και των Άγγλων. ( Ο Πετρόμπεης που ήταν και αγγλόφιλος και γαλλόφιλος δεν έγινε αρχικά μπέης γιατί οι Άγγλοι δυσαρεστήθηκαν που τον ήθελαν και οι Γάλλοι. )

Οι καπετάνιοι της Μάνης την εποχή που περιγράφει το έργο ήταν οι εξής σύμφωνα με τον Αναγνωσταρά και τον Φιλήμονα :



Παραθέτει ο Σταύρος Καπετανάκης ( http://www.etlasp.gr/images/mani.pdf ) την γνώμη που είχαν οι υπόλοιποι Έλληνες το 1828 για το πως διοικούταν η Μάνη :

To 1828, επί Ιωάννη Καποδίστρια, η Ελληνική Κυβέρνηση περιέγραψε στους αντιπροσώπους των συμμαχικών αυλών το διοικητικό σύστημα που ίσχυε κατά την τουρκοκρατία. Ιδιαίτερα για τη Μάνη κατέγραψε τα ακόλουθα :
«Η Μάνη εδιοικήθη πάντοτε αφ’ εαυτής. Ποτέ Τούρκος δεν επάτησεν τον τόπον τούτον. Εκάστη πόλις, κώμη και χωρίον της Μάνης εδιώριζε δι’ εκλογής τον δημοτικόν του άρχοντα, ονομαζόμενον καπετάνιον. Οι άρχοντες ενωμένοι εις εν εσχημάτιζαν το συμβούλιον της Μάνης. Επροεδρεύετο δε από ένα καπιτάνον εκλεγόμενον μεταξύ των άλλων καπιτάνων δια της ψήφου των πλειόνων, και ονομαζόμενον αρχηγόν των καπιτάνων. Το συμβούλιον τούτο ενήργει ολικώς την διοικητικήν και δικαστικήν εξουσίαν εις τον τόπον. Μόνον δε κατά το 1770, ότε η Πελοπόννησος επαναστατήσασα κατά της Τουρκικής εξουσίας κατ’ εισήγησιν της αυτοκρατορίσσης Αικατερίνης, ηναγκάσθη πάλιν να υποταχθή εις αυτήν, εδιωρίσθη εις την Μάνην διοικητής εντόπιος, υπό το όνομα Ηγεμών της Μάνης. Εξ εκείνης της εποχής επλήρωνεν εις το δημόσιον ταμείον ως φόρον 15.000 γρόσια, αντί 4.000, τα οποία επλήρωνεν έως τότε. Τα καθήκοντα του ηγεμόνος τούτου ήσαν διοικητικά και δικαστικά. Εισέπραττε και φόρους τόσον δια τα έξοδα της τοπικής διοικήσεως, καθώς και δια να πληρώνη τον δημόσιον φόρον, τον οποίον ώφειλε να στέλλη τακτικώς εις Κωνσταντινούπολιν. Εν καιρώ πολέμου, η Μάνη εχρεώστει να χορηγή και στρατιώτας εις την κυβέρνησιν του Σουλτάνου ».
Για την υποχρέωση της Μάνης μετά το 1777 να συνεκστρατεύει με την τουρκική κυβέρνηση, έχουμε το παράδειγμα της μετάβασης του Αντωνίου Μαυρομιχάλη ( αδελφός του Πετρόμπεη ) στην Πρέβεζα το 1820 κατά την στάση του Αλή πασά.

Ολίγον αντιφατικό το σύστημα στην Μάνη. Τελικά ο Μπέης είχε θεσμικό ρόλο αλλά την ουσιαστική εξουσία την εξασφάλιζε με την υποστήριξη των Καπεταναίων. Με όποιον τρόπο γινόταν αυτό.

Ο Μπέης είχε την εξουσία (με την ανοχή των Τουρκων) αλλά ενώ αυτή η εξουσία θεωρητικά ήταν απόλυτη, στην πράξη ειχε πολλούς περιορισμούς από την αυτονομία των καπεταναιων.

Ενώ θα μπορούσε να κάνει τα πάντα στην ουσία πολύ λίγα μπορούσε να κάνει στην πράξη καθώς αν έθιγε τα συμφέροντα των καπεταναιων στην καλύτερη θα του κάναν αναφορά στην Πύλη και θα ζητούσαν την καθαιρεση του.

Στη χειρότερη θα σφάζονται άλλη μια φορά αναμεταξύ τους.

[Exodus]

Όταν μάθουν να παίζουν μπροστά σε κάμερα θα δω το σίριαλ. Ίσως η οργή σου θόλωσε τηΝGρίση. Βρε χαϊβάνια, δεν εννοούν αυτό στις δραματικές της τυροκαυτερής. Δεν το χτυπάς στον ΜΠΡΟΣΤΑ ουρανίσκο πέντε μέρες μέχρι να μαλακώσει για grill, και δεύτερον, το προσαρμόζεις στο ύφος του χαρακτήρα και της ομιλίας του. Γαμώτα μήλα των εσπερίδων μου.

[Nostalgia]

Υπήρχε όντως συμβούλιο που εξουσιαζε την Μάνη?

Που εξουσίαζε ακριβώς όχι. Ο καθένας έκανε κουμάντο στην περιοχή του. Ούτε ο ίδιος ο Μπέης δεν μπορούσε να κάνει κουμάντο στην περιοχή ενός άλλου καπετάνιου παρά μόνο με πόλεμο. Αλλά γίνονταν και συναντήσεις με τους επισκόπους για σοβαρά θέματα. Π.χ. για να εκλέξουν μπέη τον ευνοούμενο της Πύλης , του Πατριαρχείου και των Άγγλων. ( Ο Πετρόμπεης που ήταν και αγγλόφιλος και γαλλόφιλος δεν έγινε αρχικά μπέης γιατί οι Άγγλοι δυσαρεστήθηκαν που τον ήθελαν και οι Γάλλοι. )

Οι καπετάνιοι της Μάνης την εποχή που περιγράφει το έργο ήταν οι εξής σύμφωνα με τον Αναγνωσταρά και τον Φιλήμονα :



Παραθέτει ο Σταύρος Καπετανάκης ( http://www.etlasp.gr/images/mani.pdf ) την γνώμη που είχαν οι υπόλοιποι Έλληνες το 1828 για το πως διοικούταν η Μάνη :

To 1828, επί Ιωάννη Καποδίστρια, η Ελληνική Κυβέρνηση περιέγραψε στους αντιπροσώπους των συμμαχικών αυλών το διοικητικό σύστημα που ίσχυε κατά την τουρκοκρατία. Ιδιαίτερα για τη Μάνη κατέγραψε τα ακόλουθα :
«Η Μάνη εδιοικήθη πάντοτε αφ’ εαυτής. Ποτέ Τούρκος δεν επάτησεν τον τόπον τούτον. Εκάστη πόλις, κώμη και χωρίον της Μάνης εδιώριζε δι’ εκλογής τον δημοτικόν του άρχοντα, ονομαζόμενον καπετάνιον. Οι άρχοντες ενωμένοι εις εν εσχημάτιζαν το συμβούλιον της Μάνης. Επροεδρεύετο δε από ένα καπιτάνον εκλεγόμενον μεταξύ των άλλων καπιτάνων δια της ψήφου των πλειόνων, και ονομαζόμενον αρχηγόν των καπιτάνων. Το συμβούλιον τούτο ενήργει ολικώς την διοικητικήν και δικαστικήν εξουσίαν εις τον τόπον. Μόνον δε κατά το 1770, ότε η Πελοπόννησος επαναστατήσασα κατά της Τουρκικής εξουσίας κατ’ εισήγησιν της αυτοκρατορίσσης Αικατερίνης, ηναγκάσθη πάλιν να υποταχθή εις αυτήν, εδιωρίσθη εις την Μάνην διοικητής εντόπιος, υπό το όνομα Ηγεμών της Μάνης. Εξ εκείνης της εποχής επλήρωνεν εις το δημόσιον ταμείον ως φόρον 15.000 γρόσια, αντί 4.000, τα οποία επλήρωνεν έως τότε. Τα καθήκοντα του ηγεμόνος τούτου ήσαν διοικητικά και δικαστικά. Εισέπραττε και φόρους τόσον δια τα έξοδα της τοπικής διοικήσεως, καθώς και δια να πληρώνη τον δημόσιον φόρον, τον οποίον ώφειλε να στέλλη τακτικώς εις Κωνσταντινούπολιν. Εν καιρώ πολέμου, η Μάνη εχρεώστει να χορηγή και στρατιώτας εις την κυβέρνησιν του Σουλτάνου ».
Για την υποχρέωση της Μάνης μετά το 1777 να συνεκστρατεύει με την τουρκική κυβέρνηση, έχουμε το παράδειγμα της μετάβασης του Αντωνίου Μαυρομιχάλη ( αδελφός του Πετρόμπεη ) στην Πρέβεζα το 1820 κατά την στάση του Αλή πασά.

Μου κανει εντυπωση το ονομα του αρχηγου της Λαγιας Γληγορακογκωνας, μιας και ξερουμε οτι εκεινη την περιοδο ο αρχηγος Νικλιανων της Λαγιας ηταν ο Γερακαρης Μπουγικλης (Μπουγιουκλης) του Δρακουλη, οπου πηρε μερος και στην πολιορκια της Μονεμβασιας. Επισης το ονομα Γληγορακογκωνας δεν το εχω πετυχει καθολου στα ονοματα της περιοχης εκεινης της εποχης. Σε καθε περιπτωση Γληγορακογκωνας, Ληγορογγονας, Λιγορακος κλπ πρεπει να ειναι απο την ριζα των Γρηγορακηδων οπου την περιοδο εκεινη ηταν στη Κατω Μανη (περιοχη Γυθειου) και οχι στην Μεσα Μανη (Τζιμοβα και κατω). Μαλιστα εχουμε και το περιστατικο του Τζανημπεη (Γρηγορακης και αυτος) οπου πηγε στην Λαγια με τουρκικο φιρμανι απο τον πασα της Τριπολης στον Δρακουλη Μπουγιουκλη να παραδοθει ο γιος του Γερακαρης ή να παραδοσει 2 αρσενικα της οικογενιας (αμανατι). Στο Μαραθονησι οπου γινεται αναφορα στον Μαγγιορ Πιερρο (Πετρος Γρηγορακης - Πιερρος οπως ελεγαν στην Μανη), ειναι ο γιος του Τζανετου Γρηγορακη (Τζανημπεης) και ο Γιωργακης νομιζω ειναι ο πρωτοτοκος του. Μετα ξαναγινεται αναφορα στο Μαραθονησι και γραφει Γληγορακαι (δηλαδη Γρηγορακηδες).

[Ζαποτέκος]

Μου κανει εντυπωση το ονομα του αρχηγου της Λαγιας Γληγορακογκωνας, μιας και ξερουμε οτι εκεινη την περιοδο ο αρχηγος Νικλιανων της Λαγιας ηταν ο Γερακαρης Μπουγικλης (Μπουγιουκλης) του Δρακουλη, οπου πηρε μερος και στην πολιορκια της Μονεμβασιας. Επισης το ονομα Γληγορακογκωνας δεν το εχω πετυχει καθολου στα ονοματα της περιοχης εκεινης της εποχης. Σε καθε περιπτωση Γληγορακογκωνας, Ληγορογγονας, Λιγορακος κλπ πρεπει να ειναι απο την ριζα των Γρηγορακηδων οπου την περιοδο εκεινη ηταν στη Κατω Μανη (περιοχη Γυθειου) και οχι στην Μεσα Μανη (Τζιμοβα και κατω). Μαλιστα εχουμε και το περιστατικο του Τζανημπεη (Γρηγορακης και αυτος) οπου πηγε στην Λαγια με τουρκικο φιρμανι απο τον πασα της Τριπολης στον Δρακουλη Μπουγιουκλη να παραδοθει ο γιος του Γερακαρης ή να παραδοσει 2 αρσενικα της οικογενιας (αμανατι). Στο Μαραθονησι οπου γινεται αναφορα στον Μαγγιορ Πιερρο (Πετρος Γρηγορακης - Πιερρος οπως ελεγαν στην Μανη), ειναι ο γιος του Τζανετου Γρηγορακη (Τζανημπεης) και ο Γιωργακης νομιζω ειναι ο πρωτοτοκος του. Μετα ξαναγινεται αναφορα στο Μαραθονησι και γραφει Γληγορακαι (δηλαδη Γρηγορακηδες).

Το επώνυμο Γρηγοράκης , Γρηγοράκος, Γρηγορακάκος κ.λπ. δεν το έφεραν μόνο οι γνωστοί Γρηγοράκηδες του Αγερανού ( Κουτσοληγοριάνοι , Αντώνμπεης Γρηγοράκης ) και του Μαραθονησίου ( Τζανετάκηδες , Τζανέτμπεης/Τζανήμπεης Γρηγοράκης ). Υπήρχαν κι άλλοι που δεν είχαν σχέση μαζί τους , αφού το επώνυμο προέρχεται απλώς απ' το όνομα Γρηγόρης.

Οι Γρηγοράκηδες Τζανετάκηδες στην συγκεκριμένη περίπτωση υποστήριζαν τους Νικλιάνους Μιχαλακιάνους , δηλαδή τον Μπουγιουκλάκη , και όχι τους συνεπώνυμους Γρηγορακιάνους .

Έτσι και στην Λάγια φαίνεται να υπήρχε επώνυμο Γληγορακόγγονας ( Γρηγορακάκος ) . Στα αρχεία του κράτους υπάρχει αναφορά για ταραχές στην Λάγια το 1829 ( Σταύρος Καπετανάκης , Οι Μανιάτες στην Επανάσταση του 1821 και Βιογραφικό Λεξικό Μανιατών ) .

Spoiler

Περί τα μέσα του Ιουνίου 1829: συνέβη ταραχή εις Λάγιαν και Πορτοκάγιον: οι πρωταίτιοι συλληφθέντες εφέρθησαν εις Μαραθονήσι ο Γερακάρης Μπουγιουκλάκης, Κώστας Ορφάνης, Μήτζος Γερακάρης, Ιωάννης Γρηγορακόγκονας Ηλίας Δεκουλάκος, Μ. Ιατρός και Βρεττός Κασσίμης, τους οποίους διηύθηνε ο Διοικητής εις το δικαστήριον. Διατάξας δε συγχρόνως και την διάλυσιν της εις Κότρωνα φρουράς, εύρε αντίστασιν εκ μέρους του αρχηγού τους, προφασιζομένου ότι έλαβε μισθούς από τον στρατηγόν Τζανετάκην διά να έχη στρατιώτας, εφάνη δε από την αναφοράν του Διοικητηρίου, ότι εις την κώμην της Λάγιας και εις το Πορτοκάγιον είναι δύο συντροφίαι έκπαλαι αντιδιαφερόμεναι, η των Μιχαλακιάνων και η των Γρηγορακιάνων: Δια να καταστείλη τας ορμάς των, ήτον εκεί μια φρουρά, η οποία λαβούσα το μέρος της μιάς φατρίας, έδωσε πολλάς αιτίας εις το άλλο το των Γρηγορακιάνων διά να κινήση τα όπλα, αλλά εις μάτην, διότι ούτοι έμενον ήσυχοι, κατά την οποίαν είχον δώσει προτού υπόσχεσιν· ο Διοικητής εβιάσθη επομένως να διαλύση την φρουράν ταύτην, αλλά ηύρεν αντίστασιν.
Περί τα τέλη του αυτού ( Ιουλίου ) συνέβη και άλλος εμφύλιος πόλεμος εις Λάγιαν μεταξύ του εκ της οικίας του Γερακάρη Μπουγιουκλάκη και του Ιω: Γρηγορακόγκονα διαφερομένων έκπαλαι: Αιτία δε της άλληλομαχίας ταύτης ανεφύη δι’ ένα συκόφυτον και μερικά μάρμαρα: Εφονεύθησαν εκ μεν της οικίας του Μπουγιουκλάκη ο αδελφός και ο Καλαμποκάκος εκ δε της οικίας των Μιχαλαριάνων Μιχελιάνων ο Ηλίας Δεκουλάκος, επληγώθησαν δε καιρίως και άλλοι εξ, τρεις γυναίκες και τρεις άνδρες: Εσυμβιβάσθησαν δε μετά ταύτα προτροπή της Δημογεροντίας και του κ. Γεωργίου Σαχίνη, μεταβάντος εκείσε διά του βρικίου.
___________________________________
Στη Λάγια και στο Πόρτοκάγιο ήταν δύο "συντροφίες" των Μιχαλακιάνων (Νικλιάνοι) και των Γρηγορακιάνων, οι οποίες αντιμάχοντο από παλαιά. Για το λόγο αυτό υπήρχε στον Κότρωνα φρουρά που εχρηματοδοτείτο από το Τζανετάκη Γρηγοράκη. Η φρουρά υποστήριζε τους Μιχαλακιάνους και έδωσε αφορμές να εκραγούν ταραχές περί τα μέσα Ιουνίου 1829 στη Λάγια και στο Πόρτοκάγιο. Ως πρωταίτιοι συνελήφθησαν και οδηγήθηκαν στο δικαστήριο οι εξής: Γερακάρης Μπουγιουκλάκης, Κώστας Ορφάνης, Μήτζος Γερακάρης, Ιωάννης Γρηγορακόγγονας, Ηλίας Δεκουλάκος, Μ. Ιατρός και Βρετός Κασίμης. Περί τα τέλη Ιουλίου 1829 άρχισε και άλλος πόλεμος μεταξύ των οίκων του Γερακάρη Μπουγιουκλάκη και του Ιωάννη Γρηγορακόγγονα, για ένα συκόφυτο και μερικά μάρμαρα. Από μεν την πλευρά του Μπουγιουκλάκη σκοτώθηκε ο αδελφός του και ο Καλαμποκάκος, από δε την πλευρά των Μιχαλακιάνων (Μιχαλακιάνοι ήταν οι Μπουγιουκλάκηδες, θα έπρεπε να γράφει Μιχελιάνοι που ήταν αντίπαλοί τους και προφανώς συμμάχησαν με τους Γρηγορακιάνους ή Γρηγορακόγγονες) ο Ηλίας Δεκουλάκος και έξη τραυματίστηκαν. Τελικά συμβιβάστηκαν.

Από ότι φαίνεται η έριδα άναψε όχι για μια συκιά και μερικά μάρμαρα που λένε τα κρατικά αρχεία , αλλά για χτίσιμο πύργου !

Spoiler

Η οικογένεια Γρηγορακάκη λίγο πριν από το 1829 θέλησε να χτίσει πύργο στη θέση Χάρακες, δυτικά του Ψωμαθιά. Με την υποστήριξη της γενιάς τους, των Κουρικιάνων της Κοίτας, άρχισαν να χτίζουν πύργο. Τότε οι Μιχαλακιάνοι της Λάγιας και της Βάθειας, που κρατούσαν τις Μιανές, προσπάθησαν να τους εμποδίσουν. Νίκησαν οι Γρηγορακάκηδες και έχτισαν τον πύργο ξερολιθιά. Στη συνέχεια έκαναν αγάπη με τους Μιχαλακιάνους και τους άφηναν να περνούν ελεύθερα. Κάποτε, όμως στον πύργο των Γρηγορακάκηδων μπήκαν Μιχαλακιάνοι και τον κατέλαβαν. Αλλά ακολούθησε πόλεμος, που ανέδειξε νικητές τους Γρηγορακάκηδες. Στις 29 Ιουνίου 1829 είδαν τη μάχη ανάμεσα στις δύο οικογένειες τα μέλη της Γαλλικής Επιστημονικής Αποστολής, που χαρτογραφούσε τη Μάνη.

Ρεζίλι γίναμε στους Γάλλους επιστήμονες !

[Σενέκας]

Ολίγον αντιφατικό το σύστημα στην Μάνη. Τελικά ο Μπέης είχε θεσμικό ρόλο αλλά την ουσιαστική εξουσία την εξασφάλιζε με την υποστήριξη των Καπεταναίων. Με όποιον τρόπο γινόταν αυτό.

Καλύτερα να μην γινόσουν μπέης στην Μάνη. Όλοι οι Μπέηδες κυνηγήθηκαν ή θανατώθηκαν. Βλ. εδώ την τύχη τους : viewtopic.php?f=11&t=9283&p=2401695&hil ... 2#p2401695

Οι Μπέηδες - ηγεμόνες της Μάνης δεν είχαν ποτέ καλή οικονομική κατάσταση γιατί ο τόπος ήταν φτωχός . Μόνο απ' το εμπόριο κέρδιζαν.

Ο Πετρόμπεης έλεγε στις μετεπαναστατικές ελληνικές κυβερνήσεις να τον ενισχύσουν οικονομικά γιατί κάποτε ήταν ηγεμόνας ελεύθερου τόπου και πλούσιος , ενώ τώρα μετά την Επανάσταση είναι φτωχός και οι άλλοι ( Κολοκοτρωναίοι , Πλαπούτας κ.λπ. ) πλούτισαν ενώ όταν μπήκαν στον Αγώνα δεν είχαν ούτε τσαρούχι . ( Επίσης έχει να συντηρεί και τις χήρες και τα ορφανά Μανιατών οπαδών του. Αυτό ήταν αλήθεια ).

Οι αντιπολιτευόμενοι Μανιάτες έλεγαν Μην τον ακούτε. Ποτέ δεν ήταν πλούσιοι.

Οι μπέηδες της Μάνης δεν πλούτιζαν :


Ο Πετρόμπεης ζητάει οικονομική ενίσχυση :

αλλιώς θα μεταναστεύσουν στο Αμέρικα !

Oι αντι - Μαυρομιχαλαιικοί λένε πως οι Μπέηδες της Μάνης δεν ήταν όσο πλούσιοι διατείνεται ο Πετρόμπεης :

αυτή είναι η κλασική κλάψα του ευγενούς που έχει κοινωνική υποχρέωση να ταϊζει όλους τους πελάτες. Όταν αυτοί λένε ότι ήταν φτωχοί δεν εννοείς φτωχοί με τα δικά μας στάνταρ, εννοεί ότι δεν μπορούσε να καλύψει τις κοινωνικές υποχρεώσεις του και να συντηρήσει το πελατολόγιο, τους υποτακτικούς του και τις οικογενειές τους, αυτές είναι "οι χήρες και τα ορφανά". Όταν είσαι άρχοντας έχει υποχρέωση να ταϊζεις κόσμο. να Αυτό για ένα άτομο της τάξης του Πετρόμπεη ισοδυναμεί με φτώχεια

κατάλοιπα του φαινομένου ισχύουν ακόμα

[Πλέριος]

ειναι πολυ αστειο το γεγονος οτι καποιοι παραθετουν ιστορικα στοιχεια λολ

σαν να λεμε ο αντιστοιχος ΜΠΟΑΜΠ να κανει κατι αναλογο για το ΝΤΑΛΛΑΣ πιχι

[Μαδουραίος]

Για game of thrones πήγαιναν, Λάμψη και Καλημέρα ζωή τους βγήκε.

[Nostalgia]

Μου κανει εντυπωση το ονομα του αρχηγου της Λαγιας Γληγορακογκωνας, μιας και ξερουμε οτι εκεινη την περιοδο ο αρχηγος Νικλιανων της Λαγιας ηταν ο Γερακαρης Μπουγικλης (Μπουγιουκλης) του Δρακουλη, οπου πηρε μερος και στην πολιορκια της Μονεμβασιας. Επισης το ονομα Γληγορακογκωνας δεν το εχω πετυχει καθολου στα ονοματα της περιοχης εκεινης της εποχης. Σε καθε περιπτωση Γληγορακογκωνας, Ληγορογγονας, Λιγορακος κλπ πρεπει να ειναι απο την ριζα των Γρηγορακηδων οπου την περιοδο εκεινη ηταν στη Κατω Μανη (περιοχη Γυθειου) και οχι στην Μεσα Μανη (Τζιμοβα και κατω). Μαλιστα εχουμε και το περιστατικο του Τζανημπεη (Γρηγορακης και αυτος) οπου πηγε στην Λαγια με τουρκικο φιρμανι απο τον πασα της Τριπολης στον Δρακουλη Μπουγιουκλη να παραδοθει ο γιος του Γερακαρης ή να παραδοσει 2 αρσενικα της οικογενιας (αμανατι). Στο Μαραθονησι οπου γινεται αναφορα στον Μαγγιορ Πιερρο (Πετρος Γρηγορακης - Πιερρος οπως ελεγαν στην Μανη), ειναι ο γιος του Τζανετου Γρηγορακη (Τζανημπεης) και ο Γιωργακης νομιζω ειναι ο πρωτοτοκος του. Μετα ξαναγινεται αναφορα στο Μαραθονησι και γραφει Γληγορακαι (δηλαδη Γρηγορακηδες).

Το επώνυμο Γρηγοράκης , Γρηγοράκος, Γρηγορακάκος κ.λπ. δεν το έφεραν μόνο οι γνωστοί Γρηγοράκηδες του Αγερανού ( Κουτσοληγοριάνοι , Αντώνμπεης Γρηγοράκης ) και του Μαραθονησίου ( Τζανετάκηδες , Τζανέτμπεης/Τζανήμπεης Γρηγοράκης ). Υπήρχαν κι άλλοι που δεν είχαν σχέση μαζί τους , αφού το επώνυμο προέρχεται απλώς απ' το όνομα Γρηγόρης.

Οι Γρηγοράκηδες Τζανετάκηδες στην συγκεκριμένη περίπτωση υποστήριζαν τους Νικλιάνους Μιχαλακιάνους , δηλαδή τον Μπουγιουκλάκη , και όχι τους συνεπώνυμους Γρηγορακιάνους .

Έτσι και στην Λάγια φαίνεται να υπήρχε επώνυμο Γληγορακόγγονας ( Γρηγορακάκος ) . Στα αρχεία του κράτους υπάρχει αναφορά για ταραχές στην Λάγια το 1829 ( Σταύρος Καπετανάκης , Οι Μανιάτες στην Επανάσταση του 1821 και Βιογραφικό Λεξικό Μανιατών ) .

Spoiler

Περί τα μέσα του Ιουνίου 1829: συνέβη ταραχή εις Λάγιαν και Πορτοκάγιον: οι πρωταίτιοι συλληφθέντες εφέρθησαν εις Μαραθονήσι ο Γερακάρης Μπουγιουκλάκης, Κώστας Ορφάνης, Μήτζος Γερακάρης, Ιωάννης Γρηγορακόγκονας Ηλίας Δεκουλάκος, Μ. Ιατρός και Βρεττός Κασσίμης, τους οποίους διηύθηνε ο Διοικητής εις το δικαστήριον. Διατάξας δε συγχρόνως και την διάλυσιν της εις Κότρωνα φρουράς, εύρε αντίστασιν εκ μέρους του αρχηγού τους, προφασιζομένου ότι έλαβε μισθούς από τον στρατηγόν Τζανετάκην διά να έχη στρατιώτας, εφάνη δε από την αναφοράν του Διοικητηρίου, ότι εις την κώμην της Λάγιας και εις το Πορτοκάγιον είναι δύο συντροφίαι έκπαλαι αντιδιαφερόμεναι, η των Μιχαλακιάνων και η των Γρηγορακιάνων: Δια να καταστείλη τας ορμάς των, ήτον εκεί μια φρουρά, η οποία λαβούσα το μέρος της μιάς φατρίας, έδωσε πολλάς αιτίας εις το άλλο το των Γρηγορακιάνων διά να κινήση τα όπλα, αλλά εις μάτην, διότι ούτοι έμενον ήσυχοι, κατά την οποίαν είχον δώσει προτού υπόσχεσιν· ο Διοικητής εβιάσθη επομένως να διαλύση την φρουράν ταύτην, αλλά ηύρεν αντίστασιν.
Περί τα τέλη του αυτού ( Ιουλίου ) συνέβη και άλλος εμφύλιος πόλεμος εις Λάγιαν μεταξύ του εκ της οικίας του Γερακάρη Μπουγιουκλάκη και του Ιω: Γρηγορακόγκονα διαφερομένων έκπαλαι: Αιτία δε της άλληλομαχίας ταύτης ανεφύη δι’ ένα συκόφυτον και μερικά μάρμαρα: Εφονεύθησαν εκ μεν της οικίας του Μπουγιουκλάκη ο αδελφός και ο Καλαμποκάκος εκ δε της οικίας των Μιχαλαριάνων Μιχελιάνων ο Ηλίας Δεκουλάκος, επληγώθησαν δε καιρίως και άλλοι εξ, τρεις γυναίκες και τρεις άνδρες: Εσυμβιβάσθησαν δε μετά ταύτα προτροπή της Δημογεροντίας και του κ. Γεωργίου Σαχίνη, μεταβάντος εκείσε διά του βρικίου.
___________________________________
Στη Λάγια και στο Πόρτοκάγιο ήταν δύο "συντροφίες" των Μιχαλακιάνων (Νικλιάνοι) και των Γρηγορακιάνων, οι οποίες αντιμάχοντο από παλαιά. Για το λόγο αυτό υπήρχε στον Κότρωνα φρουρά που εχρηματοδοτείτο από το Τζανετάκη Γρηγοράκη. Η φρουρά υποστήριζε τους Μιχαλακιάνους και έδωσε αφορμές να εκραγούν ταραχές περί τα μέσα Ιουνίου 1829 στη Λάγια και στο Πόρτοκάγιο. Ως πρωταίτιοι συνελήφθησαν και οδηγήθηκαν στο δικαστήριο οι εξής: Γερακάρης Μπουγιουκλάκης, Κώστας Ορφάνης, Μήτζος Γερακάρης, Ιωάννης Γρηγορακόγγονας, Ηλίας Δεκουλάκος, Μ. Ιατρός και Βρετός Κασίμης. Περί τα τέλη Ιουλίου 1829 άρχισε και άλλος πόλεμος μεταξύ των οίκων του Γερακάρη Μπουγιουκλάκη και του Ιωάννη Γρηγορακόγγονα, για ένα συκόφυτο και μερικά μάρμαρα. Από μεν την πλευρά του Μπουγιουκλάκη σκοτώθηκε ο αδελφός του και ο Καλαμποκάκος, από δε την πλευρά των Μιχαλακιάνων (Μιχαλακιάνοι ήταν οι Μπουγιουκλάκηδες, θα έπρεπε να γράφει Μιχελιάνοι που ήταν αντίπαλοί τους και προφανώς συμμάχησαν με τους Γρηγορακιάνους ή Γρηγορακόγγονες) ο Ηλίας Δεκουλάκος και έξη τραυματίστηκαν. Τελικά συμβιβάστηκαν.

Από ότι φαίνεται η έριδα άναψε όχι για μια συκιά και μερικά μάρμαρα που λένε τα κρατικά αρχεία , αλλά για χτίσιμο πύργου !

Spoiler

Η οικογένεια Γρηγορακάκη λίγο πριν από το 1829 θέλησε να χτίσει πύργο στη θέση Χάρακες, δυτικά του Ψωμαθιά. Με την υποστήριξη της γενιάς τους, των Κουρικιάνων της Κοίτας, άρχισαν να χτίζουν πύργο. Τότε οι Μιχαλακιάνοι της Λάγιας και της Βάθειας, που κρατούσαν τις Μιανές, προσπάθησαν να τους εμποδίσουν. Νίκησαν οι Γρηγορακάκηδες και έχτισαν τον πύργο ξερολιθιά. Στη συνέχεια έκαναν αγάπη με τους Μιχαλακιάνους και τους άφηναν να περνούν ελεύθερα. Κάποτε, όμως στον πύργο των Γρηγορακάκηδων μπήκαν Μιχαλακιάνοι και τον κατέλαβαν. Αλλά ακολούθησε πόλεμος, που ανέδειξε νικητές τους Γρηγορακάκηδες. Στις 29 Ιουνίου 1829 είδαν τη μάχη ανάμεσα στις δύο οικογένειες τα μέλη της Γαλλικής Επιστημονικής Αποστολής, που χαρτογραφούσε τη Μάνη.

Ρεζίλι γίναμε στους Γάλλους επιστήμονες !

Θα κανω μια μικρη αναφορα για τους Μπουγιουκλιανους (Βουγιουκλακηδες), πρωτη φορα συνανταμε το ονομα/παρατσουκλι στα τελη του 17ου αιωνα και εχουμε τον Μαυροειδη1 Μπουγιουκλη απο την Νομια, καποιο παιδι του ή και ο ιδιος μεταφερθηκε στον Αι Γιωργη της Καρηνιας. Ενας γιος του ονομαζεται Γερακαρης, ο Γερακαρης με την σειρα του εχει τον Μαυροειδη2 και τον Θεοδωρο, ο Θεοδωρος παει ως σωγαμπρος στην Βαθεια στην γενια των Κοσμαδων (Λυμπερακης, Μπενακης κλπ), απο τον Θεοδωρο εχουμε τους Μιχαλακιανιους της Βαθειας (Καλαποθακος, Μητσακος, Τζουνακος, Ξαρχακος, Δρακουλαρακος κλπ). Απο τον Μαυροειδη2 εχουμε τον Δρακουλη, τον Δημητρη και τον Γιαννη.

Τον 18ο αιωνα στην Λαγια υπηρχε μια μεγαλη βεντετα αναμεσα στους Ρικιανους (Καπερουνης, Κατσαφαδος, Καλογερογιαννης κλπ) και στους Μιχελιανους (Γιαννογκωνας, Γεωργοπουλος, Ντεκουλακος, Καληδωνης κλπ). Οι Ρικιανοι ζητησαν βοηθεια απο τους Μπουγιουκλιανους (Μιχαλακιανους) και οι Μιχελιανοι απο τους Ξαρχιανους, Νικλιανοι ολοι. Ετσι εχουμε τον Δρακουλη και τον Δημητρη να φτανουν στην Λαγια και την μονιμη πλεον εγκατασταση των Βουγιουκλακηδων εκει, απο οπου ειναι η γιαγια μου. Η μετοικηση ηταν καπου στο δευτερο μισο του 18ου αιωνα. Η βεντετα αυτη εληξε το 1815 με μεσολαβηση (Μπεηζαντες, Μαυρομιχαλης, Γρηγορακης), ειχαμε οποτε τρεβα. Τεσπα, μετα ειχαμε αλλη βεντετα μεταξυ των Μπουγιουκλιανων και των Ρικιανων για σηκωμα πυργου στην Λαγια, με δολοφονια στο Γυθειο και φυλακισεις κλπ. Παντως Γρηγορακογκωνας εξακολουθω να μην βρισκω στην Λαγια, ισως ηταν απο το Πορτο Καγιο. Στην περιοχη Χαρακες (επειδη απο εκει χαραζει), που ειναι ενας λοφος αναμεσα στο Πορτο Καγιο και το Μαρμαρι υπαρχει ακομα ο πυργος του Γρηγορακη, οποτε η ιστορια σου ειναι αληθινη.



Πυργος Γρηγορακη - Χαρακες (οχι ξερολιθια, πιθανοτατα να το επισκευασαν τα επομενα χρονια)




Αυτος ειναι ο Πυργος που εχτισε ο Γερακαρης στην περιοχη Μπουχλιωνι της Λαγιας, οχι ο πρωτος, αλλα ο σημαντικοτερος λογω τοποθεσιας και που θεωρειται ο βασικος Πυργος των Βουγιουκλακηδων




Αυτος ειναι ο Πυργος του προπαππου μου στην Λαγια, (ξερολιθια), οπου εχω και ως αβαταρ στο προφιλ μου.

Ζαποτεκο, θα σου στειλω ενα λινκ, πιστευω θα σου αρεσει.

Εντιτ: Δεν μπορω να σου στειλω πμ.....