Ψηφίσουμε Στέφανο Κασσελάκη για πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ

[Τοξοβόλος_UK]

Εντωμεταξύ αυτό που είχα πει φευγαλέα τις πρώτες μέρες της υποψηφιότητας του Στέφανου οτι έχει ομοιότητες με JFK αρχίζει και κυκλοφορεί πολύ. Το copyright είναι δικό μου κάργιες.

[Τοξοβόλος_UK]

Ε, όπως και να το κάνουμε από την κνίτισσα Περιστέρα μέχρι τον...Ρεπουμπλικανό αντιομπαμικό (!) Τάϊλερ (δηλαδή για τα ευρωπαϊκά δεδομένα ακροδεξιό ) υπάρχει μια απόσταση άξια σχολιασμού

Πάντως ο Μιτ Ρομνει είχε πολύ δυνατή LGBT υποστήριξη. Ξεχωριστό LGBT επιτελείο που είχε massive απήχηση ειδικά σε νεότερους γκέι άντρες. Ισως μεγαλύτερη και από το επιτελείο του Ομπαμα. Εξάλλου τότε ο Ταιλερ που τα έγραφε αυτά ήταν παιδάκι. 19 χρονών.

[Αρίστος]

O Ρομνει ηταν σκληρος Παγκοσμιοποιητης, για ποια ρεπουμπλικανικη ακροδεξια μιλαμε;

Ακομη και με Τραμπ οι Ρεπς στις ΗΠΑ ηταν σε δεξιομετρο οπως οι κυβερνησεις Κωνσταντινου Καραμανλη.

.

[40τακατο της ζωής μ σπατάλησα]

Επισης.
Οτι παρεις και για σενα.

Καλημέρα. Θα πάρω απέξω σήμερα καφέ, δεν γουστάρω να αράξω με τους άλλους, έγινε φάση εχτές. Είχα βάλει ένα αφισάκι στον όροφο μας για την παρέμβαση στην Φιλοσοφική που ήταν και δικό μου το artwork στο κάτω κάτω, γραμματοσειρά κλπ και πάει και μου το βγάζει ο προϊστάμενος από το τμήμα του Sol, αυτός με τα μούσια, και κάνει παρατήρηση μπροστά σε όλους ότι δεν είναι δικός μου ο τοίχος και η ενημέρωση έχει νόημα σε τρίτους για να μάθουν για το δρώμενο, το να το βάζω στα γραφεία μας είναι ποζεριά και ασέβεια του χώρου. Εν τω μεταξύ αυτός ο αρχίδας μου την είχε πει πάλι πριν έναν μήνα που την έπεφτα στην Ράνια την αρχιτεκτόνισσα ότι την κρύβω την ιστορία ξερωγω και δεν έχω πασάρει καρτέλα με στοιχεία να ενημερωθεί ο κατάλογος της δύναμης μας στην σχολή. Λες και ας πούμε είχε προχωρήσει το πράγμα και εγώ πετούσα χαρταετό. Ο παπάρας. Ούτε τηλεφωνάκι δεν είχα πάρει. Τότε είχα κάνει τον μαλάκα αλλά δεύτερη φορά και μπροστά σε όλους να κάνω τουμπέκα, δεν έπαιζε. Τεσπα, θα πάρω καφέ απέξω και θα αράξω και έξω όλο το διάλλειμα. Άμα δεν πάει να κοιτάξει την δική του ομάδα και συνεχίζει να χώνεται, εγώ κύριος, θα κάνω τα απολύτως τυπικά και σπίτι μου. Σύντροφος σύντροφος αλλά δεν θα κάτσουμε να μας την λέει το κάθε τσουτσέκι κιόλας. Άμα γουστάρεις, πέρνα από το καφέ δίπλα στον ησαπ να αράξουμε. Καλή βάρδια.

[Τοξοβόλος_UK]

Έ ρε γλέντια! Ο Δρυμιώτης μόλις είπε στον ΣΚΑΙ οτι έγινε μέλος του ΣΥΡΙΖΑ και οτι το ΠΑΣΟΚ στις επόμενες δημοσκοπήσεις θα είναι ανύπαρκτο κάτω από 10% χαχα έχω λιώσει

[Frappezitis]

*-Εφούλα-μου,.Δέν είναι πώς δέν εκτιμήθηκε ή προσφορά σου.
-Ξέρουν πώς τά έδωσες όλα.!!


-'Η μεγαλύτερη προσφορά σου στό κεφάλαιο υπήρξε τό εργασιακό-νομοσχέδιο γιά τίς απεργίες.!!
-Αυτό πού ούτε κυβέρνηση-Τζήμερου δέν θά τολμούσε,.
-Όμως οί προτεραιότητες επέβαλαν αλλαγή σχεδίου, έστω στό παρά-πέντε.!!
-Γιά τίς ανάγκες τού κεφαλαίου δηλαδή,θυσιάστηκες.??


Στό Μεταξύ,.Αναστασία_Πολίτη Ιδρυτικό μέλος τού ΣΥΡΙΖΑ,Παρισιού- Γαλλίας συντονίστρια.!!! *

[Τοξοβόλος_UK]

Όποιος σπέρνει Μητσοτάκηδες θερίζει Κασσελάκηδες

[πατησιωτης]

Η Αμερική είναι ακατανόητη για την ευρωπαική νοοτροπία.

https://twitter.com/MsLouellaDeVil/stat ... 2923996505

Ρε μαλακές τι έχετε πάθει;
Διαγωνισμό κατινιάς;

Ε, όπως και να το κάνουμε από την κνίτισσα Περιστέρα μέχρι τον...Ρεπουμπλικανό αντιομπαμικό (!) Τάϊλερ (δηλαδή για τα ευρωπαϊκά δεδομένα ακροδεξιό ) υπάρχει μια απόσταση άξια σχολιασμού

Στο πρώτο τουήτ θεωρεί αρνητικό για την καριέρα που διάλεξε ως νοσηλευτής ότι νίκησε ο Ομπάμα.
Τώρα το βασικό στοιχείο που διαφοροποιούσε τον Ομπάμα από τους αντιπάλους του στον τομέα αυτό ήταν το Obamacare,δηλαδή η προσπάθεια να φτιάξει ένα σύστημα που θα έχουν όλοι υγειονομική νοσοκομειακή περίθαλψη.
Το ερώτημα είναι ασχέτως πολιτικών ή ..σεξουαλικών προτιμήσεων γιατί ένας νοσοκόμος θεωρεί ότι βλάπτεται η δουλειά του εάν έχουν όλοι περίθαλψη και όχι μόνον αυτοί που πληρώνουν ασφάλιστρα;δεν θα έχει περισσότερη πελατεία;

O Ρομνει ηταν σκληρος Παγκοσμιοποιητης, για ποια ρεπουμπλικανικη ακροδεξια μιλαμε;

Ακομη και με Τραμπ οι Ρεπς στις ΗΠΑ ηταν σε δεξιομετρο οπως οι κυβερνησεις Κωνσταντινου Καραμανλη.

.

Tι παγκοσμιοποιητής Αρίστο;για εξωτερική πολιτική μιλάμε;ο άνθρωπος ήταν νοσοκόμος και πίστευε ότι δεν τον συμφέρει κάτι σαν το ΕΣΥ που ήταν το Obamacare - για την ακρίβεια δεν ήταν ΕΣΥ αλλά χρηματοδοτούσε τις ασφαλιστικές εταιρίες να ασφαλίζουν και αυτούς που δεν είχαν λεφτά και αυτό δεν το ήθελε και δεν το θέλει κανείς ρεπουμπλικάνος,τραμπικός ή μη.
Μη μπλέκετε με τους όρους δεξιός και ακροδεξιός με την Ελλάδα.Οι λεγόμενοι ακροδεξιοί στην Ελλάδα πλην Τζήμερου που αποχώρησε είναι αριστεροί ουσιαστικά.Προ ημερών κατέβασε τον νέο εργασιακό νόμο ο Άδωνις και όπως είπε άκουγε τη Νίκη,τους Σπαρτιάτες και τον Βελόπουλο και νόμιζε ότι άκουγε συριζοκουκουέδες και φυσικά όλοι καταψήφισαν το νόμο.
Τι σχέση έχει το ρεπουμπλικανικό κόμμα που λέει συνέχεια ΕΞΩ το κράτος από το κεφάλι μου με τους στιγκοβελόπουλους που είναι συνέχεια που είναι το κράτος,να αναλάβει το κράτος,αμάν γιατί αργεί το κράτος στα σχολεία,στα νοσοκομεία,στους δρόμους,στα γεφύρια,παντού.

[Libre arbitre]

Είναι ωραίο να είσαι αριστερός μιλιονέρ. Ξεφεύγεις απ' την καφρίλα και την απλυσιά. Δίνεις το παράδειγμα.

[Σέλευκας]

Ας βουλιάξει στη χυδαιότητα ο ΣΥΡΙΖΑ και ας πάρει μαζί του και το ΠΑΣΟΚ. Οι προοδευτισμοί πληρώνονται.

[hades]

Και από πότε αυτός που έχεις δίπλα σου πρέπει να έχει ίδιες πολιτικές απόψεις με σένα;
Ρε πούστη μου με κάνετε να υποστηρίζω τις φτερούδες με αυτά που γράφετε .Ο Κασελάκης φαίνεται φελλός και δεν έχει καμιά εικόνα για τα θέματα της χώρας και θα φανεί στην πορεία. Εκεί πρέπει να εστιαστεί όχι αν αυτός που τραβιέται είναι ρεμπουμπλικάνος ή κάτι άλλο

[πατησιωτης]

https://www.liberal.gr/synenteyxeis/sot ... -kentrooys


ον κ. Κασσελάκη προώθησαν οι παλαιοκομματικοί, ο ίδιος ο Αλ. Τσίπρας σαν δόλωμα για την κεντρώα ψήφο. Στόχος τους ήταν να βρεθεί ένας «Αντι-Μητσοτάκης», αλλά γενικά οι απομιμήσεις έχουν μικρότερη αξία από το πρωτότυπο, λέει στο Liberal η συγγραφέας Σώτη Τριανταφύλλου, η οποία δεν αποκλείει το «φαινόμενο» να αποδειχθεί βραχύβιο και να ξεφουσκώσει τόσο απότομα, όπως ακριβώς φούσκωσε.

Εκτιμά ότι στην αρχή τουλάχιστον ο κ. Κασσελάκης θα λειτουργεί σαν «μαριονέτα» των παλαιότερων στελεχών, αυτό, όπως λέει, μοιάζει να είναι μέρος της συμφωνίας, προσθέτοντας ότι θα βιώνουμε ένα «φαινόμενο εγγαστρίμυθου» του Τσίπρα.

Στο ερώτημα, ποια μορφή θα μπορούσε να προσλάβει αυτός ο «νέος» ΣΥΡΙΖΑ, θεωρεί ότι δεν τίθεται ζήτημα μεταρρύθμισης, το κοινωνικό μίσος είναι σύμφυτο με την ιδεολογία του. Και προσθέτει ότι αν ο Κασσελάκης επιχειρήσει να ελέγξει τα ρεύματα του ανορθολογισμού και εθνολαικισμού, που υπάρχουν μέσα κι έξω από το κόμμα, απλώς θα διευκολύνει την φυλλόροιά του.


Πώς εκλαμβάνετε εσείς την εκλογή Κασσελάκη;

Φαντάζομαι πως όσοι πρόσκεινται στην αριστερά –αρκετοί από τον ΣΥΡΙΖΑ και άλλοι που δεν είναι κομματικοί– ανησυχούν για μια σειρά πράγματα: 1) ο Στέφανος Κασσελάκης δεν προέρχεται από τα «σπλάχνα του κόμματος» σύμφωνα με ένα από τα πολλά κλισέ της παράταξης 2) είναι και φαίνεται ανιστόρητος, χωρίς γνώσεις πολιτικής και γεωπολιτικής (ενώ οι προερχόμενοι από τα «σπλάχνα» δήθεν έχουν γνώσεις) 3) είναι, σύμφωνα με ένα ακόμη κλισέ, «αμερικανοτραφής», άρα ύποπτος ως εγκάθετος σκοτεινών δυνάμεων (ακούστηκε και η κουκουέδικη λέξη «ξενόφερτος») 4) ανεδείχθη λόγω της εντυπωσιακής εξωτερικής του εμφάνισης, της νεότητας και της συμμετοχής του στα ηλεκτρονικά δίκτυα 5) συμβολίζει την, κατά τη γνώμη τους, απολιτικοποίηση της νεότερης γενιάς («αχ, αυτή η σημερινή νεολαία…!» ή «Πού οδεύομεν κύριοι!») 6) δηλώνει «επιχειρηματίας» ενώ η αριστερά σιχαίνεται τους επιχειρηματίες 7) παραείναι «clean cut»: οι παλαιοκομματικοί δεν μπορούν να τον φανταστούν στο πεζοδρόμιο με την ντουντούκα.

Eγώ πάλι, περιμένω με ανυπομονησία να πάμε ένα βηματάκι μπροστά, να ευπρεπιστεί το πρόσωπο της κουζουλής αριστεράς. Θα συμβεί αυτό; Εδώ η απάντηση είναι αβέβαιη: Τον κ. Κασσελάκη προώθησαν οι παλαιοκομματικοί και ο ίδιος ο κ. Τσίπρας, προφανώς σαν δόλωμα για την κεντρώα ψήφο.

Αυτή η επιδίωξη της διεύρυνσης της βάσης του κόμματος μού φαίνεται αρκετά δόλια, σαν ένα παιχνίδι κατόπτρων: Οι δεινόσαυροι της κομμουνιστογενούς αριστεράς επιλέγουν έναν «αντι-Μητσοτάκη»…Όμως, γενικά, οι απομιμήσεις, έχουν μικρότερη αξία από το πρωτότυπο. Εξάλλου, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αρχηγικό κόμμα με ολοκληρωτικές τάσεις και με πλήθος yesmen: μπορεί να ευπρεπίσει τη δημόσια εικόνα του αλλά το κοινωνικό μίσος του είναι σύμφυτο με την ιδεολογία του, δεν τίθεται ζήτημα μεταρρύθμισης.

Υπάρχει ιστορικό προηγούμενο στην Ευρώπη της άλωσης ενός πολιτικού χώρου από κάποιον χωρίς πολιτική εμπειρία, θέσεις και γνώσεις των προβλημάτων;

Οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες έχουν ιστορία πολιτικής ωρίμανσης, ενώ εδώ είμαστε ερασιτέχνες, μαστορεύουμε και μηχανορραφούμε με άγαρμπο τρόπο.

Εν πάση περιπτώσει, δεν νομίζω ότι ο κ. Κασσελάκης έχει τη σκευή, την αντοχή και τις δυνατότητες να εκσυγχρονίσει την ελληνική αριστερά, που, μαζί με τη γαλλική, πάσχει από ευρωτίαση (και πολλές γεροντικές διαταραχές). Ακριβώς εξαιτίας της άγνοιάς του και εξαιτίας ενός αόριστου ιδεαλισμού από τον οποίον εμφορείται πιστεύω ότι δεν επαρκεί για να εξορθολογίσει την αριστερά καθιστώντας τη, λόγου χάρη, παράταξη μιας γνήσιας σοσιαλδημοκρατικής προοπτικής.

Δεν ξέρω ποιο είναι το όραμά του –ίσως να μην ξέρει κι ο ίδιος, προς το παρόν τουλάχιστον. Νομίζω ότι στο εξής θα τον οδηγεί η πραγματικότητα, τα γεγονότα που θα προκύπτουν ένα-ένα: Θα κληθεί να προτείνει λύσεις σε συγκεκριμένα προβλήματα και ταυτοχρόνως να συμφιλιώνει και να συνθέτει τις διαφορετικές εσωκομματικές απόψεις.

Φωτ.: Eurokinissi/ Τατιάνα Μπόλαρη

Τα λέω αυτά, και θα μπορούσα να πω πολύ περισσότερα για όσα τον περιμένουν, για να τονίσω πως, απ’ ό,τι φαίνεται ο κ. Κασσελάκης δεν κινείται από κάποια σκληρή ιδεολογία, αλλά από τα παλιά, καλά αισθήματα της παραδοσιακής αριστεράς, η οποία θεωρούσε τον εαυτό της φορέα του «Καλού», του «Φωτός», της «αγάπης προς τον πλησίον», κτλ. Μερικοί τον συγκρίνουν με τον Ντόναλντ Τραμπ, αλλά ο Τραμπ είναι ξεχωριστή περίπτωση: Ήταν περιβόητος μεγιστάνας και playboy, που ανήλθε στην εξουσία επειδή είχε μεγάλη οικονομική ισχύ.

Όσο για μερικούς ηγέτες που προήλθαν από τη βιομηχανία του θεάματος, πάντοτε η βιομηχανία του θεάματος τροφοδοτούσε το πολιτικό προσωπικό. Θέλω να πω: Ο καθένας που ασχολείται με την πολιτική και αναδεικνύεται σε θέσεις από κάπου προέρχεται, δεν προσγειώνεται με εξωπλανητικό σκάφος. Ο κ. Κασσελάκης προέρχεται από τις επιχειρήσεις κι από έναν χώρο που κυριαρχεί στις ΗΠΑ, από τη liberal διανόηση, τους νέους που μεγάλωσαν στο περιβάλλον της πολιτικής ορθότητας και των καλών αισθημάτων.

Δεν βρίσκω αυτή την εμφάνιση ιδιαίτερα πρωτότυπη, ούτε περιμένω πρωτοτυπίες από την αριστερά. Συνήθως αντλεί στελέχη από τον κομματικό μηχανισμό, το πεζοδρόμιο ή το περιθώριο. Ο κ. Τσίπρας έγινε πρωθυπουργός επειδή διέπρεψε σε μαθητικές καταλήψεις και επειδή τον πρόβαλαν τα ΜΜΕ ως νεαρό ταραξία και ως σκράπα χωρίς συμπλέγματα. Στη χώρα μας η «εμπειρία» των παράνομων μαθητικών καταλήψεων θεωρείται πολιτικό πλεονέκτημα: Γι’ αυτό είμαστε η φαιδρή χώρα που είμαστε. Ο κ. Κασσελάκης δεν έχει καμιά εμπειρία σε τίποτα.

Τι δείχνει η αποδοχή από μερίδα της ελληνικής κοινωνίας ενός τέτοιου φαινομένου;

Γιατί να μην το αποδεχτεί; Μόνο οι δικαιωματιστές πιστεύουν ότι ζούμε σε μια κοινωνία καταπάτησης ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δεν είναι αυτό το πρόβλημα της Ελλάδας: Οι δικαιωματιστές, για να δικαιολογούν την παρουσία και τις φωνασκίες τους, παρουσιάζουν τη χώρα μας σαν μια παλαιοχριστιανική μπανανία με νεοφασιστικές τάσεις.

Τίποτα από αυτά δεν συμβαίνει: Η Ελλάδα είναι μια επιτρεπτική κοινωνία και δεν θα έπρεπε να την κακολογούμε σχετικά με αυτό. Πάσχει από έλλειψη σοβαρότητας, από πολύ χαμηλό μορφωτικό επίπεδο, από ανοργανωσιά κι από την αλλεργία στις μεταρρυθμίσεις την οποία οξύνει το αριστερό κατεστημένο.

Υπάρχουν «φαινόμενα» –όπως π.χ. η μη εφαρμογή των νόμων, η θλιβερή κατάσταση της παιδείας– που δεν θα έπρεπε να γίνονται αποδεκτά, αλλά, να που γίνονται. Το «φαινόμενο» Κασσελάκη δεν είναι φαινόμενο: Είναι ένας άνθρωπος που διεκδίκησε μια θέση και την κέρδισε επειδή εκμεταλλεύτηκε την αδυναμία του κοινού για τις εικόνες, για το θέαμα. Ας δούμε πώς θα χρησιμοποιήσει αυτή τη θέση, αυτό είναι το θέμα.

Ποιος ο ρόλος των ΜΜΕ στην ανάδειξη και επιβολή του;

Όλα περνούν μέσα από τα ΜΜΕ. Ο κ. Κασσελάκης δεν είναι εξαίρεση. Νομίζω, ωστόσο, ότι ο κ. Τσίπρας έπαιξε σημαντικότερο ρόλο στην ανάδειξή του από τα ΜΜΕ. Και μια σειρά άλλοι παράγοντες φυσικά: Η ανάγκη για καλλωπισμό της δημόσιας εικόνας του κόμματος, η επίδειξη προοδευτικότητας εκ μέρους της οργανωμένης νεολαίας, οι εσωτερικές διαμάχες.

Με την ευκαιρία, προσθέτω ότι, αν ο κ. Κασσελάκης θέλει να επιζήσει, πρέπει να μάθει να διαχειρίζεται τα ΜΜΕ και να αντέχει στις επικρίσεις, ακόμα και στα ψέματα –τα ΜΜΕ είναι ζούγκλα, απαιτούν αντοχή, αυτοπεποίθηση και χιούμορ. Ο κ. Κασσελάκης πρέπει να ξεχάσει πόσο χαϊδεμένος έχει υπάρξει. Θέλω να πω με τούτο πως το «φαινόμενο» όπως λέτε μπορεί όντως να αποδειχθεί βραχύβιο.

Βλέπετε πίσω από την αποδοχή του βαθύτερα «αταβιστικά ένστικτα»; Εν προκειμένω, βλέπετε μια μερίδα της κοινωνίας που ζει με αντιδεξιά στερεότυπα και κινητοποιείται από αντιμητσοτακικό μένος;

«Αταβιστικά» και άμεσα κληρονομημένα ένστικτα. Αλλά το αντιμητσοτακικό μένος δεν μπορεί να μεταφραστεί σε πολιτική. Μπορεί να μεταφραστεί σε συνθήματα και ουρλιαχτά τα οποία έχουν ξεκουφάνει τους περισσότερους Έλληνες. Ο λαός, το κοινό, έχει προχωρήσει περισσότερο από τους πολιτικούς.

Κάποιοι εκτιμούν ότι το φαινόμενο θα ξεφουσκώσει απότομα, όπως ακριβώς φούσκωσε. Εσείς;

Δεν είναι απίθανο, αλλά ας μην παριστάνουμε τους μαθητευόμενους μάγους. Τον κ. Κασσελάκη θα τον στηρίξει ένας ολόκληρος μηχανισμός – και θα τον πολεμήσει ένας άλλος. Το ζήτημα είναι να διαβάσει λιγάκι, να αποκτήσει γνώσεις ηγεσίας, γεωπολιτικής και ιστορίας, και μάλιστα όχι μέσω των κομματικών εγχειριδίων. Και βεβαίως, όπως είπα προηγουμένως, να αντέξει ψυχολογικά την πίεση που θα δεχτεί από τους μέντορές του, από τους ιδεολογικούς του αντιπάλους, από τα social media κι από τα ΜΜΕ γενικά. Ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως και το ΚΚΕ, δεν είναι δημοκρατικά κόμματα, είναι οδοστρωτήρες.

Είναι εφικτό ο κ. Κασσελάκης να δημιουργήσει ένα κύμα «αγανακτίστε 2.0»; Θα μπορούσε δηλαδή να συσπειρώσει γύρω του ρεύματα, όπως ο ανορθολογισμός και ο εθνολαϊκισμός;

Αυτά τα ρεύματα υπάρχουν μέσα και έξω από τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν νομίζω ότι ο κ. Κασσελάκης μπορεί να τα ελέγξει. Αν θελήσει να τα ελέγξει, θα διευκολύνει τη φυλλόρροια, κατά κάποιον τρόπο, του κόμματος. Πιστεύω ότι, στην αρχή τουλάχιστον, τα παλιότερα στελέχη θα τον χρησιμοποιούν σαν μαριονέτα – αν το αποδεχτεί φυσικά (και μάλλον θα το αποδεχτεί, μοιάζει να είναι μέρος μιας συμφωνίας). Άρα, ίσως παρατηρήσουμε για λίγο καιρό ένα «φαινόμενο εγγαστρίμυθου» του Τσίπρα.

Τι θα μπορούσε να αλλάξει στον ΣΥΡΙΖΑ ως αξιωματική αντιπολίτευση με τον κ. Κασσελάκη;

Καταρχήν, η κυβέρνηση έχει δουλειές με φούντες. Τις οποίες οι εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ ούτε μειώνουν, ούτε τις καθιστούν ευκολότερες. Το μόνο που μπορεί να αλλάξει ως προς την κυβέρνηση είναι η ατμόσφαιρα, το ύφος της αντιπολίτευσης. Αν ο κ. Κασσελάκης κατορθώσει να χτίσει μια δημιουργική αντιπολίτευση θα σημαίνει ότι η πλειοψηφία των στελεχών και των μελών του ΣΥΡΙΖΑ είχαν την εν λόγω επιθυμία. Μόνος του δεν μπορεί να κάνει τίποτα σ’ αυτή την κατεύθυνση: Δεν ξέρω καν αν έχει τέτοια πρόθεση.

Ποιος πολιτικός χώρος εκτιμάτε ότι θα πιεστεί περισσότερο;

Γενικά, το πολιτικό σκηνικό βρίσκεται σε φάση αναδιαμόρφωσης. Όσο η Νέα Δημοκρατία κινείται προς το ευρωπαϊκό κέντρο –και, κατά τη γνώμη μου πράττει άριστα– τόσο θα αυξάνεται ο δεξιός κροσσός, αν και όχι τόσο ώστε να θέτει σε κίνδυνο το πολίτευμα ή την ομαλότητα. Η μετατόπιση της δεξιάς προς το κέντρο ευνοεί σε ολόκληρο τον κόσμο τους σχηματισμούς fringe politics.

Ομοίως και η μετατόπιση της άκρας αριστεράς προς τη σοσιαλδημοκρατία την οποία εγώ τουλάχιστον δεν βλέπω: Βλέπω ψηφοθηρική τακτική, όχι διανοητικές μεταρρυθμίσεις. Όσο για το ΠΑΣΟΚ, αν συνεχιστεί και σταθεροποιηθεί η απομάκρυνση της ΝΔ από την παραδοσιακή δεξιά, δεν θα έχει λόγο ύπαρξης. Όλα αυτά χρειάζονται χρόνο. Ίσως καταλήξουμε σε μια μορφή de facto δικομματισμού από τον οποίον θα είναι αποκλεισμένοι όλοι οι σχηματισμοί που δεν σέβονται την κοινοβουλευτική δημοκρατία και το Σύνταγμα.

[Ένοπλος σοσιαλμπαχαλάκης]

Ο κασσελακης για να επιβιώσει, πρέπει να φέρει κάποιες ιδέες από τις ΗΠΑ πχ έχουν πέραση. Πχ πιο αυστηρές ποινές για σοβαρά κακουργηματ. Να προτείνει για τους πολυισοβιτες, δολοφόνους παιδιών, βιασμούς μετά φόνου, 30 χρόνια φυλακή. Επίσης κατάργηση προτερου έντιμο βίου σε σοβαρά κακούργηματα, όπως και σοφρωνιστικες ιδέες για ανήλικους κατά συρροήν εγκληματίες. Πρέπει να τσακίσει τη " χαλαρή λογική" της αριστεράς αν θέλει να έχει ανταπόκριση. Επίσης πρέπει να φέρει πολλούς προοδευτικους τεχνοκρατες εξ ΗΠΑ, ελληνοαμερικανους κλπ, ο λαός θέλει αριστεια κι ευαισθησία, τους Έλληνες πολιτικούς τους απεχθάνεται, όπως και τους τεχνοκρατες εκτός δημοκρατικου έλεγχου. Ώριμη επίσης είναιη κοινή γνώση για νομιμοποίηση της κανναβης.

[Echelon]

Πάντως μία λύση για τον ευφυέστατο κύριο Μητσοτάκη έτσι ώστε να αναχαιτιστεί η επέλαση Κασσελάκη στην LBGT κοινότητα θα ήταν να υποχρεώσει τα κομματόσκυλα του να δίνουν κώλο(είτε με την θέλησή τους είτε με κλήρωση) και να το διαφημίζουν στα social. Θα μπορούσε να ήταν μια πρόσκαιρη λύση μέχρι να το επιτελείο να σκεφτεί κάτι καλύτερο.

[Maspoli]

https://www.liberal.gr/synenteyxeis/sot ... -kentrooys


ον κ. Κασσελάκη προώθησαν οι παλαιοκομματικοί, ο ίδιος ο Αλ. Τσίπρας σαν δόλωμα για την κεντρώα ψήφο. Στόχος τους ήταν να βρεθεί ένας «Αντι-Μητσοτάκης», αλλά γενικά οι απομιμήσεις έχουν μικρότερη αξία από το πρωτότυπο, λέει στο Liberal η συγγραφέας Σώτη Τριανταφύλλου, η οποία δεν αποκλείει το «φαινόμενο» να αποδειχθεί βραχύβιο και να ξεφουσκώσει τόσο απότομα, όπως ακριβώς φούσκωσε.

Εκτιμά ότι στην αρχή τουλάχιστον ο κ. Κασσελάκης θα λειτουργεί σαν «μαριονέτα» των παλαιότερων στελεχών, αυτό, όπως λέει, μοιάζει να είναι μέρος της συμφωνίας, προσθέτοντας ότι θα βιώνουμε ένα «φαινόμενο εγγαστρίμυθου» του Τσίπρα.

Στο ερώτημα, ποια μορφή θα μπορούσε να προσλάβει αυτός ο «νέος» ΣΥΡΙΖΑ, θεωρεί ότι δεν τίθεται ζήτημα μεταρρύθμισης, το κοινωνικό μίσος είναι σύμφυτο με την ιδεολογία του. Και προσθέτει ότι αν ο Κασσελάκης επιχειρήσει να ελέγξει τα ρεύματα του ανορθολογισμού και εθνολαικισμού, που υπάρχουν μέσα κι έξω από το κόμμα, απλώς θα διευκολύνει την φυλλόροιά του.


Πώς εκλαμβάνετε εσείς την εκλογή Κασσελάκη;

Φαντάζομαι πως όσοι πρόσκεινται στην αριστερά –αρκετοί από τον ΣΥΡΙΖΑ και άλλοι που δεν είναι κομματικοί– ανησυχούν για μια σειρά πράγματα: 1) ο Στέφανος Κασσελάκης δεν προέρχεται από τα «σπλάχνα του κόμματος» σύμφωνα με ένα από τα πολλά κλισέ της παράταξης 2) είναι και φαίνεται ανιστόρητος, χωρίς γνώσεις πολιτικής και γεωπολιτικής (ενώ οι προερχόμενοι από τα «σπλάχνα» δήθεν έχουν γνώσεις) 3) είναι, σύμφωνα με ένα ακόμη κλισέ, «αμερικανοτραφής», άρα ύποπτος ως εγκάθετος σκοτεινών δυνάμεων (ακούστηκε και η κουκουέδικη λέξη «ξενόφερτος») 4) ανεδείχθη λόγω της εντυπωσιακής εξωτερικής του εμφάνισης, της νεότητας και της συμμετοχής του στα ηλεκτρονικά δίκτυα 5) συμβολίζει την, κατά τη γνώμη τους, απολιτικοποίηση της νεότερης γενιάς («αχ, αυτή η σημερινή νεολαία…!» ή «Πού οδεύομεν κύριοι!») 6) δηλώνει «επιχειρηματίας» ενώ η αριστερά σιχαίνεται τους επιχειρηματίες 7) παραείναι «clean cut»: οι παλαιοκομματικοί δεν μπορούν να τον φανταστούν στο πεζοδρόμιο με την ντουντούκα.

Eγώ πάλι, περιμένω με ανυπομονησία να πάμε ένα βηματάκι μπροστά, να ευπρεπιστεί το πρόσωπο της κουζουλής αριστεράς. Θα συμβεί αυτό; Εδώ η απάντηση είναι αβέβαιη: Τον κ. Κασσελάκη προώθησαν οι παλαιοκομματικοί και ο ίδιος ο κ. Τσίπρας, προφανώς σαν δόλωμα για την κεντρώα ψήφο.

Αυτή η επιδίωξη της διεύρυνσης της βάσης του κόμματος μού φαίνεται αρκετά δόλια, σαν ένα παιχνίδι κατόπτρων: Οι δεινόσαυροι της κομμουνιστογενούς αριστεράς επιλέγουν έναν «αντι-Μητσοτάκη»…Όμως, γενικά, οι απομιμήσεις, έχουν μικρότερη αξία από το πρωτότυπο. Εξάλλου, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αρχηγικό κόμμα με ολοκληρωτικές τάσεις και με πλήθος yesmen: μπορεί να ευπρεπίσει τη δημόσια εικόνα του αλλά το κοινωνικό μίσος του είναι σύμφυτο με την ιδεολογία του, δεν τίθεται ζήτημα μεταρρύθμισης.

Υπάρχει ιστορικό προηγούμενο στην Ευρώπη της άλωσης ενός πολιτικού χώρου από κάποιον χωρίς πολιτική εμπειρία, θέσεις και γνώσεις των προβλημάτων;

Οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες έχουν ιστορία πολιτικής ωρίμανσης, ενώ εδώ είμαστε ερασιτέχνες, μαστορεύουμε και μηχανορραφούμε με άγαρμπο τρόπο.

Εν πάση περιπτώσει, δεν νομίζω ότι ο κ. Κασσελάκης έχει τη σκευή, την αντοχή και τις δυνατότητες να εκσυγχρονίσει την ελληνική αριστερά, που, μαζί με τη γαλλική, πάσχει από ευρωτίαση (και πολλές γεροντικές διαταραχές). Ακριβώς εξαιτίας της άγνοιάς του και εξαιτίας ενός αόριστου ιδεαλισμού από τον οποίον εμφορείται πιστεύω ότι δεν επαρκεί για να εξορθολογίσει την αριστερά καθιστώντας τη, λόγου χάρη, παράταξη μιας γνήσιας σοσιαλδημοκρατικής προοπτικής.

Δεν ξέρω ποιο είναι το όραμά του –ίσως να μην ξέρει κι ο ίδιος, προς το παρόν τουλάχιστον. Νομίζω ότι στο εξής θα τον οδηγεί η πραγματικότητα, τα γεγονότα που θα προκύπτουν ένα-ένα: Θα κληθεί να προτείνει λύσεις σε συγκεκριμένα προβλήματα και ταυτοχρόνως να συμφιλιώνει και να συνθέτει τις διαφορετικές εσωκομματικές απόψεις.

Φωτ.: Eurokinissi/ Τατιάνα Μπόλαρη

Τα λέω αυτά, και θα μπορούσα να πω πολύ περισσότερα για όσα τον περιμένουν, για να τονίσω πως, απ’ ό,τι φαίνεται ο κ. Κασσελάκης δεν κινείται από κάποια σκληρή ιδεολογία, αλλά από τα παλιά, καλά αισθήματα της παραδοσιακής αριστεράς, η οποία θεωρούσε τον εαυτό της φορέα του «Καλού», του «Φωτός», της «αγάπης προς τον πλησίον», κτλ. Μερικοί τον συγκρίνουν με τον Ντόναλντ Τραμπ, αλλά ο Τραμπ είναι ξεχωριστή περίπτωση: Ήταν περιβόητος μεγιστάνας και playboy, που ανήλθε στην εξουσία επειδή είχε μεγάλη οικονομική ισχύ.

Όσο για μερικούς ηγέτες που προήλθαν από τη βιομηχανία του θεάματος, πάντοτε η βιομηχανία του θεάματος τροφοδοτούσε το πολιτικό προσωπικό. Θέλω να πω: Ο καθένας που ασχολείται με την πολιτική και αναδεικνύεται σε θέσεις από κάπου προέρχεται, δεν προσγειώνεται με εξωπλανητικό σκάφος. Ο κ. Κασσελάκης προέρχεται από τις επιχειρήσεις κι από έναν χώρο που κυριαρχεί στις ΗΠΑ, από τη liberal διανόηση, τους νέους που μεγάλωσαν στο περιβάλλον της πολιτικής ορθότητας και των καλών αισθημάτων.

Δεν βρίσκω αυτή την εμφάνιση ιδιαίτερα πρωτότυπη, ούτε περιμένω πρωτοτυπίες από την αριστερά. Συνήθως αντλεί στελέχη από τον κομματικό μηχανισμό, το πεζοδρόμιο ή το περιθώριο. Ο κ. Τσίπρας έγινε πρωθυπουργός επειδή διέπρεψε σε μαθητικές καταλήψεις και επειδή τον πρόβαλαν τα ΜΜΕ ως νεαρό ταραξία και ως σκράπα χωρίς συμπλέγματα. Στη χώρα μας η «εμπειρία» των παράνομων μαθητικών καταλήψεων θεωρείται πολιτικό πλεονέκτημα: Γι’ αυτό είμαστε η φαιδρή χώρα που είμαστε. Ο κ. Κασσελάκης δεν έχει καμιά εμπειρία σε τίποτα.

Τι δείχνει η αποδοχή από μερίδα της ελληνικής κοινωνίας ενός τέτοιου φαινομένου;

Γιατί να μην το αποδεχτεί; Μόνο οι δικαιωματιστές πιστεύουν ότι ζούμε σε μια κοινωνία καταπάτησης ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δεν είναι αυτό το πρόβλημα της Ελλάδας: Οι δικαιωματιστές, για να δικαιολογούν την παρουσία και τις φωνασκίες τους, παρουσιάζουν τη χώρα μας σαν μια παλαιοχριστιανική μπανανία με νεοφασιστικές τάσεις.

Τίποτα από αυτά δεν συμβαίνει: Η Ελλάδα είναι μια επιτρεπτική κοινωνία και δεν θα έπρεπε να την κακολογούμε σχετικά με αυτό. Πάσχει από έλλειψη σοβαρότητας, από πολύ χαμηλό μορφωτικό επίπεδο, από ανοργανωσιά κι από την αλλεργία στις μεταρρυθμίσεις την οποία οξύνει το αριστερό κατεστημένο.

Υπάρχουν «φαινόμενα» –όπως π.χ. η μη εφαρμογή των νόμων, η θλιβερή κατάσταση της παιδείας– που δεν θα έπρεπε να γίνονται αποδεκτά, αλλά, να που γίνονται. Το «φαινόμενο» Κασσελάκη δεν είναι φαινόμενο: Είναι ένας άνθρωπος που διεκδίκησε μια θέση και την κέρδισε επειδή εκμεταλλεύτηκε την αδυναμία του κοινού για τις εικόνες, για το θέαμα. Ας δούμε πώς θα χρησιμοποιήσει αυτή τη θέση, αυτό είναι το θέμα.

Ποιος ο ρόλος των ΜΜΕ στην ανάδειξη και επιβολή του;

Όλα περνούν μέσα από τα ΜΜΕ. Ο κ. Κασσελάκης δεν είναι εξαίρεση. Νομίζω, ωστόσο, ότι ο κ. Τσίπρας έπαιξε σημαντικότερο ρόλο στην ανάδειξή του από τα ΜΜΕ. Και μια σειρά άλλοι παράγοντες φυσικά: Η ανάγκη για καλλωπισμό της δημόσιας εικόνας του κόμματος, η επίδειξη προοδευτικότητας εκ μέρους της οργανωμένης νεολαίας, οι εσωτερικές διαμάχες.

Με την ευκαιρία, προσθέτω ότι, αν ο κ. Κασσελάκης θέλει να επιζήσει, πρέπει να μάθει να διαχειρίζεται τα ΜΜΕ και να αντέχει στις επικρίσεις, ακόμα και στα ψέματα –τα ΜΜΕ είναι ζούγκλα, απαιτούν αντοχή, αυτοπεποίθηση και χιούμορ. Ο κ. Κασσελάκης πρέπει να ξεχάσει πόσο χαϊδεμένος έχει υπάρξει. Θέλω να πω με τούτο πως το «φαινόμενο» όπως λέτε μπορεί όντως να αποδειχθεί βραχύβιο.

Βλέπετε πίσω από την αποδοχή του βαθύτερα «αταβιστικά ένστικτα»; Εν προκειμένω, βλέπετε μια μερίδα της κοινωνίας που ζει με αντιδεξιά στερεότυπα και κινητοποιείται από αντιμητσοτακικό μένος;

«Αταβιστικά» και άμεσα κληρονομημένα ένστικτα. Αλλά το αντιμητσοτακικό μένος δεν μπορεί να μεταφραστεί σε πολιτική. Μπορεί να μεταφραστεί σε συνθήματα και ουρλιαχτά τα οποία έχουν ξεκουφάνει τους περισσότερους Έλληνες. Ο λαός, το κοινό, έχει προχωρήσει περισσότερο από τους πολιτικούς.

Κάποιοι εκτιμούν ότι το φαινόμενο θα ξεφουσκώσει απότομα, όπως ακριβώς φούσκωσε. Εσείς;

Δεν είναι απίθανο, αλλά ας μην παριστάνουμε τους μαθητευόμενους μάγους. Τον κ. Κασσελάκη θα τον στηρίξει ένας ολόκληρος μηχανισμός – και θα τον πολεμήσει ένας άλλος. Το ζήτημα είναι να διαβάσει λιγάκι, να αποκτήσει γνώσεις ηγεσίας, γεωπολιτικής και ιστορίας, και μάλιστα όχι μέσω των κομματικών εγχειριδίων. Και βεβαίως, όπως είπα προηγουμένως, να αντέξει ψυχολογικά την πίεση που θα δεχτεί από τους μέντορές του, από τους ιδεολογικούς του αντιπάλους, από τα social media κι από τα ΜΜΕ γενικά. Ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως και το ΚΚΕ, δεν είναι δημοκρατικά κόμματα, είναι οδοστρωτήρες.

Είναι εφικτό ο κ. Κασσελάκης να δημιουργήσει ένα κύμα «αγανακτίστε 2.0»; Θα μπορούσε δηλαδή να συσπειρώσει γύρω του ρεύματα, όπως ο ανορθολογισμός και ο εθνολαϊκισμός;

Αυτά τα ρεύματα υπάρχουν μέσα και έξω από τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν νομίζω ότι ο κ. Κασσελάκης μπορεί να τα ελέγξει. Αν θελήσει να τα ελέγξει, θα διευκολύνει τη φυλλόρροια, κατά κάποιον τρόπο, του κόμματος. Πιστεύω ότι, στην αρχή τουλάχιστον, τα παλιότερα στελέχη θα τον χρησιμοποιούν σαν μαριονέτα – αν το αποδεχτεί φυσικά (και μάλλον θα το αποδεχτεί, μοιάζει να είναι μέρος μιας συμφωνίας). Άρα, ίσως παρατηρήσουμε για λίγο καιρό ένα «φαινόμενο εγγαστρίμυθου» του Τσίπρα.

Τι θα μπορούσε να αλλάξει στον ΣΥΡΙΖΑ ως αξιωματική αντιπολίτευση με τον κ. Κασσελάκη;

Καταρχήν, η κυβέρνηση έχει δουλειές με φούντες. Τις οποίες οι εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ ούτε μειώνουν, ούτε τις καθιστούν ευκολότερες. Το μόνο που μπορεί να αλλάξει ως προς την κυβέρνηση είναι η ατμόσφαιρα, το ύφος της αντιπολίτευσης. Αν ο κ. Κασσελάκης κατορθώσει να χτίσει μια δημιουργική αντιπολίτευση θα σημαίνει ότι η πλειοψηφία των στελεχών και των μελών του ΣΥΡΙΖΑ είχαν την εν λόγω επιθυμία. Μόνος του δεν μπορεί να κάνει τίποτα σ’ αυτή την κατεύθυνση: Δεν ξέρω καν αν έχει τέτοια πρόθεση.

Ποιος πολιτικός χώρος εκτιμάτε ότι θα πιεστεί περισσότερο;

Γενικά, το πολιτικό σκηνικό βρίσκεται σε φάση αναδιαμόρφωσης. Όσο η Νέα Δημοκρατία κινείται προς το ευρωπαϊκό κέντρο –και, κατά τη γνώμη μου πράττει άριστα– τόσο θα αυξάνεται ο δεξιός κροσσός, αν και όχι τόσο ώστε να θέτει σε κίνδυνο το πολίτευμα ή την ομαλότητα. Η μετατόπιση της δεξιάς προς το κέντρο ευνοεί σε ολόκληρο τον κόσμο τους σχηματισμούς fringe politics.

Ομοίως και η μετατόπιση της άκρας αριστεράς προς τη σοσιαλδημοκρατία την οποία εγώ τουλάχιστον δεν βλέπω: Βλέπω ψηφοθηρική τακτική, όχι διανοητικές μεταρρυθμίσεις. Όσο για το ΠΑΣΟΚ, αν συνεχιστεί και σταθεροποιηθεί η απομάκρυνση της ΝΔ από την παραδοσιακή δεξιά, δεν θα έχει λόγο ύπαρξης. Όλα αυτά χρειάζονται χρόνο. Ίσως καταλήξουμε σε μια μορφή de facto δικομματισμού από τον οποίον θα είναι αποκλεισμένοι όλοι οι σχηματισμοί που δεν σέβονται την κοινοβουλευτική δημοκρατία και το Σύνταγμα.

Μπα; Δεν ρούφηξες σήμερα το πρωΐ το άρθρο του Σάκη στην ίδια ιστοσελίδα για να μας ενημερώσεις; Είχε κάτι που δε σου άρεσε; Που σου χαλάει το αφήγημα; Μήπως είχε τίποτα που να έχει κάνει με το "ξενόφερτος", τη λέξη που δεν αρέσει στη Σώτη;