Μεγαλύτερος Ελληνας αθλητής όλων των εποχών

[Imperium]

Χρειάζεται και ένας ακριβής ορισμός του όρου "αθλητής".

[Maspoli]

ακομη και ο τζορνταν η ο τζειμς που ηταν μακραν οι πιο επιδραστικοι παικτες δεν θα εκαναν τιποτε χωρις σπουδαιες συμαπικτες

εξαλλου και οι ηπα και η εθνικη αργοτερα χωρις αυτους διατηρηθηκαν στην κορυφη

Οι ΗΠΑ ήταν κορυφή και πριν τον Τζόρνταν (δεν ξέρω για ποιον Τζέιμς μιλάς).
Στην Ελλάδα υπάρχει για το μπάσκετ το πριν και το μετά τον Γκάλη. Η επίδραση του Γκάλη στο ελληνικό μπάσκετ (και υπό μια πιο ευρεία έννοια στον εντός συνόρων επαγγελματικό αθλητισμό συνολικά) είναι σαφώς μεγαλύτερη της επίδρασης του Τζόρνταν στο αμερικανικό μπάσκετ.

[Isildur]

Κάποτε, (και ο πατ θυμάται, δεν έχει δικαιολογίες) μόνο ένα όνομα αναφερόταν, ένα που νομίζω οτι ακόμα κανεις δεν ξεστόμισε.

Χρήστος Παπανικολάου, first over 18', bitches!


Βέβαια ακόμα πιο σωστή απάντηση θα ήταν - Σπύρος Λούης

Αυτόν σκέφτηκα κι εγώ (ως επιδραστικό), αλλά δεν το 'γραψα γα να μην φάω καζούρα...

[Eθνικοκοινωνιστης]

ακομη και ο τζορνταν η ο τζειμς που ηταν μακραν οι πιο επιδραστικοι παικτες δεν θα εκαναν τιποτε χωρις σπουδαιες συμαπικτες

εξαλλου και οι ηπα και η εθνικη αργοτερα χωρις αυτους διατηρηθηκαν στην κορυφη

Οι ΗΠΑ ήταν κορυφή και πριν τον Τζόρνταν (δεν ξέρω για ποιον Τζέιμς μιλάς).
Στην Ελλάδα υπάρχει για το μπάσκετ το πριν και το μετά τον Γκάλη. Η επίδραση του Γκάλη στο ελληνικό μπάσκετ (και υπό μια πιο ευρεία έννοια στον εντός συνόρων επαγγελματικό αθλητισμό συνολικά) είναι σαφώς μεγαλύτερη της επίδρασης του Τζόρνταν στο αμερικανικό μπάσκετ.

οχι, το 87 ηταν το αποτελεσμα του πλανου που εβαλε μπροστα το πασοκ και ο βασιλακοπουλος και ο γκαλης απλα προεκυψε ως εισαγωμενος λογω της προτερης καταστασης μμε τους ελληνοαμειρκανους που γεμιζαν τις ομαδες,δεν ηταν αποτεελσμα καποιου πλανου απλα προεκυψε

ποια επιδραση ειχε ο γκαλης περα απο το 87 που ετυχε η εθνικη να εχει την ευτυχη συγκυρια να εχει 5-6 παικτες στην καλυτερη φαση της καριερας τους σχεδον και τους αμεσους διεκδικητες τους σε καθοδικη πορεια (εσσδ) η σε φαση αναδομησης (γιουγκοσλαβια)

απλα ο γκαλης ηταν τυχερος να πεσει στην ευμενεστερη συγκυρια τοσο για την δυναμικη του δικου της ροστερ οσο και για την αντιστοιχη χαμηλοτερη των διεκδικητων της και αυτο φουσκωσε τον "μυθο"

δεν αναφερομαι καν στα διασυλλογικα που δεν σηκωσε κουπα του καφε στα φαιναλ φορ και επαιζε για τα νουμερα του

ημπορω να θυμηθω πολλες εθνικες αργοτερα που ηταν σαφεστατα καλυτερες αλλα εφυγαν με σκυμμενο κεφαλι λογω του υψηλοτερου ανταγωνισμου

[Imperium]

Nαι ο Παπανικολαου ήταν καλός στις εποχές που βγάζαμε πρωταθλητές παγκόσμιας εμβέλειας με το σταγονόμετρο

Αλλά μόνο με το παγκόσμιο ρεκορ του,ενα αργυρό ευρωπαϊκό και μια 4η θέση στους ολυμπιακούς δεν μπορεί να σταθεί δίπλα στους σημερινούς

H πρωτιά σε ρεκόρ ορόσημο είναι τεράστιο πράγμα!

Αλλιώς να πούμε οτι καλός ήταν και ο Roger Bannister για τις εποχές που τρέχαν το μίλι σε > 4'. Και ας θυμήθουμε και πόσα μετάλεια και Ολυμπιακές θέσεις είχε.

Τα συμβατικά δεν ορίζουν τους τιτάνες.

[Ερμής]

Τρίχες

Ούτε ένα ολυμπιακό χρυσό (ο Μιλταρος έχει ένα και πάει για δεύτερο)
ούτε ένα παγκόσμιο χρυσό (ο Μιλταρος έχει ένα και σε λίγες μέρες και δεύτερο)
ένα μόνο ψωροευρωπαϊκό (ο Μιλταρος έχει πέντε)


viewtopic.php?f=37&t=31824

Ο Πύρρος Δήμας έχει τρία χρυσά Ολυμπιακά και ένα χάλκινο.
Και η Θάνου βγήκε πρώτη σε Ολυμπιάδα στα εκατό , άλλο εκατό άλλο επί κοντό και μήκος.

Η ικανότητα του Τεντογλου να κερδίζει αγώνες και η σταθερότητά του δεν έχει προηγούμενο.

Ενα πυροτέχνημα του ενός αγώνα δεν είναι σίγουρα ο μεγαλύτερος αθλητής

Νομίζω και ο Πετρουνιας είχε αντίστοιχη σταθερότητα. Και ο Δήμας φυσικά που είχε σαρώσει Ολυμπιάδες, παγκόσμια, ευρωπαϊκά

[georgebi]

Βέβαια ακόμα πιο σωστή απάντηση θα ήταν - Σπύρος Λούης

Αυτόν σκέφτηκα κι εγώ (ως επιδραστικό), αλλά δεν το 'γραψα γα να μην φάω καζούρα...

Και πολύ σοφά έπραξες γιατί κάποιες κακές γλώσσες λένε ότι.....



https://runningmagazine.gr/2016/03/%CF% ... %B1%CF%81/

Κατόπιν των παρατυπιών μπήκε και ο Σπύρος Λούης, ο ενδέκατος κατ΄ αξίαν των προκριματικών. Που τερμάτισε μάλιστα και κάτω του ορίου που είχε τεθεί , ο χρόνος του ήταν 3:19 ώρες. Στον τελικό βέβαια θα συντρίψει το ατομικό του ρεκόρ!

Πρωταγωνιστικό ρόλο στις παρατυπίες έπαιξε ο ταγματάρχης Ι. Παπαδιαμαντόπουλος, υπασπιστής του Βασιλέως Γεωργίου, μέλος της Οργαν. Επιτροπής των Ο.Α. και ειδικός έφορος του Μαραθωνίου δρόμου του 1896. Ο Παπαδιαμαντόπουλος είχε τον Λούη «ορντινάτσα» όταν αυτός έκανε τη θητεία του.

Ο ΤΕΛΙΚΟΣ: Ενώ στα λοιπά αγωνίσματα των Αγώνων υπήρχε κάποια, υποτυπώδης έστω, οργάνωσις, στον Ολυμπιακό Μαραθώνιο υπήρχε οργανωτικό χάος ελλείψει κανονισμού, ελεγκτών διαδρομής κλπ. Υπήρχαν μόνο κάποιοι «έφιπποι» στρατιώτες της μονάδος του ταγχ/χη Ι. Παπαδιαμαντόπουλου που έχοντας πλήρη άγνοια περί αθλητικού πνεύματος, υπάκουαν μόνο στον Διοικητή τους με τις τόσες αρμοδιότητες στους Αγώνες.

Οι δρομείς έτρεχαν χωρίς τη συνοδεία κριτών ανάμεσα στις ερημικές τότε περιοχές, χωρίς θεατές. Νικητής θα ανηγορεύετο όποιος έφθανε πρώτος στο Παναθηναϊκό Στάδιο, χωρίς να ελέγχεται τι συνέβη κατά τον αγώνα.

Κατά τα ολίγα – ελλείψει κριτών ή μέσων επικοινωνίας ή αθλητικογράφων – βάσιμα στοιχεία της εποχής ο Λούης στο δέκατο χιλιόμετρο ήταν μεταξύ των ουραγών, ενώ στο 15ο χιλιόμετρο η διαφορά των προπορευόμενων ξένων από τον πρώτο Έλληνα, που δεν ήταν ο Λούης, ήταν περί τα δύο χιλιόμετρα.

Ο Λούης επανεμφανίζεται, ξεκούραστος, στην αρχή του μεγάλου κατήφορου προς το τέρμα.

Ο Βασιλάκος, όσο και ο Μπελόκας και ο καταταγείς τέταρτος Ούγγρος Κέλνερ, εθεώρησαν αυτούς νικητές αφού κανείς τους -όπως εβεβαίωναν- δεν είχε ιδεί τον αρχικά ουραγό να τους προσπερνά!

Ο Βασιλάκος ειχε εκμυστηρευτεί:

“Όταν μπήκα στο στάδιο και τερμάτισα, γινόταν τέτοιο πανδαιμόνιο που δεν μπορώ να το περιγράψω. Ξαφνικά με πλησίασε κάποιος και με συγχάρηκε για τη δεύτερη θέση που κατέλαβα. Εγώ κεραυνοβολημένος γύρισα και του είπα. Μα πως είναι δυνατόν; Αφού δε με προσπέρασε κανείς “. » Όταν μπήκα στα αποδυτήρια πήγα αμέσως και βρήκα τον Λούη. Του είπα ότι αυτό που έκανε ήταν άτιμο. Επειδή όμως δεν θέλω να αμαυρώσω την ημέρα ούτε να χαλάσω τους πανηγυρισμούς που γίνονται έξω, δεν θα κάνω ένσταση. Εσένα ας σε κρίνη ο Θεός»

[Maspoli]

ακομη και ο τζορνταν η ο τζειμς που ηταν μακραν οι πιο επιδραστικοι παικτες δεν θα εκαναν τιποτε χωρις σπουδαιες συμαπικτες

εξαλλου και οι ηπα και η εθνικη αργοτερα χωρις αυτους διατηρηθηκαν στην κορυφη

Οι ΗΠΑ ήταν κορυφή και πριν τον Τζόρνταν (δεν ξέρω για ποιον Τζέιμς μιλάς).
Στην Ελλάδα υπάρχει για το μπάσκετ το πριν και το μετά τον Γκάλη. Η επίδραση του Γκάλη στο ελληνικό μπάσκετ (και υπό μια πιο ευρεία έννοια στον εντός συνόρων επαγγελματικό αθλητισμό συνολικά) είναι σαφώς μεγαλύτερη της επίδρασης του Τζόρνταν στο αμερικανικό μπάσκετ.

οχι, το 87 ηταν το αποτελεσμα του πλανου που εβαλε μπροστα το πασοκ και ο βασιλακοπουλος και ο γκαλης απλα προεκυψε ως εισαγωμενος λογω της προτερης καταστασης μμε τους ελληνοαμειρκανους που γεμιζαν τις ομαδες,δεν ηταν αποτεελσμα καποιου πλανου απλα προεκυψε

ποια επιδραση ειχε ο γκαλης περα απο το 87 που ετυχε η εθνικη να εχει την ευτυχη συγκυρια να εχει 5-6 παικτες στην καλυτερη φαση της καριερας τους σχεδον και τους αμεσους διεκδικητες τους σε καθοδικη πορεια (εσσδ) η σε φαση αναδομησης (γιουγκοσλαβια)

απλα ο γκαλης ηταν τυχερος να πεσει στην ευμενεστερη συγκυρια τοσο για την δυναμικη του δικου της ροστερ οσο και για την αντιστοιχη χαμηλοτερη των διεκδικητων της και αυτο φουσκωσε τον "μυθο"

δεν αναφερομαι καν στα διασυλλογικα που δεν σηκωσε κουπα του καφε στα φαιναλ φορ και επαιζε για τα νουμερα του

ημπορω να θυμηθω πολλες εθνικες αργοτερα που ηταν σαφεστατα καλυτερες αλλα εφυγαν με σκυμμενο κεφαλι λογω του υψηλοτερου ανταγωνισμου

Την προπόνηση μετά την προπόνηση και την εξωγηπεδική ζωή του Γκάλη για να κρατηθεί αθλητικά περισσότερο, ουδείς αθλητής του ποδοσφαίρου ή του μπάσκετ την είχε φανταστεί πριν από αυτόν.

[Eθνικοκοινωνιστης]

Οι ΗΠΑ ήταν κορυφή και πριν τον Τζόρνταν (δεν ξέρω για ποιον Τζέιμς μιλάς).
Στην Ελλάδα υπάρχει για το μπάσκετ το πριν και το μετά τον Γκάλη. Η επίδραση του Γκάλη στο ελληνικό μπάσκετ (και υπό μια πιο ευρεία έννοια στον εντός συνόρων επαγγελματικό αθλητισμό συνολικά) είναι σαφώς μεγαλύτερη της επίδρασης του Τζόρνταν στο αμερικανικό μπάσκετ.

οχι, το 87 ηταν το αποτελεσμα του πλανου που εβαλε μπροστα το πασοκ και ο βασιλακοπουλος και ο γκαλης απλα προεκυψε ως εισαγωμενος λογω της προτερης καταστασης μμε τους ελληνοαμειρκανους που γεμιζαν τις ομαδες,δεν ηταν αποτεελσμα καποιου πλανου απλα προεκυψε

ποια επιδραση ειχε ο γκαλης περα απο το 87 που ετυχε η εθνικη να εχει την ευτυχη συγκυρια να εχει 5-6 παικτες στην καλυτερη φαση της καριερας τους σχεδον και τους αμεσους διεκδικητες τους σε καθοδικη πορεια (εσσδ) η σε φαση αναδομησης (γιουγκοσλαβια)

απλα ο γκαλης ηταν τυχερος να πεσει στην ευμενεστερη συγκυρια τοσο για την δυναμικη του δικου της ροστερ οσο και για την αντιστοιχη χαμηλοτερη των διεκδικητων της και αυτο φουσκωσε τον "μυθο"

δεν αναφερομαι καν στα διασυλλογικα που δεν σηκωσε κουπα του καφε στα φαιναλ φορ και επαιζε για τα νουμερα του

ημπορω να θυμηθω πολλες εθνικες αργοτερα που ηταν σαφεστατα καλυτερες αλλα εφυγαν με σκυμμενο κεφαλι λογω του υψηλοτερου ανταγωνισμου

Την προπόνηση μετά την προπόνηση και την εξωγηπεδική ζωή του Γκάλη για να κρατηθεί αθλητικά περισσότερο, ουδείς αθλητής του ποδοσφαίρου ή του μπάσκετ την είχε φανταστεί πριν από αυτόν.

και ο λυπηριδης με τον γιαννακη εκαναν αντιστοιχη ζωη αλλα απλα ο γκαλης εκθιαζεται για αυτο που απλα εγινε κανονας λιγο αργοτερα σε ολο το ευρωπαικο μπασκετ δλδ η επαγγελματικη προπονηση και προετοιμασια,οι εσωτερικοι κανονισμοι των ομαδων και πολλα αλλα που ηταν στην αμερικη απο το επιπεδο του κολλεγιακου δεδομενα δεκαετιες πριν ερθουν στην ευρωπη

απλα εδω φουσκωσε λογω του ταλεντου του γκαλη που ηταν και η βιτρινα της εθνικης και του εσωστρεφους του χαρακτηρα του που το τονιζε υπερμετρα

σταματηστε να αναπαραγετε υπερβολες

[Maspoli]

Θα σου πω τι έχω καταλάβει εγώ, έχοντας ζήσει πολλούς αθλητές, είτε στο γήπεδο ως συμπαίκτες και αντιπάλους είτε ως θεατής. Υπάρχουν μερικοί άνθρωποι που είναι ευλογημένοι να έχουν ταλέντο. Ένας από αυτούς ήταν και ο Ντράζεν. Εκείνος είχε κάτι το μαγικό. Αλλά ποτέ δεν φτάνει αυτό. Ο κόσμος έχει δει μόνο τα παιχνίδια του Γκάλη. Δεν έχει δει τη δουλειά που έχει κάνει για να φτάσει να παίζει έτσι. Μόνο εκείνος ξέρει. Εκείνος, οι μπάλες και τα καλάθια, κανείς άλλος. Ταλέντο, χάρισμα, ικανότητα, μπορεί να έχουν πολλοί. Να γεννηθούν με αυτό, αν θέλεις. Αλλά... Αν δεν δουλέψεις, τίποτα δε θα βγει στην επιφάνεια. Για τον Γκάλη, η προπόνηση ήταν σαν θρησκευτικό τελετουργικό".

"Παίκτες όπως ο Τζόρνταν ή στις μέρες μας ο Λεμπρόν και ο Κάρι. Εγώ και εσύ βλέπουμε μόνο το γήπεδο, αυτά τα 48 λεπτά στα οποία τα δίνουν όλα. Για να μπορείς να τα δώσεις όλα εκεί, πρέπει να δουλέψεις. Να δουλέψεις σκληρά, να δουλέψεις ασταμάτητα. Στην Ισπανία υπήρχαν πολλοί σπουδαίοι παίκτες. Ο Φερνάντο Μαρτίν, ο Σαν Επιφάνιο. Ο κόσμος δεν ξέρει το πόσο δούλεψαν για να φτάσουν να παίξουν το μπάσκετ που έπαιξαν και να τους θυμόμαστε".

Ο Νίκος Γκάλης δούλευε όσο κανένας άλλος. Όταν οι άλλοι έβγαιναν κάποια βόλτα ή κανόνιζαν να πάνε στα... μπουζούκια. Υπάρχουν ακόμα αυτά τα μπουζούκια, έτσι; Ωραία. Όταν λοιπόν οι άλλοι είχαν στο μυαλό του όλα αυτά, ο Γκάλης ήταν στο γήπεδο. Πήγαινε στο γήπεδο, προπονούταν, περίμενε την ομάδα να έρθει, να προπονηθεί μαζί τους, έβλεπε την ομάδα να φεύγει, συνέχιζε την προπόνηση και κάποια στιγμή πήγαινε σπίτι, για έναν και μόνο λόγο: για να ξεκουραστεί, διότι είχε και την επόμενη μέρα προπόνηση... Δεν μπορούν να το κάνουν όλοι αυτό. Να έχουν αυτήν τη δύναμη, αυτήν την αγάπη, αυτήν την αφοσίωση. Ο Γκάλης την είχε και τελικά όλοι ανταμειφτήκαμε από αυτό".
https://www.contra.gr/basket/apokalypse ... 12258.html

Αυτά τα λέει αμερικάνος που είχε παίξει στο NBA προτού έρθει στην Ευρώπη. Θεωρώ πως κάτι παραπάνω ξέρει για την εποχή

[georgebi]

H πρωτιά σε ρεκόρ ορόσημο είναι τεράστιο πράγμα!

Αλλιώς να πούμε οτι καλός ήταν και ο Roger Bannister για τις εποχές που τρέχαν το μίλι σε > 4'. Και ας θυμήθουμε και πόσα μετάλεια και Ολυμπιακές θέσεις είχε.

Τα συμβατικά δεν ορίζουν τους τιτάνες.

Δεν αμφισβητώ την αξία του Παπανικολαου...

πόσο μάλλον που το ρεκόρ του,σε μια εποχή που το παγκ.ρεκόρ του επι κοντω λόγω της αλλαγής των κονταριών από μπαμπου σε fiberglass άλλαζε χέρια κάθε μήνα

το δικό του άντεξε ενάμιση χρόνο

Απλα αντικειμενικά δεν μπορεί να σταθεί δίπλα στους σημερινούς

Οσο για τον σπουδαίο Bannister



σταμάτησε νεότατος πάνω στο πικ του αμέσως μετά τη νίκη του επι του Landy (που στο μεταξύ του χε πάρει το ρεκορ με 3.58.0) στους κοινοπολιτειακούς για να επικεντρωθεί στην ιατρική

[georgebi]

Και μια και το φερε η κουβεντα για τον Παπανικολαου
άλλη μια φωτο που δεν υπάρχει στο νετ...απ το αρχείο του georgebi

όταν μετά από τρία χρονια απουσίας ,''γέρος'' πια, επέστρεψε και ξανακέρδισε του βαλκανικούς ...που τοτε ήταν και το ταβάνι όπου μπορούσε να διακριθεί η πλειονότητα των Ελλήνων αθλητών

[Σέλευκας]

Τρίχες

Ούτε ένα ολυμπιακό χρυσό (ο Μιλταρος έχει ένα και πάει για δεύτερο)
ούτε ένα παγκόσμιο χρυσό (ο Μιλταρος έχει ένα και σε λίγες μέρες και δεύτερο)
ένα μόνο ψωροευρωπαϊκό (ο Μιλταρος έχει πέντε)


viewtopic.php?f=37&t=31824

Ο Πύρρος Δήμας έχει τρία χρυσά Ολυμπιακά και ένα χάλκινο.
Και η Θάνου βγήκε πρώτη σε Ολυμπιάδα στα εκατό , άλλο εκατό άλλο επί κοντό και μήκος.

Η ικανότητα του Τεντογλου να κερδίζει αγώνες και η σταθερότητά του δεν έχει προηγούμενο.

Ενα πυροτέχνημα του ενός αγώνα δεν είναι σίγουρα ο μεγαλύτερος αθλητής

Τα τρία χρυσά του Δημα είναι πυροτέχνημα;

[Σέλευκας]

Τρίχες

Ο Πύρρος Δήμας έχει τρία χρυσά Ολυμπιακά και ένα χάλκινο.

Η Κορακάκη έχει χρυσό και χάλκινο στην ίδια Ολυμπιάδα

Αυτο με τον Πύρρο το ακούω
καθώς εκτός απ τα ολυμπιακά μετάλλια, ειχε στο πρώτο μισό της καριέρας του, που κατέβαινε πιο συχνά σε αγώνες, και παγκοσμια και πανευρωπαϊκά

Είχε και παγκόσμιο ρεκόρ το 1999

Αλλά μετά μου βάζεις στην κουβεντα, την δεν λέω....καθ όλα άξια Κορακακη
και μου το χαλάς

Ευτυχώς που δεν καλλιεργούμε σαν χώρα και το κέρλινγκ, γιατί τοτε αυτές οι κυριούλες με τις σκούπες μπορεί να ήταν οι νο1 Ελληνίδες αθλήτριες όλων των εποχών

Εγώ απάντησα στο φίλο που είπε ότι μετράνε τα μετάλλια και ο Γκάλης δεν έχει κανένα, οπότε σύμφωνα με τα μετάλλια δεν είναι ο Τεντογλου ο ανώτερος.
Και για το κέρλινγκ που λες αν πάρουμε ως πιο σημαντικό την αίγλη του αγωνίσματος η Θάνου είναι παρασάγγας ανώτερη από όλους.

[Σέλευκας]

Και η Θάνου βγήκε πρώτη σε Ολυμπιάδα στα εκατό

Και τώρα που το θυμήθηκα

το χρυσό μετάλλιο της ντοπαρισμένης Τζοουνς η ΔΟΕ ποτέ δεν το έδωσε στη 2η του 2000 Θανου

και αν θες την άποψη μου.....θα ήταν και ξεφτίλα αν της το έδινε

Γι'αυτό δεν έγραψα ότι πήρε χρυσό