"Εισβολή" των Vegan στη Βαρβάκειο

[shrike]

Πιστεύω πως τα περισσότερα μικρά παιδιά,εάν είχαν να διαλέξουν μεταξύ ζουμερής μπριζόλας και πατάτας τηγανητής με κέτσαπ,θα διάλεγαν αβλεπί το δεύτερο.Ενστικτωδώς.Ζυμαρικά επίσης,ειδικά εάν έχουν περίεργο σχήμα.
Τα παιδιά ξέρουν.

Εγώ πάντως φίλε μου δεν "πιστεύω" όπως λες, βλέπω. Έχω μεγαλώσει δυο δικά μου, έχω δει πολλά άλλα τριγύρω (φίλων, ανίψια κλπ) και με κανένα δεν είχα(με) ποτέ πρόβλημα να προσπαθήσουμε να τα "επιβάλλουμε" να μάθουν να τρώνε κρέας. Με κανένα, όμως. Σαφώς και αλλάζουν γούστα και γεύσεις όσο μεγαλώνουν, προτιμάνε λίγο περισσότερο κάτι, λίγο λιγότερο κάτι άλλο, κάτι που παλιά το τρώγανε τώρα δεν το θέλουν ή το αντίθετο κλπ κλπ, αλλά ο γενικός κανόνας ήταν πάντα ότι "πρέπει να μάθεις να τρως και λάχανο, μπρόκολο, κουνουπίδι" κλπ, παρά το κρέας.
Οι πατάτες που λες είναι όντως λιχουδιά για τα περισσότερα (είχαμε και ένα (μόνο) παράδειγμα παιδιού στην παρέα που τις έφαγε μεγάλος, αλλά γενικά τρελαίνονται), αλλά αυτό δεν είναι κριτήριο πιστεύω. Δες τις αντιδράσεις τους με καθαρά "πρασινάδες" όπως τα λαχανικά κλπ.

Κι εγώ μεγάλωσα παιδιά και μέχρι να τα καταφέρω να αρχίσουν να τρώνε λίγο κρέας,μαρτύρησα.Είχα πέσει κι εγώ στη λούμπα με τις δήθεν απαραίτητες πρωτείνες που έχει το κρέας και επέμενα.Αλλά στις πατάτες και στα ζυμαρικά έπεφταν με τα μούτρα.
Δεν έχω δει πολλά μικρά παιδιά να ζητάνε μπριζόλα για φαγητό.

Τι να πω; Ίσως είναι και θέμα γούστου του κάθε παιδιού. Ας πούμε (για να πάω και λίγο κόντρα στο ίδιο το δικό μου επιχείρημα), υπάρχουν πολλά παιδιά που ζορίζονται να φάνε ψάρια, ή τρώνε μόνο φιλέτο ψάρι κλπ.

Από την άλλη βέβαια, όπως λέω και στον φίλο πιο πάνω, αυτό με τα παιδιά είναι μόνο ένα από τα χαρακτηριστικά που παρουσιάσα για να δείξω ότι είμαστε σαρκοφάγα. Μάλιστα το παρέθεσα τελευταίο, ακριβώς επειδή το θεωρώ περισσότερο ένδειξη παρά απόδειξη (σε αντίθεση με τα άλλα).

[shrike]

Οι πατάτες που λες είναι όντως λιχουδιά για τα περισσότερα (είχαμε και ένα (μόνο) παράδειγμα παιδιού στην παρέα που τις έφαγε μεγάλος, αλλά γενικά τρελαίνονται), αλλά αυτό δεν είναι κριτήριο πιστεύω. Δες τις αντιδράσεις τους με καθαρά "πρασινάδες" όπως τα λαχανικά κλπ.

Πρέπει να λάβουμε υπ' όψη και τη διαθεσιμότητα κάθε τροφής.
Το κρέας τώρα είναι άφθονο και φθηνό. Αν ήταν σπάνιο και ακριβό ...

Μάλλον πρέπει να φτιάξεις τις παραθέσεις σου αγαπητέ, επειδή μ' αυτό που ποστάρησες μοιάζει σαν εγώ κι ο Papa John να μιλάμε με playback σε ταινία καράτε του '80

[brb και tyt]

Πάντως μία σημαντική αλλαγή που κάνει κάθε άνθρωπος είναι στην εφηβεία. Μέχρι τα 12-13 έτρωγα φαγητά που από την εφηβεία και μετά τα απεχθάνομαι, όπως κρέας με λάχανο βραστό και κρεμμύδι ωμό.

[waldorf]

Τι να πω; Ίσως είναι και θέμα γούστου του κάθε παιδιού. Ας πούμε (για να πάω και λίγο κόντρα στο ίδιο το δικό μου επιχείρημα), υπάρχουν πολλά παιδιά που ζορίζονται να φάνε ψάρια, ή τρώνε μόνο φιλέτο ψάρι κλπ.

Αυτό ισχύει και έχει να κάνει με την εμφάνιση.
Δεν είναι ένα στρογγυλό ή μακρύ ή ακανόνιστο ή ό,τι τέλος πάντων κομμάτι τροφής που το "φτιάχνει" ο χασάπης.Είναι ένα ζωάκι με μάτια-στόμα κλπ.
Αν έβαζες σ`ένα παιδί ολόκληρο το γουρουνόπουλο πάνω στο τραπέζι μάλλον δεν θα το έτρωγε κι ας τσάκιζε τα ψαρονέφρια μέχρι χτες.

[brb και tyt]

Αυτό ισχύει και έχει να κάνει με την εμφάνιση.
Δεν είναι ένα στρογγυλό ή μακρύ ή ακανόνιστο ή ό,τι τέλος πάντων κομμάτι τροφής που το "φτιάχνει" ο χασάπης.Είναι ένα ζωάκι με μάτια-στόμα κλπ.
Αν έβαζες σ`ένα παιδί ολόκληρο το γουρουνόπουλο πάνω στο τραπέζι μάλλον δεν θα το έτρωγε κι ας τσάκιζε τα ψαρονέφρια μέχρι χτες.

Επίσης αν ήξερε πώς ετοιμάζεται αυτό που τρώει. Μου είπε κάποιος ότι η εγγονή του σταμάτησε να τρώει κρέας όταν ήταν 6 χρονών και έμαθε πώς τα σφάζουν.

[shrike]

Αυτό ισχύει και έχει να κάνει με την εμφάνιση.
Δεν είναι ένα στρογγυλό ή μακρύ ή ακανόνιστο ή ό,τι τέλος πάντων κομμάτι τροφής που το "φτιάχνει" ο χασάπης.Είναι ένα ζωάκι με μάτια-στόμα κλπ.
Αν έβαζες σ`ένα παιδί ολόκληρο το γουρουνόπουλο πάνω στο τραπέζι μάλλον δεν θα το έτρωγε κι ας τσάκιζε τα ψαρονέφρια μέχρι χτες.

Επίσης αν ήξερε πώς ετοιμάζεται αυτό που τρώει. Μου είπε κάποιος ότι η εγγονή του σταμάτησε να τρώει κρέας όταν ήταν 6 χρονών και έμαθε πώς τα σφάζουν.

Άρα, έρχεσαι στα λόγια μου. Δεν τρώει κρέας λόγω ενοχών, και όχι επειδή δεν είναι σαρκοφάγο ον (που ήταν και αυτό που ισχυρίστηκες εξ αρχής).

[Custom_F]

Αφηστε τα παιδια να διαλεγουν τι θα φατε. Αφηστε τα μια μερα να ψωνισουν εκεινα απτο σουπερ μαρκετ. Σκεφτομαι το καλαθι και το μεσημεριανο σας και γελαω!

Ακου λεει προτιμανε την πατατα απο το κρεας. Επισης προτιμουν τα ζελεδακια απο την πατατα. Και;

Στο κατω κατω αφηστε τον κοσμο να τρωει ο καθενας οτι θελει. Ολοι θα πεθανουμε καποια στιγμη. Και σεις, και μεις, και τα ζωα, και τα φυτα. Φατε οσο προλαβαινετε.

[brb και tyt]

Άρα, έρχεσαι στα λόγια μου. Δεν τρώει κρέας λόγω ενοχών, και όχι επειδή δεν είναι σαρκοφάγο ον (που ήταν και αυτό που ισχυρίστηκες εξ αρχής).

Θέλεις να πεις ότι δεν είναι παραδοσιακά χορτοφάγος αλλά το κάνει από ενοχές. Όμως έγραψα πιο πάνω για τη διαθεσιμότητα του κρέατος που επηρεάζει κι αυτό την επιλογή του. Μέχρι την δεκαετία του '60 το κρέας που κατανάλωνε ο Έλληνας ήταν ένα γουρούνι τα Χριστούγεννα, λουκάνικα και τσιγαρίδες φτιαγμένα από το γουρούνι αυτό, ένα αρνί το Πάσχα και κότες. Πες μου τώρα τι επιλέγει το παιδί.

Φυσικά έγραψα πιο πριν ότι τα δόντια μας (κυνόδοντες, τραπεζίτες) δεν δείχνουν σαρκοφάγο θηλαστικό.

[waldorf]

Συμφωνώ με τον shrike.Εννοείται ότι μπορείς να δημιουργήσεις εύκολα ενοχές ιδιαίτερα σ`ένα μικρό παιδί.
(ιστορία που μου διηγήθηκε φίλος:μπομπιράκι 4-5 χρονών τρελαίνεται για λουκάνικα (!).Σε τραπέζι η καλεσμένη χορτοφάγος προσπαθεί να δημιουργήσει ενοχές στο μπομπιράκι λέγοντας του "το ξέρεις ότι αυτό που τρως είναι ζωάκι;".
Ο μπόμπιρας ατάραχος το κοιτάει και απαντάει "ε είναι μικρό ζωάκι,δεν πειράζει").

[shrike]

Αφηστε τα παιδια να διαλεγουν τι θα φατε. Αφηστε τα μια μερα να ψωνισουν εκεινα απτο σουπερ μαρκετ. Σκεφτομαι το καλαθι και το μεσημεριανο σας και γελαω!

Ακου λεει προτιμανε την πατατα απο το κρεας. Επισης προτιμουν τα ζελεδακια απο την πατατα. Και;

Στο κατω κατω αφηστε τον κοσμο να τρωει ο καθενας οτι θελει. Ολοι θα πεθανουμε καποια στιγμη. Και σεις, και μεις, και τα ζωα, και τα φυτα. Φατε οσο προλαβαινετε.

Αμ αυτό που το βάζεις; Που κάποιοι έχουν βαλθεί να μας τρελάνουν με τα καημένα τα ζωάκια, και μετά πάνε και καταβροχθίζουν λάχανα, λάπατα, μαρούλια, μπρόκολα, ραπανάκια, αβοκάντα (sic), παντζάρια και τα ρέστα. Και τα βγάζουν απ' το φυσικό τους περιβάλλον, τα κόβουν κομματάκια, τα ρίχνουν σε λάδια, ξίδια, λεμόνια, τα βράζουν, τα τρίβουν στον τρίφτη, τα περνάνε στο μούλτι κλπ κλπ. Και όλα αυτά, ενώ είναι ακόμα ζωντανά. Και γενικά τους κάνουν 100 φορές περισσότερα βασανιστήρια απ' ό,τι θα έκανε ένα σαρκοφάγο πλάσμα σε οποιοδήποτε ζώο*, που απλά και μόνο θα το σκοτώσει.


* Εξαιρούνται βέβαια κάποιες ειδικές περιπτώσεις, όπως τα καβούρια, οι αστακοί και τα ρέστα. Α, επίσης εξαιρούνται και κάποιες ομάδες ανθρώπων όπως οι Ιάπωνες...

[ΟΥΤΙΣ]

Συμφωνώ με τον shrike.Εννοείται ότι μπορείς να δημιουργήσεις εύκολα ενοχές ιδιαίτερα σ`ένα μικρό παιδί.
(ιστορία που μου διηγήθηκε φίλος:μπομπιράκι 4-5 χρονών τρελαίνεται για λουκάνικα (!).Σε τραπέζι η καλεσμένη χορτοφάγος προσπαθεί να δημιουργήσει ενοχές στο μπομπιράκι λέγοντας του "το ξέρεις ότι αυτό που τρως είναι ζωάκι;".
Ο μπόμπιρας ατάραχος το κοιτάει και απαντάει "ε είναι μικρό ζωάκι,δεν πειράζει").

Και δεν την έδιωξαν από το σπίτι;

[waldorf]

Όχι μωρέ.Άλλωστε ο πιτσιρίκος έδωσε πληρωμένη απάντηση και συνέχισε να απολαμβάνει το λουκάνικό του.

[shrike]

Άρα, έρχεσαι στα λόγια μου. Δεν τρώει κρέας λόγω ενοχών, και όχι επειδή δεν είναι σαρκοφάγο ον (που ήταν και αυτό που ισχυρίστηκες εξ αρχής).

Θέλεις να πεις ότι δεν είναι παραδοσιακά χορτοφάγος αλλά το κάνει από ενοχές. Όμως έγραψα πιο πάνω για τη διαθεσιμότητα του κρέατος που επηρεάζει κι αυτό την επιλογή του. Μέχρι την δεκαετία του '60 το κρέας που κατανάλωνε ο Έλληνας ήταν ένα γουρούνι τα Χριστούγεννα, λουκάνικα και τσιγαρίδες φτιαγμένα από το γουρούνι αυτό, ένα αρνί το Πάσχα και κότες. Πες μου τώρα τι επιλέγει το παιδί.

Φυσικά έγραψα πιο πριν ότι τα δόντια μας (κυνόδοντες, τραπεζίτες) δεν δείχνουν σαρκοφάγο θηλαστικό.

Αυτό με την διαθεσιμότητα δεν το πολυ-κατάλαβα, για να είμαι ειλικρινής. Ίσως φταίει κι ότι έκανες λίγο μαντάρα τις παραθέσεις πιο πίσω και δεν ήξερα αν το έγραψες εσύ ή αν όντως παρέθετες κάτι που είπε ο Παπα-Τζον, αλλά και πάλι που το διάβασα, δεν κατάλαβα πώς η διαθεσιμότητα παίζει ρόλο στις προτιμήσεις (ή όχι) των παιδιών.
Αν θες να το εξηγήσεις λίγο (είμαι και βραδύκαυστος...).

[Custom_F]

Αφηστε τα παιδια να διαλεγουν τι θα φατε. Αφηστε τα μια μερα να ψωνισουν εκεινα απτο σουπερ μαρκετ. Σκεφτομαι το καλαθι και το μεσημεριανο σας και γελαω!

Ακου λεει προτιμανε την πατατα απο το κρεας. Επισης προτιμουν τα ζελεδακια απο την πατατα. Και;

Στο κατω κατω αφηστε τον κοσμο να τρωει ο καθενας οτι θελει. Ολοι θα πεθανουμε καποια στιγμη. Και σεις, και μεις, και τα ζωα, και τα φυτα. Φατε οσο προλαβαινετε.

Αμ αυτό που το βάζεις; Που κάποιοι έχουν βαλθεί να μας τρελάνουν με τα καημένα τα ζωάκια, και μετά πάνε και καταβροχθίζουν λάχανα, λάπατα, μαρούλια, μπρόκολα, ραπανάκια, αβοκάντα (sic), παντζάρια και τα ρέστα. Και τα βγάζουν απ' το φυσικό τους περιβάλλον, τα κόβουν κομματάκια, τα ρίχνουν σε λάδια, ξίδια, λεμόνια, τα βράζουν, τα τρίβουν στον τρίφτη, τα περνάνε στο μούλτι κλπ κλπ. Και όλα αυτά, ενώ είναι ακόμα ζωντανά. Και γενικά τους κάνουν 100 φορές περισσότερα βασανιστήρια απ' ό,τι θα έκανε ένα σαρκοφάγο πλάσμα σε οποιοδήποτε ζώο*, που απλά και μόνο θα το σκοτώσει.


* Εξαιρούνται βέβαια κάποιες ειδικές περιπτώσεις, όπως τα καβούρια, οι αστακοί και τα ρέστα. Α, επίσης εξαιρούνται και κάποιες ομάδες ανθρώπων όπως οι Ιάπωνες...

Κοροδεβεσυ, αλλα τα καημενα τα φυτα αναπνεουν. Χα! Να γινετε breatherians.

[Custom_F]

Πολυ μαρεσει αυτο το βιντεο!