Φράουλες-σταφύλια, τα λες οριακά του καλοκαιριού (το μεν στην εισοδο του καλοκαιριού, το δε στην εξοδο του). Υπεραγαπημένα μου και τα δυο αλλα δεν τα συγκαταλέγω στα αμιγώς καλοκαιρινά.
Απο 'κει και πέρα εχομεν
Υπέρτατο καρπούζι!
Το στραγγίζω κανονικά, τρώω μεχρι και τον τελευταιο πάτο της φλούδας, εκει που αρχιζει να γινεται σκέτο νερό.
Υπέρτατα κεράσια
(αλλά εχουν καταντήσει πανάκριβα)
Πεπόνι, αλλά μόνο Αργίτικο.
Σύκα αλλά κυρίως τα μαύρα.
Υπέρτατα σταφύλια
αλλά με προσοχή γιατί εκτός απο θερμιδικά, μπορει να προκαλεσουν και στομαχικές διαταραχές αν καταναλωθουν σε υπερβολική δοση. Και μπορουν να καταναλωθουν πανευκολα σε υπερβολικη δοση, γιατί τραβιούνται σαν ποπ κορν. Γεμιζεις ενα μπολ και δεν παιρνεις πρεφα για πότε το άδειασες.
Βερίκοκα αλλά μονο απο το χωριο μου. Απ'οπου αλλού εχω δοκιμάσει, μου ειναι παραδόξως αδιάφορα γευστικά.
Ροδάκινα ίου (δεν αντέχω ουτε χνούδια ούτε ζουμιά να στάζουν πανω μου και να πρέπει να καθομαι σε τραπεζι για να το φάω ή να σκύβω σαν γέρος με λουμπάγκο), δαμάσκηνα ίου πύτοι μου (δεν θελω να χεστώ).
Αχλάδι μου ειναι άνοστο, αλλά ενίοτε το κοβω και το ριχνω μεσα στο γιαουρτι για να γεμισει λιγο το στομαχι μου οταν δεν θελω να φάω πολυ (ειναι απο τα δύσπεπτα φρούτα, που σου δημιουργούν αίσθημα κορεσμού και μπορουν να σε κρατησουν χωρις να πεινας για εύλογο χρονικο διάστημα).
Και φυσικά το τοπ για μένα ειναι η φράουλα
(ενδείκνυται και για φιτνες φάση, ελαχιστες θερμίδες), συν οτι ειναι απο τα πιο ευέλικτα φρούτα, μπορεις να κανεις τα παντα με φράουλα, να τη ριξεις στο γιαουρτι, να την κανεις σμουθιζ μεχρι και παγωτό.
