Κανόνες Δ. Συζήτησης
Προσοχή: Σύμφωνα με το νόμο απαγορεύεται η δημοσιοποίηση ονομαστικά η φωτογραφικά ποινικών καταδικών οποιουδήποτε βαθμού & αιτιολογίας καθώς εμπίπτουν στα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα του ατόμου. Τυχόν δημοσιοποίηση τέτοιων δεδομένων ενδέχεται να επιφέρει ποινικές κυρώσεις στο συντάκτη. Επιτρέπεται μόνο αν έχει δοθεί εισαγγελική εντολή και μόνο για το χρονικό διάστημα που αυτή ισχύει. Οφείλετε σε κάθε περίπτωση να ζητήσετε με αναφορά τη διαγραφή της ανάρτησης πριν παρέλθει το χρονικό διάστημα της νόμιμης δημοσιοποίησης. Η διαχείριση αποποιείται κάθε ευθύνη για τυχόν ποινικές ευθύνες αν παραβιάσετε τα παραπάνω.
Bic έγραψε: 10 Μάιος 2023, 15:22Επίσης, δεν ξέρω τι είναι χειρότερο; Να ανακαλυφθεί μια δικαστική πλάνη μετά από 30 χρόνια και να πούνε "όχι ρε πούστη, τσάμπα τον φάγαμε τον άνθρωπο", ή "ξες φίλε, σόρυ ρε για όσα τράβηξες 30 χρόνια στη φυλακή, βγες τώρα έξω να ξαναφτιάξεις τη ζωή σου"; Δεν ξέρω, είναι δίλημμα πιστεύω...
Έχε υπόψη σου ότι μετά από 30 χρόνια wrongful incarceration στο Αμέρικα, βγαίνεις με αποζημίωση 2,5 μύρια. Δεν σου είναι και πολύ χρήσιμα αν βγεις 85 χρονών, αλλά αν είσαι 55 μπορείς να ζήσεις άνετα τα υπόλοιπα χρόνια σου σε πολυτελείς διακοπές.
Στο Μπουρδελλαδιστάν θα είσαι τυχερός αν σου δώσουν 100 χιλιάρικα καθαρά.
"Think of how stupid the average person is, and realize half of them are stupider than that" - George Carlin
Σε κάθε περίπτωση, ακριβώς γι' αυτόν τον λόγο και για ειδεχθή εγκλήματα, προσωπικώς τείνω πλέον προς την αυτοδικία.
Οκ, ισχύει το κόνσεπτ της κακούργας κενωνίας, αλλά μέχρι έναν βαθμό. Γιατί αν είναι να ψάχνουμε κάθε φορά αν τον βιαστή ή δολοφόνο ενός παιδιού, τον βίαζε και τον σαπάκιαζει ο πατέρας του και τον πατέρα του τον βίαζε και τον σαπάκιαζε ο δικός του πατέρας ένεκα καπιταλισμός, ρατσισμός, αποικιοκρατία και δεν ξέρω τι άλλο, άντε γεια.
Κυνικό; Ναι.
Αλλά ειλικρινά δεν με πείθει τίποτα πια από τη στιγμή που διαγράφεται τελείως το θύμα για να προστατευθεί η ανθρώπινη υπόσταση του επιτιθέμενου για τον χ ή ψ λόγο. Γιατί ακόμα και η αυτοάμυνα είναι παράνομη έως ειδεχθής πλέον.
Επειδή όμως η αυτοδικία, ακόμα κι αν την υποστηρίζει κανείς, δεν μπορεί με τίποτα να θεωρηθεί ως ένας καθολικός τρόπος τιμωρίας, η κοινωνία θα πρέπει να έχει (να βρει, αν δεν μας καλύπτουν οι υπάρχουσες;) τις κατάλληλες μεθόδους απόδοσης ποινών.
Μα δεν είναι θέμα κοινωνίας αλλά δικαιοσύνης. Ε, όταν η δικαιοσύνη αρχίσει τα τραλαλά, θεωρώντας την κοινωνία ως πεδίο άσκησης θεωρητικών/ανθρωπιστικών προσεγγίσεων με δραματικές ενίοτε καταλήξεις σε αθώα θύματα, είναι απολύτως σαφές ότι από ένα σημείο και μετά, η κοινωνία θα χάσει την όποια εμπιστοσύνη στο θεσμό.
Κάνω λάθος;
Μα, γι' αυτό λέω ότι η κοινωνία πρέπει να βρει τη λύση για την δίκαια τιμωρία σε τέτοιες περιπτώσεις. Γιατί ακόμα κι αν θεωρήσουμε την αυτοδικία αποδεκτή πρακτική, δεν μπορούν να την εφαρμόσουν όλοι. Για πολλούς και διάφορους λόγους. Αυτούς δεν πρέπει να τους καλύπτει ένας καθολικός νόμος;
Bic έγραψε: 10 Μάιος 2023, 15:22Επίσης, δεν ξέρω τι είναι χειρότερο; Να ανακαλυφθεί μια δικαστική πλάνη μετά από 30 χρόνια και να πούνε "όχι ρε πούστη, τσάμπα τον φάγαμε τον άνθρωπο", ή "ξες φίλε, σόρυ ρε για όσα τράβηξες 30 χρόνια στη φυλακή, βγες τώρα έξω να ξαναφτιάξεις τη ζωή σου"; Δεν ξέρω, είναι δίλημμα πιστεύω...
Έχε υπόψη σου ότι μετά από 30 χρόνια wrongful incarceration στο Αμέρικα, βγαίνεις με αποζημίωση 2,5 μύρια. Δεν σου είναι και πολύ χρήσιμα αν βγεις 85 χρονών, αλλά αν είσαι 55 μπορείς να ζήσεις άνετα τα υπόλοιπα χρόνια σου σε πολυτελείς διακοπές.
Στο Μπουρδελλαδιστάν θα είσαι τυχερός αν σου δώσουν 100 χιλιάρικα καθαρά.
Ενδιαφέρον, και σίγουρα βοηθάει πολύ στην αποκατάστασή σου μια τέτοια αποζημίωση. Τα 10-20-30 χρόνια βέβαια και ό,τι αντίκτυπο έχει αυτό σε κοινωνικό, οικογενειακό, προσωπικό κλπ επίπεδο, δεν μπορεί να σου τα δώσει κανείς πίσω.
Bic έγραψε: 10 Μάιος 2023, 15:22Επίσης, δεν ξέρω τι είναι χειρότερο; Να ανακαλυφθεί μια δικαστική πλάνη μετά από 30 χρόνια και να πούνε "όχι ρε πούστη, τσάμπα τον φάγαμε τον άνθρωπο", ή "ξες φίλε, σόρυ ρε για όσα τράβηξες 30 χρόνια στη φυλακή, βγες τώρα έξω να ξαναφτιάξεις τη ζωή σου"; Δεν ξέρω, είναι δίλημμα πιστεύω...
Έχε υπόψη σου ότι μετά από 30 χρόνια wrongful incarceration στο Αμέρικα, βγαίνεις με αποζημίωση 2,5 μύρια. Δεν σου είναι και πολύ χρήσιμα αν βγεις 85 χρονών, αλλά αν είσαι 55 μπορείς να ζήσεις άνετα τα υπόλοιπα χρόνια σου σε πολυτελείς διακοπές.
Στο Μπουρδελλαδιστάν θα είσαι τυχερός αν σου δώσουν 100 χιλιάρικα καθαρά.
Ενδιαφέρον, και σίγουρα βοηθάει πολύ στην αποκατάστασή σου μια τέτοια αποζημίωση. Τα 10-20-30 χρόνια βέβαια και ό,τι αντίκτυπο έχει αυτό σε κοινωνικό, οικογενειακό, προσωπικό κλπ επίπεδο, δεν μπορεί να σου τα δώσει κανείς πίσω.
Αν είναι να χάσω τα καλύτερα χρόνια για να πάρω μετά εκατομμύρια που θα τα φάω στους γιατρούς, να πα να γαμηθεί.
Bic έγραψε: 10 Μάιος 2023, 16:00
Επειδή όμως η αυτοδικία, ακόμα κι αν την υποστηρίζει κανείς, δεν μπορεί με τίποτα να θεωρηθεί ως ένας καθολικός τρόπος τιμωρίας, η κοινωνία θα πρέπει να έχει (να βρει, αν δεν μας καλύπτουν οι υπάρχουσες;) τις κατάλληλες μεθόδους απόδοσης ποινών.
Μα δεν είναι θέμα κοινωνίας αλλά δικαιοσύνης. Ε, όταν η δικαιοσύνη αρχίσει τα τραλαλά, θεωρώντας την κοινωνία ως πεδίο άσκησης θεωρητικών/ανθρωπιστικών προσεγγίσεων με δραματικές ενίοτε καταλήξεις σε αθώα θύματα, είναι απολύτως σαφές ότι από ένα σημείο και μετά, η κοινωνία θα χάσει την όποια εμπιστοσύνη στο θεσμό.
Κάνω λάθος;
Μα, γι' αυτό λέω ότι η κοινωνία πρέπει να βρει τη λύση για την δίκαια τιμωρία σε τέτοιες περιπτώσεις. Γιατί ακόμα κι αν θεωρήσουμε την αυτοδικία αποδεκτή πρακτική, δεν μπορούν να την εφαρμόσουν όλοι. Για πολλούς και διάφορους λόγους. Αυτούς δεν πρέπει να τους καλύπτει ένας καθολικός νόμος;
Και πώς θα τη βρει η κοινωνία τη λύση;
Ποια απ' όλες τις "κοινωνίες", στην τελική;
Ακόμη δεν κατάλαβες ότι ο όρος "κοινωνία" ως κάτι όντως συλλογικό με κοινά σημεία αναφοράς και ζητούμενα, είναι πλέον μια φενάκη;
Μα δεν είναι θέμα κοινωνίας αλλά δικαιοσύνης. Ε, όταν η δικαιοσύνη αρχίσει τα τραλαλά, θεωρώντας την κοινωνία ως πεδίο άσκησης θεωρητικών/ανθρωπιστικών προσεγγίσεων με δραματικές ενίοτε καταλήξεις σε αθώα θύματα, είναι απολύτως σαφές ότι από ένα σημείο και μετά, η κοινωνία θα χάσει την όποια εμπιστοσύνη στο θεσμό.
Κάνω λάθος;
Μα, γι' αυτό λέω ότι η κοινωνία πρέπει να βρει τη λύση για την δίκαια τιμωρία σε τέτοιες περιπτώσεις. Γιατί ακόμα κι αν θεωρήσουμε την αυτοδικία αποδεκτή πρακτική, δεν μπορούν να την εφαρμόσουν όλοι. Για πολλούς και διάφορους λόγους. Αυτούς δεν πρέπει να τους καλύπτει ένας καθολικός νόμος;
Και πώς θα τη βρει η κοινωνία τη λύση;
Ποια απ' όλες τις "κοινωνίες", στην τελική;
Ακόμη δεν κατάλαβες ότι ο όρος "κοινωνία" ως κάτι όντως συλλογικό με κοινά σημεία αναφοράς και ζητούμενα, είναι πλέον μια φενάκη;
Κάτι σαν την έννοια του Θεού...
Η κοινωνία στην οποία ζούμε. Η κοινωία που έχει νομοθέτες, εκτελεστικά όργανα, επιστήμονες που μελετάνε τέτοιου είδους θέματα και που είναι το αντικείμενό τους, εμένα, εσένα, τον δίπλα... όλους μας. Όλους όσους αφορά το θέμα δηλαδή, αλλά και που έχουν την δυνατότητα και τα μέσα να κρίνουν τι είναι πιο σωστό, σε αντίθεση με την προσωπική κρίση του καθενός η οποία επηρεάζεται από ένα σωρό παραμέτρους, που πολλές απ' αυτές έχουν να κάνουν με σκέψεις και συναισθήματα της στιγμής.
Έχε υπόψη σου ότι μετά από 30 χρόνια wrongful incarceration στο Αμέρικα, βγαίνεις με αποζημίωση 2,5 μύρια. Δεν σου είναι και πολύ χρήσιμα αν βγεις 85 χρονών, αλλά αν είσαι 55 μπορείς να ζήσεις άνετα τα υπόλοιπα χρόνια σου σε πολυτελείς διακοπές.
Στο Μπουρδελλαδιστάν θα είσαι τυχερός αν σου δώσουν 100 χιλιάρικα καθαρά.
Ενδιαφέρον, και σίγουρα βοηθάει πολύ στην αποκατάστασή σου μια τέτοια αποζημίωση. Τα 10-20-30 χρόνια βέβαια και ό,τι αντίκτυπο έχει αυτό σε κοινωνικό, οικογενειακό, προσωπικό κλπ επίπεδο, δεν μπορεί να σου τα δώσει κανείς πίσω.
Αν είναι να χάσω τα καλύτερα χρόνια για να πάρω μετά εκατομμύρια που θα τα φάω στους γιατρούς, να πα να γαμηθεί.
Bic έγραψε: 10 Μάιος 2023, 16:13
Μα, γι' αυτό λέω ότι η κοινωνία πρέπει να βρει τη λύση για την δίκαια τιμωρία σε τέτοιες περιπτώσεις. Γιατί ακόμα κι αν θεωρήσουμε την αυτοδικία αποδεκτή πρακτική, δεν μπορούν να την εφαρμόσουν όλοι. Για πολλούς και διάφορους λόγους. Αυτούς δεν πρέπει να τους καλύπτει ένας καθολικός νόμος;
Και πώς θα τη βρει η κοινωνία τη λύση;
Ποια απ' όλες τις "κοινωνίες", στην τελική;
Ακόμη δεν κατάλαβες ότι ο όρος "κοινωνία" ως κάτι όντως συλλογικό με κοινά σημεία αναφοράς και ζητούμενα, είναι πλέον μια φενάκη;
Κάτι σαν την έννοια του Θεού...
Η κοινωνία στην οποία ζούμε. Η κοινωία που έχει νομοθέτες, εκτελεστικά όργανα, επιστήμονες που μελετάνε τέτοιου είδους θέματα και που είναι το αντικείμενό τους, εμένα, εσένα, τον δίπλα... όλους μας. Όλους όσους αφορά το θέμα δηλαδή, αλλά και που έχουν την δυνατότητα και τα μέσα να κρίνουν τι είναι πιο σωστό, σε αντίθεση με την προσωπική κρίση του καθενός η οποία επηρεάζεται από ένα σωρό παραμέτρους, που πολλές απ' αυτές έχουν να κάνουν με σκέψεις και συναισθήματα της στιγμής.
Κι εγώ γι' αυτήν μιλάω. Και η συγκεκριμένη δικαιοσύνη είναι που τολμά να μου λέει κατάμουτρα ότι ακόμα κι αν κάποιος παραβιάσει με επιθετικές διαθέσεις τον προσωπικό μου χώρο, το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να σκεφτώ εγώ είναι η σωματική ακεραιότητα και προπαντός ανθρώπινη υπόσταση και αξιοπρέπεια του εν λόγω δίποδου.
Ακόμη δεν κατάλαβες ότι ο όρος "κοινωνία" ως κάτι όντως συλλογικό με κοινά σημεία αναφοράς και ζητούμενα, είναι πλέον μια φενάκη;
Κάτι σαν την έννοια του Θεού...
Η κοινωνία στην οποία ζούμε. Η κοινωία που έχει νομοθέτες, εκτελεστικά όργανα, επιστήμονες που μελετάνε τέτοιου είδους θέματα και που είναι το αντικείμενό τους, εμένα, εσένα, τον δίπλα... όλους μας. Όλους όσους αφορά το θέμα δηλαδή, αλλά και που έχουν την δυνατότητα και τα μέσα να κρίνουν τι είναι πιο σωστό, σε αντίθεση με την προσωπική κρίση του καθενός η οποία επηρεάζεται από ένα σωρό παραμέτρους, που πολλές απ' αυτές έχουν να κάνουν με σκέψεις και συναισθήματα της στιγμής.
Κι εγώ γι' αυτήν μιλάω. Και η συγκεκριμένη δικαιοσύνη είναι που τολμά να μου λέει κατάμουτρα ότι ακόμα κι αν κάποιος παραβιάσει με επιθετικές διαθέσεις τον προσωπικό μου χώρο, το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να σκεφτώ εγώ είναι η σωματική ακεραιότητα και προπαντός ανθρώπινη υπόσταση και αξιοπρέπεια του εν λόγω δίποδου.
Δεν νομίζω να μετράει κανείς τη σειρά των σκέψεων σου.
There are decades where you fuck around and days where you find out
There are decades where you fuck around and days where you find out