Ο λαικισμός έχει βάση ως όρος όταν πρόκειται για φορείς εξουσίας που υπόσχονται πράγματα είτε ανέφικτα, είτε επικίνδυνα να εφαρμοστούν στην πράξη.Green Dragon έγραψε: 03 Απρ 2023, 09:50Μπορεί να πρέπει να βρεις άλλον όρο μιας και αυτός καπελώθηκε και έχει αρνητικό περιεχόμενο. Εμφανίστηκε στον αντίποδα του 'λαϊκισμού' και του νεότερου 'εθνολαϊκισμού'. Όλα αυτά είναι ειρωνικά.AlienWay έγραψε: 03 Απρ 2023, 09:44 Το πρόβλημα κατ' εμέ είναι ότι ο Ελληνας τον έχει βιολογική ανάγκη τον πολιτικό άξονα (είναι εμποτισμένος στο DNA του). Διψάει γι' αυτόν. Και μάλιστα τον μονό, όχι το φάσμα των δύο αξόνων που υπάρχει στη δύση.
Πραγματικά κεντρώα χαρακτηριστικά εμφανίζουν κατά τη γνώμη μου όσοι σκέφτονται έξω και πέρα από τον πεπερασμένο αυτό άξονα. Υπάρχουν στιγμές που οι ίδιοι αηδιάζουν και θυμώνουν με τη φανατική προσήλωση των συμπολιτών τους στις δύο πλευρές του φάσματος (όχι απαραίτητα στα άκρα) και τότε μπορείς να τους πεις "ακρο-κεντρώους"
Επομένως κατά τη γνώμη μου ο ακρο-κεντρώος είναι ένας που σκέφτεται έξω από τα στεγανά του μοναξονικού φάσματος (δηλαδή ας τον πούμε κεντρώο) στις περιπτώσεις που είναι θυμωμένος (άμα του περάσει, τότε δεν θα έχει το πρόθεμα "άκρο-" μπροστά). Είναι μια συναισθηματική κατάσταση που παρέρχεται. Συμφωνώ με όσους λένε ότι είναι αδύνατον το κέντρο να έχει άκρα. Πρόκειται περί θεωρητικού νεολογισμού όπως ο όρος "νεοφιλελευθερισμός" (που όταν πρωτοξεκίνησε ήταν κάτι άλλο από αυτό που θεωρείται σήμερα).
Από αυτή την άποψη ένας οποισδήποτε κεντρώος θα φέρει αντιρρήσεις (αν και δεν βρίσκεται κατ' ανάγκη στον αντίποδα).
Ομως είναι χαζό να αποφεύγει τον λαικισμό κάποιος που δεν είναι φορέας εξουσίας. Δεν είμαστε πλέον στη δεκαετία του 90 να κάνουμε γουηκέντ στο Λόντον και να σκορπάμε πεντοχίλιαρα στα μπουζούκια ώστε να την έχουμε δει "ελίτ".
Βέβαια εντάξει, οκ, κάποιος που υποστηρίζει εθνολαικιστές για ηγέτες, ας κρατάει μικρό καλάθι καλού-κακού. Ο ίδιος, αν δεν είναι υποψήφιος με κάποιο κόμμα, έχει κάθε δικαίωμα να λαικίζει.