Πώς αισθάνεσαι τώρα;

[Casp]

Αφιερωμένο στην φίλη μας την Casp

Ωραίιιιιο!

[Καρολίνα]

Αφιερωμένο στην φίλη μας την Casp

Ωραίιιιιο!

Πολλές άγνωστες λέξεις βρε παιδιά (βασικά ΟΛΕΣ άγνωστες)

[Καρολίνα]

Και ξέρω πως θα τον δω πάλι αύριο και θα μου περάσουν όλα. Και ξέρω πως πρέπει να συνεχίζω να παρατηρώ και από την άλλη σκέφτομαι «ε δεν γμται ρε συ, αφού ήδη μπήκα στον χορό και ξέρω πως θα φάω τα μούτρα μου, ε ας τα φάω, γιατί να μπω σε αυτή την διαδικασία παρατήρησης που θα με τρώει μέρα με την μέρα;». Και με πιάνει πάλι το μπέρδεμα.

Έτσι κάπως σκεφτόμουν και εγώ και τώρα φασκελώνομαι μόνη μου μετά από τόσα χρόνια.
Περαστικά!

[Casp]

Κάνεις λάθος, 15χρονο σε θεωρώ στα ερωτικά. Στα υπόλοιπα, δεν σκέφτεσαι (για την ακρίβεια δεν νοιώθεις) διαφορετικά απ' ό,τι σκέφτονται ή νοιώθουν σε μεγαλύτερες ηλικίες.

Κατά τα άλλα, τον χώρο σου θα τον αποκτήσεις όταν πάψει να σ' επηρεάζει τόσο πολύ ο περίγυρος, είτε ο στενός είτε ο ευρύτερος.

Και αν δεν βρίσκεις κάτι ωραίο να το λες την ώρα που πρέπει σ' αυτόν που πρέπει, αν το θεωρείς τόσο σημαντικό. Επ' ευκαιρία, γιατί δεν του το' πες;

Όπως έγραψα, προσπαθούσα να τον δικαιολογήσω και ΕΠΙΤΗΔΕΣ δεν είπα κάτι την ώρα που μου έλεγε για την αδερφή του, για να πάω και εγώ μαζί τους (δεν ήξερα καν αν εννοούσε να πάω κι’ εγώ, απλα μου είπε πως του είπε η αδερφή του να βγουν το βράδυ και το σκεφτόταν για να μην κεράσει ) και να δω τι σκατά θα κάνει. Κάπως τον τέσταρα δηλαδή επειδή είχα και νεύρα και ήθελα να δω τι άλλο θα κάνει, αν είμαι υπερβολική κτλ. Τι να του πεις εκείνη την στιγμή; Εδώ τον «υποστήριξα» στον κουμπάρο του που είχε πάθει ψιλοσοκ που δεν πήγαμε να φάμε και επέμενε να με ρωτάει 3 φορές χώρια που μετά έγινε αυτό με την κάρτα και ήταν το αποκορύφωμα. Εδώ δεν είπε κάτι εκείνος και η αδερφή του, ειδικά η αδερφή του που είναι χύμα άνθρωπος, και θα έλεγα εγώ; Εγώ να πω τι; Ότι με ενόχλησε που έβαλε εμένα και εκείνη να τον κεράσουμε; Και να το έλεγα την συγκεκριμένη μέρα κιόλας; Γι’ αυτόν μπορεί να μην ήταν σημαντική αλλά για μένα ήταν. Και τώρα που το σκέφτομαι, αν γενικά δεν τον νοιάζουν τα γενέθλια και οι γιορτές, δεν θα έπρεπε ούτε να ασχοληθεί να ψάξει δώρο και για μένα, αφού τα έχει χεσμένα. Αν για μένα ψάχνει δώρο σημαίνει πως τα θεωρεί σημαντικά. Άρα φάσκει και αντιφάσκει. Τα δώρα τα δέχεσαι ή θες να τα κάνεις, αλλά απ’ την άλλη δεν γουστάρεις τα κεράσματα;

[Ναύτης]

Αφιερωμένο στην φίλη μας την Casp

Ωραίιιιιο!

Πολλές άγνωστες λέξεις βρε παιδιά (βασικά ΟΛΕΣ άγνωστες)

Πίσσης είναι ο τσιγκούνης στην κυπριακή ντοπιολαλιά. Τα υπόλοιπα είναι εύκολα αν ακούσεις προσεκτικά, πούγκα ας πούμε είναι το κομπόδεμα, αλλά και το πορτοφόλι, το πουγκί.

[Casp]

Αφιερωμένο στην φίλη μας την Casp

Ωραίιιιιο!

Πολλές άγνωστες λέξεις βρε παιδιά (βασικά ΟΛΕΣ άγνωστες)

Σόρρυ Καρολινάκι μου, αλλά μετάφραση δεν κάνω έχω να κοιμηθώ από προχθές

[Casp]

Και ξέρω πως θα τον δω πάλι αύριο και θα μου περάσουν όλα. Και ξέρω πως πρέπει να συνεχίζω να παρατηρώ και από την άλλη σκέφτομαι «ε δεν γμται ρε συ, αφού ήδη μπήκα στον χορό και ξέρω πως θα φάω τα μούτρα μου, ε ας τα φάω, γιατί να μπω σε αυτή την διαδικασία παρατήρησης που θα με τρώει μέρα με την μέρα;». Και με πιάνει πάλι το μπέρδεμα.

Έτσι κάπως σκεφτόμουν και εγώ και τώρα φασκελώνομαι μόνη μου μετά από τόσα χρόνια.
Περαστικά!

Ναιιι αλλά εσύ η ίδια λες πως θες να ξαναερωτευτείς και ότι είναι ωραίο συναίσθημα. Αν κάθομαι να παρατηρώ συνεχώς, θα τρώγομαι με τα ρούχα μου και εγώ η ίδια θα σκοτώσω τον έρωτα επειδή δεν θα μπορώ να απολαμβάνω τις στιγμές μας.

[Καρολίνα]

Ωραίιιιιο!

Πολλές άγνωστες λέξεις βρε παιδιά (βασικά ΟΛΕΣ άγνωστες)

Πίσσης είναι ο τσιγκούνης στην κυπριακή ντοπιολαλιά. Τα υπόλοιπα είναι εύκολα αν ακούσεις προσεκτικά, πούγκα ας πούμε είναι το κομπόδεμα, αλλά και το πορτοφόλι, το πουγκί.

Ναι, αυτά τα κατάλαβα, θυμήθηκα τώρα ιστορία με 2 Κύπριους που γνώρισα και ήταν δίδυμοι και τα μπέρδεψα μια μέρα και έκανα παιχνίδι με τον λάθος δίδυμο και ο σωστός το είδε και εκνευρίστηκε, τι ποίημα έχουμε για την περίπτωση μου Δάσκαλε;

[Καρολίνα]

Και ξέρω πως θα τον δω πάλι αύριο και θα μου περάσουν όλα. Και ξέρω πως πρέπει να συνεχίζω να παρατηρώ και από την άλλη σκέφτομαι «ε δεν γμται ρε συ, αφού ήδη μπήκα στον χορό και ξέρω πως θα φάω τα μούτρα μου, ε ας τα φάω, γιατί να μπω σε αυτή την διαδικασία παρατήρησης που θα με τρώει μέρα με την μέρα;». Και με πιάνει πάλι το μπέρδεμα.

Έτσι κάπως σκεφτόμουν και εγώ και τώρα φασκελώνομαι μόνη μου μετά από τόσα χρόνια.
Περαστικά!

Ναιιι αλλά εσύ η ίδια λες πως θες να ξαναερωτευτείς και ότι είναι ωραίο συναίσθημα. Αν κάθομαι να παρατηρώ συνεχώς, θα τρώγομαι με τα ρούχα μου και εγώ η ίδια θα σκοτώσω τον έρωτα επειδή δεν θα μπορώ να απολαμβάνω τις στιγμές μας.

Μα τι σχέση έχει το ότι θέλω να ξαναερωτευτώ με το ότι ο πρώην μου ήταν τσιγκούνης; Την επόμενη φορά θα δείξω μεγαλύτερη αυτοσυγκράτηση και δεν θα πέσω με τα μούτρα σε κάποιον που βλέπω ότι έχει πολλά θέματα. Το να βλέπεις πράγματα και να συνεχίζεις εκεί κάνοντας την πάπια, είναι πολύ χαζό και δεν οδηγεί πουθενά.

[Ναύτης]

Πολλές άγνωστες λέξεις βρε παιδιά (βασικά ΟΛΕΣ άγνωστες)

Πίσσης είναι ο τσιγκούνης στην κυπριακή ντοπιολαλιά. Τα υπόλοιπα είναι εύκολα αν ακούσεις προσεκτικά, πούγκα ας πούμε είναι το κομπόδεμα, αλλά και το πορτοφόλι, το πουγκί.

Ναι, αυτά τα κατάλαβα, θυμήθηκα τώρα ιστορία με 2 Κύπριους που γνώρισα και ήταν δίδυμοι και τα μπέρδεψα μια μέρα και έκανα παιχνίδι με τον λάθος δίδυμο και ο σωστός το είδε και εκνευρίστηκε, τι ποίημα έχουμε για την περίπτωση μου Δάσκαλε;

Να σού πω, έπρεπε να του πεις, με λόγο ποιητικό, ότι μερικές φορές

τα πάθη

Τα μουνάκια
Κ. Βάρναλης

Μουνάκια φλογισμένα σαν τα ρόδα
Σαν του νεοφούρνιστου ψωμιού τη θραψερή ζεστοβολιά
Μες στα τρεμόπαχα μεριά σας
που ονειρεύεστε νυχτιές οργιακές
Παρθενικά μουνάκια!
αργοσαλεύουν τα χειλάκια
τα χνουδωτά!
Σαν γαρούφαλλων ανεμόσειστα φυλλάκια
Σαν στοματάκια διψασμένα
από ποια δίψα;
Και κάπου κάπου αργοκυλά
στων διακαμένων σας χειλιών την άκρη
της βαρβατίλας καβλομύριστο ένα δάκρυ!

μπερδεύουν τις φυσιογνωμίες.

[aLiCat]

Έτσι κάπως σκεφτόμουν και εγώ και τώρα φασκελώνομαι μόνη μου μετά από τόσα χρόνια.
Περαστικά!

Ναιιι αλλά εσύ η ίδια λες πως θες να ξαναερωτευτείς και ότι είναι ωραίο συναίσθημα. Αν κάθομαι να παρατηρώ συνεχώς, θα τρώγομαι με τα ρούχα μου και εγώ η ίδια θα σκοτώσω τον έρωτα επειδή δεν θα μπορώ να απολαμβάνω τις στιγμές μας.

Μα τι σχέση έχει το ότι θέλω να ξαναερωτευτώ με το ότι ο πρώην μου ήταν τσιγκούνης; Την επόμενη φορά θα δείξω μεγαλύτερη αυτοσυγκράτηση και δεν θα πέσω με τα μούτρα σε κάποιον που βλέπω ότι έχει πολλά θέματα. Το να βλέπεις πράγματα και να συνεχίζεις εκεί κάνοντας την πάπια, είναι πολύ χαζό και δεν οδηγεί πουθενά.

Έτσι είναι. Απέκτησες (με τον δύσκολο τρόπο), πολύ χρήσιμες γνώσεις.
Από δω και πέρα δεν θα χρειάζεται να χάνεις τον πολύτιμο χρόνο σου. Θα οσμίζεσαι από μακριά τους προβληματικούς και θα κόβεις λάσπη.

[Casp]

Έτσι κάπως σκεφτόμουν και εγώ και τώρα φασκελώνομαι μόνη μου μετά από τόσα χρόνια.
Περαστικά!

Ναιιι αλλά εσύ η ίδια λες πως θες να ξαναερωτευτείς και ότι είναι ωραίο συναίσθημα. Αν κάθομαι να παρατηρώ συνεχώς, θα τρώγομαι με τα ρούχα μου και εγώ η ίδια θα σκοτώσω τον έρωτα επειδή δεν θα μπορώ να απολαμβάνω τις στιγμές μας.

Μα τι σχέση έχει το ότι θέλω να ξαναερωτευτώ με το ότι ο πρώην μου ήταν τσιγκούνης; Την επόμενη φορά θα δείξω μεγαλύτερη αυτοσυγκράτηση και δεν θα πέσω με τα μούτρα σε κάποιον που βλέπω ότι έχει πολλά θέματα. Το να βλέπεις πράγματα και να συνεχίζεις εκεί κάνοντας την πάπια, είναι πολύ χαζό και δεν οδηγεί πουθενά.

Έχεις δίκαιο, μαλακία έγραψα πάλι, δεν βγάζει νόημα
Απλά εννοούσα πως αν μπω σε διαδικασία να τον παρατηρώ συνεχώς, θα βρίσκω συνεχώς αφορμές, και μπορεί μάλιστα να παρεξηγώ και πράγματα επειδή θα τους δίνω έμφαση και θα τα μεγαλοποιώ. Αλλά οκ, δεν νομίζω να συμβεί αυτό. Είμαι ταυτόχρονα και λογικός άνθρωπος. Οκ, λίγο στραβωμένη λόγω έρωτα, αλλά μπορώ ταυτόχρονα να σκεφτώ και λογικά

[ΓΑΛΗ]

Όλα διορθώνονται/κρύβονται κάτω από το χαλί. Μίλα μαζί του. Πιστεύεις ότι θα κουμπώσεις με άλλους γκόμενους όπως με αυτόν; Σκέψου πόσα δικά σου χαρακτηριστικά δεν θα αρέσουν σε εκείνον.

Όσιος Τηλεσκόπιος θα έπρεπε να λέγεται.

Όχι όλα και σίγουρα δεν πρέπει να του μιλήσει...
Θα αρχίσει να κρύβεται πιο πολύ.
Απλά να παρατηρεί , να παρατηρεί και να φέρει στην μνήμη και το παρελθόν.
Το να μας πάει κάποιος με τα νερά μας είναι εύκολο γιαυτο και δύσκολο για μας αν είμαστε και ερωτευμένοι.
Πρέπει να ξέρει ποιον ακριβώς ερωτεύτηκε στην πραγματικότητα.
Αυτά.

Έκατσα τώρα που έχω καθαρό μυαλό (ο Θεός να το κάνει δηλαδή, με μια ώρα ύπνο) να ξαναδιαβάσω τι γράψατε χθες και νομίζω πως αυτό ήταν η πιο σωστή κουβέντα στο νήμα. Αυτά θα έλεγα και εγώ σε μια φίλη μου, αν μου ζητούσε την γνώμη της, αυτά πρέπει να λέω και στον εαυτό μου. Και αυτά πρέπει να κάνω. Θα παρατηρώ γιατί θέλω να μάθω ποιός πραγματικά είναι. Θέλω να ξέρω ποιόν άνθρωπο έχω δίπλα μου. Και θέλω να το μάθω σύντομα, επειδή είμαι ανυπόμονη. Και για να προλάβω κάποιους, είμαι ανυπόμονη όχι για να χωρίσω αλλά για να διαπιστώσω πως τελικά τα νέα είναι ευχάριστα (ελπίζοντας γι’ αυτό, εννοώ) και να τον λατρέψω (ακόμα) περισσότερο. Να μην έχω την παραμικρή αμφιβολία για την «αγνότητα» του χαρακτήρα του (σε εισαγωγικά επειδή κανείς μας δεν είναι αγνός).

Σήμερα και χθες μου έγραφε διάφορα. Ότι θέλει να κοιμόμαστε αγκαλιά, τα πρωινά μου λέει πως με θέλει δίπλα του, σε άσχετες φάσεις όταν τον κάνω να γελάει μου γράφει πόσο με λατρεύει και ότι δεν μπορεί να μου δείξει πόσο, ότι του λείπω, μέχρι που μου είπε να πάω να τον βρω στην καφετέρια μετά την δουλειά για να με χαλαρώσει, επειδή του είπα λίγο πριν σχολάσω ότι με έπιασε πάλι η υπερένταση. Μιλούσαμε (γελούσαμε βασικά) από το messenger όταν ξύπνησε και έμπαινα εγώ στα gates για την aegean μου, για κάτι δικά μας, και περπατούσα (στον αυτόματο φυσικά) και έγραφα στο κινητό σκασμένη από τα γέλια και με έβλεπε και ο κόσμος και σίγουρα με δούλευε. Σκεφτείτε να κοιτάτε έναν χαζοχαρούμενο ερωτευμένο υπάλληλο να περπατάει γράφοντας μηνύματα και γελώντας μόνος του. Έτσι ήμουν σήμερα. Τι να τον κάνω, πέστε μου τι. Αφού είναι ένα γλυκύτατο πλάσμα που δεν μπορώ καν να διανοηθώ πως έχω δίκαιο στις κακές σκέψεις που κάνω για εκείνον. Και ξέρω πως θα τον δω πάλι αύριο και θα μου περάσουν όλα. Και ξέρω πως πρέπει να συνεχίζω να παρατηρώ και από την άλλη σκέφτομαι «ε δεν γμται ρε συ, αφού ήδη μπήκα στον χορό και ξέρω πως θα φάω τα μούτρα μου, ε ας τα φάω, γιατί να μπω σε αυτή την διαδικασία παρατήρησης που θα με τρώει μέρα με την μέρα;». Και με πιάνει πάλι το μπέρδεμα.

Έχεις καταλάβει ότι έχεις μπει σε φάση "μέρα της μαρμότας" ή όχι;

Οκ, καταλαβαίνω ότι έχει και την πλάκα ή το δράμα του ή ευκαιρία για προσωπικές προβολές στο πχόρουμ μέχρι κάποια φάση αλλά παίζει συνέχεια ως διασκευή στο φόρουμ.

Προτείνω να αλλάξεις σενάριο ή να βάλεις κι άλλους ήρωες στην ιστορία γιατί το ίδια επεισόδια σε ριπλέι, δεν λένε.

[Αγις]

Όχι όλα και σίγουρα δεν πρέπει να του μιλήσει...
Θα αρχίσει να κρύβεται πιο πολύ.
Απλά να παρατηρεί , να παρατηρεί και να φέρει στην μνήμη και το παρελθόν.
Το να μας πάει κάποιος με τα νερά μας είναι εύκολο γιαυτο και δύσκολο για μας αν είμαστε και ερωτευμένοι.
Πρέπει να ξέρει ποιον ακριβώς ερωτεύτηκε στην πραγματικότητα.
Αυτά.

Έκατσα τώρα που έχω καθαρό μυαλό (ο Θεός να το κάνει δηλαδή, με μια ώρα ύπνο) να ξαναδιαβάσω τι γράψατε χθες και νομίζω πως αυτό ήταν η πιο σωστή κουβέντα στο νήμα. Αυτά θα έλεγα και εγώ σε μια φίλη μου, αν μου ζητούσε την γνώμη της, αυτά πρέπει να λέω και στον εαυτό μου. Και αυτά πρέπει να κάνω. Θα παρατηρώ γιατί θέλω να μάθω ποιός πραγματικά είναι. Θέλω να ξέρω ποιόν άνθρωπο έχω δίπλα μου. Και θέλω να το μάθω σύντομα, επειδή είμαι ανυπόμονη. Και για να προλάβω κάποιους, είμαι ανυπόμονη όχι για να χωρίσω αλλά για να διαπιστώσω πως τελικά τα νέα είναι ευχάριστα (ελπίζοντας γι’ αυτό, εννοώ) και να τον λατρέψω (ακόμα) περισσότερο. Να μην έχω την παραμικρή αμφιβολία για την «αγνότητα» του χαρακτήρα του (σε εισαγωγικά επειδή κανείς μας δεν είναι αγνός).

Σήμερα και χθες μου έγραφε διάφορα. Ότι θέλει να κοιμόμαστε αγκαλιά, τα πρωινά μου λέει πως με θέλει δίπλα του, σε άσχετες φάσεις όταν τον κάνω να γελάει μου γράφει πόσο με λατρεύει και ότι δεν μπορεί να μου δείξει πόσο, ότι του λείπω, μέχρι που μου είπε να πάω να τον βρω στην καφετέρια μετά την δουλειά για να με χαλαρώσει, επειδή του είπα λίγο πριν σχολάσω ότι με έπιασε πάλι η υπερένταση. Μιλούσαμε (γελούσαμε βασικά) από το messenger όταν ξύπνησε και έμπαινα εγώ στα gates για την aegean μου, για κάτι δικά μας, και περπατούσα (στον αυτόματο φυσικά) και έγραφα στο κινητό σκασμένη από τα γέλια και με έβλεπε και ο κόσμος και σίγουρα με δούλευε. Σκεφτείτε να κοιτάτε έναν χαζοχαρούμενο ερωτευμένο υπάλληλο να περπατάει γράφοντας μηνύματα και γελώντας μόνος του. Έτσι ήμουν σήμερα. Τι να τον κάνω, πέστε μου τι. Αφού είναι ένα γλυκύτατο πλάσμα που δεν μπορώ καν να διανοηθώ πως έχω δίκαιο στις κακές σκέψεις που κάνω για εκείνον. Και ξέρω πως θα τον δω πάλι αύριο και θα μου περάσουν όλα. Και ξέρω πως πρέπει να συνεχίζω να παρατηρώ και από την άλλη σκέφτομαι «ε δεν γμται ρε συ, αφού ήδη μπήκα στον χορό και ξέρω πως θα φάω τα μούτρα μου, ε ας τα φάω, γιατί να μπω σε αυτή την διαδικασία παρατήρησης που θα με τρώει μέρα με την μέρα;». Και με πιάνει πάλι το μπέρδεμα.

Έχεις καταλάβει ότι έχεις μπει σε φάση "μέρα της μαρμότας" ή όχι;

Οκ, καταλαβαίνω ότι έχει και την πλάκα ή το δράμα του ή ευκαιρία για προσωπικές προβολές στο πχόρουμ μέχρι κάποια φάση αλλά παίζει συνέχεια ως διασκευή στο φόρουμ.

Προτείνω να αλλάξεις σενάριο ή να βάλεις κι άλλους ήρωες στην ιστορία γιατί το ίδια επεισόδια σε ριπλέι, δεν λένε.

[Casp]

Προτείνω να αλλάξεις σενάριο ή να βάλεις κι άλλους ήρωες στην ιστορία γιατί το ίδια επεισόδια σε ριπλέι, δεν λένε.

Για να το κάνω αυτό σημαίνει πως πρέπει να αρχίσω να σκέφτομαι σενάρια και να γράφω ΨΕΜΑΤΑ.
Αν δεν αντέχεις εσύ το ριπλέι που μόνο το διαβάζεις, λες να το αντέχω εγώ ΠΟΥ ΤΟ ΖΩ; Αλλά μου λες ξεκάθαρα πως ό,τι γράφω είναι ψέμα, οπότε δεν αξίζει καν να σου απαντώ, και μάλλον θα έπρεπε και εσύ να μην ασχολείσαι με τα δικά μου «επεισόδια» αφού τα θεωρείς απλά ένα σενάριο.

Τόσο καιρό μου γράφεις συμβουλές δηλαδή και πραγματικά πιστεύεις πως ό,τι γράφω το βγάζω απ’ το μυαλό μου;