Πού μεγάλωσες;

[Tarkovsky]

γειτονιά, συνοικία όχι απλώς πόλη


Πώς τη βλέπεις σήμερα;


Εάν έχεις φύγει, θα ξαναγύριζες;

[Ζενίθεδρος]

Σε πολλούς τόπους. Αυτόν όμως που θεωρώ τον τόπο της παιδικής μου ηλικίας, είναι τα Οινόφυτα.

[Tarkovsky]

Γούβα, Παγκράτι, Αθήνα
πολλά χρόνια μετά έμαθα ότι υπήρξα γείτονας με τον Μιχαλολιάκο


Μέτρια προς βαριά η υποβάθμιση, τουλάχιστον έχουν πέσει αρκετά τα νοίκια, εξυπηρετείται κάπως από το μετρό (Άγ. Ιωάννης) και έχει ψιλοβελτιωθεί το πάρκινγκ. Παραμένουν ακόμα σχολείο, πλατείες, λίγα μαγαζιά και άλλα σημεία αναφοράς εκείνης της ηλικίας.


Γύρισα προ 10ετίας για σχεδόν 1,5 χρόνο, αλλά δεν βλέπω να το ξανακάνω. Σε κάθε ευκαιρία πάντως γυρνώ για μοναχική βόλτα και καφεδάκι/εφημερίδα - το κουρείο είναι επίτηδες εκεί κι ευτυχώς ο κουρέας έχει τουλάχιστον 20 χρόνια για τη σύνταξη.

[Nandros]

'
Κερατσίνι. Βελτιώθηκε πολύ από τότε, αλλά παραπύκνωσε και χάθηκε η ομορφιά της γειτονιάς που περάσαμε τα μικράτα μας.
.

[Πάνας]

Σε χωράφια δίπλα από ένα ποτάμι, στην κυριολεξία. Χωράφια με αμυγδαλιές. Η πρώτη συνοικία που συναντούσες ήταν η Νέα Φιλαδέλφεια τότε που ήταν ακόμα συνοικία προσφύγων. Η γιαγιά μου ήταν και αυτή πρόσφυγας από την Μικρά Ασία αλλά δεν είχαν χρήματα για να πάρουν σπίτι μέσα στον συνοικισμό. Μεγαλώνοντας μαζεύτηκαν σπίτια γύρω γύρω και παιδιά... πολλές αλάνες για ποδόσφαιρο, παιχνίδι παντού, κυρίως στο ποτάμι που τότε δεν είχε καμιά σχέση με σήμερα.

[zoltan]

Θεσσαλονίκη, Διοικητήριο. Η περιοχή δεν νομίζω ότι έχει αλλάξει πολύ, άλλωστε είμαι 31 οπότε αναφέρομαι σε δεκαετίες 1990 και 2000. Οι κάτοικοι μάλλον έχουν μειωθεί και πολλά καταστήματα έχουν κλείσει.
Στη φάση που είμαι θα πήγαινα να μείνω αν είχα δουλειά στη Θεσσαλονίκη, αλλά καταλαβαίνω γιατί μια οικογένεια δεν θέλει να μείνει εκεί.

[Beria]

Κοκκινιά και μετά Καλλιθέα όλη την εφηβεία (μπήκα στην εφηβεία με το που έπεσε η χούντα)

[Nandros]

Κοκκινιά και μετά Καλλιθέα όλη την εφηβεία (μπήκα στην εφηβεία με το που έπεσε η χούντα)

Την πλατεία Αγ. Νικολάου Νικαίας την ξέρεις/θυμάσαι πώς ήταν παλιά;
.

[Beria]

Κοκκινιά και μετά Καλλιθέα όλη την εφηβεία (μπήκα στην εφηβεία με το που έπεσε η χούντα)

Την πλατεία Αγ. Νικολάου Νικαίας την ξέρεις/θυμάσαι πώς ήταν παλιά;
.

Ήμουν στην Παλιά Κοκκινιά, Πρεμετής και έφυγα μικρός.
Δεν ανεβαίναμε προς Νίκαια

[Μετανάστρια]

Περιστέρι. Τέρμα Περιστερίου συγκεκριμένα.

Έφυγα στα early 90's, στα 18. Έχει αλλάξει πάρα πολύ. Στα 80'ς που μεγάλωνα εγώ εκεί ήτανε φτώχεια και των γονέων και γειτονιά - δεν μπορούσες να κάνεις τίποτα σε περίμετρο 10 τετραγώνων και να μην το μάθει η μάνα σου. Τώρα έχει κυριλέψει, τουλάχιστον εμφανισιακά. Και όλα τα παράθυρα είναι μονίμως κλειστά (αυτό με ξενίζει περισσότερο απ' όλα) διότι όλοι έχουν βάλει κλιματισμό.

[Ελβετός Τραπεζίτης]

Γεννήθηκα στην Θεσσαλονίκη απο Αθηναίο πατέρα και Δραμινή μητέρα. Κάπως σαν «μέσος όρος » μοίαζει.

Ειμαι ο μεγαλύτερος απο τα αδέλφια. Με την αδελφή μας που ειναι 2 χρόνια μικρότερη έχουμε γεννηθεί με τρεις ημέρες διαφορά. Η Αδελφή γεννήθηκε στην Δράμα και ο μικρότερος αδελφός στην Αθήνα.


Απο 2 έως ~4.5 χρονων μέναμε στην Δράμα.

Επιστροφή στην Θεσσαλονίκη. Στην αρχή μέναμε στην Πλατεία Αντιγονιδών κάτω απο το Διοικητήριο. Στην πλατεία μπροστα απο το Διοικητήριο έμαθα να κανω ποδήλατο αλλά όλη πειοχή ειναι χάλια και ουτε κατα διάνοια δεν θα ξαναγυρνούσα εκει.

Μετακομίσαμε στην Αλεξανδρείας, Πήγαινα στο 4^οΔημοτικό στην Δελφών απο την Β΄μέχρι την Δ΄ την εποχή που όλη η περιοχή μεχρι την Νέα Ελβετία ήταν αραιοκατοικιμένη με λίγα οικήματα και πολλές αλάνες.

Μια φορά σε κάποιο διάλλειμα στην Γ' δημοτικού είχα πάει απέναντι απο το μοναστήρι των παλιοημερολογητών στην Δελφών και πίσω απο θάμνο βρήκα αυγά που μόλις τα είχε γεννήσει κότα. Τα μάζεψα και όλο χαρά τα έδειξα στην μάνα μας .....Μιλάμε για Θεσσαλονίκη της δεκαετίας του 1960.

Η τότε Θεσσαλονίκη καμία σχέση δεν έχει με την σημερινή. Ουσιαστικά ειναι κορεσμένη πόλη με υποτυπώδεις υποδομές και χάλια για να μένεις. Περισσότερο αξίζουν για να ζεις σήμερα τα προάστια και η Χαλκιδική παρά η πόλη.

Το πρώτο μισό της Ε' στην Αθήνα , στην Κυψέλη. Το δεύτερο μισό στην Θεσσαλονίκη στο 4 Δημοτικό.

Στ' Δημοτικού, Γυμνάσιο και Λύκειο στην Αθήνα.

Κυψελιώτης, την εποχή που το να είσαι Κυψελιώτης ηταν τίτλος αστικής υπερηφάνειας. Σχολή Ευελπίδων, Φωκίωνος Νέγρη, Πατησίων και Πλατεία Αμερικής, Πεδιο του Αρεως, Πλατεία Αγ. γεωργίου και Πλατεία Κυψέλης, Σελέκτ και Οριεντάλ και Κουϊντα, Πανελλήνιος ( ο πατέρας μας ηταν αθλητής του Π.Γ.Σ και Πανελληνιονίκης στα 100μ. και την Σκυταλοδρομία 4χ100 )



Εννοείται οτι σήμερα η Κυψέλη ειναι ενα σκατοχώρι, και σε κάποιο άλλο νήμα έχω γράψει την άσχημη γνωμη μου για την κατάντια της Κυψέλης.

Αποφοίτησα απο ΚΑ' Λύκειο και ταυτόχρονα ειχα πάρει τα "Α" Λέβελ στα Μαθηματικά και Φυσική και "Ο" Λέβελ αγγλικά. Μετα για σπουδές σε Αγγλία (για ενα έτος) και μεταγραφή στην Αμερική και Ελβετία.

[mao mao]

Μετακομίσαμε στην Αλεξανδρείας, Πήγαινα στο 4οΔημοτικό στην Δελφών απο την Β΄μέχρι την Δ΄ την εποχή που όλη η περιοχή μεχρι την Νέα Ελβετία ήταν αραιοκατοικιμένη με λίγα οικήματα και πολλές αλάνες.

Έμενα για τρία χρόνια σε απόσταση ενός λεπτού από αυτό το δημοτικό. Ο "Γαλαξίας" με τις μπασκέτες εκεί δίπλα λογικά θα ήταν αλάνα στην εποχή σου. Όταν είπες Αλεξανδρείας το μυαλό μου πήγε στο παμπάλαιο σχολείο δίπλα στην πυροσβεστική.

[Ελβετός Τραπεζίτης]

Μετακομίσαμε στην Αλεξανδρείας, Πήγαινα στο 4οΔημοτικό στην Δελφών απο την Β΄μέχρι την Δ΄ την εποχή που όλη η περιοχή μεχρι την Νέα Ελβετία ήταν αραιοκατοικιμένη με λίγα οικήματα και πολλές αλάνες.

Έμενα για τρία χρόνια σε απόσταση ενός λεπτού από αυτό το δημοτικό. Ο "Γαλαξίας" με τις μπασκέτες εκεί δίπλα λογικά θα ήταν αλάνα στην εποχή σου. Όταν είπες Αλεξανδρείας το μυαλό μου πήγε στο παμπάλαιο σχολείο δίπλα στην πυροσβεστική.

Το κτήριο που κάναμε μάθημα ειναι το παλαιό, αυτό που έχει εξωτερική σκάλα στο προαύλιο για να ανέβεις στις τάξεις.

Την εποχή μου ( μεταξύ 1966-1969) οντως ηταν αλάνα μπρος και πλάγια. Ο μόνος ασφαλτοστρομένος δρόμος ηταν η Δελφών. Δεν υπήρχε προαύλιο. Ηταν όλο ενα ανοιχτός χώρος μέχρι εκεί που σήμερα ειναι ο μπασκέτες στο πάνω δεξιά της φωτογραφίας.

Αυτό ηταν το σχολείο που πήγαινα https://www.google.com/maps/@40.6036608 ... 312!8i6656[/img]


Ολο το τρίγωνο που περικλείεται μεταξύ της Δελφών και Σόλωνος ήταν ανοιχτός χώρος , αλάνα.


Το εκκλησάκι που υπαρχει στο προαύλιο κτίστηκε το 1969 οταν πήγαινα Ε' Δημοτικού, απο τον Διευθυντή του σχολείο Χατζόπουλο, για να ορίσει το προαύλιο.
https://www.google.com/maps/place/Delfo ... 22.9585165
Στο κάτω μέρος της φωτογραφίας, εκεί που στην φωτογραφία ειναι το κτίριο με το γήπεδο του μπάσκετ στο κέντρο, ήταν αλάνα . Ο χώρος κτίστηκε μετα το μεγαλό σεισμό για να στεγάσει σχολείο επειδή το παλαιό κτήριο του σχολείου που πήγαιναμε είχε πάθει ζημιές.

Δεξιότερα στην φωτογραφία φαίνεται το καμπαναριό απο το παλαιημερολογήτικο μοναστήρι.

Εκεί που απέναντι απο το μοναστήρι ειναι τα γηπεδα μπάσκετ, ηταν ανοιχτός χώριος με σκάμματα και αλάνες.

Εκει ηταν που είχα βρει τα αυγά που μόλις είχε γεννήσει η κότα.

[Ελβετός Τραπεζίτης]

Εννοείται οτι περιγράφω την περιοχή όπως ηταν πριν μισό αιώνα.

[zoltan]

Στην αρχή μέναμε στην Πλατεία Αντιγονιδών κάτω απο το Διοικητήριο. Στην πλατεία μπροστα απο το Διοικητήριο έμαθα να κανω ποδήλατο αλλά όλη πειοχή ειναι χάλια και ουτε κατα διάνοια δεν θα ξαναγυρνούσα εκει.

Γιατί;