Διάλογοι με μια πρώην μου

[Καρολίνα]

Μπα όχι, έχω υπερένταση και μπήκα να πω καμιά βλακεία να χαλαρώσω. Δεν θα επαναληφθεί.

να επαναληφθεί

τι υπερένταση, δούλευες; φάγατε στα πεθερικά; έχεις τζετ λαγκ από την πτήση;

Δεν έχω πάρε δώσε με πεθερικά, αυτά είναι μικροαστικά πράγματα.
Είναι και πιο δύσκολο να φύγεις μετά, έχεις να δώσεις ένα σκασμό εξηγήσεις σε όλους.

[hellegennes]

Αυτή: Τι ώρα πήγε;
Εγώ: Ποιος;
-Τι ποιος;
-Ποιος πήγε;
-Τι ποιο... τι ώρα είναι;
-Τι ώρα είναι τι;
-Τι ώρα είναι τώρα, μας γκάστρωσες.
-Ελπίζω όχι.
-Τι ελπίζεις όχι;
-Τι ώρα είναι.
-Τρελίτσα;
-Όχι, το κινητό μου είναι στο μπουφάν μου και βαριέμαι να το βγάλω.
-Πες μου κάτι.
-Κάτι.
-Γιατί απαντάς πάντα σαν καθυστερημένο;
-Γιατί αναπληρώνω με επίφαση χιούμορ την αδυναμία μου του χαρακτήρα μου και τα πλείστα ελαττώματά μου.
-Τώρα εγώ πρέπει να βρω αυτήν την απάντηση έξυπνη;
-Όχι απαραίτητα.
-Δεν γαμιέσαι;
-Πότε;
-Σήμερα πάντως δεν το βλέπω.
-Καλά, κάνει κρύο αλλά όχι και τόσο.
-Δεν το βλέπω να γαμιέσαι, όχι δεν βλέπω το τέτοιο σου.
-Λογικό, φοράω φόρμες, πώς να το δεις.
-Σε γράφω και βάζω να φάω.
-Γιατί να φας βάζο; Έγινες βαζετέριαν;

Πραγματικός διάλογος:

-Τι ώρα πήγε;
-Πέντε παρά δέκα.
-Θα φάμε;
-Βάλε τραπέζι, έρχομαι σε λίγο. Ψάχνω κάτι στατιστικά για να την πω στον Γιάννη Γιαννόπουλο.

[αντιβασιλικός πρωχοκάγκουρας]

Μπα όχι, έχω υπερένταση και μπήκα να πω καμιά βλακεία να χαλαρώσω. Δεν θα επαναληφθεί.

να επαναληφθεί

τι υπερένταση, δούλευες; φάγατε στα πεθερικά; έχεις τζετ λαγκ από την πτήση;

Δεν έχω πάρε δώσε με πεθερικά, αυτά είναι μικροαστικά πράγματα.
Είναι και πιο δύσκολο να φύγεις μετά, έχεις να δώσεις ένα σκασμό εξηγήσεις σε όλους.

αν το φόρουμ ήταν κυβέρνηση, θα ήσουν ο κυβερνητικός εκπρόσωπος

[Καρολίνα]

Αυτή: Τι ώρα πήγε;
Εγώ: Ποιος;
-Τι ποιος;
-Ποιος πήγε;
-Τι ποιο... τι ώρα είναι;
-Τι ώρα είναι τι;
-Τι ώρα είναι τώρα, μας γκάστρωσες.
-Ελπίζω όχι.
-Τι ελπίζεις όχι;
-Τι ώρα είναι.
-Τρελίτσα;
-Όχι, το κινητό μου είναι στο μπουφάν μου και βαριέμαι να το βγάλω.
-Πες μου κάτι.
-Κάτι.
-Γιατί απαντάς πάντα σαν καθυστερημένο;
-Γιατί αναπληρώνω με επίφαση χιούμορ την αδυναμία μου του χαρακτήρα μου και τα πλείστα ελαττώματά μου.
-Τώρα εγώ πρέπει να βρω αυτήν την απάντηση έξυπνη;
-Όχι απαραίτητα.
-Δεν γαμιέσαι;
-Πότε;
-Σήμερα πάντως δεν το βλέπω.
-Καλά, κάνει κρύο αλλά όχι και τόσο.
-Δεν το βλέπω να γαμιέσαι, όχι δεν βλέπω το τέτοιο σου.
-Λογικό, φοράω φόρμες, πώς να το δεις.
-Σε γράφω και βάζω να φάω.
-Γιατί να φας βάζο; Έγινες βαζετέριαν;

Πραγματικός διάλογος:

-Τι ώρα πήγε;
-Πέντε παρά δέκα.
-Θα φάμε;
-Βάλε τραπέζι, έρχομαι σε λίγο. Ψάχνω κάτι στατιστικά για να την πω στον Γιάννη Γιαννόπουλο.

Α μάλιστα. Ο Γιάννης και το πεσμένο πουλί του λοιπόν σου εύχονται καληνύχτα και να την έχεις πάντα τόσο μεγάλη.
Την φαντασία.

[Naida]

Είναι αυτή η ασθένεια που διέγνωσε ο βασιλικός προχω της μυθομανιας με τους φανταστικούς διαλόγους με τον φανταστικό μου γκόμενο

αυτά τα λέει ο κ.Άγις

εγώ πιστεύω ότι όσα λες είναι απόλυτα αληθινά (οι δικές σου ατάκες του διαλόγου) απλά ο Έτσι αντί να σου απαντάει, χασμουριετορεύεται και εσύ λόγω χρόνιας οικειότητας μαντεύεις τι θέλει να πει

Α όχι δεν θέλω να χαλαρώνεις. Σε θέλω πιστό στις θεωρίες σου ως τέλους.

[Naida]

Ε άμα είναι όλα στη φαντασία σου, φάτην τη ρημάδα την σοκολάτα.

Θα την φάω κρυφά.

Έτσι μπράβο. Και δυο να φας θα έλεγα εγώ.

Ε ας μην υπερβάλω βρε Καρολίνακι. Μην μου φέρω και καμία έξτρα ως φανταστικός γκόμενος και δεν μπορώ να την φάω και με καταλάβει.

[Καρολίνα]

Θα την φάω κρυφά.

Έτσι μπράβο. Και δυο να φας θα έλεγα εγώ.

Ε ας μην υπερβάλω βρε Καρολίνακι. Μην μου φέρω και καμία έξτρα ως φανταστικός γκόμενος και δεν μπορώ να την φάω και με καταλάβει.

Εγώ δεν είπα ότι δεν έχεις κάποιον στη ζωή σου, είπα ότι δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι όλοι όσοι έγραψαν θυμούνται ακριβώς κάθε λέξη του διαλόγου, όταν είναι πάνω από 2-3 κουβέντες. Βέβαια διάβασα μόνο δυο σελίδες.

[αντιβασιλικός πρωχοκάγκουρας]

Αυτή: Τι ώρα πήγε;
Εγώ: Ποιος;
-Τι ποιος;
-Ποιος πήγε;
-Τι ποιο... τι ώρα είναι;
-Τι ώρα είναι τι;
-Τι ώρα είναι τώρα, μας γκάστρωσες.
-Ελπίζω όχι.
-Τι ελπίζεις όχι;
-Τι ώρα είναι.
-Τρελίτσα;
-Όχι, το κινητό μου είναι στο μπουφάν μου και βαριέμαι να το βγάλω.
-Πες μου κάτι.
-Κάτι.
-Γιατί απαντάς πάντα σαν καθυστερημένο;
-Γιατί αναπληρώνω με επίφαση χιούμορ την αδυναμία μου του χαρακτήρα μου και τα πλείστα ελαττώματά μου.
-Τώρα εγώ πρέπει να βρω αυτήν την απάντηση έξυπνη;
-Όχι απαραίτητα.
-Δεν γαμιέσαι;
-Πότε;
-Σήμερα πάντως δεν το βλέπω.
-Καλά, κάνει κρύο αλλά όχι και τόσο.
-Δεν το βλέπω να γαμιέσαι, όχι δεν βλέπω το τέτοιο σου.
-Λογικό, φοράω φόρμες, πώς να το δεις.
-Σε γράφω και βάζω να φάω.
-Γιατί να φας βάζο; Έγινες βαζετέριαν;

Πραγματικός διάλογος:

-Τι ώρα πήγε;
-Πέντε παρά δέκα.
-Θα φάμε;
-Βάλε τραπέζι, έρχομαι σε λίγο. Ψάχνω κάτι στατιστικά για να την πω στον Γιάννη Γιαννόπουλο.