Λοιπόν! Ξεκινάω! Σήμερα ήταν μια πολύ ωραία και γεμάτη μέρα. Ξύπνησα χαλαρά, ήπια τον καφέ μου, προγευμάτισα το ρυζόγαλο που φτιάξαμε με την μάνα μου χθες και ξεκίνησα να πάω σε έναν γκρεμό με πολύ ωραία θέα που πάντα παρακαλούσα τους γονείς μου να ξαναπάμε, γιατί παίρναμε το ψηλό το αμάξι και είναι ερημιά και πηγαίναμε κατά την δύση του ήλιου (που είναι και μαγευτικά). Και εγώ σήμερα, ενώ ήξερα ότι επειδή έβρεχε τόσες μέρες, και επειδή το αμάξι μου είναι χαμηλό, δεν θα μπορούσα με τίποτα να ανέβω πάνω, χώρια που θα είχε παντού λίμνες. Πήγα με τον καφέ στο χέρι, με την μουσικούλα μου, βρήκα τις λίμνες ΦΥΣΙΚΑ μπροστά μου και έτσι πάρκαρα 2 χλμ μακριά και το πήγα ποδαράτο από την παραλία, μέχρι τον γκρεμό. Ολοπράσινα όλα τα χόρτα, λουλούδια, κύματα, αέρας. ΜΥΡΙΖΕ ΑΝΟΙΞΗ

ένιωσα ευτυχία. Ξεκίνησα φυσικά να τραβάω φωτογραφίες και έστειλα και 2-3 στην λατρεία και του είπα πού είμαι και ότι κατευθύνομαι στον γκρεμό (ευτυχώς ήμουν μόνη μου) και εννοείται πως τρόμαξε και μου είπε να προσέχω

το πήγα τροχάδι μέχρι πάνω και περνούσα από τις άκρες που είχε χόρτα γιατί ο χωματόδρομος ήταν από την αρχή μέχρι το τέλος όλο λάσπες. Και ένιωσα λίγο σαν η Κάσπερ η μικρή εξερευνήτρια αλλά έτσι είμαι εγώ. Αφήστε που ο λόγος που έβαλα τις άδειες είναι για να ξεσκάω και να εξερευνώ/τριγυρνώ την Κύπρο μου. Με ή χωρίς την λατρεία.
Τεσπα. Περνούσε η ώρα, είχε πάει 2 και κάτι και εγώ στις 3 είχα κανονίσει με συνάδελφο φίλη μου να πάμε για περπάτημα, οπότε πήρα τον δρόμο του γυρισμού, αφού καθησύχασα την λατρεία ότι δεν γκρεμοτσακίστηκα, και αφού με στόλισε με διάφορα κοπλιμέντα ότι είναι τυχερός που είμαι στην ζωή του και ότι είμαι ο ήλιος και το φεγγάρι του

(και κάπου εκεί ένιωσα πως παίζω σε κάποιο μελοδραματικό σήριαλ). Μπαίνω σπίτι που λέτε λίγο μετά τις 5 και του λέω πως θα μπω για μπάνιο και θα ετοιμαστώ για να πάμε να φάμε με την μάνα μου και την φίλη της. Και μου λέει ότι στις 7 σχολάει και θα βρεθεί με την αδερφή του και τον φίλο της, και αν τελειώσω και θέλω, να πάω και εγώ να κάτσω λίγο μαζί του. Και του λέω εγώ «Οκ μωράκιι, άσε να σκεφτώ τότε καθώς είμαι στο μπάνιο τι δικαιολογία θα βρω!». Και το μόνο πράγμα που σκεφτόμουν είναι ότι βαρέθηκα και πρέπει να της μιλήσω και ότι θα είναι πολύ καλύτερα να το κάνω με την φίλη της μπροστά (και ειδικά την συγκεκριμένη που είναι κουλ τυπάκι και την εμπιστεύομαι). Και σκεφτόμουν ότι είναι η τέλεια ευκαιρία επειδή σαν είμαστε οι 3 μας θα πω πως πρέπει να φύγω για να πάω να τον δω, και από εκεί να αρχίσω να της λέω κάποια πράγματα.
Ε, έτσι κι’ έγινε. Πήρα θάρρος και με το που τελειώσαμε το φαγητό τον ρωτάω πού είναι. Δεν απαντάει και δεν ήθελα να χάσω χρόνο. Αρχίζω και τους λέω «Εγώ θα πάω κάπου μετά». Δεν λέει τίποτα. Ξαναλέω «Δεν θα ρωτήσεις πού και…ΜΕ ΠΟΙΟΝ;» και απαντάει «Γιατί πότε σε ρωτάω και πότε μου λες;» και της λέω «Εσύ δεν είσαι που έχεις υποψιαστεί κάτι;» και η φίλη της κατάλαβε και μου λέει «Κασπεράκιιι θα βγεις με τον φίλο σου; Έχεις φίλο;!

» και απαντάω «Ναι θα πάω να τον δω, με περιμένουν, είναι με την αδερφή του» και γυρνάω προς την μάνα μου και λέω «Όποτε βγαίνω δεν σημαίνει πως είμαι μαζί του. Έχω και φίλους. Αλλά είμαι ΚΥΡΙΩΣ μαζί του». Και η μάνα μου νόμιζε ότι την δουλεύω όλη αυτή την ώρα, δεν το πίστευε! Το επανέλαβα, με σοβαρό ύφος, πάνω από 3 φορές για να το πιστέψει! Και ΔΕΝ ΤΗΣ ΑΡΕΣΕ. Μου λέει μα δεν ήθελα να έχεις τώρα σχέση. Και θα σταματήσω να βοηθάω με το διαμέρισμα. Και εγώ να’ μαι σε φάση wtf? Και της λέω το διαμέρισμα που κολλάει τώρα; Δεν ξέρει καν ότι έχω διαμέρισμα και εγώ στο κάτω κάτω θέλω να μείνω ΜΟΝΗ ΜΟΥ και ό,τι σας έλεγα για γάμους και παιδιά ΙΣΧΥΕΙ, ΔΕΝ ΘΕΛΩ. Και μετά μου άρχισε ανάκριση, πού δουλεύει, τι πανεπιστήμιο έβγαλε, πόσο καιρό τον ξέρω, να δει φωτο του κτλ. Δεν είπα λεπτομέρειες, είπα μόνο ότι γνωριζόμαστε 3 μήνες (άλλο σοκ η μάνα μου που δεν έλεγα τίποτα), είπα που τελείωσε αλλά ΟΧΙ πού δουλεύει, ούτε καν όνομα (για να τον προστατεύσω, όσο μπορώ, και καλά έκανα τελικά αν κρίνω από την κατάληξη…). Έδειξα 2 φωτογραφίες ΜΟΝΟ στην φίλη της μάνας μου και με το που τον βλέπει μου κάνει «βρεεε είναι κούκλοοος!!! Είναι έτσι και από κοντά;!» και της λέω «ναι το ξέρω, από κοντά είναι καλύτερος!

» (και στο ότι είναι πιο όμορφος από κοντά συμφώνησε και η κολλητή μου)

και η μάνα μου να με κοιτάει σοκαρισμένη και ακόμη να μην πιστεύει τι ακούει. Αναλύαμε διάφορα κυρίως με την φίλη της, ότι είμαι λογική και ξύπνια, ότι προσέχω κτλ και μετά τους είπα «έχει μόνο ένα μειονέκτημα, και είναι μειονέκτημα μόνο για την μάνα μου» και ανέφερα ότι είναι έναν πόντο πιο κοντός μου (επειδή την άλλη φορά ΕΘΑΒΕ κάποιον κοντό). Και μου απαντάει «κοντόοοος; ΔΕΝ ΤΟΝ ΘΕΛΩ» και πριν καν πω για το ύψος μου έλεγε πως πρέπει να εγκρίνει η ίδια ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΓΝΩΡΙΣΕΙ και της τα έψαλλα, και εγώ και η φίλη της.
Ενώ την ξέρω, και ενώ άκουσα τα σχόλιά της, ένιωσα κάπως ανακουφισμένη. Τελειώσαμε την κουβέντα και μου στέλνει η λατρεία ότι ξεκινάει, για να ξεκινήσω κι’ εγώ, και με ενημερώνει ότι η αδερφή του θα φέρει και τον μικρό τους αδερφό επειδή είχαν πάει μαζί για φαγητό (με ενημέρωσε ο γλυκός μου επειδή δεν τον έχω γνωρίσει) και εγώ του λέω «Όκειι ξεκινάω και θα σε πάρω μόλις φτάσω για να βγεις, θέλω να σου πω και κάτιι» και με ρωτάει αν πρέπει να αγχωθεί

και του είπα όχι εννοείται και να μην αγχώνεται για το παραμικρό. Ε με το που παρκάρω, εκείνη ακριβώς την στιγμή είχαν παρκάρει η αδερφή του μαζί με τον φίλο της και τον μικρό του αδερφό. Η λατρεία ήταν μέσα, οπότε δεν πήγαινε να του πω να βγει έξω γιατί θα μας έβλεπαν, οπότε μπήκαμε όλοι μαζί μέσα, τον βρήκαμε και ξαφνιάστηκε λίγο που μπήκα μαζί τους

του είχα πει χαμηλόφωνα πως θέλω να του πω κάτι αλλά δεν βολεύει η φάση τώρα. Μας ρώτησε η αδερφή του τι θέλουμε για να πάει με τον φίλο της να παραγγείλει (της είπα να πάω κι’ εγώ και δεν δέχτηκε) και εγώ έκατσα έξω στον ίδιο καναπέ με την λατρεία και ο μικρός του αδερφός καθόταν απέναντι και περίμενε τους άλλους. Και με το που πήγαν να παραγγείλουν πλησιάζει προς εμένα και μου λέει πως θέλει να με φιλήσει και του λέω «Όχιι μπροστά στον αδερφό σουυ!» και συνεχίζω και λέω «Απλά να σου πω ότι η δικαιολογία που βρήκα δεν ήταν τελικά δικαιολογία, της είπα την αλήθεια» και έμεινε και με κοιτούσε έκπληκτος, άστραψαν τα μάτια και το βλέμμα του, χάρηκε και με αγκάλιασε

και του είπα πάνω κάτω τα βασικά (του είπα και για το διαμέρισμα και μου απάντησε «ΤΟ ΗΞΕΡΑΑΑ πως θα το έλεγε!» κάπως ενοχλημένος αλλά τον καθησύχασα) και φυσικά του τα είπα όλα εκτός από το τι είπε για το ύψος. Και με ρώτησε αν έχω κλείσει 1 από τα 3 δωμάτια που βρήκαμε για το 2ημερο (είναι η 3η φορά που μου το λέει και του είχα πει πως θα το έκανα σήμερα) και του λέω «όχιιι

αφού είδες ότι δεν μπήκα σπίτι σήμερααα, το ξέρεις ότι μόνο έξω είμαι happy! Θα το κάνουμε μαζί αύριο που θα βρεθούμε!» και μου είπε πως «αν ανέβουν οι τιμές όμως θα σε κυνηγάω! Άσε να το δω εγώ απόψε» και επειδή το έφερε η κουβέντα γυρνάω και του λέω «ΤΙ ΘΑ ΠΩ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΗΜΕΡΟ;» και μου λέει «δεν ξέρω τι θα πεις, ειδικά τώρα που της μίλησες!

» και εγώ να’ μαι σε φάση «Τι εννοείιιις;! ΕΣΥ δεν φαγώθηκες να της μιλησω; Τώρα μου λες πως δεν έπρεπεεεε; Θα σε σκοτώσω!» και γελούσε και μου λέει «Όχιιιι δεν είπα αυτό! Αλλά δεν ξέρω τι να πεις και πώς θα το πάρει» και του λέω «Απλά θα πω πως θα πάω με 2 φίλες συναδέλφους και τέλος». Και όλη την συζήτηση στο μεταξύ να την έχει ακούσει ΜΑΛΛΟΝ και ο αδερφός του ο μικρός που καθόταν απέναντι. Και να με έχει κάνει και follow στο instagram λολ. Με έχει και η αδερφή του, έτσι για να μαθαίνουμε όλο το σόι!
Και το μετάνιωσα ΦΡΙΚΤΑ που της μίλησα. Όχι μόνο θα ξέρει τώρα πως αν αναφέρω διήμερο θα καταλάβει πως είναι μαζί του, αλλά είμαι σίγουρη πως θα με τρελάνει και ότι ΤΩΡΑ ΘΑ ΑΡΧΙΣΕΙ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑ Ο ΕΛΕΓΧΟΣ. Με το που γύρισα σπίτι, η πρώτη της κουβέντα ήταν «Βγήκες έξω με τον κοντό; Με απογοήτευσες πλήρως, σε είχα για πιο έξυπνη, δεν το περίμενα αυτό από σένα, είσαι ηλίθια. Πόσο απελπισμένη μπορεί να είσαι για να θες να είσαι με έναν κοντό;» και δεν τον χαρακτήριζε απλά κοντό αλλά με άλλα κυπριακά επίθετα υποτιμητικά. Και τα πήρα κρανίο και της λέω «Το ήξερα πως θα άρχιζες και γι’ αυτό δεν σου έλεγα τίποτα. Δεν σου ξαναλέω τίποτα, μίλα μόνη σου» και ανέβηκα στο δωμάτιο. Και απλά φοβάμαι το αύριο

και δεν μπορώ να χωνέψω το πόσο κολλημένος και κομπλεξικός μπορεί να είναι ένας άνθρωπος. Αλλά έτσι είναι η μάνα μου, μόνο κολλήματα και να ανοίγει το στόμα της και να βγάζει ΜΟΝΟ δηλητήριο. Και μου έχει σπάσει τα νεύρα και ξέρω πως θα έχω πρόβλημα γενικά και με την λατρεία μου, γιατί τι να του πω ακριβώς χωρίς να ντρέπομαι για λογαριασμό της; Και ακόμη έχω μιλήσει μόνο σε εκείνην. Δεν ξέρω καν αν η αντίδραση του μπαμπά μου θα είναι χειρότερη. Και τόοοσο απλά, μια ωραία, ευδιάθετη και γεμάτη μέρα γκρεμίστηκε με μια πρόταση που έσταζε δηλητήριο.