"Πάρα πολλά πράγματα δεν λειτουργούν πλέον. Η παγκοσμιοποίηση πρόκειται να καταρρεύσει, παίρνοντας μαζί της το γερμανικό οικονομικό μοντέλο. Η διεθνής κοινότητα εγκλωβίζεται σε ανταγωνιστικά μπλοκ, ο πληθωρισμός διευρύνει περαιτέρω το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών και έχουμε χάσει σχεδόν όλους τους κλιματικούς στόχους μας", σημειώνει το περιοδικό, ενώ επικαλείται και τον Βρετανό ιστορικό Adame Tooze, για να αναφερθεί στην εποχή των "πολυκρίσεων" και στο "αόρατο χέρι της αγοράς" , το οποίο "δεν εμφανίζεται πλέον ως θαυματουργή λύση" πριν περάσει στο ζήτημα της κλιματικής αλλαγής.
"Η κλιματική κρίση είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα των προβλημάτων που προκαλεί ο καπιταλισμός. Οι τρέχοντες περιβαλλοντικοί κίνδυνοι συνδέονται στενά με τις μαρξιστικές κριτικές του καπιταλισμού. Πριν από 150 και πλέον χρόνια, ο Καρλ Μαρξ είχε εντοπίσει τους κινδύνους αυτού του συστήματος για τον πλανήτη".
Κάθε 10 χρόνια που σκάει η καπιταλιστική κρίση, όλα τα περιοδικά θυμούνται το Μαρξ.
"Είχε δίκιο;" στο εξώφυλλο, και ανοίγεις και γράφει "Χαλασμένος ο καπιταλισμός, μήπως να τον βελτιώναμε ελάχιστα;".
Και σαν ρολόι, σε 10 χρόνια πάλι χαλασμένος είναι.
There are decades where you fuck around and days where you find out
Dwarven Blacksmith έγραψε: 30 Δεκ 2022, 23:42
Κάθε 10 χρόνια που σκάει η καπιταλιστική κρίση, όλα τα περιοδικά θυμούνται το Μαρξ.
"Είχε δίκιο;" στο εξώφυλλο, και ανοίγεις και γράφει "Χαλασμένος ο καπιταλισμός, μήπως να τον βελτιώναμε ελάχιστα;".
Και σαν ρολόι, σε 10 χρόνια πάλι χαλασμένος είναι.
Και σε 20 θα σού φαίνεται μια χαρά αλλά η γενιά των ντηλέλλιανς θα σού γράφει φακ γιου μιλλένιαλ και δεν θα υπάρχουν πια οι μπούμερς για να ρίξεις ευθύνες και μετά σε άλλα 20 δεν θα υπάρχεις ούτε εσυ, οπότε καταλήγεις στο αρχέγονο ερώτημα της Κορωνίδος των Επιστημών της Φιλοσοφίας: ποιό είναι το νόημα της ζωής;
Σε τίποτα δεν είχε δίκιο ο Μαρξ. Προτιμώ τους αδελφούς Μαρξ, τους κωμικούς.
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος Libre arbitre την 30 Δεκ 2022, 23:50, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
Οι Ρώσοι αφαίμαξαν την Ευρώπη ανεβάζοντας το φυσικό αέριο 20 φορές μέσα σε 2 χρόνια!!!
- Κάνουν τέτοια πράγματα οι ρωSSιστές; Είναι απλά γενοκτόνοι, οικοκτόνοι και αντιγκέι... https://fr.m.wikipedia.org/wiki/Sp%C3%A ... l/newusers
"Πάρα πολλά πράγματα δεν λειτουργούν πλέον. Η παγκοσμιοποίηση πρόκειται να καταρρεύσει, παίρνοντας μαζί της το γερμανικό οικονομικό μοντέλο. Η διεθνής κοινότητα εγκλωβίζεται σε ανταγωνιστικά μπλοκ, ο πληθωρισμός διευρύνει περαιτέρω το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών και έχουμε χάσει σχεδόν όλους τους κλιματικούς στόχους μας", σημειώνει το περιοδικό, ενώ επικαλείται και τον Βρετανό ιστορικό Adame Tooze, για να αναφερθεί στην εποχή των "πολυκρίσεων" και στο "αόρατο χέρι της αγοράς" , το οποίο "δεν εμφανίζεται πλέον ως θαυματουργή λύση" πριν περάσει στο ζήτημα της κλιματικής αλλαγής.
"Η κλιματική κρίση είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα των προβλημάτων που προκαλεί ο καπιταλισμός. Οι τρέχοντες περιβαλλοντικοί κίνδυνοι συνδέονται στενά με τις μαρξιστικές κριτικές του καπιταλισμού. Πριν από 150 και πλέον χρόνια, ο Καρλ Μαρξ είχε εντοπίσει τους κινδύνους αυτού του συστήματος για τον πλανήτη".
Ειδικά αυτή παπαρια με τους κλιματικους στοχους ..... σαν την αντουαννετα με το παντεσπανι. Φθηνε ενεεγειανρε πστδς και ας καιγομεν κάρβουνο
Dwarven Blacksmith έγραψε: 30 Δεκ 2022, 23:42
Κάθε 10 χρόνια που σκάει η καπιταλιστική κρίση, όλα τα περιοδικά θυμούνται το Μαρξ.
"Είχε δίκιο;" στο εξώφυλλο, και ανοίγεις και γράφει "Χαλασμένος ο καπιταλισμός, μήπως να τον βελτιώναμε ελάχιστα;".
Και σαν ρολόι, σε 10 χρόνια πάλι χαλασμένος είναι.
Και σε 20 θα σού φαίνεται μια χαρά αλλά η γενιά των ντηλέλλιανς θα σού γράφει φακ γιου μιλλένιαλ και δεν θα υπάρχουν πια οι μπούμερς για να ρίξεις ευθύνες και μετά σε άλλα 20 δεν θα υπάρχεις ούτε εσυ, οπότε καταλήγεις στο αρχέγονο ερώτημα της Κορωνίδος των Επιστημών της Φιλοσοφίας: ποιό είναι το νόημα της ζωής;
Έχω αφήσει εντολές στο δικηγόρο μου για το τι να κάνει αν σε 20 μου φαίνεται μια χαρά.
There are decades where you fuck around and days where you find out
Κάποιος Ρώσος αναλυτής, ο Ιγκόρ Στρέλκοφ, πρώην συνταγματάρχης της FSB και πρώην υπουργός Άμυνας της αυτοαποκαλούμενης Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντόνετσκ, παρουσιάζει τη σημερινή καπιταλιστική - ολιγαρχική εξουσία της Ρωσίας να δημιουργεί, με τα αδιέξοδα του πολέμου, στο εσωτερικός της χώρας συνθήκες όπως της ανατροπής του τσαρισμού το 1917, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου για το καθεστώς!
Αυτό που εγώ λέω είναι ότι η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται, οι νομοτέλειες του καπιταλισμού όμως επαναλαμβάνονται αενάως παράγοντας τις κρίσεις, τους πολέμους και τους νεκροθάφτες του, μέσα σε συνθήκες αποσταθεροποίησης, διάλυσης, παρακμής και επαναστατικής δράσης της εργατικής τάξης και των λαών για την ανατροπή του. Δεν έχει σημασία η μορφή που κάθε φορά λαμβάνουν αλλά ότι λαμβάνουν μέρος στην ιστορική εξέλιξη ως αναγκαία στοιχεία της. Είναι η αναγκαιότητα που εμφανίζεται με άπειρες μορφές «τυχαίων» γεγονότων, γέννημα της αναγκαιότητας.
Ό,τι και να λέει ο κ. Στρέλκοφ το ιστορικό ποτάμι της κοινωνικής εξέλιξης μπορεί να λοξοδρομεί ή να βρίσκει φράγματα και να σταματάει προσωρινά, αλλά ποτέ και κανείς δεν μπορεί να το σταματήσει. Αντίθετα απλώνεται σε όλο τον πλανήτη σαν η λύση στα αδιέξοδα του συστήματος και δεν ξέρουμε που θα ξεσπάσει το νέο "πρώτο κτύπημα"στην επαναφορά της εργατικής τάξης στο επαναστατικό προσκήνιο. Το αν είναι και πάλι η Ρωσία δεν εξαρτάται από τις προβλέψεις του ούτε ξέρουμε τι μορφή θα έχει. Υπάρχει και αλλού κρίση...
Δεν πρωτοτυπεί, παρότι δεν ντύνεται Ρασπούτιν για να σώσει τον Πούτιν.