μπλεκεις 2 διαφορετικα ζητηματα. ενα ειναι η συμπεριφορα εκπαιδευτικου. εδω συμφωνουμε, πρεπει να ακολουθει την "ταχυτητα" του μεσου ορου, του υπουργειου.Σέλευκας έγραψε: 22 Νοέμ 2022, 12:03
Υπάρχουν παιδιά που μαθαίνουν ανάγνωση στα τρία και στο εξωτερικό βγάζουν τις 12 τάξεις μέχρι τα 8. Αλλο αυτό και άλλο να μην τηρεί το εγκύκλιο πρόγραμμα μια δασκάλα και να ακολουθεί το ατομικό πρόγραμμα κάποιου παιδιού. Δηλαδή αν κάποια παιδιά μαθαίναν προπαίδεια απο τα τέσσερα εσύ θα δεχόσουν να μην μάθει η δασκάλα στο δικό σου αλλά να πει οτι οι άλλοι ξέρουν και δεν μπορεί το δικό σου να τους καθηστερεί; Αυτονόητα συζητάμε;
Αυτό από την Τρίτη νομίζω ότι ισχύει. Κάθεται το παιδί στο τραπέζι και του λεει η μαμά τι να κάνει. Εμείς ποτέ δεν είχαμε άνθρωπο απο πάνω οταν διαβάζαμε (βέβαια οπως είπα δεν ξέραν και γράμματα οι δικοί μας). Είναι καθαρό ότι κάπου έχει μπερδευτεί το εκπαιδευτικό σύστημα στο τι κάνει το παιδί και τι κάνει ο γονιός. Εγώ δε συμφωνώ μαυτό που γίνεται δηλαδη ο γονιός να είναι φροντιστήριο. Το θεωρώ απαράδεκτο και δε νομίζω να γίνεται σε καμιά άλλη χώρα. Είναι νεοελληνεζιά και πιστεύω ότι απο εκεί ξεκινάει το πρόβλημα. Πως θα μάθει το παιδί να τα βγάζει πέρα μόνο του; Γιαυτό καταλήγουμε να βγάζουμε μόνο φιλολόγους και λοιπούς θεωρητικούς και παπαγάλους. (ευτυχώς υπάρχουν και τα παιχνίδια για να μάθουν να σκέφτονται)
αλλο ζητημα ο γονιος, που πρεπει να ακολουθει την ταχυτητα του παιδιου του. ειτε πιο γρηγορη, ειτε πιο αργη απο το μεσο ορο, πρεπει να ρυθμιζει αναλογα τη βοηθεια που θα του προσφερει. σιγουρα οχι να το κρατησει πισω αν εχει δυνατοτητες, αλλα ουτε και να το ζορισει υπερβολικα αν δεν εχει, προκειμενου να συμβαδιζει με τα αλλα.
ο γονιος, ειναι "φροντιστηριο" ειναι εκπαιδευτικος, ειναι καλυτερη εκφραση. πρεπει να ειναι, οσο μπορει. το οτι η προγουμενη γενια δεν μπορουσε, να κανει το δασκαλο σε εμας, δεν ηταν καλο.
γινεται σε ολες τις χωρες. ολοι βοηθουν τα παιδια τους. συχνα ειναι και πιο ευκολο, πιο αποτελεσματικο, να δωσει ο γονιος κατι να καταλαβει το παιδι, που δεν μπορει ο εκπαιδευτικος. ο γονιος ξερει καλυτερα το δικο του παιδι, και μπορει να χρησιμοποιησει παραδειγματα απο τη ζωη που ζει, τα παιχνιδια που παιζει, κλπ.
ο λογος που βγαζουμε θεωρητικους και παπαγαλους, δεν ειναι οι γονεις. ειναι περισσοτερο οι εκπαιδευτικοι. μην ξεχνας, οτι ολοι οι εκπαιδευτικοι σε δημοτικο, και οι περισσοτεροι σε μεγαλυτερες ταξεις, προερχονται απο σχολες θεωρητικες και παπαγαλιας. το μονο που γνωριζουν ως χρησιμη γνωση, ειναι η θεωρια και η παπαγαλια.
ενω οι γονεις μπορει να ειναι και τεχνοκρατες, πρακτικοι ανθρωποι, τεχνιτες, επιστημονες σε κανονικες επιστημες...
σημαντικο και αυτο, το παιδι πρεπει να μαθει να τα βγαζει περα μονο του. η βοηθεια απο το γονιο, δεν πρεπει να ειναι σου λυνω την ασκηση η σου κανω την εργασια. πρεπει να ειναι σε διδασκω τον τροπο να το κανεις μονος σου.