Εντάξει, κάποια στιγμή πρέπει να σταματήσει αυτή η ανόητη πλάκα, με τις "εκκλήσεις" προς τον εκάστοτε ΠτΔ να σηκώσει μπαϊράκι για να "σώσει" τη χώρα.
Από τότε που το πασοκ κατέστησε τον ρόλο του ΠτΔ διακοσμητικό και μετέτρεψε τις εξουσίες του Προέδρου σε (πολύ περιορισμένες) αρμοδιότητες, οι μόνες πραγματικές αρμοδιότητες του Προέδρου είναι η αιτιολογημένη αναπομπή ψηφισμένων νομοσχεδίων πίσω στη Βουλή (τα οποία, ωστόσο, στην περίπτωση που επαναψηφιστούν είναι υποχρεωμένος να τα εκδώσει και να τα δημοσιεύσει εντός 10 ημερών) και ο διορισμός του προσωπικού της ΠτΔ.
Όλες οι άλλες πράξεις του ΠτΔ πρέπει να προσυπογράφονται (να εγκρίνονται δηλαδή) είτε από τον ΠΘ είτε από τον αρμόδιο υπουργό είτε από τον ΠτΒ είτε από το υπουργικό συμβούλιο.
Επί του προκειμένου, ένα προεδρικό διάγγελμα γίνεται (σύμφωνα με τις προβλέψεις του Συντάγματος) μετά από σύμφωνη γνώμη και προσυπογραφή του ΠΘ. Το ίδιο σε γενικές γραμμές (αν και ατύπως) συμβαίνει και για όλες τις δημόσιες δηλώσεις του ΠτΔ στο εσωτερικό και το εξωτερικό. Γίνονται πάντοτε σε συνεννόηση με την Προεδρία της Κυβέρνησης (και το υπεξ αν αφορούν σε διεθνή ζητήματα).
Το μόνο "όπλο" που δίνει έμμεσα το Σύνταγμα στον εκάστοτε ΠτΔ είναι η παραίτησή του για ένα μείζον εθνικό ή πολιτικό ζήτημα, κάτι που ασφαλώς σημαίνει πτώση της κυβέρνησης και εκλογές (αυτό δηλαδή με το οποίο απείλησε δυο φορές ο Παυλόπουλος την κυβέρνηση συριζα/ανελ).
Ωστόσο, οι ΠτΔ είναι κατά κανόνα σοβαροί άνθρωποι και δεν χρησιμοποιούν το "όπλο" αυτό παρά μόνον στις περιπτώσεις εκείνες στις οποίες θεωρούν ότι πράγματι διακυβεύονται μείζονα εθνικά συμφέροντα της χώρας.