Μαραδονα, Πελέ, Μέσι κλπ, μια "αντικειμενική" αποψη

[Σέλευκας]

Ο Μαραντόνας ήταν ο πιο επιδραστικός (έκφραση απο το μπάσκετ). Ο Μέσι είναι ο μεγαλύτερος μπαλαδόρος που υπήρξε ποτέ. Ο Πελέ ήταν μαγος. Ο Κριστιάνου είναι μέσα στην πεντάδα.
(για το χιλιοειπωμένο οτι ο Κριστιάνος είναι προιον γυμναστηρίων να θυμίσω οτι και ο Μέσι είναι προϊόν ντόπινγκ αφού απο την παιδική ηλικία παίρνει απαγορευμένες ουσιες για ιατρικούς λόγους)

[Κόκκορας]

το θέμα είναι πως το μοντέλο κριστιάνο θα το ξαναδούμε γρήγορα,αν δηλαδή ο εμπάμπε δεν είναι μια βελτιωμένη εκδοχή
άλλωστε ο ρονάλντο πρακτικά διάδοχος του άλλου ρονάλντο είναι
τα πρότυπα μέσι,μαραντόνα πιο δύσκολα
διότι τα τελευταία είναι εντάσεως τεχνικής
ο δε μαραντόνα και θράσους μεταξύ άλλων

[Echelon]

Πάνε στη Νάπολι και θα δεις ότι κοντινότερο της έκφρασης "Θεός επί Γης". Στο ποδοσφαιρικό κομμάτι τον έχουν ξεπεράσει αρκετοί. Στην επιρροή που είχε πάνω στην κοινωνία της πόλης/χώρας για την οποία αγωνιζόταν πιθανόν δεν θα ξεπεραστεί ποτέ.

[Κόκκορας]

κακως,τι να κανουμε τωρα;

[Ερμής]

Πάνε στη Νάπολι και θα δεις ότι κοντινότερο της έκφρασης "Θεός επί Γης". Στο ποδοσφαιρικό κομμάτι τον έχουν ξεπεράσει αρκετοί. Στην επιρροή που είχε πάνω στην κοινωνία της πόλης/χώρας για την οποία αγωνιζόταν πιθανόν δεν θα ξεπεραστεί ποτέ.

Πρώτα η επιρροή και ύστερα το αγωνιστικό. Βέβαια χωρίς το αγωνιστικό δε θα μπορούσε να πετύχει την επιρροή.
Είπαμε όμως το ποδόσφαιρο δεν ειναι απλά ένα άθλημα, άρα πρέπει να μπαίνει και η επιρροή στο κάδρο.

[Rocco Siffredi]

Γεννημένος στην Αργεντινή με ένα σπάνιο πρόβλημα υγείας αλλά και εξωπραγματικό ταλέντο, τον παίρνει σε πολύ μικρή ηλικία η Μπαρτσελόνα στις ακαδημίες. Στην ουσία γεννιέται αργεντινός αλλα μεγαλώνει ώς Ισπανός. Ο Μαραδόνα φυσικά τρέχει να τον χαρακτηρίσει διάδοχο ΑΛΛΑ ο μικρός Λίο δεν έχει μεγαλώσει στην Αργεντινή, δεν έχει την αργεντινική νοοτροπία, είναι επαγγελματίας ποδοσφαριστής και άλλωστε έτσι μεγάλωσε, άρα αυτή η ευχή/κατάρα του μέγιστου Ντιέγκο δε τον αγγίζει όπως άγγιξε άλλους, σε ηλικία 18-19 χρονών ήδη στη Βαρκελώνη αρχίζουν να τον χειροκροτάνε περισσότερο απο τον τότε σταρ της ομάδος Ροναλντίνιο. Δε τον πτοεί, συνεχίζει να σαρώνει τα πάντα στο πέρασμά του, σε προσωπικό αλλά και σε συλλογικό επίπεδο, υπάρχει βέβαια το δίπολο με τον Πορτογάλο Κριστιάνο, αλλά μη γελιόμαστε, ο αργεντινος που μεγάλωσε ως ισπανός είναι ο νο1 παικταράς. Ένας τίτλος του λείπει και αυτός ειναι η κατάκτηση του Μουντιάλ με την Αργεντινή. Εδώ όμως υπάρχει κάτι που δε κολλάει στην ιστορία. Ο μικρος Λίο που πλέον μεγάλωσε δε μπορεί να νιώσει τη φανέλα τον μπιανκοτσελέστε δική του, δε μπορεί να τη νιώσει ένα με αυτόν, δε μπορεί(δε τον ενδιαφέρει τόσο ίσως) να τραβήξει αυτή την ομάδα στην κορυφή όπως είχε κάνει και ο Θεός με το χέρι του κάποιες δεκαετίες πριν.

παντως στα 13 του πηγε στην Βαρκελωνη δεν πηγε και μωρο και ποτε δεν εκοψε σχεσεις με Αργεντινη η' παιζοταν αν θα παιξει στην Εθνικη Αργεντινης
μεγαλωσε σαν "Ισπανος" επαγγελματικα γιατι εκει εγινε αυτο που εγινε οτι δεν νιωθει αργεντινος κλπ μου φαινεται υπερβολη

κατι γενικο δεν ειναι ατομικο το αθλημα μπορει να σου κανει ο παιχτης τεραστια διαφορα αλλα παιζουν και αλλοι 10 και οι αντιπαλοι
αν τοχε παστελωσει ο Ιγκουαιν θα χε παρει μουντιαλ
αν στην ασιστ του Μαραντονα στον τελικο του 86 ο αλλος τοχανε μπορει να μην τοχε παρει δεν παιζουνε και μονοι τους

και για την Ναπολι πιστευω το κλειδι ηταν να παει σε ομαδα με πολυ κοσμο αλλα χωρις πολλους τιτλους στην Ρομα π.χ παλι Θεο θα τον ειχανε η΄ακομα και στην Φιορεντινα η' ομαδα σαν την Μαρσειγ

Τον Ζιντάν τον μάθαμε στο γιουρο του 96 όταν ήταν 24 χρόνων
Πιο πρίν δεν τον ήξερε κανείς

βασικα απο την Μπορντο εκεινη την χρονια ειχε παει τελικο ουεφα με την Μπαγερν

ο μέσι δεν μπορεί να φτάσει στο επίπεδο του πάντως ποδοσφαιρικά,διότι απλούστατα όταν πήγε στην παρι εξαφανίστηκε

μια χαρα σεζον κανει φετος
στην Παρι πηγε στα 34 του ο Μαραντονα ουσιαστικα ειχε κοψει το ποδοσφαιρο απο τα 31, εχει μεγαλωσει δεν περιμενεις να κανει τα ιδια που εκανε με την Μπαρτσελονα στα 20 του
περνανε τα χρονια δες τι καραγκοζιλικια κανει ο Ροναλντο στα γεραματα

[Ερμής]

και για την Ναπολι πιστευω το κλειδι ηταν να παει σε ομαδα με πολυ κοσμο αλλα χωρις πολλους τιτλους στην Ρομα π.χ παλι Θεο θα τον ειχανε η΄ακομα και στην Φιορεντινα η' ομαδα σαν την Μαρσειγ

οχι και το πιστεύω 100%. Γράφω το γιατί. Δεν ηταν λόγω του οτι έχει κόσμο αλλά δεν έχει τίτλους η Νάπολι.
Είναι η νοοτροπία της πόλης. Καμία σχέση με Ρώμη, με Φλωρεντία.

τη μπάλα την ήξερε, την ήξεραν και την ξέρουν και άλλοι όμως, ίσως και καλύτερα, πιο ολοκληρωμένα. Δεν αρκεί όμως αυτό.

[Rocco Siffredi]

και για την Ναπολι πιστευω το κλειδι ηταν να παει σε ομαδα με πολυ κοσμο αλλα χωρις πολλους τιτλους στην Ρομα π.χ παλι Θεο θα τον ειχανε η΄ακομα και στην Φιορεντινα η' ομαδα σαν την Μαρσειγ

οχι και το πιστεύω 100%. Γράφω το γιατί. Δεν ηταν λόγω του οτι έχει κόσμο αλλά δεν έχει τίτλους η Νάπολι.
Είναι η νοοτροπία της πόλης. Καμία σχέση με Ρώμη, με Φλωρεντία.

τη μπάλα την ήξερε, την ήξεραν και την ξέρουν και άλλοι όμως, ίσως και καλύτερα, πιο ολοκληρωμένα. Δεν αρκεί όμως αυτό.

αλλη πολη στην Ν.Ιταλια; Παλερμο;

[Maspoli]

Συγκριτικά με το πόσο μας έχουν πρήξει τα σκώτια με έναν κάποιο τύπο ονόματι Τζόρτζ Μπέστ που έπαιξε ποδόσφαιρο στο ΗΒ, μια χαρά ακριβοδίκαιες είναι οι εγκωμιαστικές κρίσεις για τον Μαραντόνα.

[Ερμής]

και για την Ναπολι πιστευω το κλειδι ηταν να παει σε ομαδα με πολυ κοσμο αλλα χωρις πολλους τιτλους στην Ρομα π.χ παλι Θεο θα τον ειχανε η΄ακομα και στην Φιορεντινα η' ομαδα σαν την Μαρσειγ

οχι και το πιστεύω 100%. Γράφω το γιατί. Δεν ηταν λόγω του οτι έχει κόσμο αλλά δεν έχει τίτλους η Νάπολι.
Είναι η νοοτροπία της πόλης. Καμία σχέση με Ρώμη, με Φλωρεντία.

τη μπάλα την ήξερε, την ήξεραν και την ξέρουν και άλλοι όμως, ίσως και καλύτερα, πιο ολοκληρωμένα. Δεν αρκεί όμως αυτό.

αλλη πολη στην Ν.Ιταλια; Παλερμο;

Μονο η Νάπολι. Ειναι η νοοτροπία, δεν ειναι μονο οτι ειναι νοτος.
Σε κάθε πόλη κάθε χώρας υπάρχουν φωνές που μιλάνε για αδικία απο την πρωτεύουσα κλπ κλπ
την εμμονή που θα βρείς στις 3 πόλεις που αναφέρω στην αρχή δε θα τη βρείς πουθενά αλλού.
Τον Ντιέγκο τον βοήθησε το ταλέντο, τον βοήθησε η τύχη, τον βοήθησε και το μυαλό.
Πανέξυπνος να πιάνει τον παλμό του κόσμου, αλλά κάκιστος στην προσωπική διαχείριση.

[Αρχέλαος]

Μουντιάλ: Όταν ο Κρόιφ έκανε το 1974 τον Μαραντόνα του 1986
ΘΕΜΗΣ ΚΑΙΣΑΡΗΣ
ΘΕΜΗΣ ΚΑΙΣΑΡΗΣ
12.12.2022 | 13:00
Μουντιάλ: Όταν ο Κρόιφ έκανε το 1974 τον Μαραντόνα του 1986
24 MEDIA CREATIVE TEAM - KONSTANTINOS BADOUNAS

Γιατί ο Κρόιφ και η Ολλανδία του 1974 έμειναν στην ιστορία παρότι δεν πήραν το Μουντιάλ; Ο Θέμης Καίσαρης χρησιμοποιεί τα δεδομένα της Opta για να πάρει απαντήσεις.
AddThis Sharing Buttons
Share to Facebook
Share to TwitterShare to MessengerShare to Viber

Το κλισέ λέει ότι το αποτέλεσμα μετράει, όλοι θυμούνται τον νικητή και κανείς τον δεύτερο. Την ιστορία, άλλωστε, τη γράφουν οι νικητές και όχι οι χαμένοι. Βλακείες.

Αν ήταν έτσι, δεν θα βλέπαμε ποτέ ποδόσφαιρο Θα κάναμε κάτι άλλο και θα περιμέναμε να τελειώσουν τα παιχνίδια για να μάθουμε το αποτέλεσμα. Αυτό δεν είναι το μόνο που μετράει;

Αν ήταν έτσι, κανείς ποτέ δεν θα μιλούσε για την Ολλανδία του 1974. Θα μιλούσαν όλοι για τη Γερμανία, που φιλοξένησε το Παγκόσμιο Κύπελλο και το κατέκτησε. Οι νικητές δεν γράφουν την ιστορία;

Όχι, δεν μετράει μόνο το αποτέλεσμα. Όχι, δεν μένουν στην ιστορία μόνον οι νικητές. Οι αποδείξεις γι'αυτό είναι παντού γύρω μας, αλλά ίσως η πιο τρανταχτή είναι αυτή της Ολλανδίας του 1974.

Για καμία ηττημένη ομάδα δεν άκουμε τόσο πολλά σ'όλη μας τη ζωή. Και ο Γιόχαν Κρόιφ είναι ο μοναδικός θρύλος του παρελθόντος για τον οποίο υπάρχει τέτοιος θαυμασμός παρότι δεν κατέκτησε το Μουντιάλ.

Πέρασαν 48 χρόνια από τότε και μπορούμε μέσω της Opta να επιστρέψουμε σ'αυτά τα παιχνίδια λες και έγιναν χθες. Μπορούμε να πάρουμε απαντήσεις μέσα από τα δεδομένα και τα γραφήματα.

Ήταν τόσο σπουδαίος ο Κρόιφ ή απλώς η νοσταλγία μεγάλωσε τον μύθο του;
Ήταν τόσο καλή η Ολλανδία ή την κολακεύουμε επειδή έχασε τον τελικό;

Οι απαντήσεις είναι κάτι παραπάνω από σαφείς:

Ο Κρόιφ ήταν εξωπραγματικός.
Ο Κρόιφ το 1974 ήταν ο,τι ήταν ο Μαραντόνα στο Μουντιάλ του 1986.

Πάμε στις αποδείξεις, στα γραφήματα και τα δεδομένα της Opta.
Το ακατάρριπτο ρεκόρ στη δημιουργία ευκαιριών

Αρχίζουμε με τη δημιουργία ευκαιριών. Αυτές ήταν οι ευκαιρίες που έφτιαξε ο Κρόιφ το 1974, στο μοναδικό Μουντιάλ που συμμετείχε.
Οι ευκαιρίες που έφτιαξε ο Κρόιφ στο Μουντιάλ του 1974
Οι ευκαιρίες που έφτιαξε ο Κρόιφ στο Μουντιάλ του 1974

Ο Κρόιφ έφτιαξε 36 ευκαιρίες για τους συμπαίκτες, που αξιοποίησαν τρεις από αυτές και εκείνος πιστώθηκε τρεις ασίστ. Εννοείται πως ο Ολλανδός ήταν πρώτος του Μουντιάλ, αφού κανείς δεν έφτιαξε περισσότερες από τις 36 ευκαιρίες του Κρόιφ.

Για να καταλάβετε τι σημαίνει 36 ευκαιρίες σε ένα Μουντιάλ, σκεφτείτε το εξής: Από το 1974 μέχρι και σήμερα, ο μοναδικός παίκτης που έχει φτιάξει 30 ευκαιρίες σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο ήταν ο Τσάβι το 2010.

Κανένας ποτέ δεν έχει καταφέρει να αγγίξει ή να ξεπεράσει τις 36 ευκαιρίες που έφτιαξε ο Κρόιφ στη Γερμανία το 1974. Είναι το απόλυτο ρεκόρ των Μουντιάλ από το 1966, από όταν δηλαδή έχει τα δεδομένα η Opta.
Οι ντρίμπλες του Ιπτάμενου Ολλανδού

Αφήνουμε τις ευκαιρίες και πάμε στις ντρίμπλες Αυτές είναι οι πετυχημένες ντρίμπλες του Κρόιφ στο Μουντιάλ του 1974.
Οι ντρίμπλες του Κρόιφ στο Μουντιάλ του 1974
Οι ντρίμπλες του Κρόιφ στο Μουντιάλ του 1974

Ο Ολλανδός ήταν ιπτάμενος, με 34 πετυχημένες ντρίμπλες σε 55 προσπάθειες και 62% ποσοστό επιτυχίας. Ο Κρόιφ ήταν προφανώς ο παίκτης που έκανε τις περισσότερες ντρίμπλες σ'εκείνο το Μουντιάλ, με 11 περισσότερες από τον δεύτερο, τον Ούλριχ Χένες.

Πρώτος στις ντρίμπλες, αλλά όχι ήταν εύκολο να χάσει γενικά μονομαχία ο Κρόιφ. Αυτές ήταν συνολικά οι μονομαχίες του.
Οι μονομαχίες του Κρόιφ στο Μουντιάλ του 1974
Οι μονομαχίες του Κρόιφ στο Μουντιάλ του 1974

Μαζί με τις ντρίμπλες, ο Κρόιφ συμμετείχε σε 137 μονομαχίες για την μπάλα και βγήκε νικητής στις 77. Ο Ολλανδός ήταν και εδώ ο πρώτος παίκτης του Μουντιάλ, μπροστά από τον Ζαϊρζίνιο που είχε 67 κερδισμένες μονομαχίες με τη φανέλα της Βραζιλίας.

Κλείνουμε με τις τελικές και τα expected goals.
Οι τελικές και τα expected goals του Κρόιφ στο Μουντιάλ του 1974
Οι τελικές και τα expected goals του Κρόιφ στο Μουντιάλ του 1974

Ο Κρόιφ δεν ήταν παίκτης που έκανε τη διαφορά μέσω των εκτελέσεων. Το 1974 έκανε μόνο 17 τελικές στο Μουντιάλ, χωρίς να βρει σπουδαίες ευκαιρίες. Μόλις 1.5 ήταν τα xGoals του και ο Κρόιφ είχε τη φόρμα να βρει τρία γκολ και να τα προσθέσει στις τρεις ασίστ.
Ο Γιόχαν το 1974 ήταν ο Ντιέγκο του 1986

Τι λέει η σούμα; Λέει ότι ο Κρόιφ πήγε στο Μουντιάλ ως ο καλύτερος παίκτης στην Ευρώπη, μετά τα τρία σερί Πρωταθλητριών με τον Άγιαξ. Έφυγε από αυτό με τρία γκολ, τρεις ασίστ, τις περισσότερες ντρίμπλες, τις περισσότερες κερδισμένες μονομαχίες, τις περισσότερες εύστοχες σέντρες και ένα ρεκόρ ακαταρριπτο μέχρι σήμερα, τη δημιουργία 36 ευκαιριών.

Μπορεί λοιπόν να μην τον είδαμε ζωντανά όπως τον Μαραντόνα στο Μεξικό, αλλά μπορούμε να το πούμε με βεβαιότητα. Ο Γιόχαν το 1974 ήταν ο Ντιέγκο του 1986. Πρώτος σε όλα, σαρωτικός, μαγευτικός.

Απλώς δεν κατέκτησε το τρόπαιο.
Τα στοιχεία που δείχνουν ότι η Ολλανδία ήταν πραγματικά ξεχωριστή

Και η Ολλανδία; Το Total Football, το passing game, το πρες, η ρευστότητα στις θέσεις και τους ρόλους στο γήπεδο; Πόσο καλή ήταν τελικά εκείνη η ομάδα;

Η απάντηση των γραφημάτων και των δεδομέων της Opta είναι και εδώ σαφής:

Η Ολλανδία του 1974 είναι η κορυφαία ομάδα που δεν πήρε το Μουντιάλ.

Πάμε πρώτα να δούμε γραφήματα κι αρχίζουμε με τις τελικές και τα expected goals των Ολλανδών.
Οι τελικές και τα expected goals της Ολλανδίας στο Μουντιάλ του 1974
Οι τελικές και τα expected goals της Ολλανδίας στο Μουντιάλ του 1974

Η Ολλανδία είχε 137 τελικές σε επτά παιχνίδια, έκανε σχεδόν 20 τελικές σε κάθε παιχνίδι.

Κι αν τα τόσα μακρινά σουτ σας ξενίζουν, σκεφτείτε ότι μιλάμε για το 1974. Οι ομάδες σούταραν σε κάθε ευκαιρία, το εντυπωσιακό για την Ολλανδία είναι πως είχε τόσες τελικές εντός περιοχής και αρκετές κεντρικά, μπροστά από το σημείο του πέναλτι.

Οι Ολλανδοί είχαν 11.1 xGoals και με αυτά βρήκαν 15 γκολ.

Πάμε τώρα και στην άμυνα, στις τελικές και τα expected goals που είχαν οι αντίπαλοι της Ολλανδίας.
Οι τελικές και τα expected goals των αντιπάλων της Ολλανδίας στο Μουντιάλ του 1974
Οι τελικές και τα expected goals των αντιπάλων της Ολλανδίας στο Μουντιάλ του 1974

Αυτή είναι η εικόνα της απόλυτης κυριαρχίας. Οι Ολλανδοί τελείωσαν το Μουντιάλ χωρίς να δεχθούν ούτε μία τελική στη μικρή τους περιοχή.

Κι αν σας παραξενεύουν τα μόνο δύο γκολ παθητικό, σκεφτείτε το εξής. Οι Ολλανδοί έφτασαν στον τελικό χωρίς να έχουν δεχθεί γκολ.

Τότε το Μουντιάλ γινόταν με δύο ομίλους και μετά από έξι ματς σε αυτούς η Ολλανδία είχε τέρματα 14-1. Το ένα γκολ παθητικό δεν ήταν από προσπάθεια αντιπάλου, αλλά αυτογκολ του Κρολ στο 4-1 επί της Βουλγαρίας.

Οπότε ναι, καλά το σκεφτήκατε. Το γυριστό του Γκερντ Μίλερ στον τελικό, το γκολ που έδωσε το τρόπαιο στη Γερμανία, ήταν η πρώτη και μοναδική φορά σε εκείνο το Μουντιάλ που αντίπαλος της Ολλανδίας συνδυάστηκε, εκτέλεσε και βρήκε δίχτυα.

Ένα το πέναλτι για το 1-1 από τον Μπράιτνερ στο 25' και ένα του Μίλερ στο 43'. Αυτά ήταν όλα κι όλα.
Κι άλλα ρεκόρ

Κι ας κλείσουμε με τα εξής ρεκόρ.

Οι Ολλανδοί έβαλαν 15 γκολ και έφαγαν τρία: διαφορά τερμάτων 12, η καλύτερη επίδοση ever από ομάδα που δεν πήρε το Μουντιάλ.

Οι Ολλανδοί είχαν 52 τελικές στην εστία και δέχθηκαν 14: διαφορά 38 τελικές στην εστία, η καλύτερη επίδοση ever από ομάδα που δεν πήρε το Μουντιάλ.

Οι Ολλανδοί είχαν 260 ενέργειες με την μπάλα στη αντίπαλη περιοχή, οι αντίπαλοί τους είχαν μόνο 79: η διαφορά υπέρ της Ολλανδίας ήταν 181 ενέργειες με την μπάλα, προφανώς η καλύτερη επίδοση ever από ομάδα που δεν πήρε το Μουντιάλ.
Και γιατί δεν το πήρε;

Δεν είδαμε ζωντανά τον Κρόιφ, αλλά οι επιδόσεις του πιστοποιούν την ανωτερότητά του. Δεν είδαμε ζωντανά εκείνη την ομάδα, αλλά οι επιδόσεις της αποδεικνύουν γιατί έμεινε στην ιστορία παρότι δεν πήρε το Μουντιάλ.

Και γιατί δεν το πήρε; Η απλοϊκή απάντηση είναι γιατί η Γερμανία ήταν εξίσου ισχυρή, αντέδρασε και έπαιζε στο γήπεδό της.
Πέτυχαν αυτό που ήθελαν και χωρίς το τρόπαιο

Υπάρχει και μια άλλη εξήγηση. Η Ολλανδία δεν πήρε το τρόπαιο γιατί δεν ήταν τελικά αυτός ο στόχος της. Οι Ολλανδοί πήγαν στο Μουντιάλ για να δείξουν σε όλον τον κόσμο το ποδόσφαιρο που παίζουν, αυτό που δεν έμοιαζε με τίποτε άλλο εκείνη την εποχή.

Αυτό ήθελαν να πετύχουν και το πέτυχαν. Σε κάθε ένα από τα έξι ματς μέχρι τον τελικό, όλος ο πλανήτης μιλούσε για την Ολλανδία. Όχι μόνο για τις νίκες, όχι μόνο για τον Κρόιφ, αλλά για την ομάδα και το θέαμα που παρουσίαζε στο χορτάρι, το ποδόσφαιρο που ήταν περισσότερο από ποτέ the beautiful game.

Κι όταν άρχισε ο τελικός, οι Ολλανδοί έκαναν τη σέντρα, άλλαξαν 16 φορές την μπάλα και κέρδισαν πέναλτι. Οι παίκτες άλλαξαν θέσεις, ο Κρόιφ κινήθηκε ως στόπερ, πήρε την μπάλα λίγο πάνω από τη σέντρα και έτρεξε με αυτήν μέχρι να κερδίσει το πέναλτι.



Οι Γερμανοί βρέθηκαν να χάνουν με 1-0 χωρίς να έχουν ακουμπήσει την μπάλα. Μέσα σε ένα λεπτό, οι Ολλανδοί είχαν δείξει και στον τελικό του Μουντιάλ ότι κανείς δεν έμοιαζε με αυτούς.

Σαράντα οκτώ χρόνια αργότερα, κανείς δεν έχει ξεχάσει την Ολλανδία και τον Κρόιφ. Και ας "μετράει μόνο το αποτέλεσμα" και ας "γράφουν οι νικητές την ιστορία".

Σαράντα οκτώ χρόνια αργότερα, δεν έχουμε μόνο τα ρετρό video, αλλά πλέον και τα δεδομένα, που πιστοποιούν το γιατί.


https://www.sport24.gr/football/kroif-m ... 63656.html

[Exodus]

οχι και το πιστεύω 100%. Γράφω το γιατί. Δεν ηταν λόγω του οτι έχει κόσμο αλλά δεν έχει τίτλους η Νάπολι.
Είναι η νοοτροπία της πόλης. Καμία σχέση με Ρώμη, με Φλωρεντία.

τη μπάλα την ήξερε, την ήξεραν και την ξέρουν και άλλοι όμως, ίσως και καλύτερα, πιο ολοκληρωμένα. Δεν αρκεί όμως αυτό.

αλλη πολη στην Ν.Ιταλια; Παλερμο;

Μονο η Νάπολι. Ειναι η νοοτροπία, δεν ειναι μονο οτι ειναι νοτος.
Σε κάθε πόλη κάθε χώρας υπάρχουν φωνές που μιλάνε για αδικία απο την πρωτεύουσα κλπ κλπ
την εμμονή που θα βρείς στις 3 πόλεις που αναφέρω στην αρχή δε θα τη βρείς πουθενά αλλού.
Τον Ντιέγκο τον βοήθησε το ταλέντο, τον βοήθησε η τύχη, τον βοήθησε και το μυαλό.
Πανέξυπνος να πιάνει τον παλμό του κόσμου, αλλά κάκιστος στην προσωπική διαχείριση.

Μόνο στη Νάπολι, αγόρι μου, πίνεις έναν καφέ και πληρώνεις δύο για να πιει και ο άστεγος. Τι να λέμε, άλλο σύμπαν.

[Maspoli]

Μουντιάλ: Όταν ο Κρόιφ έκανε το 1974 τον Μαραντόνα του 1986
ΘΕΜΗΣ ΚΑΙΣΑΡΗΣ
ΘΕΜΗΣ ΚΑΙΣΑΡΗΣ
12.12.2022 | 13:00
Μουντιάλ: Όταν ο Κρόιφ έκανε το 1974 τον Μαραντόνα του 1986
24 MEDIA CREATIVE TEAM - KONSTANTINOS BADOUNAS

Γιατί ο Κρόιφ και η Ολλανδία του 1974 έμειναν στην ιστορία παρότι δεν πήραν το Μουντιάλ; Ο Θέμης Καίσαρης χρησιμοποιεί τα δεδομένα της Opta για να πάρει απαντήσεις.
AddThis Sharing Buttons
Share to Facebook
Share to TwitterShare to MessengerShare to Viber

Το κλισέ λέει ότι το αποτέλεσμα μετράει, όλοι θυμούνται τον νικητή και κανείς τον δεύτερο. Την ιστορία, άλλωστε, τη γράφουν οι νικητές και όχι οι χαμένοι. Βλακείες.

Αν ήταν έτσι, δεν θα βλέπαμε ποτέ ποδόσφαιρο Θα κάναμε κάτι άλλο και θα περιμέναμε να τελειώσουν τα παιχνίδια για να μάθουμε το αποτέλεσμα. Αυτό δεν είναι το μόνο που μετράει;

Αν ήταν έτσι, κανείς ποτέ δεν θα μιλούσε για την Ολλανδία του 1974. Θα μιλούσαν όλοι για τη Γερμανία, που φιλοξένησε το Παγκόσμιο Κύπελλο και το κατέκτησε. Οι νικητές δεν γράφουν την ιστορία;

Όχι, δεν μετράει μόνο το αποτέλεσμα. Όχι, δεν μένουν στην ιστορία μόνον οι νικητές. Οι αποδείξεις γι'αυτό είναι παντού γύρω μας, αλλά ίσως η πιο τρανταχτή είναι αυτή της Ολλανδίας του 1974.

Για καμία ηττημένη ομάδα δεν άκουμε τόσο πολλά σ'όλη μας τη ζωή. Και ο Γιόχαν Κρόιφ είναι ο μοναδικός θρύλος του παρελθόντος για τον οποίο υπάρχει τέτοιος θαυμασμός παρότι δεν κατέκτησε το Μουντιάλ.

Πέρασαν 48 χρόνια από τότε και μπορούμε μέσω της Opta να επιστρέψουμε σ'αυτά τα παιχνίδια λες και έγιναν χθες. Μπορούμε να πάρουμε απαντήσεις μέσα από τα δεδομένα και τα γραφήματα.

Ήταν τόσο σπουδαίος ο Κρόιφ ή απλώς η νοσταλγία μεγάλωσε τον μύθο του;
Ήταν τόσο καλή η Ολλανδία ή την κολακεύουμε επειδή έχασε τον τελικό;

Οι απαντήσεις είναι κάτι παραπάνω από σαφείς:

Ο Κρόιφ ήταν εξωπραγματικός.
Ο Κρόιφ το 1974 ήταν ο,τι ήταν ο Μαραντόνα στο Μουντιάλ του 1986.

Πάμε στις αποδείξεις, στα γραφήματα και τα δεδομένα της Opta.
Το ακατάρριπτο ρεκόρ στη δημιουργία ευκαιριών

Αρχίζουμε με τη δημιουργία ευκαιριών. Αυτές ήταν οι ευκαιρίες που έφτιαξε ο Κρόιφ το 1974, στο μοναδικό Μουντιάλ που συμμετείχε.
Οι ευκαιρίες που έφτιαξε ο Κρόιφ στο Μουντιάλ του 1974
Οι ευκαιρίες που έφτιαξε ο Κρόιφ στο Μουντιάλ του 1974

Ο Κρόιφ έφτιαξε 36 ευκαιρίες για τους συμπαίκτες, που αξιοποίησαν τρεις από αυτές και εκείνος πιστώθηκε τρεις ασίστ. Εννοείται πως ο Ολλανδός ήταν πρώτος του Μουντιάλ, αφού κανείς δεν έφτιαξε περισσότερες από τις 36 ευκαιρίες του Κρόιφ.

Για να καταλάβετε τι σημαίνει 36 ευκαιρίες σε ένα Μουντιάλ, σκεφτείτε το εξής: Από το 1974 μέχρι και σήμερα, ο μοναδικός παίκτης που έχει φτιάξει 30 ευκαιρίες σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο ήταν ο Τσάβι το 2010.

Κανένας ποτέ δεν έχει καταφέρει να αγγίξει ή να ξεπεράσει τις 36 ευκαιρίες που έφτιαξε ο Κρόιφ στη Γερμανία το 1974. Είναι το απόλυτο ρεκόρ των Μουντιάλ από το 1966, από όταν δηλαδή έχει τα δεδομένα η Opta.
Οι ντρίμπλες του Ιπτάμενου Ολλανδού

Αφήνουμε τις ευκαιρίες και πάμε στις ντρίμπλες Αυτές είναι οι πετυχημένες ντρίμπλες του Κρόιφ στο Μουντιάλ του 1974.
Οι ντρίμπλες του Κρόιφ στο Μουντιάλ του 1974
Οι ντρίμπλες του Κρόιφ στο Μουντιάλ του 1974

Ο Ολλανδός ήταν ιπτάμενος, με 34 πετυχημένες ντρίμπλες σε 55 προσπάθειες και 62% ποσοστό επιτυχίας. Ο Κρόιφ ήταν προφανώς ο παίκτης που έκανε τις περισσότερες ντρίμπλες σ'εκείνο το Μουντιάλ, με 11 περισσότερες από τον δεύτερο, τον Ούλριχ Χένες.

Πρώτος στις ντρίμπλες, αλλά όχι ήταν εύκολο να χάσει γενικά μονομαχία ο Κρόιφ. Αυτές ήταν συνολικά οι μονομαχίες του.
Οι μονομαχίες του Κρόιφ στο Μουντιάλ του 1974
Οι μονομαχίες του Κρόιφ στο Μουντιάλ του 1974

Μαζί με τις ντρίμπλες, ο Κρόιφ συμμετείχε σε 137 μονομαχίες για την μπάλα και βγήκε νικητής στις 77. Ο Ολλανδός ήταν και εδώ ο πρώτος παίκτης του Μουντιάλ, μπροστά από τον Ζαϊρζίνιο που είχε 67 κερδισμένες μονομαχίες με τη φανέλα της Βραζιλίας.

Κλείνουμε με τις τελικές και τα expected goals.
Οι τελικές και τα expected goals του Κρόιφ στο Μουντιάλ του 1974
Οι τελικές και τα expected goals του Κρόιφ στο Μουντιάλ του 1974

Ο Κρόιφ δεν ήταν παίκτης που έκανε τη διαφορά μέσω των εκτελέσεων. Το 1974 έκανε μόνο 17 τελικές στο Μουντιάλ, χωρίς να βρει σπουδαίες ευκαιρίες. Μόλις 1.5 ήταν τα xGoals του και ο Κρόιφ είχε τη φόρμα να βρει τρία γκολ και να τα προσθέσει στις τρεις ασίστ.
Ο Γιόχαν το 1974 ήταν ο Ντιέγκο του 1986

Τι λέει η σούμα; Λέει ότι ο Κρόιφ πήγε στο Μουντιάλ ως ο καλύτερος παίκτης στην Ευρώπη, μετά τα τρία σερί Πρωταθλητριών με τον Άγιαξ. Έφυγε από αυτό με τρία γκολ, τρεις ασίστ, τις περισσότερες ντρίμπλες, τις περισσότερες κερδισμένες μονομαχίες, τις περισσότερες εύστοχες σέντρες και ένα ρεκόρ ακαταρριπτο μέχρι σήμερα, τη δημιουργία 36 ευκαιριών.

Μπορεί λοιπόν να μην τον είδαμε ζωντανά όπως τον Μαραντόνα στο Μεξικό, αλλά μπορούμε να το πούμε με βεβαιότητα. Ο Γιόχαν το 1974 ήταν ο Ντιέγκο του 1986. Πρώτος σε όλα, σαρωτικός, μαγευτικός.

Απλώς δεν κατέκτησε το τρόπαιο.
Τα στοιχεία που δείχνουν ότι η Ολλανδία ήταν πραγματικά ξεχωριστή

Και η Ολλανδία; Το Total Football, το passing game, το πρες, η ρευστότητα στις θέσεις και τους ρόλους στο γήπεδο; Πόσο καλή ήταν τελικά εκείνη η ομάδα;

Η απάντηση των γραφημάτων και των δεδομέων της Opta είναι και εδώ σαφής:

Η Ολλανδία του 1974 είναι η κορυφαία ομάδα που δεν πήρε το Μουντιάλ.

Πάμε πρώτα να δούμε γραφήματα κι αρχίζουμε με τις τελικές και τα expected goals των Ολλανδών.
Οι τελικές και τα expected goals της Ολλανδίας στο Μουντιάλ του 1974
Οι τελικές και τα expected goals της Ολλανδίας στο Μουντιάλ του 1974

Η Ολλανδία είχε 137 τελικές σε επτά παιχνίδια, έκανε σχεδόν 20 τελικές σε κάθε παιχνίδι.

Κι αν τα τόσα μακρινά σουτ σας ξενίζουν, σκεφτείτε ότι μιλάμε για το 1974. Οι ομάδες σούταραν σε κάθε ευκαιρία, το εντυπωσιακό για την Ολλανδία είναι πως είχε τόσες τελικές εντός περιοχής και αρκετές κεντρικά, μπροστά από το σημείο του πέναλτι.

Οι Ολλανδοί είχαν 11.1 xGoals και με αυτά βρήκαν 15 γκολ.

Πάμε τώρα και στην άμυνα, στις τελικές και τα expected goals που είχαν οι αντίπαλοι της Ολλανδίας.
Οι τελικές και τα expected goals των αντιπάλων της Ολλανδίας στο Μουντιάλ του 1974
Οι τελικές και τα expected goals των αντιπάλων της Ολλανδίας στο Μουντιάλ του 1974

Αυτή είναι η εικόνα της απόλυτης κυριαρχίας. Οι Ολλανδοί τελείωσαν το Μουντιάλ χωρίς να δεχθούν ούτε μία τελική στη μικρή τους περιοχή.

Κι αν σας παραξενεύουν τα μόνο δύο γκολ παθητικό, σκεφτείτε το εξής. Οι Ολλανδοί έφτασαν στον τελικό χωρίς να έχουν δεχθεί γκολ.

Τότε το Μουντιάλ γινόταν με δύο ομίλους και μετά από έξι ματς σε αυτούς η Ολλανδία είχε τέρματα 14-1. Το ένα γκολ παθητικό δεν ήταν από προσπάθεια αντιπάλου, αλλά αυτογκολ του Κρολ στο 4-1 επί της Βουλγαρίας.

Οπότε ναι, καλά το σκεφτήκατε. Το γυριστό του Γκερντ Μίλερ στον τελικό, το γκολ που έδωσε το τρόπαιο στη Γερμανία, ήταν η πρώτη και μοναδική φορά σε εκείνο το Μουντιάλ που αντίπαλος της Ολλανδίας συνδυάστηκε, εκτέλεσε και βρήκε δίχτυα.

Ένα το πέναλτι για το 1-1 από τον Μπράιτνερ στο 25' και ένα του Μίλερ στο 43'. Αυτά ήταν όλα κι όλα.
Κι άλλα ρεκόρ

Κι ας κλείσουμε με τα εξής ρεκόρ.

Οι Ολλανδοί έβαλαν 15 γκολ και έφαγαν τρία: διαφορά τερμάτων 12, η καλύτερη επίδοση ever από ομάδα που δεν πήρε το Μουντιάλ.

Οι Ολλανδοί είχαν 52 τελικές στην εστία και δέχθηκαν 14: διαφορά 38 τελικές στην εστία, η καλύτερη επίδοση ever από ομάδα που δεν πήρε το Μουντιάλ.

Οι Ολλανδοί είχαν 260 ενέργειες με την μπάλα στη αντίπαλη περιοχή, οι αντίπαλοί τους είχαν μόνο 79: η διαφορά υπέρ της Ολλανδίας ήταν 181 ενέργειες με την μπάλα, προφανώς η καλύτερη επίδοση ever από ομάδα που δεν πήρε το Μουντιάλ.
Και γιατί δεν το πήρε;

Δεν είδαμε ζωντανά τον Κρόιφ, αλλά οι επιδόσεις του πιστοποιούν την ανωτερότητά του. Δεν είδαμε ζωντανά εκείνη την ομάδα, αλλά οι επιδόσεις της αποδεικνύουν γιατί έμεινε στην ιστορία παρότι δεν πήρε το Μουντιάλ.

Και γιατί δεν το πήρε; Η απλοϊκή απάντηση είναι γιατί η Γερμανία ήταν εξίσου ισχυρή, αντέδρασε και έπαιζε στο γήπεδό της.
Πέτυχαν αυτό που ήθελαν και χωρίς το τρόπαιο

Υπάρχει και μια άλλη εξήγηση. Η Ολλανδία δεν πήρε το τρόπαιο γιατί δεν ήταν τελικά αυτός ο στόχος της. Οι Ολλανδοί πήγαν στο Μουντιάλ για να δείξουν σε όλον τον κόσμο το ποδόσφαιρο που παίζουν, αυτό που δεν έμοιαζε με τίποτε άλλο εκείνη την εποχή.

Αυτό ήθελαν να πετύχουν και το πέτυχαν. Σε κάθε ένα από τα έξι ματς μέχρι τον τελικό, όλος ο πλανήτης μιλούσε για την Ολλανδία. Όχι μόνο για τις νίκες, όχι μόνο για τον Κρόιφ, αλλά για την ομάδα και το θέαμα που παρουσίαζε στο χορτάρι, το ποδόσφαιρο που ήταν περισσότερο από ποτέ the beautiful game.

Κι όταν άρχισε ο τελικός, οι Ολλανδοί έκαναν τη σέντρα, άλλαξαν 16 φορές την μπάλα και κέρδισαν πέναλτι. Οι παίκτες άλλαξαν θέσεις, ο Κρόιφ κινήθηκε ως στόπερ, πήρε την μπάλα λίγο πάνω από τη σέντρα και έτρεξε με αυτήν μέχρι να κερδίσει το πέναλτι.



Οι Γερμανοί βρέθηκαν να χάνουν με 1-0 χωρίς να έχουν ακουμπήσει την μπάλα. Μέσα σε ένα λεπτό, οι Ολλανδοί είχαν δείξει και στον τελικό του Μουντιάλ ότι κανείς δεν έμοιαζε με αυτούς.

Σαράντα οκτώ χρόνια αργότερα, κανείς δεν έχει ξεχάσει την Ολλανδία και τον Κρόιφ. Και ας "μετράει μόνο το αποτέλεσμα" και ας "γράφουν οι νικητές την ιστορία".

Σαράντα οκτώ χρόνια αργότερα, δεν έχουμε μόνο τα ρετρό video, αλλά πλέον και τα δεδομένα, που πιστοποιούν το γιατί.


https://www.sport24.gr/football/kroif-m ... 63656.html

Γνώμη μου είναι πως ο Κρόιφ είναι υπερτιμημένος ό,τι κι αν λέει ο Θέμης Καίσαρης. Ο Μπεκενμπάουερ αντίθετα, που πήρε το μουντιάλ που έχασε ο Κρόιφ, είναι υποτιμημένος

[zteo]

Τον Ζιντάν γιατί τον θεωρείται καλύτερο από τον Πλατινί.?

[Σκαρταδος 4]

Ο Μαραντόνας ήταν ο πιο επιδραστικός (έκφραση απο το μπάσκετ). Ο Μέσι είναι ο μεγαλύτερος μπαλαδόρος που υπήρξε ποτέ. Ο Πελέ ήταν μαγος. Ο Κριστιάνου είναι μέσα στην πεντάδα.
(για το χιλιοειπωμένο οτι ο Κριστιάνος είναι προιον γυμναστηρίων να θυμίσω οτι και ο Μέσι είναι προϊόν ντόπινγκ αφού απο την παιδική ηλικία παίρνει απαγορευμένες ουσιες για ιατρικούς λόγους)

Φυσικά και μεγαλύτερος μπαλαδορος από τον Ροναλντίνιο,ούτε πέρασε ούτε θα περάσει