Η Αλέκα με το Πι στην πορεία είναι απλώς η Αλέκα που ήταν πάντα. Οχι, δεν έχω την χαρά να τη γνωρίζω προσωπικά όμως θυμάμαι εκείνον τον μπάτσο που φύλαγε ένα παλιό μου αφεντικό, γύρω στο 2000, και με είχε σταματήσει στο διάδρομο να μου πει: «εσένα νομίζω σε έχω δείρει» - το κόκκινο μαλλί βλέπεις..
Ο μπάτσος εκείνος δήλωνε πια κομμουνιστής. Με φώναζε στους διαδρόμους «πρώην αντίπαλε και νυν συντρόφισσα». Βλέπεις, πριν γίνει φύλαξ του διευθυντή μου, ήταν φύλαξ της Αλέκας - υποχρεωτικά είναι αυτά, πάνε με το βουλευτιλίκι. Στο χρόνο που έμεινε κοντά της, τον έκανε κομμουνιστή. Πάει να πει, νοιάστηκε και μίλησε και μόρφωσε αυτό τον άνθρωπο, που το κράτος τον φύτεψε δίπλα της.
Χρόνια μετά, τότε που φύλαγε τον διευθυντή μου, του έρχονταν ακόμη πεσκέσια φρούτα από τον κήπο της.
Η Αλέκα δεν ξεχνά τους ανθρώπους. Με Πι ή χωρίς.
Δεν έχω γνωρίσει από κοντά την Αλέκα Παπαρήγα, λοιπόν. Ομως την αγαπάω - γι αυτό που έγραψα εδώ και γιατί, όπως και η Λιάνα Κανέλλη, έχουν κάνει για το γυναικείο ζήτημα, μονο με την παρουσία τους και την πορεία τους στις άγριες δεκαετίες, όσα πολύ λίγες γυναίκες.
https://www.facebook.com/lcthoma/posts/ ... tSa7fwA8dl
Το Twitter υποκλίνεται στην Αλέκα Παπαρήγα που πήγε στη διαδήλωση με «πι»
ισραηλινοι.
