Έγραφα τον Απρίλιο που μας πέρασε (και πολλοί φίλοι είχαν διαφωνήσει μαζί μου) :
"...μια υποψηφιότητά του (Ντόναλντ Τραμπ) το 2024 δεν θα βοηθήσει ούτε το κόμμα του, ούτε την Αμερική, ούτε τις ιδέες που πρεσβεύει. Καλώς ή κακώς, ο Ντόναλντ Τραμπ είναι μια ιδιαίτερα πολωτική και διχαστική φιγούρα που εξακολουθεί να απωθεί ένα μεγάλο κομμάτι των ψηφοφόρων ειδικά μετά τα γεγονότα στο Καπιτώλιο. Επίσης, λόγω χαρακτήρα, έχει την τάση να δημιουργεί εντάσεις για θέματα δευτερεύοντα ή και τελείως ασήμαντα, αντί να επικεντρώνεται στα σημαντικά. Μια υποψηφιότητά του θα γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης από τους Δημοκρατικούς που θα προσπαθήσουν να φοβίσουν τους ανεξάρτητους και μετριοπαθείς ψηφοφόρους με το ενδεχόμενο της επιστροφής του Τραμπ στην εξουσία, γεγονός που θα αδυνατίσει τις πιθανότητες των Ρεπουμπλικάνων να κερδίσουν την προεδρία. Επιπλέον, ο προεκλογικός αγώνας θα γίνει μια μάχη γύρω από το πρόσωπό του και όχι γύρω από τις πολιτικές που έχουν ανάγκη οι ΗΠΑ ενώ θα δημιουργηθεί ένα αχρείαστο πολωτικό κλίμα σε μια ήδη βαθιά διχασμένη χώρα με ό,τι μπορεί αυτό να σημαίνει. Οι Ρεπουμπλικάνοι, σε αντίθεση με τους Δημοκρατικούς, έχουν μια σειρά από ικανούς και δημοφιλείς πολιτικούς που μπορούν να διεισδύσουν σε ένα κοινό πέρα από τα κομματικά τους στεγανά, που έχουν δείξει ότι είναι έτοιμοι για σύγκρουση με την Αριστερά αλλά για τα ουσιώδη θέματα που καίνε τους Αμερικάνους, που είναι αποτελεσματικοί όταν βρίσκονται στην εξουσία και που μπορούν να εφαρμόσουν, με ακόμη μεγαλύτερο δυναμισμό, τις ιδέες του τραμπισμού χωρίς τα προσωπικά μειονεκτήματα του ίδιου του Τραμπ. Καιρός είναι να πάρουν αυτοί τη σκυτάλη." (
https://www.facebook.com/photo/?fbid=10 ... 9929646757 )
Μετά τα απογοητευτικά για τους Ρεπουμπλικάνους αποτελέσματα των χθεσινών εκλογών και τον θρίαμβο του Ρον ΝτεΣάντις στη Φλόριντα, νιώθω ότι η παραπάνω θέση μου έχει, σε μεγάλο βαθμό, δικαιωθεί. Και όχι, η λύση για τους Ρεπουμπλικάνους δεν είναι να εγκαταλείψουν τον τραμπισμό, να βάλουν νερό στο κρασί τους και να γίνουν πιο "μετριοπαθείς", όπως θα μας πουν τα παπαγαλάκια του φιλελέφτ καθεστωτισμού. Χθες, έχασε ο Τραμπ και όχι ο τραμπισμός. Ο ΝτεΣάντις, που πέτυχε την πιο εμβληματική νίκη αυτών των εκλογών, δεν είναι ούτε "μετριοπαθής", ούτε "RΙΝΟ" ("Republican in Name Only") από αυτούς που τόσο αγαπά η Αριστερά. Σαν κυβερνήτης εφάρμοσε με συνέπεια και μεθοδικότητα μια δεξιά τραμπική ατζέντα, τα έβαλε με τον woke ολοκληρωτισμό όχι στα λόγια αλλά παίρνοντας συγκεκριμένα μέτρα και κυρίως είχε το θάρρος να πάει κόντρα στο ρεύμα και να συγκρουστεί με την ορθοδοξία των λοκντάουν σε μια εποχή που το Δημοκρατικό κατεστημένο και όλα τα ΜΜΕ ούρλιαζαν ότι αυτή η πολιτική θα οδηγήσει σε εκατόμβες νεκρών. Σήμερα, η Φλόριντα τα έχει πάρει πολύ καλύτερα υγειονομικά από πολλές πολιτείες που εφάρμοσαν σκληρές και μακροχρόνιες καραντίνες, είναι στην πρωτοπορία της οικονομικής ανάπτυξης ενώ δεκάδες χιλιάδες Αμερικάνοι επιλέγουν να εγκαταλείψουν τις Δημοκρατικές χαβούζες και να μετακινηθούν προς τη Φλόριντα. Ο ΝτεΣάντις επιβραβεύτηκε από τους ψηφοφόρους επειδή άφησε έργο και έδειξε ότι είναι διατεθειμένος να συγκρουστεί με το κατεστημένο για θέματα ουσίας που ενδιαφέρουν τους Αμερικάνους. Δεν έχασε τον χρόνο του κλαψουρίζοντας για τις "χαμένες" εκλογές του 2020, ούτε αναλώθηκε σε ανούσιες και αχρείαστες κοκορομαχίες που δεν αφορούν κανέναν και αποξενώνουν τη μεγάλη μάζα των ψηφοφόρων. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι και ο μοναδικός ικανός υποψήφιος για τους Ρεπουμπλικάνους. Μένει να δούμε τις θέσεις του και σε άλλα ζητήματα (πχ εξωτερική πολιτική) ενώ υπάρχουν και άλλα αξιόλογα στελέχη που χθες τα πήγαν εξαιρετικά (όπως η κυβερνήτης της Νότιας Ντακότα, Κρίστι Νόεμ, που δεν επέβαλε ούτε μια μέρα λοκντάουν στην πολιτεία της). Το παράδειγμα του ΝτεΣάντις, όμως, δείχνει τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουν οι Ρεπουμπλικάνοι αν θέλουν να κερδίσουν τις προεδρικές εκλογές του 2024.
(Στην φωτογραφία, το σημερινό εξώφυλλο της συντηρητικής εφημερίδας "New York Post" : DeFuture! )
Του τηλεμαχου Χορμοβιτη
There are decades where you fuck around and days where you find out
) σιγουρατζήδες ρεπουμπλικάνοι.Το Ανώτατο Δικαστήριο είχε επιτρέψει τις αμβλώσεις από το 1971 και οι αντίπαλοί τους σκίζονταν για την αξία της ζωής του εμβρύου αλλά όλοι ήξεραν ότι δεν αλλάζει τίποτε.Φέτος οι δικαστές που έβαλε ο Τραμπ ανέτρεψαν την απόφαση του 1971.
