Δεύτερος γύρος Βραζιλιάνικων εκλογών

[Golden Age]

Οι κομμουνιστές δεν με νοιάζουν, αλλά οι υπόλοιποι (ειδικά οι γαλαζαίοι) που χαρήκατε για την νίκη του Λούλα, μην νομίζετε ότι θα ξεχαστεί ποτέ η ξεφτίλα σας:

Νταβίντ Σίλβα Λούλα: Τα μαθήματα στην Αλβανία του Χότζα
Ελάχιστοι γνωρίζουν ότι μέρος της ιδεολογικής και πολιτικής ταυτότητας του Νταβίντ Σίλβα Λούλα διαμορφώθηκε στην Αλβανία του Ενβέρ Χότζα

https://www.kathimerini.gr/world/562123 ... oy-chotza/

Tο πλήρες όνομα είναι Luiz Ignacio (Lula) da Silva.
Το Lula είναι υποκοριστικό του Luiz και είναι ανεπίσημο.
Το όνομα David πού το βρήκε η Κ;
Κάποιος μαλάκας δημοσιοκάφρος έφτιαξε ένα σενάριο και κάποιος άλλος εξίσου μας το έφερε εδώ και τον έκανε και Χοτζικό! Για πολλά γέλια!

Έγινε ένα λάθος στο όνομα, άρα το άρθρο είναι...άκυρο. Ακόμη και γεγονότα όπως αυτό, όπου αναφέρονται και όνόματα:

Ηταν 31 Δεκεμβρίου του 2002, όταν ο Νταβίντ Σίλβα Λούλα ορκίστηκε για πρώτη φορά πρόεδρος της Βραζιλίας, σε πανηγυρική τελετή που έγινε κάτω από μια τέντα. Με την αναγγελία των ξένων αντιπροσωπειών, το πρόσωπο του Λούλα έλαμψε στο άκουσμα της αποστολής της Αλβανίας και με το πέρας της εκδήλωσης πλησίασε τον επικεφαλής της, πρόεδρο της αλβανικής βουλής τότε, Σερβέτ Πελούμπι, του έσφιξε το χέρι και σύμφωνα με δηλώσεις του παλαίμαχου πολιτικού στα ΜΜΕ της χώρας του (εφ. Dita) αναφώνησε: «Αχ, Αλβανία. Μου αρέσει πολύ αυτό το μέρος. Βρέθηκα εκεί κάποτε και θέλω να κάνω την πρώτη μου επίσκεψη στην Ευρώπη ως πρόεδρος, στην Αλβανία…».

Πολεμούν τον πρόεδρο!!!ΔΙΑΔΟΣΤΕ!!1!


Παρακάτω αναφέρει κανονικά το όνομά του:

Ο αριστερός συνδικαλιστής Λουίς Ιγνάσιο Λούλα ντα Σίλβα θα καταγραφεί στην Ιστορία ως πρόεδρος για τρίτη φορά της μεγαλύτερης δημοκρατίας της Λατινικής Αμερικής

[Golden Age]

Υπάρχει και αλβανική πηγή που υποστηρίζει το ίδιο:

https://www.voxnews.al/english/aktualit ... kom-i23617

[Golden Age]

Οι κομμουνιστές δεν με νοιάζουν, αλλά οι υπόλοιποι (ειδικά οι γαλαζαίοι) που χαρήκατε για την νίκη του Λούλα, μην νομίζετε ότι θα ξεχαστεί ποτέ η ξεφτίλα σας:

https://www.kathimerini.gr/world/562123 ... oy-chotza/

Πραγματικά η ΝΔ δεν μπορώ να καταλάβω γιατί πανηγυρίζει με τη νίκη του Λούλα. Ο Κούλης έσπευσε να τον συγχαρεί.

Επειδή δεν είναι φασίστας, ο κούλης.

Ο Μπολσονάρο είναι δημοκράτης. Έκανε εκλογές κανονικά. Ο Κούλης απλώς υποστηρίζει την αριστερίλα.

[Golden Age]

Οι κομμουνιστές δεν με νοιάζουν, αλλά οι υπόλοιποι (ειδικά οι γαλαζαίοι) που χαρήκατε για την νίκη του Λούλα, μην νομίζετε ότι θα ξεχαστεί ποτέ η ξεφτίλα σας:

https://www.kathimerini.gr/world/562123 ... oy-chotza/

Πραγματικά η ΝΔ δεν μπορώ να καταλάβω γιατί πανηγυρίζει με τη νίκη του Λούλα. Ο Κούλης έσπευσε να τον συγχαρεί.

Καλά έκανε και έσπευσε να τον συγχαρει, δημοκρατικά εκλεγμένος πρόεδρος μιας ισχυρής χώρας είναι. Η εξωτερική πολιτική δεν είναι φόρουμ. Άλλο όμως η εξωτερική πολιτική και άλλο τα αισθήματα του rank and file. Γιορτάζουν "δεξιοι" τη νίκη ενός Χοτζικού, οργουελικες καταστάσεις.

Και η Μελόνι είναι δημοκρατικά εκλεγμένη πρωθυπουργός μιας ισχυρής γειτονικής χώρας, αλλά περίμενε να αναλάβει επίσημα τα πρωθυπουργικά της καθήκοντα για να τη συγχαρεί. Δεν τη συνεχάρη αμέσως μετά τη νίκη της. Το κριτήριο είναι καθαρά ιδεολογικό και όχι εξωτερικής πολιτικής. Βάζω στοίχημα πως αν κέρδιζε ο Μπολσονάρο θα περίμενε να αναλάβει τα καθήκοντά του για να τον συγχαρεί και δεν θα το 'κανε αμέσως μετά την εκλογική του νίκη.

[Golden Age]

Δεν θυμάμαι ο Καρατζαφέρης να ήταν υπέρ της χούντας, σε αντίθεση με τον φασίστα Μπολσονάρο.
Πάντως ο Λούλα ΣΙΓΟΥΡΑ είναι πολύ πιο σοβαρός από τον μαλάκα τον ζαίο.

Το αν είναι δημοκράτης κάποιος, κρίνεται απο τις πράξεις του ως εξουσία, όχι απο το ποιον θαυμάζει.

Και ο Τσίπρας είναι θαυμαστής του δικτάτορα Φιντέλ Κάστρο. Ως πρωθυπουργός της Ελλάδος μάλιστα παρέστη και στην κηδεία του, στην οποία εκφώνησε επικήδειο στον οποίο εξέφρασε τον θαυμασμό του.

Αυτό δεν τον καθιστά ίδιο με τη δικτατορία του Κάστρο. Στην Ελλάδα κυβέρνησε δημοκρατικά και δεν εγκαθίρυσε καστρικό καθεστώς.

Και ο Μπολσονάρο στη Βραζιλία δημοκρατικά κυβέρνησε, ασχέτως του ποιον θαυμάζει.

[Nandros]

.


Εδώ βλέπουμε τον Μπολσοναρίστα Golden Age να "εμποδίζει" έναν φορτηγατζή επειδή του τρύπησε τον .....


... μπλόκο! :

[Nandros]

https://twitter.com/i/status/1587955470400110593

Golden Age της Βραζιλίας.

[Golden Age]

https://twitter.com/i/status/1587955470400110593

Golden Age της Βραζιλίας.

Είδες πως είναι η αριστερή προπαγάνδα; Γιατί ναζιστικός χαιρετισμός; Στη Βραζιλία έτσι χαιρετούσαν οι Ιντεγκραλιστές.

[Nandros]

https://twitter.com/i/status/1587955470400110593

Golden Age της Βραζιλίας.

Είδες πως είναι η αριστερή προπαγάνδα; Γιατί ναζιστικός χαιρετισμός; Στη Βραζιλία έτσι χαιρετούσαν οι Ιντεγκραλιστές.

Η τυπική δικαιολογία των νάζουλων, που ντρέπονται να παραδεχτούν ότι είναι νάζουλα.

[Golden Age]

https://twitter.com/i/status/1587955470400110593

Golden Age της Βραζιλίας.

Είδες πως είναι η αριστερή προπαγάνδα; Γιατί ναζιστικός χαιρετισμός; Στη Βραζιλία έτσι χαιρετούσαν οι Ιντεγκραλιστές.

Η τυπική δικαιολογία των νάζουλων, που ντρέπονται να παραδεχτούν ότι είναι νάζουλα.

Στη Βραζιλία υπάρχει ιστορική παράδοση με το κίνημα των Ιντεγκραλιστών. Αυτά που λένε οι αριστεροί για να τσιμπήσει κανέναν ψάρι που αγνοεί τη βραζιλιάνικη παραγματικότητα, δεν περνούν.

[Nandros]

Είδες πως είναι η αριστερή προπαγάνδα; Γιατί ναζιστικός χαιρετισμός; Στη Βραζιλία έτσι χαιρετούσαν οι Ιντεγκραλιστές.

Η τυπική δικαιολογία των νάζουλων, που ντρέπονται να παραδεχτούν ότι είναι νάζουλα.

Στη Βραζιλία υπάρχει ιστορική παράδοση με το κίνημα των Ιντεγκραλιστών. Αυτά που λένε οι αριστεροί για να τσιμπήσει κανέναν ψάρι που αγνοεί τη βραζιλιάνικη παραγματικότητα, δεν περνούν.

Νάζουλα είναι και πάρτο απόφαση!

Ο συγκεκριμένος χαιρετισμός, όπως και ο αυτός που αναφέρεται σαν «αρχαιοελληνικός» ή «δωρικός», δεν αποδεικνύεται σε καμία αρχαία ή άλλη προρομαντική πηγή. Κυρίαρχη επιρροή αποτέλεσε ο πίνακας «Ο όρκος των Ορατίων» του 18ου αιώνα.[1] Πρόκειται για τον κοινώς αποδεκτό σήμερα σαν φασιστικό χαιρετισμό. Ο χαρακτηρισμός αυτός δίδεται κατόπιν της χρήσεως διάφορων παραλλαγών της συγκεκριμένης κίνησης από διάφορα κινήματα υπερεθνικιστικού, ρατσιστικού ή φασιστικού χαρακτήρα (Γερμανοί Ναζί, Ιταλοί φασίστες, Βραζιλιάνοι ιντεγκραλιστές, Καθεστώς 4ης Αυγούστου).

[Golden Age]

Η τυπική δικαιολογία των νάζουλων, που ντρέπονται να παραδεχτούν ότι είναι νάζουλα.

Στη Βραζιλία υπάρχει ιστορική παράδοση με το κίνημα των Ιντεγκραλιστών. Αυτά που λένε οι αριστεροί για να τσιμπήσει κανέναν ψάρι που αγνοεί τη βραζιλιάνικη παραγματικότητα, δεν περνούν.

Νάζουλα είναι και πάρτο απόφαση!

Ιντεγκραλιστές είναι.

[Nandros]

Στη Βραζιλία υπάρχει ιστορική παράδοση με το κίνημα των Ιντεγκραλιστών. Αυτά που λένε οι αριστεροί για να τσιμπήσει κανέναν ψάρι που αγνοεί τη βραζιλιάνικη παραγματικότητα, δεν περνούν.

Νάζουλα είναι και πάρτο απόφαση!

Ο συγκεκριμένος χαιρετισμός, όπως και ο αυτός που αναφέρεται σαν «αρχαιοελληνικός» ή «δωρικός», δεν αποδεικνύεται σε καμία αρχαία ή άλλη προρομαντική πηγή. Κυρίαρχη επιρροή αποτέλεσε ο πίνακας «Ο όρκος των Ορατίων» του 18ου αιώνα.[1
Πρόκειται για τον κοινώς αποδεκτό σήμερα σαν φασιστικό χαιρετισμό. Ο χαρακτηρισμός αυτός δίδεται κατόπιν της χρήσεως διάφορων παραλλαγών της συγκεκριμένης κίνησης από διάφορα κινήματα υπερεθνικιστικού, ρατσιστικού ή φασιστικού χαρακτήρα (Γερμανοί Ναζί, Ιταλοί φασίστες, Βραζιλιάνοι ιντεγκραλιστές, Καθεστώς 4ης Αυγούστου).

Ιντεγκραλιστές είναι.

Τον σπούδασες τον ναζοφασισμό βλέπω. Θα γνωρίζεις μάλλον ότι σιχαμερό φασιστικό, ναζιστικό, ακροδεξιό κυκλοφορεί στον κόσμο;

[πατησιωτης]

https://www.in.gr/2022/11/09/apopsi/ekl ... ai-ellada/

Προκαλούν χαμόγελο οι πανηγυρισμοί πολλών οπαδών της Αριστεράς στην Ελλάδα για την επιτυχία του πρώην συνδικαλιστή Λούλα Ντα Σίλβα στις προεδρικές εκλογές στη Βραζιλία. H πορεία του στην εξουσία, διότι δεν εκλέγεται για πρώτη φορά πρόεδρος ο Λούλα, σηματοδότησε μια σειρά πολιτικών που δεν έχουν καμία σχέση με όσα υποστηρίζουν οι λεγόμενοι θαυμαστές και οπαδοί του στην Ελλάδα. Παραλαμβάνοντας τότε μια χώρα υπερχρεωμένη και στα πρόθυρα οικονομικής και κοινωνικής διάλυσης προχώρησε σε πολιτικές αναπάντεχες για φίλους του και αντιπάλους. Κατόρθωσε έτσι να βγάλει τη Βραζιλία από το περιθώριο και την απομόνωση και να τη φέρει στο κέντρο των διεθνών οικονομικών εξελίξεων. Στις δικές του πολιτικές οφείλεται η ηγετική θέση της χώρας του στο ανερχόμενο τότε σχήμα των BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Νότια Αφρική). Καθιστώντας τη Βραζιλία τότε μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης χώρας προερχόμενης από τον κύκλο των αναπτυσσομένων κρατών.

Αυτό που προώθησε ο Λούλα ήταν ένα πακέτο μείωσης φόρων και ανεξέλεγκτων δημοσίων δαπανών, απελευθέρωσης της οικονομίας, εισαγωγής του ανταγωνισμού με στόχο τις ξένες επενδύσεις, τη δημιουργία πρωτογενών πλεονασμάτων και τη γρήγορη ανάπτυξη. Μέσω αυτών κατόρθωσε να χρηματοδοτήσει κοινωνικά προγράμματα ενίσχυσης των ασθενέστερων κοινωνικά στρωμάτων της χώρας του. Πέτυχε έτσι και υψηλούς ρυθμούς οικονομικών επιτευγμάτων αλλά και ικανοποίηση των λαϊκότερων στρωμάτων που έβρισκαν σχετικά εύκολα δουλειά αλλά και πρωτόγνωρη για τη Βραζιλία κοινωνική προστασία.

Θυμάμαι πως στο ξεκίνημα της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα είχα εκφράσει δημόσια την ευχή και την ελπίδα να ακολουθήσει πολιτικές πάνω στα βήματα του Λούλα. Ημουν σίγουρος τότε πως κάτι τέτοιο θα εντυπωσίαζε ευχάριστα τις αγορές και θα οδηγούσε τη χώρα μακριά από την κρίση και θα την απελευθέρωνε από τα Μνημόνια. Ατυχώς όμως οι πολιτικές τότε στηρίχθηκαν στα κλασικά θέσφατα της Αριστεράς, στην αντίθεση με τους δανειστές πάνω στην αντίληψη του λεγόμενου Game Theory πως δηλαδή θα τους τρομοκρατούσε μια προοπτική εξόδου της Ελλάδας, αν αποτύγχανε, από την ευρωζώνη και θα υποχωρούσαν. Οπως όμως είχα από τότε προβλέψει δεν έφαγαν οι δανειστές την μπλόφα και μας έριξαν πιο βίαια στη γωνία!

Τι έγινε όμως και το «θαύμα» της Βραζιλίας του Λούλα έχασε τη λάμψη του; Ευθύνεται γι’ αυτό η διάδοχός του στην προεδρία Βίλμα Ρούσεφ, του ιδίου κόμματος των Εργατών. Αντί να ακολουθήσει την πετυχημένη πολιτική συνταγή του Λούλα η Ρούσεφ υπέκυψε στις πιέσεις των λαϊκιστών και των συνδικάτων. Ξεκίνησε έτσι τις μεγάλες παροχές, ορισμένες κρατικοποιήσεις και τις αναπόφευκτες, ως αποτέλεσμα, αυξήσεις φόρων. Παρ’ όλα αυτά και παρά τα άσχημα οικονομικά αποτελέσματα η Ρούσεφ κέρδισε και δεύτερη θητεία. Που όμως αμαυρώθηκε από οικονομικά σκάνδαλα, διαφθορά και κακή οικονομική διαχείριση. Κάτι που οδήγησε τελικά στη νίκη Μπολσονάρο στις επόμενες εκλογές.

Είναι λοιπόν τουλάχιστον εξωπραγματικό να πανηγυρίζει η Αριστερά στην Ελλάδα για την επάνοδο του Λούλα. Που νίκησε έναν από τους αντιπαθείς «νταήδες» ηγέτες στον κόσμο (όπως λ.χ. ο Ερντογάν, ο Πούτιν, ο Μόντι στην Ινδία και ο Ντουτέρτε στις Φιλιππίνες). Εκτός αν έχει αποφασίσει τώρα, η ελληνική Αριστερά, να υιοθετήσει τις πολιτικές που τον είχαν βοηθήσει τότε να πραγματοποιήσει το οικονομικό θαύμα της Βραζιλίας.

[Scouser]

https://www.in.gr/2022/11/09/apopsi/ekl ... ai-ellada/

Προκαλούν χαμόγελο οι πανηγυρισμοί πολλών οπαδών της Αριστεράς στην Ελλάδα για την επιτυχία του πρώην συνδικαλιστή Λούλα Ντα Σίλβα στις προεδρικές εκλογές στη Βραζιλία. H πορεία του στην εξουσία, διότι δεν εκλέγεται για πρώτη φορά πρόεδρος ο Λούλα, σηματοδότησε μια σειρά πολιτικών που δεν έχουν καμία σχέση με όσα υποστηρίζουν οι λεγόμενοι θαυμαστές και οπαδοί του στην Ελλάδα. Παραλαμβάνοντας τότε μια χώρα υπερχρεωμένη και στα πρόθυρα οικονομικής και κοινωνικής διάλυσης προχώρησε σε πολιτικές αναπάντεχες για φίλους του και αντιπάλους. Κατόρθωσε έτσι να βγάλει τη Βραζιλία από το περιθώριο και την απομόνωση και να τη φέρει στο κέντρο των διεθνών οικονομικών εξελίξεων. Στις δικές του πολιτικές οφείλεται η ηγετική θέση της χώρας του στο ανερχόμενο τότε σχήμα των BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Νότια Αφρική). Καθιστώντας τη Βραζιλία τότε μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης χώρας προερχόμενης από τον κύκλο των αναπτυσσομένων κρατών.

Αυτό που προώθησε ο Λούλα ήταν ένα πακέτο μείωσης φόρων και ανεξέλεγκτων δημοσίων δαπανών, απελευθέρωσης της οικονομίας, εισαγωγής του ανταγωνισμού με στόχο τις ξένες επενδύσεις, τη δημιουργία πρωτογενών πλεονασμάτων και τη γρήγορη ανάπτυξη. Μέσω αυτών κατόρθωσε να χρηματοδοτήσει κοινωνικά προγράμματα ενίσχυσης των ασθενέστερων κοινωνικά στρωμάτων της χώρας του. Πέτυχε έτσι και υψηλούς ρυθμούς οικονομικών επιτευγμάτων αλλά και ικανοποίηση των λαϊκότερων στρωμάτων που έβρισκαν σχετικά εύκολα δουλειά αλλά και πρωτόγνωρη για τη Βραζιλία κοινωνική προστασία.

Θυμάμαι πως στο ξεκίνημα της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα είχα εκφράσει δημόσια την ευχή και την ελπίδα να ακολουθήσει πολιτικές πάνω στα βήματα του Λούλα. Ημουν σίγουρος τότε πως κάτι τέτοιο θα εντυπωσίαζε ευχάριστα τις αγορές και θα οδηγούσε τη χώρα μακριά από την κρίση και θα την απελευθέρωνε από τα Μνημόνια. Ατυχώς όμως οι πολιτικές τότε στηρίχθηκαν στα κλασικά θέσφατα της Αριστεράς, στην αντίθεση με τους δανειστές πάνω στην αντίληψη του λεγόμενου Game Theory πως δηλαδή θα τους τρομοκρατούσε μια προοπτική εξόδου της Ελλάδας, αν αποτύγχανε, από την ευρωζώνη και θα υποχωρούσαν. Οπως όμως είχα από τότε προβλέψει δεν έφαγαν οι δανειστές την μπλόφα και μας έριξαν πιο βίαια στη γωνία!

Τι έγινε όμως και το «θαύμα» της Βραζιλίας του Λούλα έχασε τη λάμψη του; Ευθύνεται γι’ αυτό η διάδοχός του στην προεδρία Βίλμα Ρούσεφ, του ιδίου κόμματος των Εργατών. Αντί να ακολουθήσει την πετυχημένη πολιτική συνταγή του Λούλα η Ρούσεφ υπέκυψε στις πιέσεις των λαϊκιστών και των συνδικάτων. Ξεκίνησε έτσι τις μεγάλες παροχές, ορισμένες κρατικοποιήσεις και τις αναπόφευκτες, ως αποτέλεσμα, αυξήσεις φόρων. Παρ’ όλα αυτά και παρά τα άσχημα οικονομικά αποτελέσματα η Ρούσεφ κέρδισε και δεύτερη θητεία. Που όμως αμαυρώθηκε από οικονομικά σκάνδαλα, διαφθορά και κακή οικονομική διαχείριση. Κάτι που οδήγησε τελικά στη νίκη Μπολσονάρο στις επόμενες εκλογές.

Είναι λοιπόν τουλάχιστον εξωπραγματικό να πανηγυρίζει η Αριστερά στην Ελλάδα για την επάνοδο του Λούλα. Που νίκησε έναν από τους αντιπαθείς «νταήδες» ηγέτες στον κόσμο (όπως λ.χ. ο Ερντογάν, ο Πούτιν, ο Μόντι στην Ινδία και ο Ντουτέρτε στις Φιλιππίνες). Εκτός αν έχει αποφασίσει τώρα, η ελληνική Αριστερά, να υιοθετήσει τις πολιτικές που τον είχαν βοηθήσει τότε να πραγματοποιήσει το οικονομικό θαύμα της Βραζιλίας.

Βρώμισε πασοκίλα.