μπολσεβικοδημαρχος πατρων κανει προσυλητισμο σε σχολεια.

[Unique]

Μα γιατι ασχολείστε με τα απολιθωματα του 5%


Α ρε Τζημερε ποσο μπροστα βλεπεις....

[Ναύτης]

Μα γιατι ασχολείστε με τα απολιθωματα του 5%


Α ρε Τζημερε ποσο μπροστα βλεπεις....

Μάστορα, ο Πελετίδης πήρε στην Πάτρα 54,5 χιλιάδες ψήφους και η θάτσερ απ' τα λιντλ πήρε πανελλαδικά 41,6 χιλιάδες.

[Juno]

Μάλλον έβαλες λάθος βίντεο γιατί εγώ βλέπω μια χαρά απαντάει μέχρι που τον διακόπτουν με αγένεια.

Τί απαντάει; Ότι διαφημίζει την πολιτική του και προπαγανδίζει το "έργο του" στους μαθητές επειδή είναι νέοι;

Οι κομουνιστές έχουν μια μανία με τον προσυλιτισμό των νέων. Όταν πάλι οι νέοι μαθητές είναι "αντιδραστικοί", τότε απαιτούν ποινικές διώξεις. Αυτός είναι ο κομμουνισμός.

Δεν με νοιάζει τι απαντάει γιατί δεν με ένοιαζε η ερώτηση. Πάντως απαντάει κόσμια.
Ας πούνε οι επικριτές του ποιος νόμος το απαγορεύει, και ας καταθέσουν μήνυση αν όντως είναι παράνομο. Εγώ δεν έχω ιδέα, ένα σωρό πολιτικούς θυμάμαι να πηγαίνουν σε σχολεία. Όλοι μέσα; Όλοι μέσα, fine by me.

Ο νόμος που επιτρέπει στους πολίτες να ψηφίζουν στα 18, άρα τους απαγορεύει να ψηφίζουν στα 15. Άρα κάθε πολιτική κίνηση προς τους κάτω των 18 είναι παράνομη.

Όσο για το "όλοι μέσα", ξέρεις πως δεν ισχύει.
Όταν καθηγητής μας είπε για τον Βελουχιώτη και εγώ είπα πως ήταν πουστοκουμούνι, μετά με κυνήγησε όσο δεν έπαιρνε.
Αν αυτός έχει δικαίωμα να πει τη γνώμη του για τον Βελουχιώτη, εγώ δεν είχα το ίδιο δικαίωμα, συν το ελαφρυντικό της εφηβικής ηλικίας;

[Ναύτης]

(...)
Όταν καθηγητής μας είπε για τον Βελουχιώτη και εγώ είπα πως ήταν πουστοκουμούνι, μετά με κυνήγησε όσο δεν έπαιρνε.
(...)

Απορώ κι εγώ για ποιον λόγο σε κυνήγησε, άλλωστε ήταν τόσο κόσμια η τοποθέτησή σου.

[Εμπεδοκλής]

Όσο για το "όλοι μέσα", ξέρεις πως δεν ισχύει.
Όταν καθηγητής μας είπε για τον Βελουχιώτη και εγώ είπα πως ήταν πουστοκουμούνι, μετά με κυνήγησε όσο δεν έπαιρνε.
Αν αυτός έχει δικαίωμα να πει τη γνώμη του για τον Βελουχιώτη, εγώ δεν είχα το ίδιο δικαίωμα, συν το ελαφρυντικό της εφηβικής ηλικίας;

Όχι δεν είχες δικαίωμα. Αυτός ήταν καθηγητής σου. Εσύ ένα κακομαθημένο αλητόπαιδο. 5 ημέρες αποβολή για το χαρακτηρισμό σου και δέκα χαρακιές στο χέρι για την αυθάδεια σου είναι το μίνιμουμ της τιμωρίας που σου άρμοζε.

[Juno]

(...)
Όταν καθηγητής μας είπε για τον Βελουχιώτη και εγώ είπα πως ήταν πουστοκουμούνι, μετά με κυνήγησε όσο δεν έπαιρνε.
(...)

Απορώ κι εγώ για ποιον λόγο σε κυνήγησε, άλλωστε ήταν τόσο κόσμια η τοποθέτησή σου.

Ενώ ειναι κόσμιο για εναν εκπαιδευτικό να λέει σε παιδιά για τον καλό, παιδόφιλο σφαγέα.

Επίσης δεν εννοώ πως με πήγε στον διευθυντή για αποβολή.
Εννοώ πως με σήκωνε στον πίνακα στα δύσκολα και προσπαθούσε να με κομπλάρει (έσβηνε απότομα αυτά που έγραφα, "όχι, έτσι, την άλλη λύση θέλω, αργείς, κάτσε κάτω"), έβαζε λάθος βαθμό στα διαγωνίσματα ("η λύση ήταν αυτή; έτσι μουτζουρωμένο που είναι-ΝΟΤ, το πέρασα για πρόχειρο. Δεν πειράζει, την άλλη φορά"), μου φώναζε να μην χαζεύω έξω από το παράθυρο ή να μην γράφω τα δικά μου ενώ εγώ πρόσεχα, ερχόταν ξαφνικά από πάνω μου "τι είναι αυτό που γράφεις; φέρτο εδώ" και ξεφύλλιζε το τετράδιο που πάντα σε κάποια σελίδα θα βρεθεί ένα σκίτσο όταν είσαι 16 χρονών και αυτός επέμενε πως το είχα σχεδιάσει εκείνη την ώρα.
Μαφιόζικη συμπεριφορά δηλαδή.

Ήταν σε μάθημα που έπαιρνα 19 και του εξηγήθηκαν και οι γονείς μου (με τον μπαμπά να λέει όμως η ίδια η παράταξή του αποκαλεί σουλτάνα τον Βελουχιώτη) πως θα ζητήσω επανεξέταση μέσω του υπουργείου στο τέλος της χρονιάς, ζήτησα επίσημα και αναβαθμολόγηση στα διαγωνίσματα, αλλά "δεν τα έβρισκε" και μαζεύτηκε το αναρχοκουμούνι.

Αν όμως ήταν κάποιος άλλος, όχι απαραίτητα κακός, αλλά αδύναμος, μαθητής θα είχε σοβαρό πρόβλημα.

Και τέλος πάντων, αν δεν είχε μιλήσει πρώτος αυτός, δεν θα απαντούσα.

[Juno]

Όσο για το "όλοι μέσα", ξέρεις πως δεν ισχύει.
Όταν καθηγητής μας είπε για τον Βελουχιώτη και εγώ είπα πως ήταν πουστοκουμούνι, μετά με κυνήγησε όσο δεν έπαιρνε.
Αν αυτός έχει δικαίωμα να πει τη γνώμη του για τον Βελουχιώτη, εγώ δεν είχα το ίδιο δικαίωμα, συν το ελαφρυντικό της εφηβικής ηλικίας;

Όχι δεν είχες δικαίωμα. Αυτός ήταν καθηγητής σου. Εσύ ένα κακομαθημένο αλητόπαιδο. 5 ημέρες αποβολή για το χαρακτηρισμό σου και δέκα χαρακιές στο χέρι για την αυθάδεια σου είναι το μίνιμουμ της τιμωρίας που σου άρμοζε.

Κανένας καθηγητής δεν έχει το δικαίωμα να εκθειάζει μέσα στην τάξη έναν παιδόφιλο σφαγέα. Αυτός έπρεπε να απολυθεί.

Επίσης στο μάθημα της Ιστορίας είπα τον Κωλεττη προδότη, μουχρίτσα και ρουφιάνο.
Τελικά πήρα 18 στο τρίμηνο και είχα γράψει καλά στο διαγώνισμα.

Όχι δεν είχες δικαίωμα. Αυτός ήταν καθηγητής σου. Εσύ ένα κακομαθημένο αλητόπαιδο...

Επίσης ο φόβος και ο τρόμος των καθηγητών, επειδή ήμουν πολύ καλή μαθήτρια με απίστευτο λέγειν. Και αδιάβαστη να πήγαινα σε προφορικές εξετάσεις, θα έπαιρνα καλό βαθμό. Στα γραπτά, όταν αποφάσιζα (όχι πολύ συχνά) να λιώσω στο διάβασμα, άγγιζα το 20.

Οπότε, όπως καταλαβαίνεις, τις λίγες φορές που πήγα κόντρα σε καθηγητή, δεν μπορούσε να κάνει πολλά πράγματα. Ήξερε πως έπρεπε να είναι τίμιος γιατί ήξερε τι έγινε την μία φορά που ζήτησα επανεξέταση από επιθεωρητή: έγινε ρεζίλι ο συνάδελφός του.
Όχι εκείνο το αναρχοκουμούνι, ένα άλλο.

[Unique]

Όσο για το "όλοι μέσα", ξέρεις πως δεν ισχύει.
Όταν καθηγητής μας είπε για τον Βελουχιώτη και εγώ είπα πως ήταν πουστοκουμούνι, μετά με κυνήγησε όσο δεν έπαιρνε.
Αν αυτός έχει δικαίωμα να πει τη γνώμη του για τον Βελουχιώτη, εγώ δεν είχα το ίδιο δικαίωμα, συν το ελαφρυντικό της εφηβικής ηλικίας;

Όχι δεν είχες δικαίωμα. Αυτός ήταν καθηγητής σου. Εσύ ένα κακομαθημένο αλητόπαιδο. 5 ημέρες αποβολή για το χαρακτηρισμό σου και δέκα χαρακιές στο χέρι για την αυθάδεια σου είναι το μίνιμουμ της τιμωρίας που σου άρμοζε.

Κανένας καθηγητής δεν έχει το δικαίωμα να εκθειάζει μέσα στην τάξη έναν παιδόφιλο σφαγέα. Αυτός έπρεπε να απολυθεί.

Επίσης στο μάθημα της Ιστορίας είπα τον Κωλεττη προδότη, μουχρίτσα και ρουφιάνο.
Τελικά πήρα 18 στο τρίμηνο και είχα γράψει καλά στο διαγώνισμα.

Και χαστούκια στον καθηγητή μετά το μάθημα πίσω από το γυμναστήριο

[Ναύτης]

(...)
Όταν καθηγητής μας είπε για τον Βελουχιώτη και εγώ είπα πως ήταν πουστοκουμούνι, μετά με κυνήγησε όσο δεν έπαιρνε.
(...)

Απορώ κι εγώ για ποιον λόγο σε κυνήγησε, άλλωστε ήταν τόσο κόσμια η τοποθέτησή σου.

Ενώ ειναι κόσμιο για εναν εκπαιδευτικό να λέει σε παιδιά για τον καλό, παιδόφιλο σφαγέα.

Επίσης δεν εννοώ πως με πήγε στον διευθυντή για αποβολή.
Εννοώ πως με σήκωνε στον πίνακα στα δύσκολα και προσπαθούσε να με κομπλάρει (έσβηνε απότομα αυτά που έγραφα, "όχι, έτσι, την άλλη λύση θέλω, αργείς, κάτσε κάτω"), έβαζε λάθος βαθμό στα διαγωνίσματα ("η λύση ήταν αυτή; έτσι μουτζουρωμένο που είναι-ΝΟΤ, το πέρασα για πρόχειρο. Δεν πειράζει, την άλλη φορά"), μου φώναζε να μην χαζεύω έξω από το παράθυρο ή να μην γράφω τα δικά μου ενώ εγώ πρόσεχα, ερχόταν ξαφνικά από πάνω μου "τι είναι αυτό που γράφεις; φέρτο εδώ" και ξεφύλλιζε το τετράδιο που πάντα σε κάποια σελίδα θα βρεθεί ένα σκίτσο όταν είσαι 16 χρονών και αυτός επέμενε πως το είχα σχεδιάσει εκείνη την ώρα.
Μαφιόζικη συμπεριφορά δηλαδή.

Ήταν σε μάθημα που έπαιρνα 19 και του εξηγήθηκαν και οι γονείς μου (με τον μπαμπά να λέει όμως η ίδια η παράταξή του αποκαλεί σουλτάνα τον Βελουχιώτη) πως θα ζητήσω επανεξέταση μέσω του υπουργείου στο τέλος της χρονιάς, ζήτησα επίσημα και αναβαθμολόγηση στα διαγωνίσματα, αλλά "δεν τα έβρισκε" και μαζεύτηκε το αναρχοκουμούνι.

Αν όμως ήταν κάποιος άλλος, όχι απαραίτητα κακός, αλλά αδύναμος, μαθητής θα είχε σοβαρό πρόβλημα.

Και τέλος πάντων, αν δεν είχε μιλήσει πρώτος αυτός, δεν θα απαντούσα.

Η δουλειά του εκπαιδευτικού είναι να διδάσκει τους μαθητές. Όταν το μάθημα αφορά στην εθνική αντίσταση, θα τούς μιλήσει και για τον Βελουχιώτη.
Μια που αναφέρθηκες στους γονείς σου, μια απ' τις δουλειές των γονιών είναι να μαθαίνουν τα παιδιά τους να είναι κόσμια στην συμπεριφορά τους και να σέβονται. Ειδικά τους δάσκαλους και τούς καθηγητές τους. Ο δικός μου ο πατέρας μού έλεγε (ήταν τα χρόνια που ακόμα έριχναν καμιά ψιλή και οι δάσκαλοι και οι πατεράδες) : "δεν με ενδιαφέρει τόσο πολύ αν πηγαίνεις διαβασμένος ή όχι, αυτό είναι κάτι που θα το βρεις μπροστά σου στη ζωή. Για το δικό σου το καλό διάβαζε, αν θέλεις να προκόψεις. Αν όμως ο δάσκαλός σου μού παραπονεθεί ποτέ για την συμπεριφορά σου, θα σού κόψω τα πόδια, γιατί αυτό χτυπάει πάνω μου". Έτσι μεγαλώνανε οι περισσότεροι γονείς τότε τα παιδιά τους.
Κατακλείδα: ο καθηγητής σου είχε δίκιο. Όπως έγραψε και άλλος συμφορουμίτης παραπάνω, η συμπεριφορά σου ήταν απρεπής, χυδαία και ανεπίτρεπτη.

[Εμπεδοκλής]

Κανένας καθηγητής δεν έχει το δικαίωμα να εκθειάζει μέσα στην τάξη έναν παιδόφιλο σφαγέα. Αυτός έπρεπε να απολυθεί.

Επίσης στο μάθημα της Ιστορίας είπα τον Κωλεττη προδότη, μουχρίτσα και ρουφιάνο.
Τελικά πήρα 18 στο τρίμηνο και είχα γράψει καλά στο διαγώνισμα.

Οι αίθουσες του σχολείου σε είναι κοινοβουλευτικά έδρανα κυρά μου. Ο καθηγητής έχει το αλάθητο. Όποιος αντιμιλά η τιμωρία του είναι αποβολή, όρθια στη γωνία και χαρακιές.

Επίσης ο φόβος και ο τρόμος των καθηγητών, επειδή ήμουν πολύ καλή μαθήτρια με απίστευτο λέγειν. Και αδιάβαστη να πήγαινα σε προφορικές εξετάσεις, θα έπαιρνα καλό βαθμό. Στα γραπτά, όταν αποφάσιζα (όχι πολύ συχνά) να λιώσω στο διάβασμα, άγγιζα το 20.

Οπότε, όπως καταλαβαίνεις, τις λίγες φορές που πήγα κόντρα σε καθηγητή, δεν μπορούσε να κάνει πολλά πράγματα. Ήξερε πως έπρεπε να είναι τίμιος γιατί ήξερε τι έγινε την μία φορά που ζήτησα επανεξέταση από επιθεωρητή: έγινε ρεζίλι ο συνάδελφός του.
Όχι εκείνο το αναρχοκουμούνι, ένα άλλο.

Αυτά κυρά μου με τις πλάτες του μπαμπά. Αν δεν είχαν διαλυθεί τα σχολεία μετά τη μεταπολίτευση θα πήγαινε γονατιστός να ζητήσει συγνώμη από τον καθηγητή και εσύ δε θα ξαναντιμιλούσες ποτέ και θα γινόσουν σωστός άνθρωπος. Έχεις καταντήσει αυτό που είσαι λογω αυτής της διάλυσης της εκπαίδευσης. Πάει ο κάθε άρρωστος γονέας και νομίζει ότι είναι καθηγητής απειλώντας τον καθηγητή...

[Juno]

Απορώ κι εγώ για ποιον λόγο σε κυνήγησε, άλλωστε ήταν τόσο κόσμια η τοποθέτησή σου.

Ενώ ειναι κόσμιο για εναν εκπαιδευτικό να λέει σε παιδιά για τον καλό, παιδόφιλο σφαγέα.

Επίσης δεν εννοώ πως με πήγε στον διευθυντή για αποβολή.
Εννοώ πως με σήκωνε στον πίνακα στα δύσκολα και προσπαθούσε να με κομπλάρει (έσβηνε απότομα αυτά που έγραφα, "όχι, έτσι, την άλλη λύση θέλω, αργείς, κάτσε κάτω"), έβαζε λάθος βαθμό στα διαγωνίσματα ("η λύση ήταν αυτή; έτσι μουτζουρωμένο που είναι-ΝΟΤ, το πέρασα για πρόχειρο. Δεν πειράζει, την άλλη φορά"), μου φώναζε να μην χαζεύω έξω από το παράθυρο ή να μην γράφω τα δικά μου ενώ εγώ πρόσεχα, ερχόταν ξαφνικά από πάνω μου "τι είναι αυτό που γράφεις; φέρτο εδώ" και ξεφύλλιζε το τετράδιο που πάντα σε κάποια σελίδα θα βρεθεί ένα σκίτσο όταν είσαι 16 χρονών και αυτός επέμενε πως το είχα σχεδιάσει εκείνη την ώρα.
Μαφιόζικη συμπεριφορά δηλαδή.

Ήταν σε μάθημα που έπαιρνα 19 και του εξηγήθηκαν και οι γονείς μου (με τον μπαμπά να λέει όμως η ίδια η παράταξή του αποκαλεί σουλτάνα τον Βελουχιώτη) πως θα ζητήσω επανεξέταση μέσω του υπουργείου στο τέλος της χρονιάς, ζήτησα επίσημα και αναβαθμολόγηση στα διαγωνίσματα, αλλά "δεν τα έβρισκε" και μαζεύτηκε το αναρχοκουμούνι.

Αν όμως ήταν κάποιος άλλος, όχι απαραίτητα κακός, αλλά αδύναμος, μαθητής θα είχε σοβαρό πρόβλημα.

Και τέλος πάντων, αν δεν είχε μιλήσει πρώτος αυτός, δεν θα απαντούσα.

Η δουλειά του εκπαιδευτικού είναι να διδάσκει τους μαθητές. Όταν το μάθημα αφορά στην εθνική αντίσταση, θα τούς μιλήσει και για τον Βελουχιώτη.
.....

Δεν είχαμε τέτοιο μάθημα, ο τύπος έκανε την προπαγάνδα του κώματος.

Ακόμα και έτσι όμως, εάν ήθελε οπωσδήποτε να μιλήσει, ας έλεγε την αλήθεια. Πως ο ΕΛΑΣ αντί για μάχη, έστηνε ενέδρα σε καναδυό ξέμπαρκους ναζί και μετά την πλήρωνε το γειτονικό χωριό με ολοκαύτωμα.

Να έλεγε για το Δοξάτο όπου ο ΕΛΑΣ προκάλεσε όσο δεν έπαιρνε τους Βουλγάρους και όταν ήρθε η ώρα για μάχη, εξαφανίστηκαν και άφησαν τον άμαχο πληθυσμό να γίνουν εξιλαστήρια θύματα.

Να έλεγε πως οι μόνες μάχες που έδωσε ο ΕΛΑΣ ήταν στον Γράμμο και το Βίτσι και τι έγινε στις μάχες αυτές (διδασκαλία του Κάμα Σούτρα στον Γράμμο και επαναληπτικό μάθημα και επίλυση αποριών στο Βίτσι ).

Να μην έλεγε βλακείες δηλαδή.

[Εμπεδοκλής]

Μήπως να λέγαμε σε εσένα και το μπαμπά σου να γράψετε τα βιβλία ιστορίας και να ετοιμάζατε και το διδακτικό πρόγραμμα;

[Juno]

Κανένας καθηγητής δεν έχει το δικαίωμα να εκθειάζει μέσα στην τάξη έναν παιδόφιλο σφαγέα. Αυτός έπρεπε να απολυθεί.

Επίσης στο μάθημα της Ιστορίας είπα τον Κωλεττη προδότη, μουχρίτσα και ρουφιάνο.
Τελικά πήρα 18 στο τρίμηνο και είχα γράψει καλά στο διαγώνισμα.

Οι αίθουσες του σχολείου σε είναι κοινοβουλευτικά έδρανα κυρά μου. Ο καθηγητής έχει το αλάθητο. Όποιος αντιμιλά η τιμωρία του είναι αποβολή, όρθια στη γωνία και χαρακιές.

Επίσης ο φόβος και ο τρόμος των καθηγητών, επειδή ήμουν πολύ καλή μαθήτρια με απίστευτο λέγειν. Και αδιάβαστη να πήγαινα σε προφορικές εξετάσεις, θα έπαιρνα καλό βαθμό. Στα γραπτά, όταν αποφάσιζα (όχι πολύ συχνά) να λιώσω στο διάβασμα, άγγιζα το 20.

Οπότε, όπως καταλαβαίνεις, τις λίγες φορές που πήγα κόντρα σε καθηγητή, δεν μπορούσε να κάνει πολλά πράγματα. Ήξερε πως έπρεπε να είναι τίμιος γιατί ήξερε τι έγινε την μία φορά που ζήτησα επανεξέταση από επιθεωρητή: έγινε ρεζίλι ο συνάδελφός του.
Όχι εκείνο το αναρχοκουμούνι, ένα άλλο.

Αυτά κυρά μου με τις πλάτες του μπαμπά. Αν δεν είχαν διαλυθεί τα σχολεία μετά τη μεταπολίτευση θα πήγαινε γονατιστός να ζητήσει συγνώμη από τον καθηγητή και εσύ δε θα ξαναντιμιλούσες ποτέ και θα γινόσουν σωστός άνθρωπος. Έχεις καταντήσει αυτό που είσαι λογω αυτής της διάλυσης της εκπαίδευσης. Πάει ο κάθε άρρωστος γονέας και νομίζει ότι είναι καθηγητής απειλώντας τον καθηγητή...

Διάβασε καλύτερα τι γράφω. Έχω επανεξετασθεί από την επομένη βαθμίδα μετά από αίτησή μου. Προφορικά και έγινε αναβαθμολόγηση του γραπτού μου.
Μάντεψε ποιος βρέθηκε εκτεθειμένος.
Να σε βοηθήσω, όχι εγώ.

[Juno]

Μήπως να λέγαμε σε εσένα και το μπαμπά σου να γράψετε τα βιβλία ιστορίας και να ετοιμάζατε και το διδακτικό πρόγραμμα;

Όπως νομίζεις.
Πάντως όταν άκουγα βλακείες, απαντούσα διορθώνοντας αυτά που μας έλεγαν.

Αν δεχόμασταν τις βλακείες σας τώρα θα πιστεύαμε πως απρλευθερώσατε τη Θεσσαλονίκη.
Εσείς που πλησιάσατε στην πόλη, αφού είχαν φύγει όλοι οι ναζί, μην τυχόν και πέσει καμία σφαίρα κατά λάθος και σκοτωθεί κανένα κουμούνι.

[Ναύτης]

Ενώ ειναι κόσμιο για εναν εκπαιδευτικό να λέει σε παιδιά για τον καλό, παιδόφιλο σφαγέα.

Επίσης δεν εννοώ πως με πήγε στον διευθυντή για αποβολή.
Εννοώ πως με σήκωνε στον πίνακα στα δύσκολα και προσπαθούσε να με κομπλάρει (έσβηνε απότομα αυτά που έγραφα, "όχι, έτσι, την άλλη λύση θέλω, αργείς, κάτσε κάτω"), έβαζε λάθος βαθμό στα διαγωνίσματα ("η λύση ήταν αυτή; έτσι μουτζουρωμένο που είναι-ΝΟΤ, το πέρασα για πρόχειρο. Δεν πειράζει, την άλλη φορά"), μου φώναζε να μην χαζεύω έξω από το παράθυρο ή να μην γράφω τα δικά μου ενώ εγώ πρόσεχα, ερχόταν ξαφνικά από πάνω μου "τι είναι αυτό που γράφεις; φέρτο εδώ" και ξεφύλλιζε το τετράδιο που πάντα σε κάποια σελίδα θα βρεθεί ένα σκίτσο όταν είσαι 16 χρονών και αυτός επέμενε πως το είχα σχεδιάσει εκείνη την ώρα.
Μαφιόζικη συμπεριφορά δηλαδή.

Ήταν σε μάθημα που έπαιρνα 19 και του εξηγήθηκαν και οι γονείς μου (με τον μπαμπά να λέει όμως η ίδια η παράταξή του αποκαλεί σουλτάνα τον Βελουχιώτη) πως θα ζητήσω επανεξέταση μέσω του υπουργείου στο τέλος της χρονιάς, ζήτησα επίσημα και αναβαθμολόγηση στα διαγωνίσματα, αλλά "δεν τα έβρισκε" και μαζεύτηκε το αναρχοκουμούνι.

Αν όμως ήταν κάποιος άλλος, όχι απαραίτητα κακός, αλλά αδύναμος, μαθητής θα είχε σοβαρό πρόβλημα.

Και τέλος πάντων, αν δεν είχε μιλήσει πρώτος αυτός, δεν θα απαντούσα.

Η δουλειά του εκπαιδευτικού είναι να διδάσκει τους μαθητές. Όταν το μάθημα αφορά στην εθνική αντίσταση, θα τούς μιλήσει και για τον Βελουχιώτη.
.....

Δεν είχαμε τέτοιο μάθημα, ο τύπος έκανε την προπαγάνδα του κώματος.

Ακόμα και έτσι όμως, εάν ήθελε οπωσδήποτε να μιλήσει, ας έλεγε την αλήθεια. Πως ο ΕΛΑΣ αντί για μάχη, έστηνε ενέδρα σε καναδυό ξέμπαρκους ναζί και μετά την πλήρωνε το γειτονικό χωριό με ολοκαύτωμα.

Να έλεγε για το Δοξάτο όπου ο ΕΛΑΣ προκάλεσε όσο δεν έπαιρνε τους Βουλγάρους και όταν ήρθε η ώρα για μάχη, εξαφανίστηκαν και άφησαν τον άμαχο πληθυσμό να γίνουν εξιλαστήρια θύματα.

Να έλεγε πως οι μόνες μάχες που έδωσε ο ΕΛΑΣ ήταν στον Γράμμο και το Βίτσι και τι έγινε στις μάχες αυτές (διδασκαλία του Κάμα Σούτρα στον Γράμμο και επαναληπτικό μάθημα και επίλυση αποριών στο Βίτσι ).

Να μην έλεγε βλακείες δηλαδή.

Για ό,τι και να σάς μιλούσε, εσύ ήσουν μαθήτρια και όφειλες να δείχνεις σεβασμό. Θα έπρεπε να στο είχαν μάθει στο σπίτι σου αυτό. Μπορούσες να εκφράσεις τη γνώμη σου κόσμια, όχι χυδαία και πρόστυχα. Δεν είναι μαγκιά να είναι κάποιος αγενής, ειδικά ένας μαθητής.
Αν πίστευες ότι ο καθηγητής έκανε κομματική προπαγάνδα, έπρεπε να πας να το πεις στους γονείς σου κι εκείνοι με την σειρά τους στον διευθυντή του σχολείου.