Ο Έλον Μασκ απέλυσε τους υπεύθυνους που «φίμωσαν» τον Ν.Τραμπ – «Στο νέο Twitter όλοι θα λένε ελεύθερα αυτό που θέλουν»

[nostromos]

εδω ειναι το νημα που οι φουκαραδες κριτικαρουνε οικονομικα την επενδυση ενος δισεκατομυριουχου ...?

[omg kai 3 lol]

Spoiler

Ο Εκο το ειχε καταγγειλει πολυ πριν το 2022.

Πεστον κι αυτον ακροδεξιο η ψεκ.


Ουμπέρτο Εκο: «Η πολιτική ορθότητα τείνει να μετατραπεί σε νέας μορφής Φονταμενταλισμό. Οντως αποκαταστάθηκαν κάποιες αδικίες, αλλά εκφυλίστηκε σε αστυνόμευση της σκέψης και της ελευθερίας έκφρασης».

https://www.aixmi-news.gr/synergasies/a ... orthotitas


Απο το ιδιο αρθρο:

Ο Καναδός σκηνοθέτης Ρομπέρ Λεπάζ δήλωνε στην ΕφΣυν και τη δημοσιογράφο Βένα Γεωργακοπουλου: «Είχαμε συνηθίσει να φοβόμαστε την άκρα δεξιά, τώρα τέτοια προβλήματα έρχονται ολοένα και συχνότερα από την άκρα αριστερά. Στον Καναδά πολλοί άνθρωποι του θεάτρου δυσκολεύονται να κάνουν προγραμματισμό, επειδή πολύ ακραίες φεμινιστικές ομάδες απαιτούν το καστ να είναι 50-50 άντρες και γυναίκες. Και λες οκ. Αλλά εξαρτάται από το έργο».

αυτα ειναι περσινα ξινα σταφυλια, ο Ν. Δημου τα εχει πει εδω και 30 χρονια αλλα ο ξενος και απροσωπος Εκο γινεται στιγμιαια συμμαχος στο αφηγημα του αριστου..

ο κοινος παρανομαστης σε αυτη τη κατασταση που γιγαντωνεται ειναι η ελλειψη μορρφωσης, παιδειας, κριτικης σκεψης οπου εκει βρισκουν προσφορο εδαφος ενθεν και ενθεν ακροτητες, η παραπληροφορηση, η παραποιηση λεξεων εννοιων κοκ.

δεν ισχύει φυσικά το internet quote του Εκο.

είναι από άρθρο του το 2004 οπού γράφει συγκεκριμένα για την πολιτική ορθότητα στην γλώσσα (που αυτήν αφορά εξάλλου, όχι ό,τι φαντάζεται ο Αρίστος) και πουθενά δεν αναφέρεται «αστυνόμευση της σκέψης και της ελευθερίας έκφρασης». κυρίως θέλει να θίξει το θέμα τής ιταλικής πολιτικής μη-ορθότητας και καταλήγει κάπως περιπαικτικό.

La Pistola dell’Ostrega

Political Correctness is a true and proper movement born in the American universities of liberal and radical inspiration, therefore of the Left, with an eye towards acknowledging multiculturalism and reducing some of the ingrained linguistic vices that established lines of discrimination confronting various minorities. And therefore they began to say “blacks” and later “Afro Americans” instead of “negroes”, and “gay” instead of the thousands of other notorious appellations reserved for disparaging homosexuals.

Naturally, this campaign for the purification of the language has produced a true fundamentalism, which has led to the notable case in which some feminists proposed to no longer say “history” since it begins with the pronoun “his”, as they thought this meant that the story was “his”, but instead to say “herstory” – her story – obviously ignoring the Greco-Latin etymology which has no gender implications.

However, the tendency has assumed also neoconservative, or frankly, reactionary aspects. If you decide to no longer call people in wheelchairs handicapped or even disabled, but “differently abled” and after do not construct access ramps in public places, it is evident that you have hypocritically removed the word but not the problem. And the same is true if you substitute saying “indefinitely unoccupied” for fired or “in a program of transition to change careers” for dismissed. Who knows why a banker isn’t ashamed of his title and doesn’t insist on being called an operator in the field of savings. If it’s not working, changing the name won’t fix it.

On these and an infinity of other problems, Edoardo Crisafulli amuses in his book “The Politically Correct and Linguistic Liberty”, which strips naked all these contradictions. He takes on both sides, pro and con, and is always very entertaining. Reading it, however, I came to reflect on the curious case of our country. While Political Correctness exploded elsewhere, in our case it was diffused and instead we are always developing more and more Political Incorrectness. If, at one time, one would read a newspaper and a politician would say: “As a politics of convergence is emerging, one would prefer an asymptotic choice that eliminated single points of intersection”; today he prefers to say: “Dialogue? To Hell with that dirty son of a bitch!”

It is true that at one time in old Communist circles they used to label the adversary as “horseflies” and in speaking during a fracas, they might have chosen to use a lexicon more incontinent than that of a longshoreman, but that was in a time when there were no limits to what one could say – it was accepted as an affectation – as was once the case in the gentlemen’s clubs of venerated memory – where the gentlemen were not verbally inhibited. Today, instead, the technique of an insult is televised, a sign of unconcious faith in the valor of democracy.

It probably began with Bossi(2), in which his manly hardness obviously alludes to the softness of other people, and the appellation of “Berluskaz(3)” was unmistakable but the thing spread widely. Stefano Bartezzaghi, writing under the name Venerdi di Repubblica, cites the play of insults today in circulation, but in good fun, all things considered.

Therefore, I too must contribute to the sweetness of Politically Incorrect Italian, and as I have consulted a series of dictionaries and dialects, permit me to suggest some polite and good-natured expressions with which to insult your enemy, graceful words: pistola dell’ostrega, papaciugo, imbolsito, crapapelata, piffero, marocchino, pivellone, ciulandario, morlacco, badalucco, pischimpirola…[long, long list of like insults removed for the sake of brevity].

(1) Ostrega can’t be found in most dictionaries. The title, as near as I can tell, means “the weapon (pistol) of gosh”, although for a while I thought he was playing off the term “strega” witch or “ostrica” oyster. This led me to wonder if there wasn’t some deeper profundity there, but Vittorio emails to explain: “ostrega” is an old exclamation in Venetian dialect.

(2) Vittorio also adds: in the 1980’s the Northern League, led by Umberto Bossi, had a celebrated slogan “The League is the one that is hard” used against PC. That’s where “celodurismo” comes from. I don’t know about “celoflocismo”. My undestanding is that Eco is implying overtones of hardness and softness as they relate to male tumescence. Alessandro also writes to explain: Celodurismo is a neologism in Italian politics derived from the (in)famous phrase by Umberto Bossi: “ce l’ho duro” meaning “I got an hard-on and I can keep it up for hours!”, so that celodurismo means a rough and boasting attitude which is typical of Umberto Bossi and his mates of the Lega Nord political party. Actually, I never heard of celoflocismo, but it surely derives from “ce l’ho floscio” which is quite the contrary of “ce l’ho duro” so that celoflocismo means the contrary of celodurismo.

(3) “Berluskaz” is likely a combination of “Berlusconi” and “catzo”, saying that Silvio Berlusconi, the Prime Minister and owner of AC Milan, is a motherf—–. Well, they won the Scudetto this year, so deal.
https://voxday.net/2004/06/28/eco-on-po ... rrectness/

καλα δε χρειαζεται να μιλαω ιταλικα εφοσον γνωριζω εκ των προτερων το πνευμα και των δυο,
οποτε η μονη περιπτωση για να συμφωνει ο αριστος με τον Ουμπερτο Εκο παραθετοντας κειμενα του ειναι να εχει πεσει κοπτοραπτικη επικων διαστασεων

εδω ειναι το νημα που οι φουκαραδες κριτικαρουνε οικονομικα την επενδυση ενος δισεκατομυριουχου ...?

εδω ειναι το νημα που μερικα ψεκ ορφανα νομιζουν οτι βρηκανε τον ελ πατρον τους

Παπαδοπουλος, Πλευρης, Μιχαλολιακος, Τραμπ, Πουτιν, Ελον τα κακομοιρα ορφανα εχουν απεγνωσμενα αναγκη απο μια πατροπαραδοτη πατρικη φιγουρα

[nostromos]

Spoiler

αυτα ειναι περσινα ξινα σταφυλια, ο Ν. Δημου τα εχει πει εδω και 30 χρονια αλλα ο ξενος και απροσωπος Εκο γινεται στιγμιαια συμμαχος στο αφηγημα του αριστου..

ο κοινος παρανομαστης σε αυτη τη κατασταση που γιγαντωνεται ειναι η ελλειψη μορρφωσης, παιδειας, κριτικης σκεψης οπου εκει βρισκουν προσφορο εδαφος ενθεν και ενθεν ακροτητες, η παραπληροφορηση, η παραποιηση λεξεων εννοιων κοκ.

δεν ισχύει φυσικά το internet quote του Εκο.

είναι από άρθρο του το 2004 οπού γράφει συγκεκριμένα για την πολιτική ορθότητα στην γλώσσα (που αυτήν αφορά εξάλλου, όχι ό,τι φαντάζεται ο Αρίστος) και πουθενά δεν αναφέρεται «αστυνόμευση της σκέψης και της ελευθερίας έκφρασης». κυρίως θέλει να θίξει το θέμα τής ιταλικής πολιτικής μη-ορθότητας και καταλήγει κάπως περιπαικτικό.

La Pistola dell’Ostrega

Political Correctness is a true and proper movement born in the American universities of liberal and radical inspiration, therefore of the Left, with an eye towards acknowledging multiculturalism and reducing some of the ingrained linguistic vices that established lines of discrimination confronting various minorities. And therefore they began to say “blacks” and later “Afro Americans” instead of “negroes”, and “gay” instead of the thousands of other notorious appellations reserved for disparaging homosexuals.

Naturally, this campaign for the purification of the language has produced a true fundamentalism, which has led to the notable case in which some feminists proposed to no longer say “history” since it begins with the pronoun “his”, as they thought this meant that the story was “his”, but instead to say “herstory” – her story – obviously ignoring the Greco-Latin etymology which has no gender implications.

However, the tendency has assumed also neoconservative, or frankly, reactionary aspects. If you decide to no longer call people in wheelchairs handicapped or even disabled, but “differently abled” and after do not construct access ramps in public places, it is evident that you have hypocritically removed the word but not the problem. And the same is true if you substitute saying “indefinitely unoccupied” for fired or “in a program of transition to change careers” for dismissed. Who knows why a banker isn’t ashamed of his title and doesn’t insist on being called an operator in the field of savings. If it’s not working, changing the name won’t fix it.

On these and an infinity of other problems, Edoardo Crisafulli amuses in his book “The Politically Correct and Linguistic Liberty”, which strips naked all these contradictions. He takes on both sides, pro and con, and is always very entertaining. Reading it, however, I came to reflect on the curious case of our country. While Political Correctness exploded elsewhere, in our case it was diffused and instead we are always developing more and more Political Incorrectness. If, at one time, one would read a newspaper and a politician would say: “As a politics of convergence is emerging, one would prefer an asymptotic choice that eliminated single points of intersection”; today he prefers to say: “Dialogue? To Hell with that dirty son of a bitch!”

It is true that at one time in old Communist circles they used to label the adversary as “horseflies” and in speaking during a fracas, they might have chosen to use a lexicon more incontinent than that of a longshoreman, but that was in a time when there were no limits to what one could say – it was accepted as an affectation – as was once the case in the gentlemen’s clubs of venerated memory – where the gentlemen were not verbally inhibited. Today, instead, the technique of an insult is televised, a sign of unconcious faith in the valor of democracy.

It probably began with Bossi(2), in which his manly hardness obviously alludes to the softness of other people, and the appellation of “Berluskaz(3)” was unmistakable but the thing spread widely. Stefano Bartezzaghi, writing under the name Venerdi di Repubblica, cites the play of insults today in circulation, but in good fun, all things considered.

Therefore, I too must contribute to the sweetness of Politically Incorrect Italian, and as I have consulted a series of dictionaries and dialects, permit me to suggest some polite and good-natured expressions with which to insult your enemy, graceful words: pistola dell’ostrega, papaciugo, imbolsito, crapapelata, piffero, marocchino, pivellone, ciulandario, morlacco, badalucco, pischimpirola…[long, long list of like insults removed for the sake of brevity].

(1) Ostrega can’t be found in most dictionaries. The title, as near as I can tell, means “the weapon (pistol) of gosh”, although for a while I thought he was playing off the term “strega” witch or “ostrica” oyster. This led me to wonder if there wasn’t some deeper profundity there, but Vittorio emails to explain: “ostrega” is an old exclamation in Venetian dialect.

(2) Vittorio also adds: in the 1980’s the Northern League, led by Umberto Bossi, had a celebrated slogan “The League is the one that is hard” used against PC. That’s where “celodurismo” comes from. I don’t know about “celoflocismo”. My undestanding is that Eco is implying overtones of hardness and softness as they relate to male tumescence. Alessandro also writes to explain: Celodurismo is a neologism in Italian politics derived from the (in)famous phrase by Umberto Bossi: “ce l’ho duro” meaning “I got an hard-on and I can keep it up for hours!”, so that celodurismo means a rough and boasting attitude which is typical of Umberto Bossi and his mates of the Lega Nord political party. Actually, I never heard of celoflocismo, but it surely derives from “ce l’ho floscio” which is quite the contrary of “ce l’ho duro” so that celoflocismo means the contrary of celodurismo.

(3) “Berluskaz” is likely a combination of “Berlusconi” and “catzo”, saying that Silvio Berlusconi, the Prime Minister and owner of AC Milan, is a motherf—–. Well, they won the Scudetto this year, so deal.
https://voxday.net/2004/06/28/eco-on-po ... rrectness/

καλα δε χρειαζεται να μιλαω ιταλικα εφοσον γνωριζω εκ των προτερων το πνευμα και των δυο,
οποτε η μονη περιπτωση για να συμφωνει ο αριστος με τον Ουμπερτο Εκο παραθετοντας κειμενα του ειναι να εχει πεσει κοπτοραπτικη επικων διαστασεων

εδω ειναι το νημα που οι φουκαραδες κριτικαρουνε οικονομικα την επενδυση ενος δισεκατομυριουχου ...?

εδω ειναι το νημα που μερικα ψεκ ορφανα νομιζουν οτι βρηκανε τον ελ πατρον τους

Παπαδοπουλος, Πλευρης, Μιχαλολιακος, Τραμπ, Πουτιν, Ελον τα κακομοιρα ορφανα εχουν απεγνωσμενα αναγκη απο μια πατροπαραδοτη πατρικη φιγουρα

ρε φιλε χαλαρωσε ... ουτε οι απολυμενοι και χωρις αποζημειωσεις CEO δεν κανουνε σαν εσενα ...

[Nandros]

To τουιτερ αγοραστηκε απο τον πλουσιοτερο ανθρωπο του κοσμου...

που εχει χαρακτηρισει φασιστικα τα lockdowns...

και που θελει ειρηνευτικες συνομιλιες μεταξυ Δυσης και Ρωσιας.

Η πρωτη του κινηση φερνει αερα ελευθεριας που μπορει να αλλαξει ακομη και τις πολιτικες ισορροπιες στη Δυση.




Ο Έλον Μασκ απέλυσε τους υπεύθυνους που «φίμωσαν» τον Ν.Τραμπ – «Στο νέο Twitter όλοι θα λένε ελεύθερα αυτό που θέλουν»

To ελεύθερο Twitter θα προκαλέσει κολοσσιαίων διαστάσεων γεωπολιτικές αλλαγές

Η πρώτη ενέργεια λοιπόν του Ελόν Μασκ ήταν η ακαριαία αποπομπή της νομικής συμβούλου του Twitter, Vijaya Gadde, η οποία θεωρείται υπεύθυνη για την αναστολή του λογαριασμού του πρώην προέδρου Τραμπ από την πλατφόρμα.

https://www.pronews.gr/kosmos/o-elon-ma ... eleythera/

.

Κλασικές γελοιότητες από τον προφήτη της Βιλγάρικης πίτσας.
Ο αγοραστής μιας εταιρίας πάντα διώχνει τα παλιά κεφάλια και βάζει δικούς του, της εμπιστοσύνης του.
Στα @@ του αν "φιμώθηκε" το @ ο πρώην πρόεδρας.

[ΓΑΛΗ]

εδω ειναι το νημα που μερικα ψεκ ορφανα νομιζουν οτι βρηκανε τον ελ πατρον τους

Παπαδοπουλος, Πλευρης, Μιχαλολιακος, Τραμπ, Πουτιν, Ελον τα κακομοιρα ορφανα εχουν απεγνωσμενα αναγκη απο μια πατροπαραδοτη πατρικη φιγουρα

Ξέχασες τον Πατερούλη, την τρυφερή πατρική φιγούρα.

[omg kai 3 lol]

δεν ισχύει φυσικά το internet quote του Εκο.

είναι από άρθρο του το 2004 οπού γράφει συγκεκριμένα για την πολιτική ορθότητα στην γλώσσα (που αυτήν αφορά εξάλλου, όχι ό,τι φαντάζεται ο Αρίστος) και πουθενά δεν αναφέρεται «αστυνόμευση της σκέψης και της ελευθερίας έκφρασης». κυρίως θέλει να θίξει το θέμα τής ιταλικής πολιτικής μη-ορθότητας και καταλήγει κάπως περιπαικτικό.

La Pistola dell’Ostrega

καλα δε χρειαζεται να μιλαω ιταλικα εφοσον γνωριζω εκ των προτερων το πνευμα και των δυο,
οποτε η μονη περιπτωση για να συμφωνει ο αριστος με τον Ουμπερτο Εκο παραθετοντας κειμενα του ειναι να εχει πεσει κοπτοραπτικη επικων διαστασεων

εδω ειναι το νημα που οι φουκαραδες κριτικαρουνε οικονομικα την επενδυση ενος δισεκατομυριουχου ...?

εδω ειναι το νημα που μερικα ψεκ ορφανα νομιζουν οτι βρηκανε τον ελ πατρον τους

Παπαδοπουλος, Πλευρης, Μιχαλολιακος, Τραμπ, Πουτιν, Ελον τα κακομοιρα ορφανα εχουν απεγνωσμενα αναγκη απο μια πατροπαραδοτη πατρικη φιγουρα

ρε φιλε χαλαρωσε ... ουτε οι απολυμενοι και χωρις αποζημειωσεις CEO δεν κανουνε σαν εσενα ...

εσυ τωρα δηλαδη ή εισαι χαλαρος.. ή μιλας εκ πειρας

[omg kai 3 lol]

εδω ειναι το νημα που μερικα ψεκ ορφανα νομιζουν οτι βρηκανε τον ελ πατρον τους

Παπαδοπουλος, Πλευρης, Μιχαλολιακος, Τραμπ, Πουτιν, Ελον τα κακομοιρα ορφανα εχουν απεγνωσμενα αναγκη απο μια πατροπαραδοτη πατρικη φιγουρα

Ξέχασες τον Πατερούλη, την τρυφερή πατρική φιγούρα.

αυτος μουμιοποιηθηκε μια και καλη, ενω οι αλλοι οι γουαναμπι αυτοφυονται

[nostromos]

καλα δε χρειαζεται να μιλαω ιταλικα εφοσον γνωριζω εκ των προτερων το πνευμα και των δυο,
οποτε η μονη περιπτωση για να συμφωνει ο αριστος με τον Ουμπερτο Εκο παραθετοντας κειμενα του ειναι να εχει πεσει κοπτοραπτικη επικων διαστασεων





εδω ειναι το νημα που μερικα ψεκ ορφανα νομιζουν οτι βρηκανε τον ελ πατρον τους

Παπαδοπουλος, Πλευρης, Μιχαλολιακος, Τραμπ, Πουτιν, Ελον τα κακομοιρα ορφανα εχουν απεγνωσμενα αναγκη απο μια πατροπαραδοτη πατρικη φιγουρα

ρε φιλε χαλαρωσε ... ουτε οι απολυμενοι και χωρις αποζημειωσεις CEO δεν κανουνε σαν εσενα ...

εσυ τωρα δηλαδη ή εισαι χαλαρος.. ή μιλας εκ πειρας

χαλαρος ειμαι τι αλλο ...? εσυ παντως φαινεται να το πηρες πολυ βαρια

[Bill Hicks]

η μονη περιπτωση για να συμφωνει ο αριστος με τον Ουμπερτο Εκο παραθετοντας κειμενα του ειναι να εχει πεσει κοπτοραπτικη επικων διαστασεων

[ΓΑΛΗ]

εδω ειναι το νημα που μερικα ψεκ ορφανα νομιζουν οτι βρηκανε τον ελ πατρον τους

Παπαδοπουλος, Πλευρης, Μιχαλολιακος, Τραμπ, Πουτιν, Ελον τα κακομοιρα ορφανα εχουν απεγνωσμενα αναγκη απο μια πατροπαραδοτη πατρικη φιγουρα

Ξέχασες τον Πατερούλη, την τρυφερή πατρική φιγούρα.

αυτος μουμιοποιηθηκε μια και καλη, ενω οι αλλοι οι γουαναμπι αυτοφυονται

Σαφώς και μουμιοποιήθηκε αλλά για τους δικούς του πιστούς συνεχίζει να εκπέμπει μύρο.

[omg kai 3 lol]

ρε φιλε χαλαρωσε ... ουτε οι απολυμενοι και χωρις αποζημειωσεις CEO δεν κανουνε σαν εσενα ...

εσυ τωρα δηλαδη ή εισαι χαλαρος.. ή μιλας εκ πειρας

χαλαρος ειμαι τι αλλο ...? εσυ παντως φαινεται να το πηρες πολυ βαρια

στο συγκεκριμενο μονο νημα εχω μετρησει μεχρι στιγμης 50 δημοσιευσεις σου

βρε λες;

Ξέχασες τον Πατερούλη, την τρυφερή πατρική φιγούρα.

αυτος μουμιοποιηθηκε μια και καλη, ενω οι αλλοι οι γουαναμπι αυτοφυονται

Σαφώς και μουμιοποιήθηκε αλλά για τους δικούς του πιστούς συνεχίζει να εκπέμπει μύρο.

[nostromos]

50 μονο ...? εδω εχει πολυ ψωμι για χοντρη πλακα ... μετρα 51 και ερχονται και αλλες

https://twitter.com/DebtCliff/status/15 ... 8357383168

[nostromos]

[Αρίστος]

Spoiler

Ο Εκο το ειχε καταγγειλει πολυ πριν το 2022.

Πεστον κι αυτον ακροδεξιο η ψεκ.


Ουμπέρτο Εκο: «Η πολιτική ορθότητα τείνει να μετατραπεί σε νέας μορφής Φονταμενταλισμό. Οντως αποκαταστάθηκαν κάποιες αδικίες, αλλά εκφυλίστηκε σε αστυνόμευση της σκέψης και της ελευθερίας έκφρασης».

https://www.aixmi-news.gr/synergasies/a ... orthotitas


Απο το ιδιο αρθρο:

Ο Καναδός σκηνοθέτης Ρομπέρ Λεπάζ δήλωνε στην ΕφΣυν και τη δημοσιογράφο Βένα Γεωργακοπουλου: «Είχαμε συνηθίσει να φοβόμαστε την άκρα δεξιά, τώρα τέτοια προβλήματα έρχονται ολοένα και συχνότερα από την άκρα αριστερά. Στον Καναδά πολλοί άνθρωποι του θεάτρου δυσκολεύονται να κάνουν προγραμματισμό, επειδή πολύ ακραίες φεμινιστικές ομάδες απαιτούν το καστ να είναι 50-50 άντρες και γυναίκες. Και λες οκ. Αλλά εξαρτάται από το έργο».

αυτα ειναι περσινα ξινα σταφυλια, ο Ν. Δημου τα εχει πει εδω και 30 χρονια αλλα ο ξενος και απροσωπος Εκο γινεται στιγμιαια συμμαχος στο αφηγημα του αριστου..

ο κοινος παρανομαστης σε αυτη τη κατασταση που γιγαντωνεται ειναι η ελλειψη μορρφωσης, παιδειας, κριτικης σκεψης οπου εκει βρισκουν προσφορο εδαφος ενθεν και ενθεν ακροτητες, η παραπληροφορηση, η παραποιηση λεξεων εννοιων κοκ.

δεν ισχύει φυσικά το internet quote του Εκο.

είναι από άρθρο του το 2004 οπού γράφει συγκεκριμένα για την πολιτική ορθότητα στην γλώσσα (που αυτήν αφορά εξάλλου, όχι ό,τι φαντάζεται ο Αρίστος) και πουθενά δεν αναφέρεται «αστυνόμευση της σκέψης και της ελευθερίας έκφρασης». κυρίως θέλει να θίξει το θέμα τής ιταλικής πολιτικής μη-ορθότητας και καταλήγει κάπως περιπαικτικό.

La Pistola dell’Ostrega

Political Correctness is a true and proper movement born in the American universities of liberal and radical inspiration, therefore of the Left, with an eye towards acknowledging multiculturalism and reducing some of the ingrained linguistic vices that established lines of discrimination confronting various minorities. And therefore they began to say “blacks” and later “Afro Americans” instead of “negroes”, and “gay” instead of the thousands of other notorious appellations reserved for disparaging homosexuals.

Naturally, this campaign for the purification of the language has produced a true fundamentalism, which has led to the notable case in which some feminists proposed to no longer say “history” since it begins with the pronoun “his”, as they thought this meant that the story was “his”, but instead to say “herstory” – her story – obviously ignoring the Greco-Latin etymology which has no gender implications.

However, the tendency has assumed also neoconservative, or frankly, reactionary aspects. If you decide to no longer call people in wheelchairs handicapped or even disabled, but “differently abled” and after do not construct access ramps in public places, it is evident that you have hypocritically removed the word but not the problem. And the same is true if you substitute saying “indefinitely unoccupied” for fired or “in a program of transition to change careers” for dismissed. Who knows why a banker isn’t ashamed of his title and doesn’t insist on being called an operator in the field of savings. If it’s not working, changing the name won’t fix it.

On these and an infinity of other problems, Edoardo Crisafulli amuses in his book “The Politically Correct and Linguistic Liberty”, which strips naked all these contradictions. He takes on both sides, pro and con, and is always very entertaining. Reading it, however, I came to reflect on the curious case of our country. While Political Correctness exploded elsewhere, in our case it was diffused and instead we are always developing more and more Political Incorrectness. If, at one time, one would read a newspaper and a politician would say: “As a politics of convergence is emerging, one would prefer an asymptotic choice that eliminated single points of intersection”; today he prefers to say: “Dialogue? To Hell with that dirty son of a bitch!”

It is true that at one time in old Communist circles they used to label the adversary as “horseflies” and in speaking during a fracas, they might have chosen to use a lexicon more incontinent than that of a longshoreman, but that was in a time when there were no limits to what one could say – it was accepted as an affectation – as was once the case in the gentlemen’s clubs of venerated memory – where the gentlemen were not verbally inhibited. Today, instead, the technique of an insult is televised, a sign of unconcious faith in the valor of democracy.

It probably began with Bossi(2), in which his manly hardness obviously alludes to the softness of other people, and the appellation of “Berluskaz(3)” was unmistakable but the thing spread widely. Stefano Bartezzaghi, writing under the name Venerdi di Repubblica, cites the play of insults today in circulation, but in good fun, all things considered.

Therefore, I too must contribute to the sweetness of Politically Incorrect Italian, and as I have consulted a series of dictionaries and dialects, permit me to suggest some polite and good-natured expressions with which to insult your enemy, graceful words: pistola dell’ostrega, papaciugo, imbolsito, crapapelata, piffero, marocchino, pivellone, ciulandario, morlacco, badalucco, pischimpirola…[long, long list of like insults removed for the sake of brevity].

(1) Ostrega can’t be found in most dictionaries. The title, as near as I can tell, means “the weapon (pistol) of gosh”, although for a while I thought he was playing off the term “strega” witch or “ostrica” oyster. This led me to wonder if there wasn’t some deeper profundity there, but Vittorio emails to explain: “ostrega” is an old exclamation in Venetian dialect.

(2) Vittorio also adds: in the 1980’s the Northern League, led by Umberto Bossi, had a celebrated slogan “The League is the one that is hard” used against PC. That’s where “celodurismo” comes from. I don’t know about “celoflocismo”. My undestanding is that Eco is implying overtones of hardness and softness as they relate to male tumescence. Alessandro also writes to explain: Celodurismo is a neologism in Italian politics derived from the (in)famous phrase by Umberto Bossi: “ce l’ho duro” meaning “I got an hard-on and I can keep it up for hours!”, so that celodurismo means a rough and boasting attitude which is typical of Umberto Bossi and his mates of the Lega Nord political party. Actually, I never heard of celoflocismo, but it surely derives from “ce l’ho floscio” which is quite the contrary of “ce l’ho duro” so that celoflocismo means the contrary of celodurismo.

(3) “Berluskaz” is likely a combination of “Berlusconi” and “catzo”, saying that Silvio Berlusconi, the Prime Minister and owner of AC Milan, is a motherf—–. Well, they won the Scudetto this year, so deal.
https://voxday.net/2004/06/28/eco-on-po ... rrectness/

Απο τη βικι.

Ο Ουμπέρτο Έκο θεωρεί ότι πολιτική ορθότητα τείνει να εξελιχθεί σε νέας μορφής φονταμενταλισμό.[4]

Έκο Ουμπέρτο: Η μισαλλοδοξία, Παγκόσμια Ακαδημία Πολιτισμών, ΕΞΑΝΤΑΣ, Αθήνα 1999, σελ.18. Αναφέρεται στο Παπαγιάννη Βούλα, Προσεγγίσεις της ψευδοθεωρίας του ρατσισμού. Κριτήρια ανίχνευσης ρατσιστικών προτύπων Αρχειοθετήθηκε 2015-10-14 στο Wayback Machine., σελ. 1, 2. στο: Μάρκου Γεώργιος, Παρθένης Χρήστος (επιμέλεια): «Διαπολιτισμική εκπαίδευση - Θεωρία και πράξη», Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Αθήνα 2011. Σελίδες 72-101. ¬

.

[ΑΛΟΓΟΜΟΥΡΗΣ]

εδω ειναι το νημα που οι φουκαραδες κριτικαρουνε οικονομικα την επενδυση ενος δισεκατομυριουχου ...?