Η πλάκα είναι ότι ψάχνοντας να βρω κριτικές για το Ινλαντ έπεσα πάνω σε μία στον Ριζοσπάστη όπου ο κριτικός συγκρίνει το όραμα του Λυντς, λέγοντας εν ολίγοις ότι εκεί που το χάνει είναι ότι δεν έχει αποφασίσει μάλλον σε ποιους απευθύνεται, με τον Θάνατο στη Βενετία.georgebi έγραψε: 15 Οκτ 2022, 11:59Καλο![]()
Οχι με τον Γουές ποτέ δεν τσίμπησα...αν και του αναγνωρίζω πως δεν κακογέρασε όπως οι άλλοι...
Απλά δεν....![]()
Μου φαίνονται λίγο ασύγκριτα αυτά. Ο Θάνατος στη Βενετία είναι αρρώστια και αυτό που κατορθώνει ο Βισκόντι είναι ίσως να ξεπεράσει και τον Μαν.
Ο Λιντς, είχε γράψει κάποτε ο Ζουμπουλάκης νομίζω στο Σινεμά, απλώς κινηματογραφεί τους εφιάλτες του. Μ φάνηκε ότι αυτή η εκδοχή είναι πιο κοντά στην αλήθεια - ο Λιντς δεν έχει κάποιο όραμα.
Απλώς κάποια στιγμή κουράζεσαι να σε πρήζει ο άλλος με τους εφιάλτες του - κ να τον πληρώνεις και από πάνω.
Οκ, μένουν τα aesthetics αν σε ενδιαφέρει αποκλειστικά αυτό - το μαλλί πχ του Λυντς είναι ωραίο ακόμη