Τώρα ήμουνα Σαντορινη, Έλληνας πουθενά σε όλο το νησί εκτός από οδηγούς και γκαρσονια, και βριζανε όλοι ανεξαιρέτως που μίλησα για τις ώρες, τα χαμηλά μεροκάματα, τους ντόπιους εργοδότες που τους χωνανε ξαφνικά κάτι εκβιαστικά νοίκια ενώ είχαν άλλες συμφωνίες, κλπ. Απ' ότι φαίνεται πολλοί την είχανε κάνει κιόλας γιατί κάθε 3η-4η επιχείρηση είχε ταμπέλα στην πόρτα "ζητείται προσωπικό". Το τελευταίο εστιατόριο που πήγαμε ήταν όλοι Πακιστανοί, σα να είσαι σε χωράφι στην Πελοπόννησο, και θέλανε να μου πιάσουνε και κουβέντα για το κρίκετ
Τι χάλια ειναυτα ρε. Καλύτερα να καταντήσω Ολυμπιακός Νεοδημοκρατης παρά να ξαναδουλεψω σε Έλληνα.