Νεόκοπα ονόματα, αυτή η μάστιγα

[Αγις]

η πιο καλη πατεντα ειναι η αεροβαπτιση
οποιος κ συνηθως (99%) οποια γουσταρε εριχνε μια ''γιατι το παιδι κινδυνευε '' κ εδινε το ονομα που ηθελε

[hellegennes]

(δεν μετράω τα Χριστιανικά σαν το Δημήτριος).

εντελως αρχαιοελληνικο.

Ο Άγιος Δημήτριος, είναι από τους μεγαλύτερους αγίους της Ορθοδοξίας. Υπάρχουν τα καθαρά χριστιανικά ονόματα όπως το Ελευθέριος και Ειρήνη. Αλλά και το Δημήτριος, είναι διαδεδομένο καθαρά λόγω Χριστιανισμού.
Νόμιζα είναι προφανές το τι εννοώ.

Μια χαρά διαδεδομένο ήταν το Δημήτριος. Από τα πιο συχνά ονόματα ήταν και στην αρχαιότητα, που είναι ο λόγος που ο Άγιος Δημήτριος λεγόταν Δημήτριος, άλλωστε.

Ακόμη και το Χρήστος ήταν διαδεδομένο πριν τον χριστιανισμό.

[Ερμής]

Φυσικό τα ονόματα να προϋπάρχουν του Χριστιανισμού

[stergiosbik]

Το ορθο,το τιμιο,το πατροπαραδοτο ειναι να δινεται ΕΝΑ ονομα στο παιδι και αυτο αυτο να προερχεται απο τους παππουδες.
Πρωτα απο την πλευρα του αντρος και αν περισσεψει κανενα παιδι τοτε δινονται και τα ονοματα των γονιων της μαμας.
Οτιδηποτε αλλο αποτελει ικανοποιηση κομπλεξισμου και χωριατιλας των γονιων και ταυτοχρονα προσβολη των απο αιωνων εθιμων του γενους!

[nowhere]

οκ,ρίχνε και καμιά ματιά στα πρόβατα όμως

[stergiosbik]

οκ,ρίχνε και καμιά ματιά στα πρόβατα όμως

Τωρα κοιταξα και ειδα οτι λειπεις.

[Gherschaagk]

Μπε.

[nowhere]

Τωρα κοιταξα και ειδα οτι λειπεις.

μάλιστα.δε μου λες,σου μιλάνε και τα άλλα τα προβατάκια?

[Σιχαμερίων Αθλιοζήλευτος]

Πολλές φορές ο συνδυασμός νεόκοπων ονομάτων, δημιουργεί κωμικά αποτελέσματα όταν συμπληρώνει ένα επίθετο... ταπεινής καταγωγής.
π.χ. Μιχαήλ-Άγγελος Παχατουρίδης, Νεφέλη Σουτεμενίδου, Ορφέας Σαραφλούκας κλπ

[Belisarius]

To 80 οι πλούσιοι αστοί άρχισαν να δίνουν στα παιδιά τους τέτοια ονόματα (γεμίσαμε Ιάσονες, Μαρίες Νεφέλες, Λητώ και Ερμή)

Η μόδα μεταφέρθηκε προς τα κάτω και δεν υπήρξε μικροαστική οικογένεια στα τέλη του 90 χωρίς Ιάσονα

Η επόμενη μόδα ήταν η ψευδοαρχαικη εκφορά των ονομάτων των παιδιών τους χωρίς το χαϊδευτικό
Και γέμισαν οι παιδικές χαρές μανουλες που φώναζαν 'Εμμανουηλ, μην πετάς λάσπη στον Κωνσταντίνο και τον Ευάγγελο '

Οι πλούσιοι το έχουν κόψει εδώ και χρόνια και ξαναφωναζουν τα παιδιά τους Μήτσο και Κώστα
Οπότε σε λίγο θα συνέλθουμε οριστικά από τη σαχλα

Tα Εμμανουήλ, Κωσταντίνος και Ευάγγελος είναι μακράν καλύτερα από το Μανώλης, Κώστας και Βαγγέλης ειδικά για ενήλικες όπου τα υποκοριστικά είναι γελοία. Χαρακτηριστική περίπτωση το Αθανάσιος που γίνεται Θανάσης και χάνοντας το στερητικό Α αποκτά την ακριβώς αντίθετη σημασία από το όνομα.

Αν είναι γυρίστε και στα Πίπης και Τοτός.

[hellegennes]

Χαρακτηριστική περίπτωση το Αθανάσιος που γίνεται Θανάσης και χάνοντας το στερητικό Α αποκτά την ακριβώς αντίθετη σημασία από το όνομα.

Για να αποκτήσει την ακριβώς αντίθετη σημασία θα πρέπει να είναι Ευθανάσης ή Θνήσης. Δεν υπάρχει τρόπος στα ελληνικά το Θανάσης να σημαίνει το αντίθετο του Αθανάσιου.

Το κοντινότερο που θα μπορούσες να υποστηρίξεις είναι "αυτός που φέρνει τον θάνατο" αλλά όχι για τον εαυτό του. Δηλαδή συνώνυμο του Χάρων.

[hellegennes]

Φυσικό τα ονόματα να προϋπάρχουν του Χριστιανισμού

Το Χρήστος συγκεκριμένα είναι όνομα που γιορτάζει τα Χριστούγεννα, αν και δεν έχει σχέση με τον Χριστό. Είναι προχριστιανικό όνομα.

[ΓΑΛΗ]

Αυτό που κατάλαβα εγώ είναι ότι "αποδεκτά" είναι μόνον τα αρχαία ονόματα που είναι γνωστά στο κάθε σόι. Και ότι όσα από αυτά έμειναν ατόφια, θεωρούνται λαϊκά και ακριβώς γι' αυτό πρέπει να συντομεύονται. Όσο για τα ρωμαϊκά ή χριστιανικά, θεωρούνται επίσης "βαρύγδουπα" ή "δήθεν" όταν εκφέρονται ολόκληρα.

Το κατά πόσον και οι δύο εκδοχές είναι φόρος τιμής στις παραδόσεις ή το ακριβώς αντίθετο δηλαδή προσπάθεια αποστασιοποίησης από τις παραδόσεις, είναι στην κρίση του καθενός.

[ΓΑΛΗ]

Χαρακτηριστική περίπτωση το Αθανάσιος που γίνεται Θανάσης και χάνοντας το στερητικό Α αποκτά την ακριβώς αντίθετη σημασία από το όνομα.

Για να αποκτήσει την ακριβώς αντίθετη σημασία θα πρέπει να είναι Ευθανάσης ή Θνήσης. Δεν υπάρχει τρόπος στα ελληνικά το Θανάσης να σημαίνει το αντίθετο του Αθανάσιου.

Το κοντινότερο που θα μπορούσες να υποστηρίξεις είναι "αυτός που φέρνει τον θάνατο" αλλά όχι για τον εαυτό του. Δηλαδή συνώνυμο του Χάρων.

Συμφωνώ, γιατί η δημοτική απόδοση του θανάτου είναι "θανή".

[Beria]

Αυτό που κατάλαβα εγώ είναι ότι "αποδεκτά" είναι μόνον τα αρχαία ονόματα που είναι γνωστά στο κάθε σόι. Και ότι όσα από αυτά έμειναν ατόφια, θεωρούνται λαϊκά και ακριβώς γι' αυτό πρέπει να συντομεύονται. Όσο για τα ρωμαϊκά ή χριστιανικά, θεωρούνται επίσης "βαρύγδουπα" ή "δήθεν" όταν εκφέρονται ολόκληρα.

Το κατά πόσον και οι δύο εκδοχές είναι φόρος τιμής στις παραδόσεις ή το ακριβώς αντίθετο δηλαδή προσπάθεια αποστασιοποίησης από τις παραδόσεις, είναι στην κρίση του καθενός.

Χαίρομαι που ανακαλύψατε ότι άλλο είναι το όνομα του ληξιαρχείου και άλλο το όνομα προσφώνησης
Ιδιαιτατα όταν ο προσφωνούμενος είναι πεντάχρονο στην παιδική χαρά
Πάμε λοιπόν!