Πρέπει να διαχωρίσουμε κάποια πράγματα:Scouser έγραψε: 12 Σεπ 2022, 17:06Εγώ προσωπικά είμαι λιγότερο άκαπνος από το 99,99% του εν ενεργεία στρατιωτικού προσωπικού σήμερα, και παρόλα αυτά δεν έχω ούτε το 10% της εμπειρίας που έχει αποκομίσει ένας τούρκος ομοιόβαθμός μου που έχει υπηρετήσει πχ στη Συρία ή στο Ιράκ ή στη νοτιοανατολική Τουρκία. Όχι ότι ένα Ι5 ψυχολογικό σαν εσένα θα καταλάβει τι εννοώ, το γράφω για να προβληματιστούν οι υπόλοιποι που τόσα χρόνια ψηφίζουν ''φιλειρηνικές'' κυβερνήσεις.Οργισμένος έγραψε: 11 Σεπ 2022, 23:30Αυτα τα λεει ακαπνος ευελπις αξιωματικος του ΣΞ...Scouser έγραψε: 11 Σεπ 2022, 23:22
Πιο 46-49 ρε φιλε; Έχεις καταλάβει πόσο έχει εξελιχθεί ο πόλεμος από τότε και πόσες γενιές παντελως ακαπνων Ελλήνων έχουν μεσολαβησει;
1) Ο τούρκος στη Συρία δεν πολεμά οργανωμένο στρατό. Πολεμά αντάρτες. Αυτό σημαίνει ότι δεν αντιμετωπίζει οργανωμένη άμυνα και δεν έχει εμπειρία σε οργανωμένη άμυνα. Σαφάρι κάνει.
2) Στο σαφάρι αυτό χάνονται κι εμπειροπόλεμοι στρατιώτες που σημαίνει ότι καλοί πολεμιστές φεύγουν από το στράτευμα είτε ως τραυματίες είτε σε φέρετρα.
3) Η εμπειρία στον πόλεμο αποκτάται μέσα σε λίγες ώρες ή ημέρες από την έναρξη των εχθροπραξιών. Ο πόλεμος είναι μία τόσο έντονη δραστηριότητα στην οποία είτε προσαρμόζεσαι άμεσα, είτε σε τρώει το χώμα.
Το πιο δύσκολο μέρος του πολέμου είναι το ψυχολογικό. Εκείνο στο οποίο πρέπει να συνηθίσεις να βλέπεις το διπλανό σου να ουρλιάζει χωρίς χέρι, χωρίς πόδι ή και να ξαπλώνει με μία σφαίρα στο κούτελο.