Εθνικοσοσιαλισμός και Νίκος Καζαντζάκης

[Esperos]

Ρε αδερφέ, τι τεμάχιο λες τώρα;
Περιγράφει τη βόλτα στο σκηνικό που λες ότι του έστησαν. Τα χιλιάδες άστεγα πιτσιρίκια που μετά την επανάσταση είχαν κατακλύσει τη Μόσχα ήταν κομπάρσοι; Ο άνθρωπος ταξίδεψε απ΄το Μουρμάνσκ ως το Κρασνοντάρ και συ λες ότι ήταν υπερπαραγωγή ανώτερη του Μπεν Χουρ σε κομπάρσους;
Το ότι οι Σοβιετικοί είχαν ισχυρότατες επιφυλάξεις να τον βραβεύσουν, λόγω της εικόνας της Ρωσίας που παρουσίασε, ήταν επειδή "δεν κατάλαβε χριστό απ' το στήσιμο";
Είπαμε, έχετε τα κολλήματά σας, αλλά μην τα βλέπετε και παντού μπροστά σας. Δεν είναι υγιεινή τέτοια ζωή.

Δεν υπήρχαν άστεγοι, το σύστημα ήξερε πως να φτιάξει τσακ μπαμ τρώγλες να τους χώσει μέσα.
Ακόμη και σήμερα η Μόσχα δεν έχει άστεγους διότι όσοι θέλουν να ασκήσουν το σπορ, μέχρι Νικολοβάρβαρα, έχουν κακαρώσει

Ότι σου λέω ισχύει, τον τάισαν σάπιο και δεν κατάλαβε χριστό.
Το παραπλανητικό χωριό με τους ευτυχισμένους κομπάρσους είναι γεγονός.
Ποτέ και πουθενα δεν περπάτησε ο ΝΚ μόνος του ασυνόδευτος.
Πάντα αγκαζε με κομισάριο.

Σόρρυ, απ' όσους διαβάζουν, αλλά η βλακεία είναι ανίκητη.

Μα προσπαθείς να μου μετατρέψεις ένα λογοτεχνικό τεμάχιο σε ρεπορταζ, ότι σου λέω ισχύει με ντοκουμέντα.
Από το χωριό αυτό πέρασαν πολλές πεοσωπικότητες, λίγοι ψιλιάστηκαν.

[ethereal]

Πάγχρηστε, άδικος ο κόπος.
Ταλεντάκι το ίνδαλμά σου, αλλά γκάγκα ρε παιδί μου.

[ethereal]

Απ' το χωριό λεει ο άλλος.
Εμ γι αυτό δεν το ξέρουμε.

[ethereal]

Περιμένω σύνδεση για τους 3 τόπους που ο Καζαντζάκης θεωρούσε "θάματα".

[Esperos]

Απ' το χωριό λεει ο άλλος.
Εμ γι αυτό δεν το ξέρουμε.

Ε, εγώ λέω χωριό, πες κάτι σαν πανεπιστημιούπολη ή σαν μεγάλο χριστουγεννιάτικο χωριό με λυώμενα και σουβλάκια λουκάνικα στα κάρβουνα , κάπως έτσι

[ethereal]

Απ' το χωριό λεει ο άλλος.
Εμ γι αυτό δεν το ξέρουμε.

Ε, εγώ λέω χωριό, πες κάτι σαν πανεπιστημιούπολη ή σαν μεγάλο χριστουγεννιάτικο χωριό με λυώμενα και σουβλάκια λουκάνικα στα κάρβουνα , κάπως έτσι

Σωπάτε ! Καλυτερεύει όσο πάει !!

[Αρχέλαος]

Ρε αδερφέ, τι τεμάχιο λες τώρα;
Περιγράφει τη βόλτα στο σκηνικό που λες ότι του έστησαν. Τα χιλιάδες άστεγα πιτσιρίκια που μετά την επανάσταση είχαν κατακλύσει τη Μόσχα ήταν κομπάρσοι; Ο άνθρωπος ταξίδεψε απ΄το Μουρμάνσκ ως το Κρασνοντάρ και συ λες ότι ήταν υπερπαραγωγή ανώτερη του Μπεν Χουρ σε κομπάρσους;
Το ότι οι Σοβιετικοί είχαν ισχυρότατες επιφυλάξεις να τον βραβεύσουν, λόγω της εικόνας της Ρωσίας που παρουσίασε, ήταν επειδή "δεν κατάλαβε χριστό απ' το στήσιμο";
Είπαμε, έχετε τα κολλήματά σας, αλλά μην τα βλέπετε και παντού μπροστά σας. Δεν είναι υγιεινή τέτοια ζωή.

Δεν υπήρχαν άστεγοι, το σύστημα ήξερε πως να φτιάξει τσακ μπαμ τρώγλες να τους χώσει μέσα.
Ακόμη και σήμερα η Μόσχα δεν έχει άστεγους διότι όσοι θέλουν να ασκήσουν το σπορ, μέχρι Νικολοβάρβαρα, έχουν κακαρώσει

Ότι σου λέω ισχύει, τον τάισαν σάπιο και δεν κατάλαβε χριστό.
Το παραπλανητικό χωριό με τους ευτυχισμένους κομπάρσους είναι γεγονός.
Ποτέ και πουθενα δεν περπάτησε ο ΝΚ μόνος του ασυνόδευτος.
Πάντα αγκαζε με κομισάριο.

Σόρρυ, απ' όσους διαβάζουν, αλλά η βλακεία είναι ανίκητη.

[ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ]

Διαβάζεις αυτό το απόσπασμα που έχει γράψει ο ίδιος ο Καζαντζάκης για τον εαυτό του

“Έως το 1924 περνούσα όλο συγκίνηση και φλόγα τον νασιοναλισμό. Ίσκιος που ένιωθα δίπλα μου, ο Δραγούμης. Από το 1923-1933 περίπου, περνούσα με την ίδια συγκίνηση και φλόγα την αριστερή παράταξη. Ίσκιος που ένιωθα δίπλα μου, αχνός, ο Παναϊτ Ιστράτι. Τώρα περνώ το τρίτο – θα ‘ναι το τελευταίο; – στάδιο. Το ονομάζω ελευθερία. Κανένας ίσκιος. Μονάχα ο δικός μου, μακροντέμπλικος, σκούρος, μαύρος, ανηφορίζοντας”

Και συμπεραίνεις πως ο Καζαντζάκης ψάχνονταν να βρει ιδεολογική τοποθέτηση στη ζωή του,ανά διαστήματα υιοθέτησε κάποιες αλλά τελικά δεν κατάφερε κάτι και κατέληξε στο "Έλα μωρέ, τι τα ψάχνεις τώρα?"

Αλλά όχι, οι "ψαγμένοι Καζαντζακικοί" είναι εκεί για να σε κατακεραυνώσουν ως επιφανειακό και να γράψουν μία σεντονάρα όπου αναφέρεται ότι:

"Διαβάζοντας όλα σχεδόν τα βιβλία του και πολλές από τις επιστολές τους καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι πάντοτε είχε μία συγκεκριμένη θεωρητική μεταφυσική αναζήτηση στην οποία έμεινε πιστά προσκολλημένος σε όλη τη ζωή του. Αυτό που έκανε σε διάφορες φάσεις της ζωής του και της συγγραφικής του δραστηριότητας ήταν να προσαρμόζει το θεωρητικό περιεχόμενο των σταδίων που αναφέρει (και γενικά όλων των φιλοσοφικών ρευμάτων από τα οποία επηρεάστηκε ή αντέγραψε) σε αυτή του την εμμονή. Πρόκειται για ένα είδος νιτσεϊκού βιταλισμού ή μπερκγσονικού νιτσεϊσμού με πολλά μεσσιανικά και άλλα μυστικιστικά και μεταφυσικά στοιχεία.Πώς έγινε ξαφνικά αριστερός από εθνικιστής; Ποτέ δεν αποκήρυξε τον εθνικισμό, ποτέ δεν έκανε μία αυτοκριτική στην οποία να εξηγεί τους λόγους για τους οποίους δήθεν μεταπηδούσε από το ένα φιλοσοφικό ρεύμα στο άλλο, επειδή πολύ απλά αυτό που έκανε ήταν να ψάχνει παντού να βρει κομμάτια που θα μπορούσαν να κολλήσουν στο παζλ της φαντασιακής πορείας του προς την “Αγιότητα”. Πιστεύουμε ότι τα αποσπάσματα που θα παραθέσουμε, οι γνώμες τρίτων γι’ αυτόν, καθώς και τα δικά μας σχόλια, θα βοηθήσουν στην αποσαφήνιση αυτής μας της θέσης"

Με λίγα λόγια στα παπάρια μας εμείς οι Καζαντζακικοί αν το ίνδαλμά μας, έχει οριοθετήσει το ίδιο με σαφήνεια το πλαίσιο των ιδεολογικών του αναζητήσεων αλλά και την κατάληξη αυτών. Εμείς εκεί να του αποδώσουμε θεότητες, μπρεξονισμούς, νιτζεισμούς και δεν ξέρω τι άλλο, αφού διαβάσαμε όλα τα βιβλία του ΝΚ και δεν έκανε και αυτοκριτική, τι να μας πει ο ίδιος ο ΝΚ για το τι πίστεψε τελικά και τι όχι. Σκασμός Καζαντζάκη

[ethereal]

Εδώ λέμε διέσχισε τη Ρωσία, έγραψε ένα κάρο, ακόμα και στοχασμούς για τις όποιες παραπλανήσεις του κι ο άλλος μου λέει για το Ροβανιέμι με σουβλάκια.
Φόρουμ ρε πούστη μου !!!

[Καραμελίτσα]

Έχει ενδιαφερουσες πληροφορίες, αλλά το καταγγελτικό ύφος, και το ιδεολογικό υπόβαθρο που παίρνει ως δεδομένο, είναι για δημοσιογραφικό άρθρο σε συγκεκριμένη εφημερίδα, όχι κριτική αποτίμηση.

[Gewponos90]

Ή Γερμανια μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο ήταν σε εξαθλιωμένη θέση και ο δεύτερος παγκοσμιος πόλεμος θα γίνονταν άσχετα με το ποια πολιτική παράταξη και ηγέτης βρίσκονταν στην εξουσία
Είτε με Αδολφο και ΝΑΖΙ είτε χωρίς ..ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος θα γινόταν

Αυτή η ανοησία έχει ειπωθεί τόσες φορές...
Κάνε όμως λίγο κράτει μπάρμπα.

Έχει πετάξει άλλες και άλλες μπαρουφες, για αυτή που δεν έχει και τελείως άδικο τον κράζεις;

[Esperos]

Φόρουμ ρε πούστη μου !!!

Μη βρίζεις, το χαλάς το λογοτεχνικό

[ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ]

Έχει ενδιαφερουσες πληροφορίες, αλλά το καταγγελτικό ύφος, και το ιδεολογικό υπόβαθρο που παίρνει ως δεδομένο, είναι για δημοσιογραφικό άρθρο σε συγκεκριμένη εφημερίδα, όχι κριτική αποτίμηση.

Εδώ ο αρθρογράφος αναφέρει δήλωση του Καζαντζάκη που λέει ξεκάθαρα "Παιδιά εθνικιστής ήμουν αρχικά, μετά έγινα αριστερός, πρότυπα μου
ήταν ο Δραγούμης αρχικά και ο Ιστράτι μετά, τώρα ελαφρώς στα τέτοια μου, δεν πιστεύω σε κάτι" αλλά αυτή δεν μετράει. Αφού ο Καζαντζάκης δεν
έκανε αυτοκριτική για τις μεταπτώσεις του και αφού ο αρθρογράφος τα διάβασε όλα τα βιβλία του συγγραφέα, εμείς πρέπει με το ζόρι να φάμε στη
μάπα τη σεντονάτη ανάλυση για τις σχέσεις του ΝΚ με τον Μπρεξόν, τον Νίτσε και να δεχτούμε πως αυτή η σχέση επηρέαζε τις πολιτικές θέσεις του συγγραφέας αλλιώς είμαστε "επιφανειακοί".

[ethereal]

Διαβάζεις αυτό το απόσπασμα που έχει γράψει ο ίδιος ο Καζαντζάκης για τον εαυτό του

“Έως το 1924 περνούσα όλο συγκίνηση και φλόγα τον νασιοναλισμό. Ίσκιος που ένιωθα δίπλα μου, ο Δραγούμης. Από το 1923-1933 περίπου, περνούσα με την ίδια συγκίνηση και φλόγα την αριστερή παράταξη. Ίσκιος που ένιωθα δίπλα μου, αχνός, ο Παναϊτ Ιστράτι. Τώρα περνώ το τρίτο – θα ‘ναι το τελευταίο; – στάδιο. Το ονομάζω ελευθερία. Κανένας ίσκιος. Μονάχα ο δικός μου, μακροντέμπλικος, σκούρος, μαύρος, ανηφορίζοντας”

Και συμπεραίνεις πως ο Καζαντζάκης ψάχνονταν να βρει ιδεολογική τοποθέτηση στη ζωή του,ανά διαστήματα υιοθέτησε κάποιες αλλά τελικά δεν κατάφερε κάτι και κατέληξε στο "Έλα μωρέ, τι τα ψάχνεις τώρα?"

Αλλά όχι, οι "ψαγμένοι Καζαντζακικοί" είναι εκεί για να σε κατακεραυνώσουν ως επιφανειακό και να γράψουν μία σεντονάρα όπου αναφέρεται ότι:

"Διαβάζοντας όλα σχεδόν τα βιβλία του και πολλές από τις επιστολές τους καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι πάντοτε είχε μία συγκεκριμένη θεωρητική μεταφυσική αναζήτηση στην οποία έμεινε πιστά προσκολλημένος σε όλη τη ζωή του. Αυτό που έκανε σε διάφορες φάσεις της ζωής του και της συγγραφικής του δραστηριότητας ήταν να προσαρμόζει το θεωρητικό περιεχόμενο των σταδίων που αναφέρει (και γενικά όλων των φιλοσοφικών ρευμάτων από τα οποία επηρεάστηκε ή αντέγραψε) σε αυτή του την εμμονή. Πρόκειται για ένα είδος νιτσεϊκού βιταλισμού ή μπερκγσονικού νιτσεϊσμού με πολλά μεσσιανικά και άλλα μυστικιστικά και μεταφυσικά στοιχεία.Πώς έγινε ξαφνικά αριστερός από εθνικιστής; Ποτέ δεν αποκήρυξε τον εθνικισμό, ποτέ δεν έκανε μία αυτοκριτική στην οποία να εξηγεί τους λόγους για τους οποίους δήθεν μεταπηδούσε από το ένα φιλοσοφικό ρεύμα στο άλλο, επειδή πολύ απλά αυτό που έκανε ήταν να ψάχνει παντού να βρει κομμάτια που θα μπορούσαν να κολλήσουν στο παζλ της φαντασιακής πορείας του προς την “Αγιότητα”. Πιστεύουμε ότι τα αποσπάσματα που θα παραθέσουμε, οι γνώμες τρίτων γι’ αυτόν, καθώς και τα δικά μας σχόλια, θα βοηθήσουν στην αποσαφήνιση αυτής μας της θέσης"

Με λίγα λόγια στα παπάρια μας εμείς οι Καζαντζακικοί αν το ίνδαλμά μας, έχει οριοθετήσει το ίδιο με σαφήνεια το πλαίσιο των ιδεολογικών του αναζητήσεων αλλά και την κατάληξη αυτών. Εμείς εκεί να του αποδώσουμε θεότητες, μπρεξονισμούς, νιτζεισμούς και δεν ξέρω τι άλλο, αφού διαβάσαμε όλα τα βιβλία του ΝΚ και δεν έκανε και αυτοκριτική, τι να μας πει ο ίδιος ο ΝΚ για το τι πίστεψε τελικά και τι όχι. Σκασμός Καζαντζάκη

Αφού έκανες την αρχή, ας το βάλουμε και ολόκληρο.
Γίνεται εκτενέστερα και μια αναφορά πιο κοντινή στον τίτλο.

https://theindependentresearchers.wordp ... zantzakis/

[Καραμελίτσα]

Έχει ενδιαφερουσες πληροφορίες, αλλά το καταγγελτικό ύφος, και το ιδεολογικό υπόβαθρο που παίρνει ως δεδομένο, είναι για δημοσιογραφικό άρθρο σε συγκεκριμένη εφημερίδα, όχι κριτική αποτίμηση.

Εδώ ο αρθρογράφος αναφέρει δήλωση του Καζαντζάκη που λέει ξεκάθαρα "Παιδιά εθνικιστής ήμουν αρχικά, μετά έγινα αριστερός, πρότυπα μου
ήταν ο Δραγούμης αρχικά και ο Ινάιτ μετά, τώρα ελαφρώς στα τέτοια μου, δεν πιστεύω σε κάτι" αλλά αυτή δεν μετράει. Αφού ο Καζαντζάκης δεν
έκανε αυτοκριτική για τις μεταπτώσεις του και αφού ο αρθρογράφος τα διάβασε όλα τα βιβλία του συγγραφέα, εμείς πρέπει με το ζόρι να φάμε στη
μάπα τη σεντονάτη ανάλυση για τις σχέσεις του ΝΚ με τον Μπρεξόν, τον Νίτσε και να δεχτούμε πως αυτή η σχέση επηρέαζε τη σχέση του συγγραφέα με την πολιτική αλλιώς είμαστε "επιφανειακοί".

Μα ρε άνθρωπε, συγγραφέας είναι ο άνθρωπος. Γιατί κανείς να περιμένει να έχει λογικά συγκροτημένη πολιτική σκέψη, ή απουσία αυτής, μια ιδεολογική συνέπεια; Περιμένεις κάτι τέτοιο από σημερινούς συγγραφείς; Γιατί να είναι αλλιώς στο παρελθόν;