Εθνικοσοσιαλισμός και Νίκος Καζαντζάκης

[ΠΑΓΧΡΗΣΤΟΣ]

Και σκέφτομαι ότι, αν έφαγε ένα χοντρό "πακέτο" ο Καζαντζάκης, ίσως το έφαγε από την -και ερωμένη του- γερή φιλόσοφο Έλλη Λαμπρίδη, την απίστευτη και καταπληκτική αυτή γυναίκα και διανοουμένη, που τον "είχε" όποτε ήθελε, φιλοσοφικά μιλώντας...

[ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ]

Όπως βλέπεις, αναλύω το κείμενο με βάση αυτά που γράφονται κι όχι βάσει μίας πεποίθησης για τον Καζαντζάκη.

Για τον Καζαντζάκη ο πόλεμος, η βία, είναι απλά το αποτέλεσμα μίας αιώνιας πάλης που παίρνει διάφορες μορφές στα δύο στρατόπεδα. Είναι αναπόφευκτος, ως αποτέλεσμα μίας εσωτερικής ορμής του κόσμου αυτού. Είναι το μέγιστο δράμα του ανθρωπίνου γένους, το οποίο ανθρώπινο γένος προσπαθεί να βρει τη λύση του δράματος παράγοντάς το. Κάθε ένας που πολεμά νομίζει ότι με τον πόλεμο και την νίκη επάνω στον "κακό" αντίπαλο θα σταματήσει τους πολέμους, τον πόλεμο ως μελλοντικό φαινόμενο. Κι αυτό είναι το μέγιστο δράμα του ανθρωπίνου γένους.

Όποιος διαβάσει Καζαντζάκη θα διαπιστώσει ότι ο καλός χαρακτήρας είναι ταυτόχρονα κι ο πιο στραβός. Κι ο πιο στραβός χαρακτήρας προσπαθεί να κάνει το καλό από τη δική του πλευρά κι οπτική.
Να μιλήσουμε πχ. για τον Τελευταίο Πειρασμό που ο Ιησούς είναι αυτός που φτιάχνει σταυρούς για να σταυρώνονται οι ψευτοζηλωτές, οι ψευδοσωτήρες που τον αηδιάζουν;

Δεν ξέρω αν όσα γράφεις για τον Καζαντζάκη είναι σωστά, αν είναι δείχνουν απλά έναν ακόμη "συντηρητικό" άνθρωπο που λόγω έλλειψης τόλμης
ή αποφασιστικότητας καταλήγει στο κλασικό "Ε τι να κάνουμε μωρέ έτσι είναι ο κόσμος τώρα, ποιός θα τον αλλάξει?". Αν ισχύει το σχόλιο του ethereal, πάνω στο οποίο απαντάς ο ΝΚ ήταν απλά ένας πολυδιαβασμένος ανθρωπος που όλη του τη ζωή έψαχνε σε τι να πιστέψει αλλά δε μπορούσε να καταλήξει κάπου. Βασικά, η δική σου ερμηνεία και η δική του δεν είναι απαραίτητο να είναι αντικρουόμενες, αν ο ΝΚ έψαχνε την άκρη και δεν την έβρισκε, λογικό είναι στο τέλος να το έριχνε στα "Έλα μωρέ και τι να κάνουμε τελικά?" Θεμιτά είναι όλα αυτά, απλώς το ερώτημα "Τι ήταν τελικά ο Καζαντζάκης, ιδεολογικά?" φαίνεται να έχει την απάντηση "Ούτε αυτός δεν ήξερε τελικά".

Προσπαθείς ρε συ να καταλάβεις τι είναι ο Καζαντζάκης από ένα απόσπασμα 100 λέξεων; Σοβαρά;
Διάβασε. Χωρίς παρωπίδες και χωρίς προκαταλήψεις και χωρίς να προσπαθείς να τον φέρεις στα μέτρα σου. Απλά διάβασε.

Είναι από τους λίγους λογοτέχνες που συστήνω ανεπιφύλακτα "διάβασε" σε κάθε άνθρωπο, κάθε ιδεολογίας, κάθε θρησκεύματος, κάθε μορφωτικού επιπέδου.

Στο παρόν νήμα, συζητάμε ούτε λίγο ούτε πολύ για το αν ο Καζαντζάκης είχε πολιτική τοποθέτηση και αν ναι ποιά. Αν από τους αναγνώστες, ακόμα και από τους θαυμαστές του συγγραφέα διαβάζω/ακούω πως ο εν λόγω λογοτέχνης συμπαθούσε ταυτοχρόνως τον Λένιν, τον Χίτλερ, τον Χριστό, τον Βούδα, τον Μάο, τους Αφρικανούς επαναστάτες, τον Μουσολίνι, τους Ιταλούς αναρχικούς, τον Βενιζέλο και δεν ξέρω ποιόν άλλο, τι ακριβώς να διαβάσω μετά? Δεν είναι ανάγκη να ψειρίζουμε την μαϊμου πάντα και παντού, αν κάποιος συστήνετεται με έναν Χ τρόπο χρησιμοποιώντας 100 λέξεις, είναι δώρο Θεού για εμάς τους εν δυνάμει ακροατές/αναγνώστες του.

[ethereal]

Έχω απαντήσει σε αυτό, ο Καζαντζάκης στην πιο καλοπροαίρετη εκδοχή των πραγμάτων φαίνεται-τουλάχιστον με βάση όσα διαβάζουμε σκόρπια
εδώ και εκεί- ότι ήταν διαβασμένος τύπος που έψαχνε σε τι να πιστέψει αλλά τελικά δεν κατέληγε κάπου. Προφανώς, δεν ήταν ο μόνος της κατηγορίας
του, απλώς σα διάσημος συγγραφέας που ήταν, έπρεπε την αναποφασιστικότητά του να την καλύψει με βερμπαλισμούς για τη θηλυκή πλευρά του Χίτλερ και το κυριότερο να γίνει πιστευτός και από το κοινό γιατί "Τι στο καλό αφού γράφει ο διάσημος συγγραφέας για τις ανώτερες και τις θηλυκές δυνάμεις πίσω από τον Χίτλερ, κάτι πρωτότυπο σκέφτηκε. Έτσι είναι οι διάσημοι συγγραφείς, σκέφτονται πρωτότυπα πράγματα".

Είσαι άστοχος και άδικος. Όταν κάνεις έναν μικρό κόπο να τοποθετήσεις τα πράγματα στο πλαίσιο της εποχής τους και κατανοήσεις ότι για τον Καζαντζάκη δεν προέχει η συγγραφή αλλά ο "σκοπός" του (πρέπει να ασχοληθείς και λίγο παραπάνω για να πάρεις μυρωδιά απ' αυτό), τότε ίσως καταλάβεις για ποιο λόγο σε άλλους περνά και δεν αγγίζει και άλλοι τον θεωρούν από τις πλέον επιδραστικές προσωπικότητες (σε ατομικό επίπεδο).

[ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ]

(...) με βάση όσα διαβάζουμε σκόρπια εδώ και εκεί (...)

Μάλλον έχετε μάθει να διαβάζετε σκόρπια κι όχι συγκεντρωμένα...

Όχι, απλώς κάποιοι αρεσκόμαστε στις to the point αναλύσεις. Αφού το ερώτημα είναι "Ποιά ήταν η πολιτική τοποθέτηση του Καζαντζάκη"
μπορούμε κάποιοι να πάρουμε μία απάντηση λίγων λέξεων και μετά αν ενδιαφερόμαστε για τα περαιτέρω και μπορούμε να διαθέσουμε
και τον απαραίτητο χρόνο, να διαβάσουμε ενδελεχώς το γιατί και το πως του συγγραφέα. Ε, με πάσα ειλικρίνεια το πολιτικό προφίλ του
Καζαντζάκη με λίγες λέξεις περιγράφεται ως "τρικυμία εν κρανίω". Το γιατί, συνέβη αυτό τελικά, είμαι πρόθυμος να ακούσω/διαβάσω πράγματα
που σαφέστατα μπορεί να μην ξέρω ακόμη.

[stavmanr]

Δεν ξέρω αν όσα γράφεις για τον Καζαντζάκη είναι σωστά, αν είναι δείχνουν απλά έναν ακόμη "συντηρητικό" άνθρωπο που λόγω έλλειψης τόλμης
ή αποφασιστικότητας καταλήγει στο κλασικό "Ε τι να κάνουμε μωρέ έτσι είναι ο κόσμος τώρα, ποιός θα τον αλλάξει?". Αν ισχύει το σχόλιο του ethereal, πάνω στο οποίο απαντάς ο ΝΚ ήταν απλά ένας πολυδιαβασμένος ανθρωπος που όλη του τη ζωή έψαχνε σε τι να πιστέψει αλλά δε μπορούσε να καταλήξει κάπου. Βασικά, η δική σου ερμηνεία και η δική του δεν είναι απαραίτητο να είναι αντικρουόμενες, αν ο ΝΚ έψαχνε την άκρη και δεν την έβρισκε, λογικό είναι στο τέλος να το έριχνε στα "Έλα μωρέ και τι να κάνουμε τελικά?" Θεμιτά είναι όλα αυτά, απλώς το ερώτημα "Τι ήταν τελικά ο Καζαντζάκης, ιδεολογικά?" φαίνεται να έχει την απάντηση "Ούτε αυτός δεν ήξερε τελικά".

Προσπαθείς ρε συ να καταλάβεις τι είναι ο Καζαντζάκης από ένα απόσπασμα 100 λέξεων; Σοβαρά;
Διάβασε. Χωρίς παρωπίδες και χωρίς προκαταλήψεις και χωρίς να προσπαθείς να τον φέρεις στα μέτρα σου. Απλά διάβασε.

Είναι από τους λίγους λογοτέχνες που συστήνω ανεπιφύλακτα "διάβασε" σε κάθε άνθρωπο, κάθε ιδεολογίας, κάθε θρησκεύματος, κάθε μορφωτικού επιπέδου.

Στο παρόν νήμα, συζητάμε ούτε λίγο ούτε πολύ για το αν ο Καζαντζάκης είχε πολιτική τοποθέτηση και αν ναι ποιά. Αν από τους αναγνώστες, ακόμα και από τους θαυμαστές του συγγραφέα διαβάζω/ακούω πως ο εν λόγω λογοτέχνης συμπαθούσε ταυτοχρόνως τον Λένιν, τον Χίτλερ, τον Χριστό, τον Βούδα, τον Μάο, τους Αφρικανούς επαναστάτες, τον Μουσολίνι, τους Ιταλούς αναρχικούς, τον Βενιζέλο και δεν ξέρω ποιόν άλλο, τι ακριβώς να διαβάσω μετά? Δεν είναι ανάγκη να ψειρίζουμε την μαϊμου πάντα και παντού, αν κάποιος συστήνετεται με έναν Χ τρόπο χρησιμοποιώντας 100 λέξεις, είναι δώρο Θεού για εμάς τους εν δυνάμει ακροατές/αναγνώστες του.

Μου θυμίζεις τα πρώτα μου βήματα στο φόρουμ που ήμουν
κομμουνιστής, χρυσαυγίτης, συριζαίος, νεοδημοκράτης, δικηγόρος, τοπογράφος κλπ κλπ.

Και θέλεις να μου πεις ότι θα βγάλεις πόρισμα για τον Καζαντζάκη...

[ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ]

Έχω απαντήσει σε αυτό, ο Καζαντζάκης στην πιο καλοπροαίρετη εκδοχή των πραγμάτων φαίνεται-τουλάχιστον με βάση όσα διαβάζουμε σκόρπια
εδώ και εκεί- ότι ήταν διαβασμένος τύπος που έψαχνε σε τι να πιστέψει αλλά τελικά δεν κατέληγε κάπου. Προφανώς, δεν ήταν ο μόνος της κατηγορίας
του, απλώς σα διάσημος συγγραφέας που ήταν, έπρεπε την αναποφασιστικότητά του να την καλύψει με βερμπαλισμούς για τη θηλυκή πλευρά του Χίτλερ και το κυριότερο να γίνει πιστευτός και από το κοινό γιατί "Τι στο καλό αφού γράφει ο διάσημος συγγραφέας για τις ανώτερες και τις θηλυκές δυνάμεις πίσω από τον Χίτλερ, κάτι πρωτότυπο σκέφτηκε. Έτσι είναι οι διάσημοι συγγραφείς, σκέφτονται πρωτότυπα πράγματα".

Είσαι άστοχος και άδικος. Όταν κάνεις έναν μικρό κόπο να τοποθετήσεις τα πράγματα στο πλαίσιο της εποχής τους και κατανοήσεις ότι για τον Καζαντζάκη δεν προέχει η συγγραφή αλλά ο "σκοπός" του (πρέπει να ασχοληθείς και λίγο παραπάνω για να πάρεις μυρωδιά απ' αυτό), τότε ίσως καταλάβεις για ποιο λόγο σε άλλους περνά και δεν αγγίζει και άλλοι τον θεωρούν από τις πλέον επιδραστικές προσωπικότητες (σε ατομικό επίπεδο).

Το πρόβλημα είναι πως σε ό,τι αφορά τα πολιτικά, δε φαίνεται να είχε κάποιο "σκοπό" ο Καζαντάκης. Τουλάχιστον, όταν καταπιάνοταν
με το ιδεολογικό πλαίσιο της πολιτικής και έγραφε και 2 πράγματα σχετικά με τις πολιτικές θεωρίες. Προσπερνώ τα όσα-ανεπιβεβαίωτα
για εμένα- έλεγε ο Αποστολίδης σε σχέση με τη σύνδεση του Καζαντζάκη με τη βενιζελική παράταξη και στέκομαι στο ιδεολογικό κομμάτι
και μόνο σε αυτό. Εκεί ο τύπος φαίνεται πως τελούσε σε σύγχυση και οι αιτίες μπορούν όντως να αποδοθούν στα γεγονότα και τις αβεβαιότητες
της εποχής του, είναι μία λογικοφανής εξήγηση αυτή.

[ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ]

Προσπαθείς ρε συ να καταλάβεις τι είναι ο Καζαντζάκης από ένα απόσπασμα 100 λέξεων; Σοβαρά;
Διάβασε. Χωρίς παρωπίδες και χωρίς προκαταλήψεις και χωρίς να προσπαθείς να τον φέρεις στα μέτρα σου. Απλά διάβασε.

Είναι από τους λίγους λογοτέχνες που συστήνω ανεπιφύλακτα "διάβασε" σε κάθε άνθρωπο, κάθε ιδεολογίας, κάθε θρησκεύματος, κάθε μορφωτικού επιπέδου.

Στο παρόν νήμα, συζητάμε ούτε λίγο ούτε πολύ για το αν ο Καζαντζάκης είχε πολιτική τοποθέτηση και αν ναι ποιά. Αν από τους αναγνώστες, ακόμα και από τους θαυμαστές του συγγραφέα διαβάζω/ακούω πως ο εν λόγω λογοτέχνης συμπαθούσε ταυτοχρόνως τον Λένιν, τον Χίτλερ, τον Χριστό, τον Βούδα, τον Μάο, τους Αφρικανούς επαναστάτες, τον Μουσολίνι, τους Ιταλούς αναρχικούς, τον Βενιζέλο και δεν ξέρω ποιόν άλλο, τι ακριβώς να διαβάσω μετά? Δεν είναι ανάγκη να ψειρίζουμε την μαϊμου πάντα και παντού, αν κάποιος συστήνετεται με έναν Χ τρόπο χρησιμοποιώντας 100 λέξεις, είναι δώρο Θεού για εμάς τους εν δυνάμει ακροατές/αναγνώστες του.

Μου θυμίζεις τα πρώτα μου βήματα στο φόρουμ που ήμουν
κομμουνιστής, χρυσαυγίτης, συριζαίος, νεοδημοκράτης, δικηγόρος, τοπογράφος κλπ κλπ.

Και θέλεις να μου πεις ότι θα βγάλεις πόρισμα για τον Καζαντζάκη...

Εγώ είμαι όλα αυτά ή το συγγραφικό σου ίνδαλμα? Εγώ εξάλλου ανακεφαλαίωση κάνω όσων έχουν γραφτεί/ακουστεί για το πολιτικό προφίλ του Καζαντζάκη.
Αν αυτός κατά καιρούς γοητεύτηκε από 50 αντικρουόμενες μεταξύ τους πολιτικές προσωπικότητες και δεν το αμφισβητεί κανείς αυτό ως γεγονός, πρέπε εγώ να φάω τα μπινελίκια στο τέλος?

[stavmanr]

Στο παρόν νήμα, συζητάμε ούτε λίγο ούτε πολύ για το αν ο Καζαντζάκης είχε πολιτική τοποθέτηση και αν ναι ποιά. Αν από τους αναγνώστες, ακόμα και από τους θαυμαστές του συγγραφέα διαβάζω/ακούω πως ο εν λόγω λογοτέχνης συμπαθούσε ταυτοχρόνως τον Λένιν, τον Χίτλερ, τον Χριστό, τον Βούδα, τον Μάο, τους Αφρικανούς επαναστάτες, τον Μουσολίνι, τους Ιταλούς αναρχικούς, τον Βενιζέλο και δεν ξέρω ποιόν άλλο, τι ακριβώς να διαβάσω μετά? Δεν είναι ανάγκη να ψειρίζουμε την μαϊμου πάντα και παντού, αν κάποιος συστήνετεται με έναν Χ τρόπο χρησιμοποιώντας 100 λέξεις, είναι δώρο Θεού για εμάς τους εν δυνάμει ακροατές/αναγνώστες του.

Μου θυμίζεις τα πρώτα μου βήματα στο φόρουμ που ήμουν
κομμουνιστής, χρυσαυγίτης, συριζαίος, νεοδημοκράτης, δικηγόρος, τοπογράφος κλπ κλπ.

Και θέλεις να μου πεις ότι θα βγάλεις πόρισμα για τον Καζαντζάκη...

Εγώ είμαι όλα αυτά ή το συγγραφικό σου ίνδαλμα? Εγώ εξάλλου ανακεφαλαίωση κάνω όσων έχουν γραφτεί/ακουστεί για το πολιτικό προφίλ του Καζαντζάκη.

Σωστά. Εσύ απλά είπες να καταγράψεις τις καταγεγραμμένες απόψεις του φόρουμ.

Αν αυτός κατά καιρούς γοητεύτηκε από 50 αντικρουόμενες μεταξύ τους πολιτικές προσωπικότητες και δεν το αμφισβητεί κανείς αυτό ως γεγονός, πρέπε εγώ να φάω τα μπινελίκια στο τέλος?

Κανείς δεν τρώει μπινελίκια.
Να διαβάσεις σου είπα, όχι να πας να γ...

[ethereal]

Έχω απαντήσει σε αυτό, ο Καζαντζάκης στην πιο καλοπροαίρετη εκδοχή των πραγμάτων φαίνεται-τουλάχιστον με βάση όσα διαβάζουμε σκόρπια
εδώ και εκεί- ότι ήταν διαβασμένος τύπος που έψαχνε σε τι να πιστέψει αλλά τελικά δεν κατέληγε κάπου. Προφανώς, δεν ήταν ο μόνος της κατηγορίας
του, απλώς σα διάσημος συγγραφέας που ήταν, έπρεπε την αναποφασιστικότητά του να την καλύψει με βερμπαλισμούς για τη θηλυκή πλευρά του Χίτλερ και το κυριότερο να γίνει πιστευτός και από το κοινό γιατί "Τι στο καλό αφού γράφει ο διάσημος συγγραφέας για τις ανώτερες και τις θηλυκές δυνάμεις πίσω από τον Χίτλερ, κάτι πρωτότυπο σκέφτηκε. Έτσι είναι οι διάσημοι συγγραφείς, σκέφτονται πρωτότυπα πράγματα".

Είσαι άστοχος και άδικος. Όταν κάνεις έναν μικρό κόπο να τοποθετήσεις τα πράγματα στο πλαίσιο της εποχής τους και κατανοήσεις ότι για τον Καζαντζάκη δεν προέχει η συγγραφή αλλά ο "σκοπός" του (πρέπει να ασχοληθείς και λίγο παραπάνω για να πάρεις μυρωδιά απ' αυτό), τότε ίσως καταλάβεις για ποιο λόγο σε άλλους περνά και δεν αγγίζει και άλλοι τον θεωρούν από τις πλέον επιδραστικές προσωπικότητες (σε ατομικό επίπεδο).

Το πρόβλημα είναι πως σε ό,τι αφορά τα πολιτικά, δε φαίνεται να είχε κάποιο "σκοπό" ο Καζαντάκης. Τουλάχιστον, όταν καταπιάνοταν
με το ιδεολογικό πλαίσιο της πολιτικής και έγραφε και 2 πράγματα σχετικά με τις πολιτικές θεωρίες. Προσπερνώ τα όσα-ανεπιβεβαίωτα
για εμένα- έλεγε ο Αποστολίδης σε σχέση με τη σύνδεση του Καζαντζάκη με τη βενιζελική παράταξη και στέκομαι στο ιδεολογικό κομμάτι
και μόνο σε αυτό. Εκεί ο τύπος φαίνεται πως τελούσε σε σύγχυση και οι αιτίες μπορούν όντως να αποδοθούν στα γεγονότα και τις αβεβαιότητες
της εποχής του, είναι μία λογικοφανής εξήγηση αυτή.

Βιάζεσαι να φτιάξεις πορτρέτο χωρίς να έχεις καν μολύβι.
Ο Καζαντζάκης όλα αυτα τα πρόσωπα, θεία και ανθρώπινα και τις ομάδες (στις "μεταβατικές" εποχές), τα θεωρεί ως αναγκαία να εξυπηρετήσουν αυτό που ο ίδιος έχει στο μυαλό του, για να στο πω χυδαία. Δεν ψάχνεται να βρει πού θα κολλήσει για να επιτύχει δεν ξέρω και γω τι.
Τώρα άμα θες, σώνει και καλά, να του βάλεις ταμπελάκι, να είσαι σίγουρος ότι κυριολεκτικά ΟΛΑ του ταιριάζουν.

[ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ]

Μου θυμίζεις τα πρώτα μου βήματα στο φόρουμ που ήμουν
κομμουνιστής, χρυσαυγίτης, συριζαίος, νεοδημοκράτης, δικηγόρος, τοπογράφος κλπ κλπ.

Και θέλεις να μου πεις ότι θα βγάλεις πόρισμα για τον Καζαντζάκη...

Εγώ είμαι όλα αυτά ή το συγγραφικό σου ίνδαλμα? Εγώ εξάλλου ανακεφαλαίωση κάνω όσων έχουν γραφτεί/ακουστεί για το πολιτικό προφίλ του Καζαντζάκη.

Σωστά. Εσύ απλά είπες να καταγράψεις τις καταγεγραμμένες απόψεις του φόρουμ.

Αν αυτός κατά καιρούς γοητεύτηκε από 50 αντικρουόμενες μεταξύ τους πολιτικές προσωπικότητες και δεν το αμφισβητεί κανείς αυτό ως γεγονός, πρέπε εγώ να φάω τα μπινελίκια στο τέλος?

Κανείς δεν τρώει μπινελίκια.
Να διαβάσεις σου είπα, όχι να πας να γ...

Αγαπητέ, αν δεν υπάρχει κάποιος που να διαψεύδει πως ο Καζαντζάκης γοητεύονταν ιδεολογικά από όλη αυτή τη μακρά λίστα πολιτικών προσώπων
που αναφέρθηκαν παραπάνω, τα πράγματα είναι σαφή. Ο τύπος δεν μπόρεσε να κατασταλάξει κάπου ιδεολογικά, ακόμα και αν το προσπάθησε.
Τώρα, γιατί συνέβη αυτό, μπορείτε να γράψετε 500 σελίδες, εγώ εδώ είμαι να σας διαβάσω, αλλά δε θα βαπτίσουμε το κρέας ψάρι.

[stavmanr]

Διαβάστε βρε.
Μελετήστε μία από τις σημαντικότερες πένες στην ελληνική ιστορία. Αφήστε τις κριτικές για μετά το διάβασμα.

[ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ]

Είσαι άστοχος και άδικος. Όταν κάνεις έναν μικρό κόπο να τοποθετήσεις τα πράγματα στο πλαίσιο της εποχής τους και κατανοήσεις ότι για τον Καζαντζάκη δεν προέχει η συγγραφή αλλά ο "σκοπός" του (πρέπει να ασχοληθείς και λίγο παραπάνω για να πάρεις μυρωδιά απ' αυτό), τότε ίσως καταλάβεις για ποιο λόγο σε άλλους περνά και δεν αγγίζει και άλλοι τον θεωρούν από τις πλέον επιδραστικές προσωπικότητες (σε ατομικό επίπεδο).

Το πρόβλημα είναι πως σε ό,τι αφορά τα πολιτικά, δε φαίνεται να είχε κάποιο "σκοπό" ο Καζαντάκης. Τουλάχιστον, όταν καταπιάνοταν
με το ιδεολογικό πλαίσιο της πολιτικής και έγραφε και 2 πράγματα σχετικά με τις πολιτικές θεωρίες. Προσπερνώ τα όσα-ανεπιβεβαίωτα
για εμένα- έλεγε ο Αποστολίδης σε σχέση με τη σύνδεση του Καζαντζάκη με τη βενιζελική παράταξη και στέκομαι στο ιδεολογικό κομμάτι
και μόνο σε αυτό. Εκεί ο τύπος φαίνεται πως τελούσε σε σύγχυση και οι αιτίες μπορούν όντως να αποδοθούν στα γεγονότα και τις αβεβαιότητες
της εποχής του, είναι μία λογικοφανής εξήγηση αυτή.

Βιάζεσαι να φτιάξεις πορτρέτο χωρίς να έχεις καν μολύβι.
Ο Καζαντζάκης όλα αυτα τα πρόσωπα, θεία και ανθρώπινα και τις ομάδες (στις "μεταβατικές" εποχές), τα θεωρεί ως αναγκαία να εξυπηρετήσουν αυτό που ο ίδιος έχει στο μυαλό του, για να στο πω χυδαία. Δεν ψάχνεται να βρει πού θα κολλήσει για να επιτύχει δεν ξέρω και γω τι.
Τώρα άμα θες, σώνει και καλά, να του βάλεις ταμπελάκι, να είσαι σίγουρος ότι κυριολεκτικά ΟΛΑ του ταιριάζουν.

Άμα ταιριάζουν τα πάντα σε έναν άνθρωπο, τότε αυτός ή βλαμμένος είναι ή οπορτουνιστής. Κατά τα άλλα, η προσπάθεια ενός ανθρώπου, διάσημου ή μη να βρεί ποιοί πολιτικοί είναι αναγκαίοι για να εξυπηρετήσουν όσα έχει στο μυαλό του αποτελεί την ουσία των ιδεολογικοπολιτικών αναζητήσεων στις οποίες πολλοί άνθρωποι εκεί έξω, διάσημοι ή μη, έχουν εμπλακεί. Για άλλους αυτή η αναζήτηση καταλήγει κάπου, για άλλους πουθενά. Ο Καζαντζάκης φαίνεται πως άνηκε στη δεύτερη κατηγορία, αλλιώς το ερώτημα που πλανάται στο νήμα, θα απαντώνταν άμεσα με λίγες λέξεις. Αν το νήμα είχει ανοίξει για τον Ρίτσο ή για τον Βάρναλη π.χ θα βρίσκαμε το μολύβι μέσα στα πρώτα σχόλια και θα φτιάχναμε και το πορτρέτο.

[Esperos]

Τον Μουσολίνι τον συμπαθούσε και ο Ελ. Βενιζέλος.
Επενετικά λόγια είχε και ο Τσόρτσιλ για τον Μουσολίνι.
Ο Λένιν ήταν πρότυπο για τους νεοναζί.
Όλα αυτά πριν τον ΒΠΠ.

Φυσικά κρίνοντας από ιδές και λόγια εύκολα κάποιος μπορεί να παρασυρθεί.

Ο Ν.Καζαντζάκης, είχε επισκευθεί την Σοβιετική Ένωση την δεκαετία του 30.
Εκεί τον έκαναν περιήγηση στην γειτονιά που ήταν όλη ένα παραπλανητικό σκηνικό για προπαγάνδα.
Εκεί ζούσαν "ευτυχισμένοι" απλοί άνθρωποι της Μόσχα αλλά ήταν όλοι κομπάρσοι ενός σόου.
Ο ΝΚ φυσικά πήγαινε ΠΆΝΤΑ με συνοδεία, ποτέ δεν τον άφηναν να πάει μόνος του να πορπατήσει όπου ήθελε.
Δεν κατάλαβε χριστό ότι ήταν όλα στημένα.
Μάλιστα του έδωσαν και δε ξέρωγω πόσα δολλάρια, ρώτησε τι είναι αυτά, α, του είπαν, είναι απ τα δικαιώματα των βιβλίων σας.
Τα μεταφράσαμε τα εκδόσαμε και βουαλά τα δικαιώματά σας, όταν τα ξεπουλήσουμε όλα θα σας δώκουμε και τα ρ'ερστα.
ο ΝΚ έφυγε κατουρημένος χεσμένος απ την χαρά του... Τι παράδεισος αυτή η Σοβετική Ένωση...

Πολλοί "σπουδαίοι" την είχαν πατήσει έτσι.
Σήμερα, το ίδιο έργο, το έχει αναλάβει η προπαγάνδα του Πούτιν.

Γεμίσαμε οικολόγους (δεν θέλουν ανεμογενήτριες, δεν θέλουν πυρηνικά, ούτε κεραίες, μόνο στο ρώσικο αέριο και πετρέλαιο δεν έχουν αντίρρηση)
Γεμίσαμε ισλαμολάγνους, γεμίσαμε ΜΚΟ , γεμίσαμε τόσους ευρωσκεπτικιστές, η Μάριν ούτε ένα πάρτι δεν μπορεί να κάνει, θα την δώσουν.
Γεμίσαμε λοάτκι και δικαιωματιστές, όλοι αυτού ένα "εεεε.ώππ... " απ την ταράτσα τρίτου ορόφου χωρίς αλεξίιπτωτο είναι.

[ethereal]

Το πρόβλημα είναι πως σε ό,τι αφορά τα πολιτικά, δε φαίνεται να είχε κάποιο "σκοπό" ο Καζαντάκης. Τουλάχιστον, όταν καταπιάνοταν
με το ιδεολογικό πλαίσιο της πολιτικής και έγραφε και 2 πράγματα σχετικά με τις πολιτικές θεωρίες. Προσπερνώ τα όσα-ανεπιβεβαίωτα
για εμένα- έλεγε ο Αποστολίδης σε σχέση με τη σύνδεση του Καζαντζάκη με τη βενιζελική παράταξη και στέκομαι στο ιδεολογικό κομμάτι
και μόνο σε αυτό. Εκεί ο τύπος φαίνεται πως τελούσε σε σύγχυση και οι αιτίες μπορούν όντως να αποδοθούν στα γεγονότα και τις αβεβαιότητες
της εποχής του, είναι μία λογικοφανής εξήγηση αυτή.

Βιάζεσαι να φτιάξεις πορτρέτο χωρίς να έχεις καν μολύβι.
Ο Καζαντζάκης όλα αυτα τα πρόσωπα, θεία και ανθρώπινα και τις ομάδες (στις "μεταβατικές" εποχές), τα θεωρεί ως αναγκαία να εξυπηρετήσουν αυτό που ο ίδιος έχει στο μυαλό του, για να στο πω χυδαία. Δεν ψάχνεται να βρει πού θα κολλήσει για να επιτύχει δεν ξέρω και γω τι.
Τώρα άμα θες, σώνει και καλά, να του βάλεις ταμπελάκι, να είσαι σίγουρος ότι κυριολεκτικά ΟΛΑ του ταιριάζουν.

Άμα ταιριάζουν τα πάντα σε έναν άνθρωπο, τότε αυτός ή βλαμμένος είναι ή οπορτουνιστής. Κατά τα άλλα, η προσπάθεια ενός ανθρώπου, διάσημου ή μη να βρεί ποιοί πολιτικοί είναι αναγκαίοι για να εξυπηρετήσουν όσα έχει στο μυαλό του αποτελεί την ουσία των ιδεολογικοπολιτικών αναζητήσεων στις οποίες πολλοί άνθρωποι εκεί έξω, διάσημοι ή μη, έχουν εμπλακεί. Για άλλους αυτή η αναζήτηση καταλήγει κάπου, για άλλους πουθενά. Ο Καζαντζάκης φαίνεται πως άνηκε στη δεύτερη κατηγορία, αλλιώς το ερώτημα που πλανάται στο νήμα, θα απαντώνταν άμεσα με λίγες λέξεις. Αν το νήμα είχει ανοίξει για τον Ρίτσο ή για τον Βάρναλη π.χ θα βρίσκαμε το μολύβι μέσα στα πρώτα σχόλια και θα φτιάχναμε και το πορτρέτο.

Έχεις αναγάγει σε μείζον θέμα τη σύνδεση του Καζαντζάκη με κάτι που να ταιριάζει σε αυτό που λέμε σήμερα πολιτικό φορέα.
Η μόνη δικαιολογία είναι ο τίτλος του νήματος που σε παρασύρει.
Κι όταν κάποιος φτιάξει νήμα "τι άρεσε στον Καζαντζάκη να τρώει" και σου πούμε ότι ο Καζαντζάκης έτρωγε ΤΑ ΠΑΝΤΑ, άντε να σε πείσουμε μετά ότι ταυτόχρονα ήταν και γκουρμέ.
Και μόνο το γεγονός ότι σ' εκείνες τις εποχές αφουγκραζόταν αυτό το τεράστιο πλήθος ιδεών, έπρεπε να σου χτυπάει καμπανάκι ότι οι ανησυχίες του ήταν υπαρξιακές και όχι η πολιτική του στέγαση.

[ethereal]

Εκεί τον έκαναν περιήγηση στην γειτονιά που ήταν όλη ένα παραπλανητικό σκηνικό για προπαγάνδα.
Εκεί ζούσαν "ευτυχισμένοι" απλοί άνθρωποι της Μόσχα αλλά ήταν όλοι κομπάρσοι ενός σόου.
Ο ΝΚ φυσικά πήγαινε ΠΆΝΤΑ με συνοδεία, ποτέ δεν τον άφηναν να πάει μόνος του να πορπατήσει όπου ήθελε.
Δεν κατάλαβε χριστό ότι ήταν όλα στημένα.

Ναι;

«Κάνει κρύο, ρίχνει χιονόνερο. Τα στρουθιά κι οι αλεπούδες έχουν καταφύγει στις ζεστές φωλιές τους, όμως χιλιάδες αλητόπουλα στη Μόσχα δεν έχουν καλύβι να μπουν να ζεσταθούν. Οι μικροί ετούτοι προλετάριοι με κοιτάζουν να περνώ, τυλιγμένος με τη γούνα, χωρίς καμία διαμαρτυρία, μα παρηγοριέμαι με το στοχασμό πως γρήγορα θα μεγαλώσουν, πιο γρήγορα απ' όλα τα παιδιά του κόσμου, και θα ζητήσουν και θα πάρουν τη γούνα μου…».