under έγραψε: 17 Αύγ 2022, 13:47
stella έγραψε: 17 Αύγ 2022, 13:30
under έγραψε: 17 Αύγ 2022, 13:27
Ενσυναισθηση ειναι η ικανοτητα να μπαινουμε στη θεση του αλλου.
Εσυ σε αυτη την ιστορια σε ποιου τη θεση μπαινεις ;
Με τον κακομοίρη τον απατημένο, ρε τζιμάνι, και με το πώς πρέπει να διαχειριστεί μια τέτοια ανήκουστη κατάστασγ. Αν σε πάρει η μπάλα και θεωρήσεις ότι είναι δικαίωμά σου να σφάξεις την γυναίκα σου γιατί σε ξάφρισε, σε κορόιδεψε κτλ, τότε το έχασες το παιχνίδι. Βασικά γίνεσαι εγκληματίας χειρότερος, κάτι που υποθέτω εσένα δεν σε χαλάει και τόσο.
Αν εμπαινες στη θεση του θα δικαιολογουσες ο,τι χειροτερο μπορουσε να της κανει.
Διοτι φανταζομαι οτι αν ο αντρας σου σου εκλεβε ολα τα λεφτα,σε χρεωνε στον εφκα,πηγαινε να γυρισει τη συνταξη σου στο ονομα του,εβγαζε στο ονομα σου καρτα στη γκομενα του και εκεινη εκανε ζωαρα με τα λεφτα σου,αγοραζε με τα λεφτα σου στη γκομενα αυτοοκινητο,ε εσυ θα ενιωθες ενσυναισθηση προς τον αντρα σου.
ΔΕ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΕΙΤΑΙ Ο ΦΟΝΟΣ, ΟΚ;;;
Εννοείται ότι θα είχα θυμό, οργή για τον σύζυγο, θα ήθελα να τον εκδικηθώ, να πληρώσει για όσα έκανε, και θα διεκδικούσα όλα όσα μπορούσα (να μην έχει επαφή με τα παιδιά, να μη δικαιούται τίποτε από την όποια περιουσία μου κτλ.) Θα τον ισχαινόταν η ψυχή μου, αλλά δεν θα τον σκότωνα. Αυτό λέω από την αρχή, δεν είναι πολύ δύσκολο ως έννοια το "Ου φονεύσεις".
Και ταυτόχρονα, αν συνέβαιναν όλα αυτά ίσως και να σκεφτόμουν "μα καλά, μήπως έπρεπε να είχα κάποια επαφή με τα οικονομικά ΜΟΥ". Ειδικά όταν μπαίνουν στη μέση και τα παιδιά και το μέλλον τους.